Dagblaðið Vísir - DV - 30.05.2000, Side 12
12
ÞRIÐJUDAGUR 30. MAÍ 2000
Skoðun DV
Of miklir peningar.
- Veröur aö vandamáti hjá fjármátaráöherra.
Hvað er að fjármálaráðherra?
Myndirðu vilja fylgjast með
brúðkaupi hr. Ólafs Ragnars
og Dorritar?
Áslaug Háifdánardóttir kennari:
Nei, ekkert frekar.
Helgi Pétur Guðjónsson verkamaður:
Nei, og mér finnst ekki aö þaö eigi
aö sjónvarpa því.
Dagbjört Hauksdóttir, 13 ára:
Nei.
Guðmundur Jónsson
viðski ptaf ræöi ngu r:
Já, þetta veröur spennandi ár.
Brynja Óskarsdóttir:
Já, þaö er stórkostlegt og yndislegt
aö hann hafi fundiö hana. Ég sam-
gleöst honum.
Ólafía Lárusdóttir:
Já, aö sjáifsögöu. Hvaö heldur þú?
Þaö er nú ekki oft svo spennandi
sjónvarpsefni.
Hrafnkell Daníelsson
skrifar:
Það gengur líklega fram af mörg-
um eftir nýlegt fréttaviðtal við fjár-
málaráðherra. Hann kemur fram í
fréttum Stöðvar 2 (25. maí sl.) og
segir það vandamál að það skuli
vera tekjur af ríkissjóði og ríkis-
stjómin í vanda yfir því hvað gera
eigi við peningana. Það furðar ef-
laust marga að maðurinn skuli ekki
sjá að það eru mörg mál í þessu
þjóðfélagi sem brýnt er að taka á.
Heilbrigðismálin eru t.d. í algjörum
ólestri og í þau þarf að leggja mikla
fjármuni. Einnig má nefna félags-
lega kerfið sem er bæði óaðgengi-
legt og þungt í vöfum, auk þess sem
þeir sem þurfa að leita til þess eru
venjulega betur settir án þess.
Síðast en ekki sist ber að nefna
kjör öryrkja og aldraðra sem eru
orðin líkt og svartur blettur i þessu
þjóðfélagi. Margir hafa lent í því að
tapa stöðu sinni sem frjálsir þjóðfé-
lagsþegnar þegar þeir hafa orðið ör-
skrifar:
RÚV gerir það ekki endasleppt
þegar nauðungaráskriftir og inn-
heimtuoffors er annars vegar.
Ég þekki til heimilis þar sem son-
ur í háskólanámi býr heima hjá
móður sinni tímabilsbundið. Hún er
með sjónvarp og neyðist því til að
greiða áskrift Ríkisútvarpsins-sjón-
varps. Það eitt kemur í veg fyrir að
hún fengi sér áskrift að Stöð 2 eða
örbylgjuloftnet til að ná Skjá einum
og losna við leiðindin á RÚV.
En RÚV dugir ekki að hafa svona
tangarhald á bara einum fjölskyldu-
meðlima. Því var það að sonurinn
umræddi fékk bréf frá þessari há-
„Mig langar til að benda
fjármálaráðherra á það að
nota þessa peninga sem
hann er í„vandrœðum“
með til að gefa því fólki
sem verst er sett í þessu
þjóðfélagi. “
yrkjar. Ástæðan er sú að ríkið lítur
á þetta fólk á svipaðan hátt og litið
var á gyðinga þriðja ríkisins á sín-
um tima. - Önnur samlíking kemur
ekki upp í hugann. Ríkið vill ekkert
fyrir þetta fólk gera og þar fyrir utan
refsar ríkið því ef það vill gifta sig
eða halda fjölskyldunni saman. Það
er gert með þvi að tekjutengja bætur
þessa fólks við tekjur maka þess.
Því miður er það svo að þing-
menn okkar og ráðherrar eru al-
gjörlega búnir að missa samband
við fólkið í landinu og eru þar með
úr tengslum við raunveruleikann.
„í bréfinu stóð eitthvað á þá
leið að innheimtuhjörðinni
þœtti skrýtið að hann væri
ekki skráður fyrir sjónvarpi,
kominn á þennan aldur. “
æruverðugu stofnun um daginn. í
bréfinu stóð eitthvað á þá leið að
innheimtuhjörðinni þætti skrýtið
að hann væri ekki skráður fyrir
sjónvarpi, kominn á þennan aldur.
Með skrifunum fylgdi eyðiblað, sem
hann var vinsamlegast beðinn um
að fylla út.
Þar átti hann að láta getið sjón-
varps- eða útvarpseignar sinnar ef
Svo á víst að heita að þingmennirin-
ir eigi að vinna fyrir fólkið í land-
inu og vera umbjóðendur þess.
