Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.2001, Síða 13

13
FÖSTUDAGUR 22. JÚNÍ 2001
X>V__________________________________________________________________________________________________________________Menning
Umsjðn: Sigtryggur Magnason
DV-MYNDIR ÞÖK
Sumar í Nýló
Á sunnudaginn klukkan fjögur verður
opnuð i Nýlistasafninu sýning íjögurra lista-
manna. Um er að ræða Philip von Knorring
frá Finnlandi, sem sýnir í SÚM-sal, Karen
Kersten frá Bandaríkjunum, sem sýnir í For-
sal, Daníel Þorkel Magnússon, sem sýnir í
Gryfju, og Ómar Smára Kristinsson sem sýn-
ir á Palli. Öll nota þau blandaða tækni. Safn-
ið er opið alla daga nema mánudaga frá tólf
til fimm. Sýningunni lýkur 15. júlí.
Og meiri
Karen Kersten
er einnig með
sýningu á
Mokka-kaffi. Hún
nefnist Alls stað-
ar - Allt sem
Karen hefur ver-
ið frá því hún
fæddist - framhaldsverkefni. I hugleiðingum
um verk sitt segir hún meðal annars: „Verk-
ið Alls staðar er unnið á arkitektapappír og
sýnir land sem ég hef ferðast um. Ég valdi
kort sem er um það bil 60x80 cm á stærð og
með rauðu bleki dró ég gegnum þá staði sem
ég hef komið til í þessu landi. Þar sem spáss-
íur kortsins ná út á brún pappírsins tákna öll
auð svæði þá staði sem ég hef ekki heimsótt.
I samanburði við önnur verk sem ég hef gert
íjallar þetta verkefni um samskipti, hvað er
þekkt og hvað er óþekkt. Þetta verkefni snýst
um áframhaldandi leit mína að því hvernig
við sköpum merkingu í gegnum tengsla-
myndun. Hið óþekkta er líka innihaldsríkt."
Háaloft í útlöndum
Karen
Síðustu árin hafa verið góð
„Þetta hefur allt gengið vel og verið skemmtilegt — allt mitt líf. Ég hef ekki yfir neinu að kvarta.
Tuttugu fyrstu árin úti voru ekki auðveld en síöustu fimmtán árin hafa veriö góð. ’’
Eins og að hitta
börnin sín aftur
Leikfélagið The Icelandic Take Away
Theatre hefur í vor verið á tveimur leiklist-
arhátíðum erlendis. í bæði skiptin hefur ein-
leikur Völu Þórsdóttur, Háaloft, verið á dag-
skránni en í annað skiptið var einnig flutt
verkið Angels of the Universe sem er leik-
gerð Neils Haigh eftir samnefndri sögu Ein-
ars Más Guðmundssonar. Leikstjóri beggja
verkanna var Ágústa Skúladóttir.
Á Alþjóðlegri kvennaleikhúshátíð í Tornio
í Finnlandi fékk Háaloft fyrstu verðlaun
gagnrýnenda. Á Festival of Alternative
Theatre í Búdapest, þar sem bæði verkin
voru sýnd, hlaut leikfélagið viðurkenningu
gagnrýnenda.
Bernharður
endurráðinn
Innblástur
„Ég nota allt sem fyrir augu ber: veður, fossa, andlit og líkama.
Veðrið hafði verið hráslagalegt allt frá
því íslendingar héldu upp á afmæli Jóns
Sigurðssonar og landsins en þennan
morgun var veðrið aftur komið upp í
meðallag. Bjart en smávindur sem gerði
ekkert til því arkitektar Listasafns
Reykjavíkur í Hafnarhúsinu hafa örugg-
lega hugsað sérstaklega fyrir hinu séris-
lenska gluggaveðri. í það minnsta er
hlýtt og notalegt í bókasafninu á neðri
hæðinni þar sem við Erró komum okkur
fyrir viö borð sem á ekki heima þar. Við
snúum eiginlega baki í höfnina sem er
eins og málverk á hreyfingu í stórum
glugganum. Þess í stað horfum við í
gegnum glerið, inn í anddyri safnsins.
