Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.2000, Síða 29

Norman Cook er búinn að vera lengi í
bransanum. Hann hefur kynnst bæði
velgengni og mótbyr, en nú þegar þriðja
platan hans undir nafni Fatboy Slim er
komin í verslanir virðist fátt geta stoppað
hann. Trausti Júlíusson gerði úttekt á
kappanum.
Norman Cook gengur allt í haginn: „Ef ég hefði séð líf mitt síöustu tvö ár fyrir þegar ég var 15 ára þá hefði ég fengið
það í buxurnar."
Það hefur gengið vel hjá Norm-
an Cook undanfarin tvö ár. Önn-
ur platan hans í gervi Fatboy
Slim, You’ve Come a Long Way,
Baby, sem kom út fyrir tveimur
árum, hefur selst í 3 miljónum
10 mikilvæg skref á ferli
Norman Cook
Housemartins: Norman var bassaleik-
ari I indie-popp hljómsveitinni Hou-
semartins frá Hull. Hann sló til af
greiöasemi viö kunningja. Hljómsveitin
náði 1. sæti breska listans meö laginu
Caravan of Love áriö 1985, en Norm-
an hætti samt. Þetta var ekki hans tón-
list.
Beats International. Fyrsta Norman
Cook pródjektið. Þau náöu toppsætinu
meö laginu Dub Be Good To Me, (sem
samplar bassalínuna úr Guns of
Brixton meö Ciash) áriö 1990. Gáfu út
tvær plötur, sem voru misjafnar og
hafa elst frekar illa. Flosnaði upp.
Freakpower: Enn ein hljómsveitin, enn
eitt topplagiö (Turn In Tune In Drop Out
áriðl995). Varð aö engu.
The Real Shit: Eitt af hliöarverkefnun-
um meö Freakpower var samstarf
Norman Cook meö Ashley Slater, sem
þeir kölluöu Fried Funk Food. Aö-
alsmellurinn var lagiö The Real Shit,
sem er eins konar undanfari Fatboy
Slim og kom út á Blunted, undirmerki
Island Records.
Heavenly Social klúbburinn: Norman
fékk innblástur þegar hann fór á Hea-
venly Social klúbbinn í London þar sem
m.a. Chemical Brothers spiluöu tónlist
sem blandaði saman house, hip hop,
rokki og soul. Þannig varö big-beat til.
Santa Cruz: Fyrirbæriö Fatboy Slim var
búiö til þegar Damien Harris var aö
hrinda af staö Skint útgáfunni, Norman
bjó þá til Fatboy til þess aö framleiða
partýtónlist sem gæti halaö inn pening
fyrir þetta unga fyrirtæki. Santa Cruz
var fyrsta afuröin.
Brimful of Asha: Eitt af fjölmörgum vin-
sælum remixum. Lagiö, sem er meö
hljómsveitinni Cornershop. náöi met-
sölu meö þessu mixi. Norman dýrkaði
lagiö og langaði til þess að spila þaö
þegar hann var að dj-a, en fannst það
of hægt og baö um aö fá að remixa
það.
Rockafeller Skank: „Check it out now,
the funk soul brother..." geröi Rocka-
feller Skank aö einu aöallagi ársins
1998. Toppurinn á big-beat bylgjunni.
Praise you: Fór beint á toppinn og var
algjört cross-over hit. Greindarskert
dansvideóiö sem Spike Jonze geröi var
iíka algjör snilld.
