Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.2001, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2001
Skoðun
Hvað finnst þér
leiðinlegast að gera?
Gunnar, 9 ára:
Þegar mamma er aö tala viö vinkonu
sína og ég þarf aö bíöa eftir henni.
Þorbjörn
Fara út í búö.
Haukur, 8 ára:
Taka tii.
Alexander, 6 ára:
Fara út í búö og taka til.
Sautjándi júní
Fjölgaöi geðfötluöum á götunum?
Frjáls menning
Nýlega vakti
Fréttablaðið at-
hygli á raðgjald-
þrotum sem ein-
staklingar valda
með því að stofna
hvert fyrirtækið
eftir annað, hirða
þar alla innkomu
en borga enga
reikninga, hvorki
skatta né gjöld.
Ekki einu sinni
vörsluskatta sem
þeir innheimta fyrir hið opinbera.
í viðtali við Reyni Grétarsson,
framkvstj. Lánstrausts, kemur fram
að engar reglur gilda hér um frjálst
framtak af þessu tagi og nefnir
hann dæmi um að sömu menn hafi
stofnað hér tíu slík fyrirtæki á fjór-
um árum. í fjármálaráðuneytinu er
þessi mannskapur sagður vera
„nánast með prókúru á ríkissjóð
með virðisaukaskattinum sem þeir
innheimta" og skila ekki. - Aldeilis
viðskiptafrelsi!
Öðru máli gegnir um alþýðuna
sem hinir skriftlærðu segja að sé
„Líklega er þó ekkert sam-
band milli menningarinnar
og skortsins og sennilega
lítið samband milli hátíð-
arinnar og húsnœðisstefnu
R-lista-fólksins sem kastar
sjúku og örbjarga fólki út á
gangstéttimar. “
ekki til (af því hún sést ekki í há-
skólunum). Þar eru heimili fólks
borin út ef fólkið skuldar okurleigu
fyrir einn mánuð. Þeir sem glöptust
til að kaupa ibúðir í góðærinu eða
neyddust til þess vegna skorts á öðr-
um valkostum lenda umsvifalaust i
sölu á nauðungaruppboði. Árang-
urslaus íjárnám hafa tvöfaldast síð-
an 1997 og hefur íjölgað um 150%
hjá fólki innan við tvítugt.
Bankarnir segja að sumt af því
fólki verði aldrei fjárhagslega sjálf-
stætt. Sagt er að hátíð borgarinnar í
fyrra hafi skilað hagnaði. Þann
17. júní sl. var haldin önnur menn-
ingarhátíð í Reykjavík og stóð fram
undir morgun daginn eftir. Ekkert
hefur enn heyrst um hagnaðinn af
henni.
Talsverðar umræður hafa þó orð-
ið um þessa hátíð og meðal annars
sagðist borgarstjóri hafa frétt að
geðfótluðum hafi fjölgað hér á göt-
unum! Líklega er þó ekkert sam-
band milli menningarinnar og
skortsins og sennilega lítið sam-
band milli hátíðarinnar og húsnæð-
isstefnu R-lista-fólksins sem kastar
sjúku og örbjarga fólki út á gang-
stéttimar. Eða hvað? Húsnæðis-
stefna R-listans er steindauð, mun-
urinn blasir við ef horft er til Kópa-
vogs eða Seltjarnamess.
Mynd Hrafns Gunnlaugssonar í
vetur um skipulag Reykjavíkur var
vítamínsprauta og von er víst á
annarri. Slíkar hugmyndir komast
þó varla í framkvæmd meðan
„grenndarkynningar" og annað
varðveislukjaftæði ræður ferðinni.
Nú hefur miðstjórn Alþýðusam-
bandsins samþykkt nýja húsnæðis-
stefnu sem markar raunveruleg
tímamót. - Um hana þarf samstöðu.
Er þetta tilgangur mannlífsins?
Borgarsamfélög
einkennast af
hraða. Allir eru
að flýta sér, því
hagfræðingar
segja að tíminn sé
peningar. Það
verður að græða
meira í dag en í
gær, og enn meira
á morgun. Ekki
skiptir máli þótt
tæknin sé búin að létta mönnum
störfin, hraðinn hefur aldrei verið
meiri. - Er þetta tilgangur mannlífs-
ins: að vinna meira, borga meira,
girnast meira, sem aftur krefst
meiri vinnu og meiri hraða?