Sendibíll hefur lagt þvert fyrir inngang
safnsins og starfsmenn þess eru í óða
önn að bera inn verk Errós.
„Helvíti er mikið af myndum hérna,”
segir Erró og virðir fyrir sér manninn
sem ber myndirnar inn úr sendibílnum.
Rauðklaeddur túristi stendur álappaleg-
ur hjá og horfir. Erró, ekki ólikur stoltum fóður,
sér kunnuglega mynd: „Nei! Þessi hérna! Ég sé
eina úti í bíl. Hún var seld á uppboði í Danmörku
fyrir mörgum mánuðum. Ég vissi ekkert hvar
hún var. Það var önnur mynd frá sama tíma sem
fór á uppboð í París. Ég vissi ekkert hvar hún var
- hún er hérna núna. Þetta er merkilegt.”
Er ekki skrýtið aó sjá myndirnar aftur?
„Jú, þetta er i fyrsta sinn sem er gerð svona
stór yfirlitssýning. Stóra sýningin sem var í París
og er nú í Helsinki er þematísk um það sem gerð-
ist á tuttugustu öld frá árinu 1960. Ég er mjög
ánægður með að safnið skyldi samþykkja að sýna
síðustu myndirnar með.”
Þetta hlýtur að vera eins og að sjá börnin sín
aftur? spyr ég Erró og hann svarar hlæjandi: „Það
hlýtur að vera svoleiðis.”
Og hann saknar myndanna sinna, reynir að
halda í þær sem honum þykir vænt um; vill hafa
þær hjá sér.
„Ég reyni að halda í sumar myndir. Annars
hefði þetta safn aldrei orðið til. Ofan á það bættist
að oft var erfitt að selja myndir á þessum tíma. Ég
held í myndir sem ég eru í miklu uppáhaidi hjá
mér. Ef það er beðið um þær á gott safn þá læt ég
þær fara. Ég á mikið af myndum í París - sem bet-
ur fer.”
Tímafátækt
Erró er dálítið öðruvísi en ég hélt hann væri;
hélt hann væri meiri Kristján Jó. en það er langt
frá því. Erró er fremur hógvær og kannski ekki
eins framfærinn og ég bjóst við. Hann er rólegur
og yfirvegaður en fullur af orku.
Érró hefur búið í París frá árinu 1958. Hann er
ekki á leiðinni heim þótt hann segist alls ekki vita
hvað gerist í framtíðinni. Hann langar aftur til
New York, á marga vini þar frá 1962. Allir popp-
mennirnir heimsækja hann þegar þeir koma til
Parísar.
„Mig langar mikið að búa meira í New York.
Það er svo mikið stuð í New York; ég fæ nýjar
hugmyndir. Þar er allt á flugi.“
Ög það ætti að henta honum vel því New York
er eins og myndirnar hans: mikið stuð og allt á
flugi.
Það er misjafnt hversu oft á ári Erró heimsæk-
ir ísland. Áður fyrr veiddi hann mikið með Garð-
ari Svavarssyni. Hann hefur alltaf haft mikla
ánægju af veiðum. En til þess þarf tíma sem er
nokkuð sem Erró hefur verið fátækur af. „Sem
betur fer,“ segir hann.
Tonn af syrpum
Innblástur. Eitthvað sem allir listamenn þurfa.
Erró: „Ég nota allt sem fyrir augu ber: veður,
fossa, andlit og líkama. Það er mjög mismunandi.
Ég byrja oft á stórum syrpum en finn eitthvað
skemmtilegra og hætti. Á einni syrpunni byrjaði
ég en fannst hún of stór og þorði ekki að halda
áfram í nokkur ár. Ég hélt áfram að safna efni og
tók svo upp þráðinn síðar.”
Og hann á nægar hugmyndir.
„Ég á lista af syrpum; tonn af þeim.
Og efni líka. Ég gæti eingangrað mig á
eyju; gæti unnið allt á tölvu og ekki
þurft neitt annað nema prentara.”
