Dagblaðið Vísir - DV - 15.01.2001, Side 14

* 30
MÁNUDAGUR 15. JANÚAR 2001
Sport
i>v
- hjá mér, segir Guðbrandur Óli Þorbjörnsson
hestaflutningamaður sem á nú annríkt
Stœrsta hestamót ís-
lenskra hestamanna verð-
ur haldið í Austurríki 12.
til 19. ágúst og er það auð-
vitað heimsmeistaramót
íslenskra hesta i hesta-
íþróttum. Austurríkis-
menn héldu heimsmeist-
aramót árið 1987 og tókst
það mjög vel hjá þeim.
Ekki er að efa að mikil
spenna fylgir þessu móti
hér á landi.
Töluvert hefur verið
flutt út af hrossum það
sem af er janúar. Sam-
kvæmt samningi við Efna-
hagsbandalagið eru 200
fyrstu hrossin, sem eru
flutt til einhvers Efna-
hagsbandalagslandanna,
tollfrjáls á ári hverju.
Reglurnar eru nokkuð
flóknar og mismunandi
eftir löndum. Á Norður-
löndunum er virðisauka-
skattur á öll hross, en
ekki tollur á hryssur og
stóðhesta. Geldingar eru
því tollaðir. Norðurlanda-
búar hafa því áhuga á að
flytja inn geldinga í byrj-
un janúar.
í Þýskalandi er tollur
á öll hross. Kaupendur fá
endurgreiddan tollinn en
þurfa þrátt fyrir það að
borga svo hátt kostnaðar-
gjald að margir nenna
ekki að sækja að endur-
greiðslukerfinu.
Erla Halldórsdóttir
hjá Flugleiðum sagði að
Flugleiðir flygju með
hross til Billund í Dan-
mörku og Norrköping í
Svíþjóð, en vélin tekur 44
hross mest. 6. janúar flaug
vél með 42 hross á Billund
og 13. janúar á Norrköp-
ing með 44 hross. Ferðirn-
ar eru skipulagðar eftir
ásókn í flug og að beiðni
útflytjenda.
„ Viö flytjum aldrei
meir út en í janúar," sagði
Konráð Gislason hjá
Cargolux. „7. janúar fóru
30 hross til Lúxemburg,
14. janúar sama magn og
við verðum einnig með
ferðir 21. og 28. janúar.
Það er ófyrirsjáanlegt hve
mikið verður flutt út þetta
árið, en þetta er ekki svip-
ur hjá sjón frá því sem
var fyrir einu til tveimur
árum,“ segir Konráð enn
fremur.
Búast má við þekktum
og hátt dæmdum stóðhest-
um í úrtöku fyrir heims-
meistaramótið í Austur-
ríki í sumar. Heyrst hefur
að einn þessara hesta
verði Ganti frá Hafnar-
firði, en knapi hans er
Ragnar Hinriksson sem
hefur keppt á fimm heims-
meistaramótum. Ragnar
varð heimsmeistari í
fimmgangi og samanlögðu
á Fróða árið 1979 í
Hollandi.
Hestamannafélög á
Vesturlandi halda fjórð-
ungsmót á Kaldármelum
5.-8. júlí. Mörg áhugaverð
hross hafa komið fram á
fjórðungsmótum Vest-
lendinga á undanfornum
árum og er ekki að efa að
margir úrvalsgripir verða
teknir til kostanna. Hesta-
mannafélagið Snæfelling-
ur stendur að undirbún-
ingi fyrir mótið.
-EJ
Þrátt fyrir að hestakerr-
um hafi fjölgað geysilega
mikið á undanfornum
árum hafa hrossafiutn-
ingamenn í nógu að snú-
ast, sérstaklega um og eft-
ir áramótin er fólk tekur
hesta sína inn.
Atvinnuflutningamenn
eru þónokkrir og er Guð-
brandur Óli Þorbjörnsson
einn þessara hestaflutn-
ingamanna.