Hvað er gert við umboðsmenn
sem standa sig ekki fyrir umbjóð-
endur sína? Jú, þeir eru einfaldlega
reknir. Og starfsmenn fyrirtækja
sem standa sig illa i starfi ? Jú, þeir
eru reknir. Það er kominn tími til
að þessir umboðsmenn okkar Is-
lendinga fari að vinna fyrir umbjóð-
endur sína, í stað þess að standa í
innbyrðis deilum. - Hætta að hugsa
um það eitt að maka eigin krók. Það
er kominn tími til að vinna vinnuna
sína af einhverju viti.
Mig langar til að benda fiármála-
ráðherra á það að nota þessa pen-
inga sem hann er í „vandræðum"
með til að gefa því fólki sem verst er
sett i þessu þjóðfélagi rétt til þess að
geta lifað nokkuð áhyggjulausu lífi.
Það verður aðeins gert með bættum
kjörum til þessa fólks. Og afnemið
tekjutengingu maka. - Það er
prinsipmál.
einhver væri. Með þessu fylgdi svo
umslag, skráð á RÚV.
Nú var það svo með þennan unga
mann að hann var alls ekki tilbúinn
til að láta Pétur eða Pál senda sig í
geðþóttaferð út í pósthús. Því
hringdi hann á RÚV og mótmælti.
Kom þar í samræðum hans og
fraukunnar sem varð fyrir svörum,
að hún tilkynnti honum að hann
væri „latur, ungur maður!.“ Samtal-
inu lauk fljótlega eftir það.
Þetta var lítil og lýsandi saga af
ríkissjónvarpinu sem innheimtir
nauðungaráskriftargjaldið með
töngum og endursýnir svo gamla
Taggart-þætti á besta kvikmynda-
sýningartíma um helgar.
RÚV sendir fólk á pósthús
Pagfari
Vel menntaöir og logagylltir
Með lögum skal land byggja, segir einhvers
staðar og á þetta hefur alþýða manna treyst og
jafnframt að lögreglulið landsins sjái um að
lögunum sé framfylgt. Nýlega bárust þó af því
fréttir að nýliðar fengjust vart í Lögregluskóla
rikisins og slíkt kæmi óneitanlega niður á lög-
gæslunni. Haft var eftir yfirlögregluþjóni að
ómenntað afleysingafólk væri því eitt á ferð,
íklætt lögreglubúningum. Af því mátti draga þá
ályktun að heldur bæri að varast einkennis-
klædda lögreglumenn. Þeir kynnu lítið fyrir
sér enda sagði yfirlögregluþjónninn að mistök
ófaglærðra gætu haft alvarlegar afleiðingar.
Heldur var það þó léttir lögðhlýðnum borg-
urum skömmu síðar þegar greint var frá stöðu-
einkennum og merkjum íslensku lögreglunnar.
Það kom til af því að ríkislögreglustjórinn sást
gjaman borðalagður á myndum og raunar svo
drengilega að hann sló út herforingja í Suður-
Ameríku sem þó eru með skrautlegustu mönn-
um. Því þótti ástæða til að kanna borða á jökk-
um, axlarsprota, borða á einkennishúfum, arm-
merki og húfumerki lögreglunnar. Við þessar
rannsóknir kom í ljós að treysta mátti aö
minnsta kosti hluta liðsins, væru þeir borðalagð-
ir og skrýddir.
Miðað við aðsóknina að lögregluskólanum og
Einkennisbúningar hafa aðdráttar-
afl. Því fleiri strípur, því betra. Eft-
ir að myndir birtust af stöðuein-
kennum lögreglunnar brá svo við
að umsóknum rigndi yfir skólann.
þá ófaglærðu menn sem sprönguðu um í ein-
kennisbúningum lögreglunnar virtist full ástæða
til þess að athuga búnað þeirra lögreglumanna
sem fólk þurfti af einhverjum ástæðum að eiga
samskipti við. Viðvörunarljós kviknuðu væri
maðurinn strípulaus á ermum og skrautlaus á
öxlum. Þar gat verið kominn botninn á liðinu,
svokallaður lögreglumaður 4 eða héraðslög-
reglumaður án lögreglunáms. Við þær kringum-
stæður væri fullur skilningur á þvi að borgar-
inn forðaði sér frá hinum ómenntaða þjóni.
Smálegt skraut á öxlum er strax skárra því
það bendir til þess að lögregluþjónninn hafi lok-
ið námi og lögreglustjarna á kragahorni jakka
bendir til þess að um sé að ræða aðstoðarvarð-
stjóra. Skrautlegri menn en varðstjórar eru guli-
trygging fyrir löglegri meðferð borgaranna enda
eykst þá skraut jafnt á jökkum sem húfum.
