Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.2000, Side 12

12
FIMMTUDAGUR 7. SEPTEMBER 2000
Skoðun
I>V
Áttu erfitt með að vakna
á morgnana?
Hróbjartur Róbertsson hjúkka:
Já, ég man eftir aö hafa vaknaö
snemma einhvern tímann, þaö er
langt síöan.
Baldur Már Jónsson busi:
Já, ég á svolítiö erfitt meö þaö.
Gísli Gunnarsson nemi:
Nei, alls ekki, ég er eins og klukka.
Kristín Anna Tryggvadóttir nemi:
Nei, ég er eins og klukka.
Sjöfn Sigurbjörnsdóttir nemi:
Nei, ég er A-manneskja.
Bjarni Bragi Kjartansson
hljóömeistari:
Nei, en stundum þó.
Hummer-jeppinn
„Voru notaöir í „Flóastríöinu“ en voru lítiö eknir og vel meö farnir... “
Amerískir herbílar:
Til sölu á Internetinu
Nú kemur lltið
af bílum frá varn-
arliðinu til sölu hjá
íslendingum. Og
ekkert í líkingu við
það sem áður var
og hét. Þeir fáu bíl-
ar sem koma eru
borgaralegar útgáf-
ur og illa farnir,
sumir hverjir
(nema einstaka einkabílar sem eru
rifnir út og margir um hituna). Nú
selur bandaríski herinn alla bíla á
Intemetinu í öðrum löndum, svo og
í Bandaríkjunum.
Nýlega voru seldir mörg hundruð
jeppar af Hummer-tegund, svo gott
sem nýir. Þeir voru notaðir í „Flóa-
stríðinu". Bílar þessir voru allir lít-
ið eknir og vel með famir, ef svo má
segja um bíla sem notaðir höfðu
verið í hemaði. Einnig mátti sjá til
sölu hertrukka af ýmsum stærðum
„Hummer-jeppinn er stolt
ameríska hersins, enda vel
búinn og vandaður í alla
staði. Hann er fluttur til ís-
lands í borgaralegri útgáfu
(þ.e. til einkanota) og kost-
ar um 6 milljónir króna, að
því er mér er tjáð. “
og gerðum. svo og vagna, kerrur
fyrir jeppa og ljósavélar.
í Þýskalandi hefur verið selt mik-
ið af vélum og sérstökum vinnuvél-
um. Vömr þessar dreifast víða um
Evrópu, Asíu og til fyrrum Sov-
étlanda. Hummer-jeppinn er stolt
ameríska hersins, enda vel búinn og
vandaður í alla staði. Hann er flutt-
ur til íslands í borgaralegri útgáfu
(þ.e. til einkanota) og kostar um 6
milljónir króna, að því er mér er
tjáð. - íslendingar ættu að hefja inn-
flutning á jeppum og trukkum frá
bandaríska hernum sem selur á
Netinu.
Sú var tíðin að vamarliðið var
með mikil umsvif hér og landherinn
var hér til loka 6. áratugarins. Þá
kom mikið af góðum jeppum hingað
og öðrum herbílum sem íslendingar
breyttu til heppilegra nota hér á
landi. Þessir bílar entust vel. Ég er
þess fullviss að þessir bílar seldust
vel hér á landi núna.
Upplýsingar um stór og mikil
uppboð hersins og um fyrirtæki
sem selja vörur frá hemum og
senda að skipshlið þar sem íslensku
skipafélögin hafa aðsetur, t.d. í
Bandaríkjunum, má m.a. sjá í blað-
inu „Military vehicles magazine".
En á Netinu eru upplýsingar hvað
viðamestar og þar er auðveldast að
vega og meta tegundir og verðlagn-
ingu.
Skarphéöinn
Einarsson
skrifar:
Lítt refsað fyrir unglingaofbeldi
Kristín Árnadóttir
skrifar:
Þessa dagana er ofbeldi að aukast
hér á landi, einkum á höfuðborgar-
svæðinu. Það sem verra er að heyra
er hvað unglingar, jafnvel ungir
krakkar, voga sér að framkvæma.
Og það um hábjartan daginn, og fyr-
ir framan og innan um fullt af fólki.
Annaðhvort er hér um að ræða sjúka
unglinga og krakka eða óvenju ófyr-
irleitna sem eiga ekki að vera í um-
ferð eftir slík brot, í hvoru tilvikinu
sem er.
