Dagblaðið Vísir - DV - 02.10.2000, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 2. OKTÓBER 2000
MÁNUDAGUR 2. OKTÓBER 2000
33
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, stmi: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins I stafrænu formi og I gagnabönkum án endurgialds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eða fýrir myndbirtingar af þeim.
Stórmál bíða nýs þings
Alþingi kemur saman í dag eftir sumarhlé. Þess bíða í
vetur stórverkefni, mál sem skipta þjóðina sköpum. Þar
ber hæst afstaða til nýrrar skýrslu Auðlindanefndar og
þeirra tillagna sem þar er að finna, ekki sist þess sem lýt-
ur að sjávarútvegi en deilur um fiskveiðistjórnunarkerfið
og nýtingu fiskistofna í hafinu umhverfis landið hafa skipt
þjóðinni í stríðandi fylkingar.
í tillögum nefndarinnar felst að eignarréttarleg staða
þjóðarinnar gagnvart auðlindum sínum sé staðfest í stjórn-
arskrá. Þá telur Auðlindanefndin að taka beri gjald fyrir
afnotarétt af hinum skilgreindu auðlindum. Afnotaréttur-
inn njóti síðan verndar sem óbein eignarréttindi þess sem
gjaldið greiðir. Varðandi nytjastofna i efnahagslögsögunni
leggur nefndin til að lagt verði gjald á þá sem aflaheimild-
ir hafa. Alþingi og ríkisstjórn er látið eftir að ákvarða
hvort valin verði veiðigjaldsleið, gjald á allar veiðiheimild-
ir eða fymingarleið þar sem ákveðið hlutfall allra veiði-
heimilda verði tekið frá núverandi réttindahöfum á ári
hverju og boðið til kaups á frjálsum markaði.
Mikilsvert er að ná sem víðtækastri sátt um fiskveiði-
stjórnunarkerfið þótt aldrei verði hægt að gera öllum til
hæfis. Auðlindanefndinni, sem kosin var á Alþingi 1998 í
kjölfar samþykktar þingsályktunar, var falið að skilgreina
auðlindir þjóðarinnar og kanna um leið hvernig staðið
skuli að gjaldtöku. Nefndinni bar að kanna möguleika á að
nota auðlindagjald til að tryggja að afrakstur sameigin-
legra auðlinda skili sér á réttmætan hátt til þeirra sem
hagsmuna hafa að gæta.
Ágreiningurinn um kvótakerfið hefur verið djúpstæður
og því vekur athygli, og um leið vonir, að viðbrögð við
skýrslu Auðlindanefndar eru jákvæð. Aflamarks- eða
kvótakerfið, undirstaða sjávarútvegsstefnunnar, er stað-
fest í skýrslunni. Leiðtogar ríkisstjórnarinnar sjá í tillög-
um nefndarinnar sáttagrunn og sama má segja um foringja
stjórnarandstöðuflokkanna. Eftirtektarverðast er að
Landssamband íslenskra útvegsmanna hefur lýst sig reiðu-
búið til viðræðna við stjórnvöld um auðlindagjald fyrir
nýtingu fiskistofnanna, þótt útgerðarmenn hafni fyrning-
arleiðinni og setji ýmis skilyrði samfara gjaldtökunni.
Möguleikarnir til sátta eru því fyrir hendi verði rétt á mál-
um haldið.
Fleiri stórmál, sem skipta þjóðina miklu, bíða einnig
þess þings sem byrjar í dag, virkjanir, stóriðja og byggða-
mál í víðu samhengi. Eflaust verður tekist á um Evrópu-
málin. Þar hefur Framsóknarflokkurinn skapað sér stöðu
að undanfórnu nokkuð fjarri Sjálfstæðisflokknum, hinum
stjórnarflokknum. Framsóknarflokkurinn er þar nær
skoðunum Samfylkingarinnar um að Evrópumálin verði
að taka til gagngerrar umræðu. Nokkurs titrings hefur
gætt í Framsóknarflokknum í garð samstarfsflokksins.
Skoðanakannanir hafa sýnt að Framsóknarflokkurinn
stendur illa og forystumenn hans gera sér ljóst að átaks er
þörf. Könnun sem DV birtir í dag sýnir að Sjáfstæðisflokk-
urinn stendur vel og styrkir stöðu sína en Framsóknar-
flokkurinn tapar enn. Slík staða ýtir undir ólgu á stjórnar-
heimilinu.
