Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2000, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 27. JÚLÍ 2000
Skoðun I>V
Spurning dagsins
Ætlarðu ad sjá Thriller?
(Söng- og danssýningu Verzló)
Þorbjörn Svanþórsson nemi:
Nei, þetta er ekki fyrir mig.
Sigurlaug Gunnarsdóttir, vinnur
í Landsbankanum:
Nei, þaö er margt annaö sem mig
langar frekar aö sjá.
Davíö Davíösson flísaleggjari:
Nei, ég hetd ekki.
Andrés Davíösson:
Nei, en ég hef áhuga á aö sjá hana.
Kristjana Óttarsdóttir, vinnur
hjá Samvinnuferöum-Landsýn:
Já, ég væri til í þaö.
Stella Ólafsdóttir nemi:
Nei, mér finnst þetta ekkert spenn-
andi sýning.
Barnabætur og RÚV
Hve mikiö?
„Afþeim 3 til 4 milljöröum sem ríkiö greiöir árlega í barnabætur... hve mikiö
skyldu vera ofteknar bætur vegna rangrar hjúskaþarskráningar
hjá Hagstofu íslands?“
Guörún Siguröardóttir
skrifar:
Nýlega sá ég í fréttum að hækka
ætti bamabætur þar sem þær þættu
ekki hafa hækkað nægilega mikið
samhliða öðrum hækkunum í sam-
félaginu. Eins og flest barnafólk veit,
eru greiddar misháar bamabætur til
sambúðaraðila og einstæðra for-
eldra. Ég man þegar Kristján, frétta-
maður á Stöð 2, sýndi fram á aö það
munaði hundruðum þúsunda á ári
fyrir fólk að vera skráð sem einstætt
foreldri. Ríkið jafnvel bætti við bón-
usi, auðfengnum ótekjutengdum
mæðralaunum. Svo kom góðærið og
öllum varð sama þó ríkið héldi
áfram að ausa þessum ofteknu
barnabótum til hinna meintu ein-
stæðu foreldra. Af þeim 3 til 4 millj-
örðum sem ríkið greiðir árlega í
barnabætur og mæðralaun og álíka
fjárhæð í vaxtabætur, hve mikið
skyldu vera ofteknar bætur vegna
rangrar hjúskaparskráningar hjá
Hagstofu íslands?
Hagstofa íslands hefur ekkert eft-
irlit með hjúskaparstöðu. Það sem
maður tilkynnir henni er ekki dreg-
ið i efa. Ef slegið er inn leitarorðið
sambúð í úrskurðum yfirskatta-
nefndar á heimasíðu hennar, fyrir-
flnnst engin úrskurður þar sem
skattyflrvöld breyttu hjúskapar-
stöðu einstæðs foreldris. Hvemig
geta yfirvöld komist til botns í því
að um sambúð sé að ræða? Verða yf-
irvöld að fylgjast með ferðum fólks
og banka upp á hjá einstæða for-
eldrinu og kanna hvemig umhorfs
er í fataskápum? Kannski mundi
svona vandmeðfarið eftirlit við-
gangast auðveldlega í „sósíalísku"
ríki en ekki opnu vestrænu ríki.
Eiga stjómvöld þá bara að gefast
upp og vona að sem flestir skrái sig
„Eiga stjómvöld þá bara ab
gefast upp og vona að sem
flestir skrái sig rétt hjá Hag-
stofunni? Ef einhver raun-
verulegur vilji er hjá stjóm-
völdum til að greiða sem
réttastar bœtur til bamafólks,
þarf að breyta kerfinu. “
rétt hjá Hagstofunni? Ef einhver
raunverulegur vilji er hjá stjóm-
völdum til að greiða sem réttastar
bætur til bamafólks þarf að breyta
kerfinu. Það þarf að færa bóta-
greiðslur til bamafólks alfarið til
einnar stofnunar, t.d. Trygginga-
stofnunar rikisins. Þar mundi
barnafólk sækja um bamabætur ár-
lega og með umsókn veita Trygg-
ingastofnun heimild til að kanna
heimilishald. Slík könnun gæti vart
talist til brots á heimilisfriðhelgi
þar sem t.d. Dagvist barna og RÚV
fá slíkan aðgang að heimilum
manna. Maður mundi halda að rík-
inu væri annt um að greiða ekki
hærri bætur til bamafólks en það
ætti rétt á. Það ætti ekki vera jafn-
auðvelt og það er í dag að véla þetta
fé út úr ríkissjóöi. Þetta skekkir
samkeppnisstöðu heimilanna, ef svo
má að orði komast, og varpar
skugga á þessar bótagreiðslur. RÚV
heldur úti mannskap til að kanna
hvort fólk hafi sjónvarp. Velta RÚV
er aðeins um þriðjungur barnabóta
sem nær ekkert eftirlit er með.