Nýjustu dæmin eru annars vegar
þegar eldri manni með barn i fangi
var hrint út í Reykjavikurtjöm, og
því síðan borið við af ódæðismannin-
um að hann hefði ekki séð að maður-
inn var með bam í fanginu (þetta
„Hér er t.d. litið á „busa-
vígslur“ sem gamanmál en
eru auðvitað ekkert annað
en ofbeldi gagnvart nýjum
nemum í menntaskólum. “
hefði bara átt að vera grátt gaman!) -
og þegar tvær stúlkur og tveir dreng-
ir réðust með ósvífnu orðbragði að
manni í strætisvagni Kópavogs, hót-
uðu honum og eltu hann er hann
steig út og lúskraðu á honum með
hjólabretti og hnúum og hnefum,
sýna að hér er ekki allt með felldu.
Ég er þeirrar skoðunar að allt of
létt sé tekið á afbrotum unglinga og
krakka hér á landi. í flestum tilvik-
um er þó tekin skýrsla af viðkom-
andi en honum síðan sleppt. Þar er
um herfilegan misskilning að ræða.
Þeir sem veitast að saklausu fólki á
almannafæri eru haldnir óeðli af ein-
hverju tagi og eiga ekki að ganga
lausir fyrst um sinn. Allavega ekki
fyrr en að lokinni ítarlegri rannsókn
á geðheilbrigði þeirra.
Aö einhverju leyti má tengja þetta
óvenjumiklu krakkadekri sem hér
viðgengst.
Hér er t.d. litið á „busavigslur"
sem gamanmál en eru auðvitað ekk-
ert annað en ofbeldi gagnvart nýjum
nemum í menntaskólum. Við erum
eftirbátar, íslendingar, í agamálum
og almennum umgengnisreglum
hvert við annað, miðað við nágrann-
þjóðir okkar, hvað þá þær sem okk-
ur eru fjær.
Dagfari
Loksins íslensk Pravda
í fjarlægri bemsku átti Dagfari eina hlýðna
hundtík sem bar nafnið Pravda vegna lífseigrar
trúar afa hans á fyrirmyndarríkið í austri. Afi
Dagfara snerist seinna til framsóknarmennsku og
var þá Prövdu til dauðadags skipað að hafa hemil
á sauðkindinni þó að aldrei væri hún smalatík af
guðs náö. Síðustu daga hefur Dagfara hlýnað um
hjartarætur því að hlýðinn andi Prövdu lifir enn
og þjónar nú sínum þriðja herra.
Það er kannski að bera í bakkafullan lækinn að
tala um hingaðkomu íslandsvinarins Lí Pengs.
Dagfari er þó slíkur vinur Ríkisins að hann getur
ekki á sér setið að hrósa sérstaklega frammistöðu
allra sem héldu á spöðum í Breiðholtsheimsókn-
inni - hápunkti ferðalags Lís.
Fulltrúi hinnar nýju Prövdu kom sér þá strax
fyrir í hægindastól blokkaríbúðarinnar og spjallaði
við Lí og frú sem þangað höfðu heimsótt harðdug-
legan verkamann úr prentsmiðju Málgagnsins. Þar
hefur þessi valdi hópur Ríkisvina gantast með
heimsmálin og vafalítið bragðað á heimabökuðu
bakkelsi meðan Lí var uppfræddur um dásemdir
góðærisins á íslandi.
Það er löngu ljóst að ekki er við hæfi að trufla
embættismenn með óvæntum spumingum, enda
fengu óskólaðir fréttamenn að frnna til kínverska
tevatnsins meðan fundurinn fór fram fyrir luktum
Verkamenn í blokkinni voru og
lœstir inni í íbúðum sínum ef ske
kynni að þeir fœru að segja eitt-
hvað sem sœrði viðkvœmar taugar
Kínverjans eða breiða út lygar um
íslenska fyrirmyndarríkið.
dyrum. Verkamenn í blokkinni vora og læstir inni
í íbúðum sínum ef ske kynni að þeir færa að segja
eitthvað sem særði viðkvæmar taugar Kínveijans
eða breiða út lygar um íslenska fýrirmyndarríkið.
Þar má hæla framgöngu ísfenskrar ríkislögreglu
sem stóð sig frábærlega undir handleiðslu Kína-
manna sem vissulega hafa séð það svartara.
Af þessu má líka sjá að loksins hefur Ríkið náð
að þagga niður í þeim óvinum einræðisins sem
gagnrýnir fréttamiðlar era og náð sér i traustan
miðil sem aldrei léti hvarfla að sér að misbjóða
ráðamönnum með óþægilegum spumingum, sögu-
folsunum eða öðrum leiðindum. Öllum á líka að
vera löngu ljóst að Ríkissjónvarpið er steinhætt að
bera nafn með rentu. Skemmst er að minnast
þeirrar óskemmtilegu uppákomu þegar leiðtogi
okkar allra neyddist til að ávíta fréttamenn þess
fyrir að hafa spurt einhvers sem andlitslausan lýð-
inn varðaði andskotakomið ekkert um.