Þá er niðurstaða skoðanakönnunarinnar ekki síður eft-
irtektarverð hvað varðar stjórnarandstöðuna. Samfylking-
in tapar verulegu fylgi frá síðustu skoðanakönnun DV í
mars. Það hlýtur að vera áhyggjuefni nýs formanns, Öss-
urar Skarphéðinssonar, um leið og Vinstri-grænir bæta
við sig og fara upp fyrir Samfylkinguna.
Það gæti því orðið líflegur vetur á Alþingi þar sem mál-
efnin skipta máli en mennirnir ekki síður.
Jónas Haraldsson
Skoðun
JOV
<m.

Sveigjanlegur vinnutími

Forvarnir - íþróttir
Mikið er rætt um for-
varnir í fikniefna- og áfeng-
ismálum. Þrátt fyrir hertar
aðgerðir löggæslu, foreldra
og ýmissa félagasamtaka
hafa vandamálin aukist
stöðugt og ekki eru í sjón-
máli úrlausnir,sem vekja
bjartsýni á komandi
árum.Hér er ekki um að
ræða svartsýni heldur blá-
kaldar staðreyndir sem við
daglega stöndum andspæn-
is og verðum að mæta af
hugrekki og þolinmæði,
flótti frá vandanum er uppgjöf.
Minni áhætta
Það er bjargfóst trú mín að ár-
angusríkustu aðgerðir í forvörnum
séu að foreldrar hjálpi bömum og
ungmennum að fmna og rækta heil-
brigð áhugamál. Heimilin eiga að
vera skjól og skjöldur ungmenna,
þar eru rætur þeirra, vöxtur og
þroski á leið til sjálfstæðra athafna.
Það er auðvelt að setja fram svona
kenningar en þegar við stöndum
frammi fyrir raunveruleikanum, þar
sem ungmennum stendur allt til
boða, sem gleður og glepur, er þraut-
in þyngri og vægðarlaus veröld setur
engin mörk.
Þessar hugleiðingar urðu til er ég
nýlega var staddur í glæsOegri
íþróttahöll þeirra Haukamanna í
Hafnarfirði. Að sjá börn og unglinga
á öilum aldri að leik sem ljómuðu af
gleði og hreysti og foreldra sem
fylgdust með. Mér varð hugsað til
allra þeirra tugþúsunda ungmenna
um land allt sem fá ómælda útrás,
gleði og styrk við leiki og æfingar á
slíkum stöðum.
íþróttir utan sem innan húss, sem
a.m.k. 70-80 þús. landsmanna eru
meira og minna þátttakendur í, eru
langveigamestu forvamir þjóðarinn-
ar gegn fikniefnum og áfengisböli.
Því er það áskorun til fjárveitinga-
valdsins að leggja stóraukið fjár-
magn til íþróttastarfseminnar í land-
inu. Hvert einasta ungmenni sem
stundar íþróttir er í margfalt minni
áhættu en þau sem standa utan
þeirra. Þetta em staðreyndir sem
ber að hafa í huga þegar forvamir
fíkniefnamála eru til umfjöllunar
stjómvalda og fjárveitingavalds-
ins..Að byrgja brunninn áður en
bamið dettur ofan i hann er sígild
áminning um að vera með opinn
skilning fyrir aðsteðjandi hættum en
ekki síður opin augu fyrir uppbyggj-
andi aðgerðum.
Verum samtaka
Það er mikilsvert að viðurkenna
Kristján
Pétursson
fyrrv. deildarstjóri
vandann og kunna að skil-
greina hann. Nokkur hluti
heimilanna í landinu hefur
náð að framkvæma fyrir-
byggjandi aðgerðir gegn
neyslu og meðferð fíkniefna
gagnvart bömum sínum og
uppskera öryggi og ham-
ingju. Aðrir leggja traust
sitt á aðgerðir hins opin-
bera, svo sem löggæslu,
skóla og félagsmálastofnan-
ir, og verða oftar en ekki
fyrir hvers konar áfollum,
sorg og vonleysi og sumir
reyna að leita huggunar og lækninga
með trúarlegum aðgerðum.