Frjáls stemning
„Þetta hefur allt gengið vel og verið
skemmtilegt - allt mitt líf. Ég hef ekki
yfir neinu að kvarta. Tuttugu fyrstu
árin úti voru ekki auðveld en síðustu
fimmtán árin hafa verið góð.”
Erró heldur með báðum höndum um
stórt vatnsglas, styður olnbogunum á
borðbrúnina, hallar sér fram: „Það er
svo mikið fjör hérna. Unga fólkið er svo
bjartsýnt og gott í kringum það. Þetta er
alveg merkilegt! Landið er stórt og nóg
pláss fyrir alla. Hægt að lifa á náttúr-
unni. Það er svo góð stemning hérna,
frjáls stemning líkt og í Bandaríkjun-
um. Ekki eins og i Evrópu, þar er of
mikið af kúltúr og allir bundnir niður. Það er
mikil bjartsýni hérna.
Það er samt mikið af talentum í París, merki-
lega mikið. Þeir eru hins vegar látnir sofa. Þeir
eru of ungir ef þeir ná ekki fimmtugu. Þá eru þeir
teknir alvarlega.”
Miklu betri í kvöldmat
Það hafa verið tekin nokkur viðtöl við Erró um
dagana. Ég spyr hann hvort það sé mikill munur
á Erró sem birtist í viðtölum og persónunni Erró.
„Ég væri miklu betri með þér í kvöldmat, segja
brandara og tala um eitthvað létt. Ég er innilokað-
ur á vinnustofu allan daginn. Á kvöldin borða ég
meö vinum mínum og skemmti mér vel. Ég borða
eiginlega ekkert um miðjan daginn; léttan morg-
unmat og musl í hádeginu. Það er það versta að
boröa á kvöldin,” segir Erró og klappar hlæjandi
á magann á sér. “Það á að boröa stóran morgun-
verð en ekkert á kvöldin. Það kemur í framtíð-
inni, ég þarf að losna við nokkur kíló.”
Daginn eftir að ég spjalla við Erró er von á fjöl-
mörgum vinum hans og samstarfsmönnum til
landsins. Heill hópur sem ætlar að samgleðjast
honum við opnun safnsins.
„Það er mjög gaman. Ég verð eiginlega mjög
feiminn þó að þetta sé allt fólk sem ég þekki mjög
vel. En það verður gaman. Við stingum þeim í
Bláa lónið og hreinsum þau áður en þau koma inn
í landið.”
Stjórn Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands hefur
ákveðið að endurráða
Bernharð Wilkinsson sem
aðstoðarhljómsveitarstjóra
til eins árs en hann hefur
gegnt því starfi frá septem-
ber 1999. Ráðningartími
Bernharðs rennur út 30.
ágúst 2002 og að þeim tíma
liðnum er ráðgert að staða aðalhljómsveitar-
stjóra verði fyllt og mun þá fara fram endur-
mat á stöðu aðstoðarhljómsveitarstjóra.
Fullvaxta á Hlemmi
Á morgun klukkan fimm verður í gall-
erí@hlemmur.is opnuð sýning Unnars Amar
Auðarsonar, Fullvaxta. Á sýningunni vinnur
Unnar með hluti úr daglegu lífi sinu, mat,
heimili og íþróttir; hristir það saman og býr
til eina heild. Sýningin samanstendur af
hlutum og hugmyndum sem hafa
tilfinningalegt en að sama skapi ópersónulegt
gildi fyrir listamanninn. Þannig gefur hann
áhorfendum tækifæri tO að leika sér að
umhverfinu og listinni og finna þar sínar
eigin forsendur. Gallerí@hlemmur.is er opið
fimmtudag til sunnudags frá tvö til sex.
Sýningunni lýkur 15. júlí.
ímynd
íslenskra kvenna
Olga Pálsdóttir sýnir málverk í Selinu,
Galleri Reykjavík, Skólavörðustíg 16.
Sýningin er haldin í tilefni af
kvenréttindadeginum 19. júní og er yfirskrift
hennar ímynd íslenskra kvenna og er í
tengslum við þema sem listakonan hefur
unnið að undanfarin ár. Sýningin er opin
daglega frá eitt til sex og stendur til 30. júní.