„Er það tilgangur mann-
lífsins að hafa ekki lengur
tíma fyrir brýnustu frum-
þarfir mannsins?“
Er ekki betra að æskja minna,
gimast færra, heldur en að keppast
allt lífið við að seðja þá löngun sem
aldrei verður södd? Það væri að
vísu hollara heilsunni en myndi
valda dvínandi hagvexti, og það
mega hinir sprenglærðu hagfræð-
ingar ekki heyra minnst á. En hver
er þá tilgangur mannlífsins? Er það
ekki að rækta manngæsku og kær-
leika i staðinn fyrir brjálaðan
krabbameinshagvöxt sem borgar-
samfélög hafa tryllst af?
Kann þetta fólk lengur að njóta
lífisins á einfaldan hátt? Veit það
nokkuð lengur af ánægjunni sem
felst í því, t.d. að kasta af sér vatni
eða ganga á salerni eftir vel meltar
máltíðir?
Er það tilgangur mannlífisins að
hafa ekki lengur tíma fyrir brýn-
ustu frumþarfir mannsins? Ég virði
fyrir mér þá samborgara mína sem
þjóðfélagið hefur dæmt úr leik. Fyr-
ir mér eru það vitrir menn sem taka
ekki lengur þátt í hringavitleysu fé-
gráðugra manna. - En almættið tek-
ur í taumana með þjóðfélagslegum
hamfórum.
Einar Ingvi
Magnússon
skrifar:

heldur að eldfljótir léttadrengir stingi þá feitu af
í hverri sókn (Hér er að sjálfsögðu aðeins verið
að tala um karladeildina því það er auðvitað
kynferðisleg áreitni að nefna feitar fótboltakonur
á prenti).
Til að gæta jafnræðis ber KSÍ því skylda til að
skipta deildum upp eftir þungavigt þar sem sum-
ir spila í fluguvigt og aðrir í yfirþungavikt
þannig að enginn geti lengur
neytt afls- eða hraðamunar. Gðffl
Fótbolti í fluguvigt
Garri er á þvi að hæfileikar margra íslenskra
knattspymuþjálfara liggi fremur á sviöi lögfræð-
innar en í fótboltanum. Þessa ályktun dregur
Garri af oft frábærum varnarræðum þjálfaranna
í fjölmiðlum eftir meiriháttar tapleiki. Heims-
frægir lögmenn á borð við Matlock, Jón Steinar
og Perry Mason gætu verið stoltir af þeim máls-
bótum sem þjálfarar tína til eftir tap og flóknum
útskýringum þeirra á einfaldri atburöarás sem
leiddi óhjákvæmilega til þess að svo fór sem fór
og hinir unnu (Yfirleitt er ástæða taps eða sigurs
sú að annað liðið er betra en hitt, en það er allt
of einfóld skýring fyrir íslenska boltabossa).
Blaut vatnsgusa
Hitt verður reyndar að viðurkenna að stund-
um eru hinar mergjuðu varnarræður tapþjálfar-
anna dálítið keimlíkar og bregður jafnvel fyrir
sömu frösum hjá þeim öllum. Lítum á nokkur
dæmi af handahófi:
„Strákarnir börðust vel en boltinn datt ekki
fyrir okkur í þetta skiptið; viö vorum sterkari
aðilinn í leiknum en menn verða að nýta færin
til að vinna; við vörðumst þegar við vorum í
vörn og sóttum þegar við vorum i sókn en vall-
arskilyrði komu í veg fyrir að hægt væri að
leika knattspyrnu; bæði liðin léku vel en dómar-
inn eyðilagði þennan frábæra leik; við spil-
uðum vel inni á vellinum en síðasta send-
ingin gekk aldrei upp; fyrsta markið kom
eins og blaut vatnsgusa framan í okkur og
eftir það héldu menn ekki haus“.
Svona mætti lengi halda áfram en hér
má bæta við að flest mörk sem menn fá á
sig eru „af ódýrari gerðinni og úr föstum
leikatriðum“ en flest mörk sem menn skora
koma eftir „frábærlega útfærð föst
leikatriði."
Þyngdarlögmálið
Það eina sem þjálfari hefur sagt af viti í
fjölmiðlum að undanförnu var umkvörtun
þjálfara kvennaliðs að norðan um þyngd-
armismun leikmanna. Þessi þjálfari tefldi
fram ungri, lítilli og léttri sóknarstúlku gegn
mun eldri, stærri og þyngri varnardömum sem
lögðust af fullum þunga á þá litlu og léttu og þar
með rann þaulhugsað leikkerfi þjálfarans út í
sandinn.