Við höfum reynslu sem hægt er að
nýta og efla í þágu forvarna. Það eru
íþróttir og önnur heilbrigð áhuga-
mál ungmenna í landinu. Við verð-
um að gera langtímaskipulag og
áætlun um frekari uppbyggingu
íþrótta- og tómstundamannvirkja og
að ríkið leggi árlega fram nokkra
milljarða í þeim efnum. Þá þurfa við-
komandi íþróttasambönd að gera
framtíðaráætlanir í samræmi við
auknar fjárveitingar og stóraukinn
fjölda íþróttaiðkenda, einkanlega
barna og ungmenna.
Verum samtaka að verja það sem
okkur er kærast af öllu, börnin okk-
ar. Förum í alvörustríð við sölu-
menn eiturefna og látum þeim blæða
út. Takist okkur að draga stórlega úr
eftirspurn á neyslu fikniefna,
t.d.20% á næstu 2-3 árum, þá getum
við unniö þetta stríð innan 10 ára.
Verið óhrædd þó ykkur sé ógnað af
þessum eiturpöddum, samtakamátt-
ur okkar veitir styrk og þor til að-
gerða. Brýna nauðsyn ber til að for-
eldrasamtök skipuleggi með virkum
hætti aðgerðarhópa sem starfi náið
með löggæslunni. Slíkir starfshópar
þurfa að fá góða leiðsögn og þjálfun
á starfsvettvangi og skýrar eftirlits-
og aðgerðarheimildir til eftirbreytni.
Kristján Pétursson
„Hvert einasta ungmenni sem stundar íþróttir er í
margfalt minni áhœttu en þau sem standa utan
þeirra. Þetta eru staðreyndir sem ber að hafa í huga
þegar forvamir fíkniefnamála em til umfjöllunar
stjómvalda og fjárveitingavaldsins. “

Auðlindanefnd hefur skllað áliti sínu um hvernig ríkið skuli nýta auðlindir til lands og sjávar. Meginniðurstaða nefndarinnar er sú að auðlindir til lands og
sjávar skuli vera þjóðareign og útboð skuli fara fram þar sem samkeppnisstaða er fyrir hendi.
Sorgin er ekki „inni“
„Það á auðvitað
við um alla en sér-
staklega þá sem alast
upp við þá mýnd í
fjölmiðlum að allir
eigi að vera ungir og
hressir og að lífið sé
bara stuð, stuð, stuð.
Eða sjáum við
nokkurn tímann sársauka, sorg eða
dauða í auglýsingum? Sorgin er ekki
inni og ekki dauðinn heldur, en hann
kemur nú samt, oft þegar síst skyldi.
Þess vegna verðum við að rækta börn-
in okkar betur í lífsleikni, þvi að
takast á við lífið og dauðann lþika/'
Séra Halldór Reynisson í 7. tbl.
Vesturbæjarblaösins
Einstaklingurinn
og velferð hans
„Efnahagslegt sjáifstæði er hverjum
frjálsum manni nauðsynlegt, eykur
velmegun og stuðlar að pólitísku sjálf-
stæði hans. Á hverjum degi á mark-
aðstorgi frjálsra ríkja hefur hann
tækifæri til að taka ákvarðanir um
allt sem viðkemur lífi hans. Einstak-
lingurinn ræður yfir sér sjálfur, vinn-
ur að velferð sinni og verðlaunar þnn
sem sinnir þörfum hans best með við-
skiptum. Hann á allt undir sér sjálf-
um en ekki stjómmálamönnum.“
Úr netmiðlinum frelsi.is 28. sept.
Ekkert risaálver?
„Ekki er hægt að
draga aðrar ályktanir
af þeim efasemdum
sem norski álforstjór-
inn hefur nú sett
fram opinberlega, en
að þar á bæ fari
áhugi á verkefninu
minnkandi. Ummælin hljóta að leiða
til þess að íslensk stjómvöld reyni að
fá á hreint, hvort Norsk Hydro sé í
reynd að verða afhuga þátttöku á risa-
álveri á Austurland."
Elías Snæland Jónsson, i forystugrein
Dags 29. sept.