Samstarfiö viö Macy Gray: Þegar
Norman fór í stúdíó með Macy var þaö
í fyrsta sinn sem Fatboy Slim notaöist
viö læf söng. Það voru Chemical
Brothers sem stungu þessari hugmynd
aö honum, eins og fleiri góöum hug-
myndum í gegnum tíöina.
p1ötudómar
elntaka og unnið til fjölda verð-
launa, hann er einn af vinsælustu
plötusnúðum heims og mikilsvirt-
ur remixari. Svo kynntist hann
bresku fjölmiðlastjörnunni Zoe
Ball á Ibiza fyrir tveimur árum,
þau urðu ástfangin, giftu sig,
fluttu til Brighton og eiga von á
barni. Ekki sem verst. Og svo fær
nýja platan hans, Halfway
Between the Gutter and the
Stars, alls staðar frábæra dóma
og virðist ætla að verða ein af að-
alplötum ársins.
Leiður á poppstjörnulíf-
inu
Þegar smáskífan Praise You
fór beint í fyrsta sætið á breska
listanum varð Norman Cook
heitasta nafnið í poppheiminum,
en hann hafði verið að byggja upp
vinsældir sínar sem plötusnúður
um nokkurt skeið, Madonna,
Robbie Williams og fleiri slíkir
voru ólmir í að fá hann til að rem-
ixa lögin sín (hann neitaði báð-
um) og tónlistin hans sjálfs varð
líka vinsælli og vinsælli með lög-
um eins og Rockafeller Skank og
Gangster Trippin’. Næstu mán-
uðina var hann sífellt í verðlauna-
afhendingum, boðum og partíum
með poppstjömum, leikurum og
fyrirsætum.
í dag er Norman hins vegar bú-
inn að fá leið á öllum stjörnufans-
inum og er hcddinn því sem hann
kallar „poppstjörnuþreytu". Hann
segist ekki vera mjög góður í því
að vera stjama. „f þrjá mánuði
var vinnan mín bura að vera við-
staddur verðlaunaafhendingar,
maður gat eiginlega ekkert búið
til tónlist eða spilað," kvcU'tar
hann. Þegar hann tók við verð-
launum fyrir framúrskarandi inn-
legg til danstónlistarinnar á verð-
launahátíð tímaritsins Muzik ný-
lega sagði hann m.a: „Þó að ég
haldi áfram að flækjast inn í popp-
landið þá kem ég alltaf aftur. Ég
elska danstónlistina og klúbbana.
Ég hef ekki áhuga á þvi að hanga
með Britney og Robbie.“
Einvígi við Armand Van
Helden
Árið 1999 háði Norman plötu-
snúðaeinvígi við Armand Van
Helden í Brixton Academy i
London og vann með nokkrum yf-
irburðum, eins og Armand sjálfur
viðurkenndi fúslega. Einvígið fór
þannig fram að þeir spiluðu í box-
hring i miðri tónleikahöllinni,
skiptust á og sá sem náði upp
meiri tryllingi á dansgólfinu bar
sigur úr býtum. Brixton Academy
var troðin tvö kvöld i röð, sem
segir töluvert bæði um vinsældir
kappanna og um sterka stöðu
danstónlistarinnar í Lundúnum.
Það er kannski hægt að kalla ein-
vígið hámark big-beatsins.
Á nýju plötunni er Fatboy Slim
að fjarlægjast svolítið þetta big-
beat sem gerði hann frægan á
fyrstu tveimur plötunum. Hann
segir að Right Here, Right Now
hafi verið síðasta lagið sem hann
gerði fyrir You’ve Come a Long
Way Baby, en Rockafeller Skank
það fyrsta. Tónlistin á Halfway...
er að mestu leyti framhald af
Right Here..., en svo eru líka hou-
se-skotin lög þar sem Norman er
að hverfa aftur til danstónlistar-
upprunans.
í fyrsta sinn með lifandi söngvara
Fatboy nýtur krafta nokkurra
gesta á plötunni. Fyrsta skal
nefna Macy Gray, sem syngur á
annarri smáskífunni, Demons. Sú
fyrsta, Sunset (Bird of Prey)
skartaði rödd Jim Morrison úr
Doors, en því færri orð sem við
höfum um þá hörmung þvi betra.