Garri tekur heilshugar undir þaö að svona á
ekki að viðgangast. Auðvitað á að spila í þyngd-
arflokkum í fótbolta eins og í hnefaleikum. Það
gengur ekki að þungir varnarmenn þjösnist á
fisléttum og fljótum sóknarmönnum og ekki
Úrræðaleysi í efnahag
Magnús Ólafsson skrifar:
Nýjasta tillaga
ASÍ til að draga
úr verðbólgunni,
að ríkið taki er-
lent lán, kemur
eins og skrattinn
úr sauðarleggn-
um. Þótt leiðari
Mbl. telji þetta
snjallt hjá ASÍ þá
hefur þeim sem
þekkja eitthvað til
fjármála tillaga
ASÍ hrein firra.
Telur enda dr. Tyggvi Þór Herberts-
son hagfræðingur að gjalda beri
varhug við þessari sýndartillögu.
Það er aumt að stjómvöld skuli ekki
njóta færari ráðgjafa á sviði pen-
ingamála en Seðlabankans. Og
hvers vegna notar ríkisstjórnin
ekki tækifærið og styrkir krónuna
með því að skera nú tvö núll af
henni, og gera þær hliðarráðstafan-
ir sem duga? Það er eina óbrigðula
ráðið. Nú er meirihlutastjórn sam-
stigra flokka. En kjarkinn vantar.
ísland keypt upp
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
Það hefur væntanlega ekki farið
fram hjá neinum hér á landi að ís-
lenska þjóðin stendur frammi fyrir
gífurlegum vandræðum. Allt án
þess að ég ætli að fara út í þá sálma
hér að sinni. En minna má á við-
skiptahalla, skatta- og vaxtamál,
gengissig og vaxandi verðbólgu. Það
versta sem hugsanlega getur þó
gerst er að íslenskir aðilar hér á
landi bíði færis á að kaupa ísland
fyrir „spotprís". Og þetta er ekki
sagt að ástæðulausu. Ég legg til að
hér verði mynduð þjóðstjórn nú
þegar til þess að forða þjóðinni frá
mestu hættu sem steðjað hefur að
hér, allt frá landnámi.
Eklci svona fólk hingað
J.M.G. skrifar:
Ég vek at-
hygli á viðtali í
DV 30. f.m. um
málefni inn-
flytjenda. Þar
kemur í ljós
hvernig kynt
er undir kyn-
þáttahatri á
æðri stöðum
hér. Ofbeldis-
mennirnir á
götunni eiga sér bakhjarl, svo sem
líklegt er. „Við viljum nú ekkert fá
svona fólk hingað,“ sagði kona á
Vinnumálaskrifstofunni. - Við
hver? - í umboði hvers talar þessi
kona? Út yfir tekur þó að lesa síð-
asta fréttablað Eflingar. Á bls. 5 i
blaðinu kemur í ljós að Efling er á
móti útlendingum sem sækja um
vinnu hér, og hefur „áhyggjur" af
fjölgun þeirra. Svona afturhald er
víða að finna í verkalýðshreyfing-
unni. Afturhald og kyrrstaða ein-
kennir þennan risa á brauðfótum.
Fáheyrðir dómar
Sigurlaug Jóhannsdóttir skrifar
Manni hrýs hugur við því að við,
nokkum veginn vammlausir borg-
ararnir, skulum þurfa að hlíta því
og búa við slíkt kerfi, að tekið sé á
skelfilegustu óþokkum í þjóðfélag-
inu með slíkum silkihönskum sem
raun ber vitni þegar að dómum
kemur fyrir ódæðin. 24 mánaða
fangelsi fyrir að ráðast með hnífum
og öðrum vopnum inn í sölubúðir
að kvöldlagi til að stela peningum
til að fjármagna dóp! - Eða þá það
allra skelfilegasta sem maður hefur
heyrt hér á landi; Maðurinn sem
misþyrmti 16 ára stúlku á hrottaleg-
an hátt fær aðeins þriggja ára fang-
elsi! Er þetta þjóðfélag einfaldlega
allt vanþroskað og upp í loft? Réttar-
kerfið ber því vitni.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í sima: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverhoiti 11,105 Reylgavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.
Vinnumálastofnun
í Hafnarhúsinu
Skrýtin viðhorf.