RÚV á fjárlög
„Það er ekkert rétt-
læti í því að ríkismið-
ill með tekjur af af-
notagjöldum etji kappi
við einkareknar stöðv-
ar á auglýsinganiark-
aðii og komi þannig í
veg fyrir að þær nái
fótfestu. RÚV á að setja á fjárlög og
marka á stofnuninni nýja stefnu í
samræmi við það....Líklega stendur
hið póhtíska skipaða útvarpsráð í veg-
inum fyrir framþróun og eðlilegum
rekstri á RÚV....Ríkisútvarpið stendur
á tímamótum...."
Björgvin G. Siguröusson framkvstj.
Samfylkingarinnar, í Mbl. 29. sept.
„Virkar vinnustundir standa fyrir unnar vinnustundir
að frádregnum kaffihléum. Umreiknað í virkar vinnu-
stundir styttist vinnuvikan því hjá afgreiðslufólki úr
37.05 í 36.35 og hjá skrifstofufólki úr 36.45 í 36.15“
Við þetta má bæta að vinnudagurinn framleiðni hér á hverja unna
er hér á landi með þeim lengri í hinum vinnustund mun lægri en gerist t.d. í
vestræna heimi. Þrátt fyrir það er nágrannalöndunum, svo að dæmi sé
tekið.
Aukin framleiðni er frumforsenda
aukins hagvaxtar og hagsældar.
Jafnframt er aukin framleiðni
mikilvægt markmið fyrir þær
atvinnugreinar sem eru á hörðum
samkeppnismarkaði en þeim hefur
farið ört fiölgandi og mun fjölga enn
frekar samfara alþjóðavæðingu og
minnkandi innflutningshindrunum.
Reynslan sýnir að aukinn sveigjanleiki
vinnutímans er sú umgjörð sem hentar
hvað best vinnumarkaði í örri þróun.
Nokkur fyrirtæki hafa um skeið
miðað vinnufyrirkomulag sitt við
virkar vinnustundir með góðum
árangri. Sem dæmi má nefna fyrirtæki
i innflutningi og smásölu, sem gefa
starfsfólki sínu kost á að vinna frá 8 til
18 gegn því að ljúka vinnu klukkan 14
einn dag í viku og heilum frídegi fjórða
hvern fóstudag. Vinnufyrhkomulag af
þessum toga hentar ekki nærri öllum
fyrirtækjum en með því að miða við
virkar vinnustundir eru mögu-
leikarnir í raun jafnmargir og
þarfirnar eru ólíkar.
Á heimasíðu VR (www.vr.is) hafa til
fróðleiks nokkur dæmi verið sett upp
um mismunandi útfærslur.
Pétur A. Maack,
Eitthvað bogið við samkvæmnina?
hafa kjark til að heimsækja
Alþingi íslendinga við Aust-
urvöll eins og til stóð í
gær.“
Frumkvöðull blóðbaðs
Einsog aðrir þeir sem
taka virkan þátt í baráttu
Amnesty International gegn
mannréttindabrotum í
heiminum, var ég einn af
mótmælendum á Austur-
velli umræddan dag, þó ég
hafi átt góð samskipti við
kínverska sendiherrann hér og jafn-
vel átt þátt í að koma út myndarlegri
sýnisbók íslenskrar nútímaljóðlistar
í Kína. íslendingar eru í stjórnmála-
sambandi við Kina og gera sér vænt-
anlega vonir um að geta stuðlað að
hægfára stjórnarbótum þar eystra
með vinsamlegum menningarsam-
skiptum við kínversku þjóðina.
En það merkir enganveginn að við
eigum að þegja þunnu hljóði yfir
mannréttindabrotum og annarri
óhæfu af hendi kínverskra stjóm-
valda. Og sist af öllu ættum við að
láta viðskiptahagsmuni setja elkur
við heilbrigðri réttlætiskennd. Lí
Peng var einn af helstu frumkvöðl-
um blóðbaðsins á Torgi hins
himneska friðar fyrir rúmum áratug
og sem slíkur gat hann ekki ætlast
til að vera aufúsugestur hérlendis,
jafnvel þó hann kunni að ala á þeirri
tálvon margra stjórnmálamanna, að
almenningur sé óðara búinn að
gleyma fyrri misgerðum þeirra.