Norman segir um Macy: „Hún er
mjög sérvitur, en líka mjög falleg
og lyktar sérstaklega vel, það var
það fyrsta sem ég tók eftir hjá
henni,“ Auk Demons syngur
Macy í breakbeat gospel laginu
Love Life.
Þeir Roland Clark úr Urban
Soul og Roger Sanchez koma við
sögu í laginu Song For Shelter
sem er óður Fatboy til danstónlist-
arinnar og að lokum skal þess get-
ið að gamli James Brown og
Funkadelic-bassasnillingurinn
Bootsy CoUins syngja lagið Wea-
pon of Choice. Norman segir um
Bootsy: „Bootsy er gamall kunn-
ingi. Ég gerði þrjú lög með honum
fyrir siðustu plötuna hans og við
fílum vel að vinna saman. Við
skiptumst á lögum, ég gerði lag
fyrir næstu plötuna hans og hann
gerði lag fyrir mína plötu.“
Hefur ekki samúð með
Metallica
Mörg laganna á nýju plötunni
voru komin á Napster áður en
hún kom út. Og líka mörg óútgef-
in lög. Eða hvað? Það er reyndar
fullt af Fatboy Slim-lögum í boði á
Napster, en líka fullt af lögum
sem eru skráð sem Fatboy Slim
lög en eru eitthvað allt annað.
Norman heldur alveg ró sinni yfir
Napsternum, „Þetta er svipað og
þegar það var talað um það að
kassettuupptökur væru að drepa
tónlistina," segir hann. „Ég hef
það ágætt. Ég þarf ekki meiri pen-
ing og þarf ekki að hafa áhyggjur.
Það er ekki eins og Metallica séu
að svelta, ef þeir ættu ekki fyrir
skóm á börnin sín hefðu þeir
kannski eitthvað til síns máls.“
h vaöf fyrir hvernf skemmtilegar staöreyndir niöurstaöa
★★★ Fiytjamdi: Johnny Cash piatan: American III: Solitary Man Útgefandi: Columbia/Skifan Lengd: 42:15 mín. Hinn eindæma svali Johnny Cash hefur verið lengi að og hann ætti í raun að vera óþarfi aö kynna. Hér er þriðja platan í seríu sem hann hefur unnið með skeggapanum Rick Rubin (stofnandi Def American og upptökustjóri til margra ára, meðal annars fyrir Slayer, Beastie Boys og Red Hot Chili Peppers). Efnið er hans lög í bland við lög flytjenda á borð við U2, Neil Diamond, Tom Petty og Will Oldham. Þó svo margt góðra gesta sæki kallinn heim og aðstoði, Sheryl Crow, Tom Petty ogWill Oldham svo einhverjir séu nefndir, þá er þetta fyrst og fremst kassagítarinn og röddin. Hana verða menn helst að fíla þegar lagt er upp svo hægt sé að njóta plötunnar, þó síðan sé alltaf fyrirbæri sem kallast áunninn smekkur... Ja, það getur víst talist skemmtileg staðreynd að þessi maður ætti með réttu að vera dauður. Kjálkinn er af- myndaður eftir fjölda skurðaðgerða en hjartað slær enn og það á réttum stað. Kallinn þakkar meistara lífsins, svo lagt sé í þýðingar, og ráðleggur okkur að leyfa tónlistinni að hljóma. gtgn lumskan og þægilegnn H|| inn setur sínn stimpíl afgerandi á allt sem liann snertir, með þessari hálftalandi, (m/TWM K (ijÉpt ■ djúpu söngrödd og stuttum og klipptum i ’^SWW ■■ H nótum. Hér er ekkert veriö að spreöa sur- efni 1 dregnar nótur eða víbrató en þar ligí’ja kannski tofrarmr. Lj.if plata se-m ffiT 1 gagnast þó seint i partíin. nema þa ^B w ■ kannski rétt í restina á flöskunni. -kmó 1