„Ég byrjaði í hestaflutn-
ingunum hjá Guðmundi
Þóri Sigurðssyni en um
1990 keypti ég minn eigin
bíl og hóf að flytja hesta,“
segir Guðbrandur Óli.
„Síðan hefur bílafiotinn
stækkað smám saman og
nú á ég þrjá bíla, nota að-
allega tvo þá stærstu, sem
taka tæplega tuttugu
hross hvor, en sá þriðji er
nokkurs konar varabíll og
einnig notaður í snatt.
Kristján Kristjánsson,
tengdasonur minn, er með
mér í þessum flutningum.
Hann kom inn í rekstur-
inn fyrir um tveimur og
hálfu ári er ég fékk heila-
blóðfall. Ég var að keyra
fyrir norðan, við Blöndu-
ós, og var nýbúinn aö tala
við Einar Bollason um
flutning á hestum fyrir ís-
hesta til Saltvíkur við
Húsavík.
Einar vantaði marga
hesta í ferðalög en þetta
var skömmu eftir lands-
mótið 1998 og hestapestin
var í hámarki á Norður-
landi. Svanur Halldórs-
son, hestamaður og leigu-
bílstjóri, hringdi í mig eft-
ir það, en þá gat ég ekki
komið upp orði.
Hann hélt að ég væri í
kafFi og krakkar hefðu
komist í simann. Þá hafði
ég fengið blóðtappa. Þrátt
fyrir það gat ég ekið á
Blönduós. Síðan hef ég
ekki ekið eins mikið,
þreytist fljótt, en fer með
þegar ég get og þörf er á.
Fyrstu árin ók ég að
mestu um Suðurland,
enda ættaður þaðan.
Fæddist og ólst upp í
Glóru í Hraungerðis-
hreppi, en er ég var niu
ára fluttumst við fjöl-
skyldan, faðir minn Þor-
björn Guðbrandsson og
móðir Ingibjörg Guðjóns-
dóttir, til Reykjavíkur. Ég
var svo í sveit í Kílhrauni
á Skeiðum á sumrin og
kynntist þar hestum. Þar
bjó Fía, systir pabba,
þannig að við erum ná-
frændur ég og Guðmund-
ur Þórðarson í Kilhrauni.
Ég er sjálfur með hesta
og reyni að fara á bak þeg-
ar ég get. Stunda ekki
ræktun að ráði, en keypti
bleika hryssu af Sigur-
birni Bárðarsyni árið
1977. Þessi hryssa er vilj-
ugasta hryssa sem ég hef
komið á bak. Út af henni
eru komin mörg fjörug,
viljug og geðgóð hross.
Útiveran er númer eitt hjá
mér.
Þegar hlé er milli ferða
nota ég tækifærið til að
fara á bak. Ég er með stór
hesthús uppi í Víðidal og
er þar með hestana mína
en einnig get ég hýst þar
hesta sem ég er að flytja.
Við Kristján flytjum
hesta um allt land. Reyn-
um að fara norður einu
sinni í viku, en oft höfum
við farið hringinn. Dags-
ferðir á Suðurlcmd eru þó
algengastar. Háannatím-
inn er í janúar en þá eru
jólin hjá mér er fólk tekur
hestana inn. Einnig er
mikið að gera á vorin þeg-
ar verið er að sleppa.
Við leggjum áherslu á
að ana ekki í tvísýnu.
Þetta eru ekki svaðilfarir
enda höfum við ekki lent í
vondum veðrum að ráði.
Þó varð Kristján innlyksa
í Þrengslunum í fyrravet-
ur.
Það verður að hugsa vel
um hrossin. Flest þeirra
eru mjög meðfærileg, það
er sjaldgjæft að þau séu
með hrekki. Þau sem
sparka með afturfótunum
eru þó ekki þau verstu
heldur þau sem krafsa
með framfótunum. Það
getur verið erfitt að eiga
við þau“, segir Guðbrand-
ur Óli.
Eiríkur Jónsson