Guösþakkaverk
En óbótamenn sitja greinilega
ekki allir við sama borð í hugum
þeirra sem þykjast láta sig
mannréttindi skipta. Fyrir
fáum áratugum sóttu ísland
heim tveir vesturheimskir
stjómmálamenn sem báru
ábyrgð á dauða milljóna
manna, Lyndon B. Johnson
varaforseti og Richard
Nixon forseti Bandaríkj-
anna. Þeim var báðum tek-
ið sem kostum og kynjum,
enda voru þeir fulltrúar
kaptíalismans. Þegar kapít-
alistar fremja samskonar
óhæfuverk og kommúnist-
ar, eru manndrápin, pyndingarnar
og dauðadómamir réttlætt með rök-
semdum sem eru í ætt við skólaspeki
miðalda: þá er óhugnaðurinn all-
tíeinu orðinn guðsþakkaverk, ef ekki
eitthvað enn æðra!
Bandaríkjastjórn ber ábyrgð á
dauða 600.000 barna í írak, en ekki
hef ég orðið var við mótmælatilburði
pólitísku ungliðahreyfinganna af því
tilefni. í árslok 1968 var ég fangelsað-
ur fyrir að ætla að taka þátt í mót-
mælum við bandaríska sendiráðið
gegn stríðsrekstrinum í Víetnam. Þá
fögnuðu hægripressan og meirihluti
Reykvíkinga framtaki Reykjavíkur-
lögreglunnar!
í nýútkominni ársskýrslu Am-
nesty International eru sex þjóðríki
efst á lista yfir ríki sem gerðu sig sek
um stórfelld mannréttindabrot:
Bandaríkin, Kína, Saúdí-Arabía, Kól-
umbía, Tyrkland og Rússland. Al-
þjóðasamfélgið hefur kosið að horfa
sem mest framhjá brotum þeirra, en
einkum beint sjónum að hroðaverk-
um í Búrúndí, Tsétséníu, Austur-
Tímor og Kósóvó. Hvemig skyldi
standa á því?
Sigurður A. Magnússon
Sigurður A.
Magnússon
rithöfundur
Viðbrögð manna við þeirri
ákvörðun forseta kínverska þjóð-
þingsins að heimsækja ekki Alþingi
íslendinga sunnudaginn 3ja septem-
ber, vegna mótmæla Amnesty
Intemational og ungliðahreyfinga
stjómmálaflokkanna, voru einkar
fróðleg. Varaþingflokksformaður
Sjálfstæðisflokksins, Einar K. Guð-
finnsson, taldi framkomu Kínverjans
vanviröingu við Alþingi; þingflokks-
formaður Samfylkingarinnar, Rann-
veig Guðmundsdóttir, taldi ekki
ástæðu tO að taka fjarveru hans sem
móðgun við Alþingi; þingflokksfor-
maður Vinstri-grænna, Ögmundur
Jónasson, taldi framkomu Lís Pengs
undarlega gagnvart gestgjöfum og
bera vott um hræðslu við mótmæl-
endur; þingflokksformaður Fram-
sóknar, Kristinn H. Gunnarsson,
hafði alls enga skoðun á málinu
einsog vænta mátti úr þeirri átt;
fyrsti varaforseti Alþingis, Guð-
mundur Árni Stefánsson, lýsti von-
brigðum sínum, en vildi ekki kveða
uppúr með það hvort framkoma Kín-
verjans teldist ókurtesi eða móðgun
við þingið; og annar ritstjóri DV
fagnaði því „að Li Peng skyldi ekki
„Lí Peng var einn af helstu frumkvöðlum blóðbaðsins
á Torgi hins himneska friðar fyrir rúmum áratug og
sem slíkur gat hann ekki œtlast til að vera aufúsugest-
ur hérlendis....“ í heimsókn í íslenskri erfðagreiningu.
I gær, sunnudaginn 1. októ-
ber, tóku gildi samkvæmt
kjarasamningi Verzlunar-
mannafélags Reykjavíkur og
Samtaka atvinnulífsins ný
ákvæði sem stytta samnings-
bundinn vinnutíma VR-félaga
um 30 mínútur á viku. Um 30
ár eru liðin frá því VR náði
síðast samkomulagi við at-
vinnurekendur um styttri
vinnutíma. Jafnfram tekur
vinnuvikan framvegis mið af
virkum stundum samkvæmt
samningnum.