★★ Rytjandi: Limp Bizkit Platan: ChOCOlate Starfish and the Hot Dog Flavored Water Útgefandi: Interscope/Skífan Lengd: 75:08 mín. Tattúfroskurinn sem breyttist í hljömsveit- arforsprakka og smákökumar vinir hans. Á tímabili virtist sem þeir heföu sigrað heiminn en blikur eru á lofti um að hann sé hreinlega að snúast gegn þeim. Þessi hraðsuðupakki, sem kemur rétt um ári eftir síðustu breiðskífu, spilar sína rullu í því, sem og ólæknandi mikilmennsku- brjálæðið sem Fred Durst þjáist af. Fjölmargir hummuðu með útgáfu þeirra af Mission Impossible stefinu og sú fylgir hér með í kaupunum. Restin er þó tals- vert hærðari á bringunni og spuming hvort hún nýtur álíka hylli. Svar við þeirri spurningu, og mörgum fleiri fáum við ör- ugglega meö tíð og tíma, að því gefnu aö heimurinn farist ekki í millitiðinni. Ég hef ekki hugsað mér aö eyða eftiriifinu í að velta vöngum yfir Limp Bizkit. Súkkulaði-krossfiskurinn og pylsuruglið er víst skemmtileg vísan f rassgat og tittling, þetta kallar maður að tala undir rós. Sem er ekki eitthvað sem Durst gerir í einræð- unni sem lokar plötunni og rennir enn styrkari stoðum undir þá skoðun mina að maðurinn sé hreinlega búinn að missa það. Þetta er nrog sinrtiiegu n imieitt en 1 alveg laust við fruinloika. Mei hefur all3 1 tíð fundist Durst með eindæmum tak- 1 markaður söngvari. hann er fyrst og 1 fremst rappari og þaö og söngur er ekki 1 það sama. Nokkrum kílóum þyngri undir- | leikur og ágætis effecta vinnsla breytir því 1 ekki dð buröarbitamir e:u gamiir og rotmr 1 og bera varia allt fina skrautiö sem hlað 1 Ið er a þa. kristján mar ólafsson 1
★★★ Fiytjandi: Black Eyed Peas piatan: Bridging the Gap Útgefandi: Interscope/Skífan Lengd: 64: 01 mín Þetta er önnur plata hip hop/soul/jazz/latin/popp-hljómsveitar- innar Black Eyed Peas en sú fyrri, Behind the Front, sem kom úttyrirtveimurárum, vakb mikla athygli. De La Soul, Les Nubi- ans, Mos Def, Wyclef og Macy Gray eru á meðal þeirra sem koma fram með þeim á plötunni. Black Eyed Peas fara sínar eigin leiðir, hvort sem er í tónlistinni eöa klæðaburði. Þeir spila hip hop með töluverðum popp áhrifum og minna stundum á the Fugees. Þetta er því ekki endilega plata fyrir þá hörðustu í rappinu heldur fyrir þá sem eru til í léttan og grúví hip-pop-bræðing. Black Eyed Peas voru búnir að velkjast um á neðanjarðarsenunni í LA á áraraðir þegar þeir gerðu samning við Interscope og slógu í gegn með laginu Joints & Jams fyrir tveimur árum. Macy Gray er mikiö i tísku núna en lagið sem hún syngur á plötunni var tekið upp áður en hún sló í gegn. Þessi tonlist er aö mörgu leyti mjög I5B skemmtileg. Sum laganna (t.d. Request 1 + Line, sem Macy Gray syngur, og upphaf- B slagið BEP Empire) eiga skilið að slá í gegn í poppheimum. Það sem dregur ■ 'C?þí»EpjM hana niöur er hins vegar það hve mikið er 1 'JBpó af slökum lagasmíðum inn á milli. Synd 1 ■ þvi þetta hefði getað orðiö frábær plata! trausti júlíusson ■BMPÍ(r 1» 1
4
10. nóvember 2000 f ókus