Til þess að hnykkja enn frekar á ábyrgð sinni
sem ríkisfjölmiðils þá birtir nýja Pravda með reglu-
legu millibili greinar eftir annálað sómafólk sem
segir farir sínar af öðram fjölmiðlum ósléttar. Þetta
þykir Dagfara ekki einungis æskilegt - heldur blátt
áfram nauðsynlegt - því eins og allir vinir Ríkisins
vita þá er hér ekkert pláss fyrir rangar skoöanir.
Dagfari bíður líka spenntur eftir bókavertíðinni
fram undan því löngum hefur honum leiðst upp-
vöðslusemi íslenskra rithöfunda. Nú era breyttir
tímar og mörgu kiámritinu mætti eflaust kasta á
eldinn án nokkurrar eftirsjár. _ n .
Hvers veröa japönsk jen megnug?
Kvótinn til
Bolungarvíkur?
lúðvík skrifar:
Maður er farinn að halda að fisk-
veiðikvótinn sé allur kominn til Bol-
ungarvíkur, svo fyrirferðarmiklar era
fréttir um vaxandi smábátaútgerð á
staðnum. Ekki er langt síðan allir íbú-
ar þama vestra hótuðu brottflutningi
eða öðra verra ef þeir fengju ekki að
veiða („sjá sér farborða" eins og þeir
kölluðu það). Nú er meira að segja
Morgunblaðið farið að fjalla í leiðara
sinum um að smábátaútgerð Vestfirð-
inga geti vísað veginn fyrir byggðarlög
sem liggja nærri hinum gjöfulu flski-
miðum. Guð láti gott á vita, segi ég
bara. En gaman væri að fá upplýst
hvemig þeir i Bolungarvík geta skyndi-
lega fyllt miðin af smábátum til veiða.
Hvaðan kom kvótinn? Og hvaðan kem-
ur féð fyrir smábátana? Orðrómur er
um að hér séu að baki japönsk jen sem
fjármagni herlegheitin. Standa menn
þama vestra undir þessum lánum?
Verri en Bretar?
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
Að undanfornu hefur verið mikið
umtal um heimsókn Li Pengs, forseta
þjóðþings Kína, hingað til lands. Mikið
er líka rætt um viðskiptatengsl milli
ríkjanna og þörfma á að auka þau, sem
era í raun afar lítil, og kannski ekki að
ástæðulausu. En hvemig stendur á þvi
að ísland hefur blómstrandi viðskipti
við England? Það vora þó Englending-
ar sem drápu og slösuðu flesta íslend-
inga síðustu 500 ár af öllum erlendum
þjóðum. Eigum við ekki að hugsa til
þeirra íslendinga sem dóu fyrir land
okkar og þjóð?
Hrossagaukar
Hvers vegna á aö skjóta þá?
Ekki skjóta
hrossagaukinn
Kristinn Sigurðsson skrlfar:
Ég vona að hrossagaukurinn, sem
er friðaður fugl, fái að vera það
áfram. Svokallaðir skotveiðimenn
vilja nú bæta hrossagauknum á lista
siim yflr dýr sem þeir hafa svo gam-
an af að drepa. Ég spyr: Til hvers? Ég
hef alltaf haldið því fram að þessir ve-
sælu menn, sem hafa ánægju af því
að drepa litla fugla, séu haldnir vissri
tegund af kvalalosta og sem slíkir
ættu þeir ekki að kalla sig „sport-
veiöimenn". Einfaldlega því nafni
sem þeim tilheyrir: dýrakvalarar.
Láglaunastefna
Ræstitæknir hringdi:
Þegar rikisstofnanir og dvalar-
heimili aldraðra kvarta sáran tmdan
manneklu til láglaunastarfa verður
að líta lengra til baka. Hvers vegna
era þetta láglaunastörf? Svar má m.a.
fmna í þeirri fásinnu þegar atvinnu-
leysið var hér sem mest, þá var hald-
ið á lofti hinu svonefndu EKO-kerfi í
ræstingum sem er sænskt að upp-
runa. Þá vora greiddar kr. 578 á tím-
ann á tímabilinu frá kl. 8 að morgni
til kl. 20 að kvöldi 4 daga vikunnar en
kr. 694 eftir þann tíma. Þetta átti að
koma í veg fyrir lækkun launa hjá
ófaglærðu fólki. Verkalýðsfélögin
hafa haldið hlíflskildi yfir þessu kerfi
og hækkað í tign fyrir!

Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasí&a DV,
Þverholti 11, 105 ReyHJavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.