/
Eg kemst alltaf
Lilja
skrifar:
Ég bý I Grafarvoginum og sam-
kvæmt fréttum og umræðum
manna á milli kemst ég í vinnuna
við illan leik á hverjum morgni eft-
ir að hafa þurft að bíða klukku-
stundum saman í biðröð á Gullin-
brú.
Og á kvöldin tekur sami leikur-
inn við þegar ég ætla heim þannig
að kvöldmaturinn er á dagskrá ein-
hvem tíma undir miðnætti.
Þegar ég les fréttir af þessu tagi
eða hlusta á kvartanir finnst mér
að ég hljóti að búa í einhverju allt
öðru Grafarvogshverfi. Ég kemst
nefnilega alltaf í vinnuna á réttum
tíma, er bara nokkuð fljót heim og
hef ekki orðið vör við þessa miklu
umferðarteppu sem á að vera við-
„Stöku sinnum þarf ég að
bíða eitt Ijós eða tvö en það
er bara ekkert meira en
hvar sem er annars staðar
og mér finnst það ekkert
tiltökumál. “
loðandi við Gullinbrú. Stöku sinn-
um þarf ég að biöa eitt ljós eða tvö
en það er bara ekkert meira en
hvar sem er annars staðar og mér
finnst það ekkert tiltökumál. Þegar
mér dettur í hug að leggja af stað á
tima sem augljóst er að mesta álag-
ið er, þ.e. kl. 7.45-7.50 á virkum dög-
um, get ég auðvitað búist við ein-
hverjum töfum enda ekki hægt að
gera allar götur í höfuðborginni
þannig að þær anni hámarksum-
ferð. Þá held ég líka að heyrðist
eitthvað í íbúum sem auðvitað vilja
ekki mikla umferð í gegnum hverfi
sín eða fram hjá heimilum sínum -
en vilja eigi að síður geta ekið heim
að húsinu og helst geta haft aðgang
að þremur bílastæðum fyrir hverja
íbúð.
Þeir sem eru svona óhamingju-
samir með umferðina og geta ekki
látið vera að kvarta í hvert sinn
sem smátöf verður - hvort sem það
er vegna veðurs eða bara þess að
allir ákváðu í einu að fara af stað -
ættu að skoða hvort ekki er hægt að
fara fimm mínútum fyrr eða seinna
af stað og minnka með því eigin
streitu og vanlíðan og verða betri
vinnukraftar og fjölskyldufólk fyrir
vikið.
Dagfari
Umferðarreglur eru bara til þess að brjóta þær
Festa í þjóðfélaginu er eitthvað sem
erfitt hefur reynst aö tileinka íslending-
um. Sumir kenna þjóðarsálinni um eins
og það sé meðfæddur galli og partur af
genauppbyggingu íslendinga. Aðrir
kenna því um að við eigum ekki her.
Víst er það rétt að hér á landi skortir
aga. Menn þurfa ekki að fara nema út á
næsta götuhom til að fá sannanir fyrir
því. Þar má sjá bæði börn og fullorðna
haga sér eins og hvergi þekkist í hinum
siðmenntaða heimi. Ef augum er beint
að akbrautunum þá fyrst keyrir í bók-
staflegum skilningi um þverbak. íslend-
ingar virðast alls ekki kunna að keyra.
Allavega hefur eitthvað sem nefnt er
umferðarreglur hreint ekkert að segia.
íslendingar lita nefnilega þannig á, að
umferðarreglur séu til þess eins nýtileg-
ar að brjóta þær. Sá sem er kaldastur í að
þverbrjóta reglurnar, hann er sko karl í
krapinu. Skítt með það þó bíldruslumar fari
í köku og sjúkrahús fyllist af örkumla fólki.
Þaö verða jú allir að hafa eitthvað að gera -
líka læknamir. Já, við íslendingar kunnum sko
tökin á lögum og reglum.