Strípur á ermum eru bestar, allt frá einni upp í
fiórar. Aðalvarðstjóri ber eina mjóa og staðgeng-
ill lögreglustjóra eina breiða. Toppamir eru svo
með tvær eða þrjár breiðar og ríkislögreglustjór-
inn sjálfur að kalla gylltur upp að olnboga.
Upplýsingar um stöðu lögregluþjóna komu
borgurunum ekki aðeins vel heldur gerbreyttu
þær stöðu Lögregluskóla ríkisins. Einkennisbún-
ingar hafa aðdráttarafl. Því fleiri strípur, því
betra. Eftir að myndir birtust af stöðueinkennum
lögreglunnar brá svo við að umsóknum rigndi
yfir skólann. Borgurunum er létt enda verða lög-
reglumenn framtíðarinnar vel menntaðir - og
logagylltir.
Afí.
Hvað á barniö að heita?
- Gætum að stafafjöldanum.
Ólög um mannanöfn
Reið amma skrifar:
Um páskana var dótturdóttir mín
skírð. Hún hlaut tvö nöfn. Samtals
eru þessi nöfn - með bilum og föður-
nafni - þrjátíu og þrír stafir.
Nú fékk dóttir mín upphringingu
frá Hagstofu íslands um að barnið
fengi ekki að bera bæði nöfnin í Þjóð-
skrá, þar sem þau væru of löng. Dótt-
ir mín spurði þá hvort ekki mætti þá
skrá bæði nöfnin og nota svo bara
„d.“ í staðinn fyrir „dóttir" þar sem
allir viti hvað það þýðir. Dóttir mín
fékk algjöra neitun við þessu. Svona
eru reglurnar var sagt. Hefði bamið
verið drengur með jafnmarga stafi i
nafni sínu hefði allt nafnið verið fært
í Þjóðskrá, þar sem „son“ er bara
þrir stafir, en „dóttir" sex stafir. - Er
nú ekki kominn tími til að endur-
skoða þessar reglur. Hér er kynja-
misrétti á ferð.
Lágflug Neytenda-
samtakanna
Sigurlaug skrifar:
Ég er undrandi á hve flugfélagið
Go auglýsir stíft að þar kosti flugferð-
in frá 10.000 kr. Samt hefur marg-
sinnis komið fram að þessi lágu far-
gjöld eru ófáanleg nema örfá sæti í
september. Hvað er þá verið að aug-
lýsa? Þetta finnst mér svik við neyt-
endur og leiðir hugann að þvi hvar
Neytendasamtökin haldi sig í þessu
máli. Þaðan heyrist ekki múkk til
vamar hagsmunum ferðafólks. Það
er eins og Neytendasamtökin geti
aldrei sinnt nema einu máli i einu.
Þessa mánuði er það campylobakter-
ían. - Mér finnst ótækt að þessi mik-
ilvægu samtök skuli alltaf vera á
svona miklu lágflugi.
Stofnfundur
Samfylkingar?
Elín Einarsdóttir skrifar:
Blaðagrein sem Svanfríður Jónas-
dóttir alþm. skrifar í Dag sl. miðviku-
dag um menntun og uppsprettu fram-
fara hefst á þessum orðum: „Á stofn-
fundi Samfylkingarinnar var horft til
framtíðar þegar áherslur voru lagð-
ar. Við sem studdum Alþýðuflokkinn
í kosningum til margra ára, vitum
ekki til að neinn stofnfundur hafi
verið haldinn þar sem Samfylking-
unni var breytt í alvöru stjórnmála-
flokk. Ásta Ragnheiður Jóhannes-
dóttir hefur lagt til að nafnið breytist
i Jafnaðarflokkur. Það virðist vera
bannorð enn sem komið er. Kannski
leggjast allaballar gegn því. Varla
hinn fámenni Kvennalisti eða Þjóð-
vaki. Enn þá er Samfylkingin ekkert
nema samróma viljayfirlýsing um
flokksstofnun. En hvenær?
Einkaþotu fyrir
forsetaembættið
Eggert- Jónsson hringdi:
Ég er ekki að grínast þótt ég leggi
fram þá hugmynd að keypt verði
einkaþota fyrir forsetaembættið. Ég
veit ekki betur en Flugmálastjórn
hafi sína eigin flugvél tU umráða og
ekkert nema sjálfsagt. Einkaþota sem
fyrst og fremst nýtist fyrir forseta og
fylgdarlið bæði hér og tU utanflugs
(og jafnvel önnur embætti ríkisins)
myndi borga sig tUtölulega fljótt. Það
væri líka ólíkt þægUegra að geta ferð-
ast með embættisflugvél en almennri
farþegaflugvél, sem svo kannski er
ekki einu sinni á áætlun.
wserbsl
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reylfiavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.