Kjallan
Pétur A. fVfaacky
varaformaöur
Verslunarmannafélags
Reykjavíkur
Virkar vinnustundir
Virkar vinnustundir standa fyrir
unnar vinnustundir að frádregnum
kaífihléum. Umreiknað í virkar vinnu-
stundir styttist vinnuvikan því hjá af-
greiðslufólki úr 37.05 í 36.35 og hjá
skrifstofufólki úr 36.45 í 36.15. Þessi
breyting, að i stað hinnar hefðbundnu
vinnuviku komi rúmlega 36 stunda
virk vinnuvika, ristir mun dýpra en
ætla má við fyrstu sýn.
Að baki býr fyrst og fremst sú hugs-
un að vinnutími verði á allan hátt
sveigjanlegri en venja er. Af þeim sök-
um lagði VR í síðustu kjarasamningum
þunga áherslu á að samhliða
styttingu vinnuvikunnar
yrðu jafnframt tekin upp þau
nýmæli að miða vinnuvikuna
við virkar vinnustundir.
Sveigjanlegur
vinnutími
Hefðbundna vinnuvikan
hefur „innbyggt" kaffihlé sem
getur gert gert minnstu
breytingar á vinnufyrir-
komulagi nokkuð flóknar i
framkvæmd. Þróun síðustu
ára bendir á hinn bóginn
eindregið til að þarfir
vinnumarkaðarins séu í þessum efnum
orðnar margþættari en svo að þær
rúmist innan hefðbundnu
vinnuvikunnar. Margt hefur hjálpast
þar að. Atvinnuþátttaka hefur sjaldan
eða aldrei verið almennari, hvort
heldur litið er tU aldurs eða kyns.
Nýjar atvinnugreinar hafa skotið
upp kollinum, auk þess sem fjölbreytni
innan hverrar greinar hefur aukist til
muna. Þá hafa almenn viðhorf til
vinnutímans tekið örum breytum.
Sífellt fleira starfsfólk leggur áherslu á
sveigjanlegan vinnutíma og aukinn
frítíma í dögum talið.
Með og á móti
Réttlátasta leiðin
A „Ég styð það að
, kvótinn sé boð-
inn út. Með því
- . móti næst tvennt
fram; annars vegar jafnræði
með þeim sem vilja nýta
auðlindina því allir geta þá
boðið í og hins vegar sú
staðreynd að greiöslan fer
eftir því hvað bjóðendur
treysta sér til og verður þar
af leiðandi i samræmi við
Svanfríður
Jónasdóttir,
þingmaöur
Samfyikingar.
þær væntingar sem menn
gera sér um nýtingu auð-
lindarinnar.
Ég tel þessa leið því bæði
réttlátasta gagnvart þeim
sem nýta fiskimiðin og að
einnig sé líklegast að þjóðin
fái með þessari aðferð eðli-
legan afrakstur af eign
sinni.“
Kvótinn fari í útboð
Neikvæðar afleiðingar
„Ég tel að þessi
| útboðsleið á afla-
™%i‘ heimUdum myndi
f hafa neikvæðar
afleiðingar í for með sér. I
fyrsta lagi myndi þetta geta
leitt tU frekari byggðaröskun-
ar því hættan er auðvitað sú
að veikari fyrirtæki og veik-
ari byggðir réðu ekki við að
keppa við öflugri fyrirtæki og
byggðir. í annan stað er eng-
inn vafi á því að þetta myndi
valda því að við sæjum enn meiri
samþjöppun aflaheimilda eiga sér
Eirtar K. Guó-
flnnsson,
þingmaóur Sjálf-
stæöisflokks.
stað heldur en nú er. Mér hef-
ur heyrst á umræðunni í
þjóðfélaginu að flestum þætti
nú nóg um. í þriðja lagi er
ljóst mál að þessi leið myndi
hafa í for með sér óvissu -
hvað með þau fyrirtæki sem
byðu í en hrepptu ekki og
ættu fjárfestingar á sjó og í
landi og hefðu skuldbinding-
ar gagnvart starfsfólki sínu?
Óvissa í fyrirtækjarekstri
leiðir alltaf að lokum til óhag-
kvæmni.“