Ökumenn láta sér líka fátt um finnast þó tjón-
iö á bílum þeirra sé fariö aö kosta slíkar fádæma
Og áfram höldum við út í umferðina með
bros á vör án þess að láta okkur nokkru
varða um aðra vegfarendur.
upphæðir að menn gera vart annað en að eiga
fýrir tryggingunum sínum. Tryggingafélögin
hækka iögjöldin í takt við fjölgun árekstra og
eignatjóna og enginn kippir sér upp við það.
Peningar skipta þjóðina þannig engu
máli þegar umferðin er annars vegar.
Þrátt fyrir frábæra frammistööu okk-
ar í að brjóta lögin sem ótvírætt bendir
til aga- og ístöðuleysis þjóðarinnar þá
er samt til undantekninga frá reglunni.
Þær undantekningar em þó fáar. Alla-
vega fer ekki mikið fyrir þeim enda
slíkt fólk talið furðulegt og í meira lagi
skrýtið sem sýnir félagsleg frávik í
þessum efnum. Ekki ætla ég að láta
bendla mig við þann hóp frekar en aðr-
ir. Þessi sérstæða menning íslendinga í
umferðinni er þannig orðin sjálfvirk og
ekkert virðist fá henni haggað. Hvers
vegna ætti svo sem að breyta þessu. ís-
lendingar eru ánægðir með umferðar-
menninguna eins og hún er. Alla vega
segir enginn múkk þótt kostnaður
vegna umferðarslysa rjúki upp úr öflu
valdi. Það segir enginn neitt þótt það kosti
meira að tryggja bíldmslu en að fara í
heilt sumarfrí með fjölskylduna. Og áfram
höldum við út í umferðina með bros á vör
án þess að láta okkur nokkm varða um aðra
vegfarendur.

Wc
Hér eru kyn-
þáttafordómar
Bjórn skrifar:
Við íslendingar fullyrðum oft að
við séum fordómalaus þjóð, það er
hins vegar fjarri sanni og kemur
hvað best í ljós þegar áfengi er haft
um hönd. Meö vinafólki mínu lenti
ég í leiðinlegu atviki niðri í bæ um
daginn og vil minna fólk á koma
fram við aðra eins og það vifl láta
koma fram við sig.
Undir grænni
torfu
Hákon Jðhannsson skrifar:
í DV þann 21. júlí sl. birtist grein-
argóð og fróðleg grein um torfþök
ásamt skýringarmynd og ljósmynd
af hluta hússins Fjólugötu 25. Húsiö
er sagt standa á homi Sjafnargötu og
Njarðargötu en hið rétta er að það
stendur á homi Fjólugötu og Njarð-
argötu. Þetta stílhreina hús teiknaði
og byggði faðir minn, Jóhann Fr.
Kristjánsson, arkitekt og bygginga-
meistari, árið 1923 og þar hafa búið
margir þekktir menn. Fyrstu íbúarn-
ir voru faðir minn og fjölskylda, svo
og Jóhannes Kjarval og kona hans,
Tove, ásamt tveimur börnum.
Vaknaöu, Davíö
Ekki stendur steinn yfir steini.
Vaknaðu, Davíð
Hafliði Helgason skrifar:
Forsætisráðherra gaf fólki austur
á Hellu loforð um aðstoð sem hann
svo stendur ekki við. Þetta er bara
orðagjálfur. Því var sjónvarpað að
austan þegar Davíð lofaði þvi fólki
sem færi sárast út úr hamforunum á
Hellu ákveðinni upphæð. Við höfum
nú þegar haft forsætisráðherra úr
Framsóknarflokknum sem var svona
gleyminn. Davíð, vaknaðu og efndu
loforð þín því fólkið fyrir austan á
um sárt að binda. Það kemur að
kosningum og fólkið gleymir ekki.
Bláa lónlö
Einstakur staöur.
Geimstöðin
Bláa lónið
Þórunn skrifar:
Ég brá mér í Bláa lónið um dag-
inn og varð ekki fyrir vonbrigðum.
Þetta er eins og að koma í annan
heim. Þama er allt snyrtilegt og fínt
og kyrrðin er mikil. Þama á maður
að fara þegar maður er með erlenda
gesti. Armböndin og allt útlit fá
mann til aö halda að maður sé um
borð í geimstöð. Ég heyrði á tal út-
lendinga og þeir voru furðu lostnir.
Svona á að gera í ferðamannaþjón-
ustu, bravó!
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11,105 ReyKiavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.