Alþýðublaðið - 02.03.1969, Blaðsíða 14

14 ALþýðu'blaðið 2. marz 1969
GARÐAR GÍSLASON HF.
11500 BYGGINGAVÖRUR
GLERULL
með álpappír
HVERFISGATA 4-6
Óskum eftir
tiíboðum
í sölu á vöruibrettum (pallets) úr timbni:
1400 stk. 1.83 x 1.20 m.
Nánari upplýsingar hjá tæknideild okkar í Straums-
vík.
ÍSLENZKA ÁLFÉLAGIÐ H.F.
Pósthólf 244, Hafnarfirði,
sími 5 23 65.
Umsóknar-
frestur
Frestur til að sækja um störf þau í steypuskála félags-
ins, sem auglýst voru í dagblöðum þ. 19. til 20. jan-
úar íS.L, framlengiet enn til 10. marz.
íslenzka Álfélagið h.f.
Straumsvík.
Sunnudagur 2. marz 1969.
18.00 Helgistund.
Séra Sigurður Haukur Guðjóns
son, Langholtsprestakalli.
18.15 Stundin okkar.
Föndur: Gullveig Sæmundsd.
í tröllahöndum. Teiknimynda
daga, sem Hjálmar Gíslason les.
Snip og Snap koma í heimsókn.
Skólalúðrasveit Kópavogs
leikur. Stjórnandi: Björn
Guðjónsson.
Vettlingurinn. Kvikmynd.
Umsjón: Svanhildur Kaaber og
Birgir G. Albertsson.
Hlé.
20.00 Fréttir.
20.20 Fjölskyldurnar.
Spurningaþáttur.
Spyrjandi: Markús Á. Einarss.
Dómari: dr. Bjarni Guðnason.
F'jökUyldumar eru frá Aftra
nesi og Borgarnesi.
20.50 Nábúarnir.
Mynd þessi er um samskipti
tveggja nágranna, eftir að
blóm eitt snoturt spratt á landa
mörkum þeirra. Þetta er
myndræn dæmisaga um ágirnd
mannsins og afleiðingar henn
ar.
21.00 Frumraun.
(Debut.)
Bandarískt sjónvarpsleikfrit.
Aðalhlutverk: Susan Strasberg,
Maria Palmer og Martin Milner.
Þýðandi Ingibjörg Jónsdóttir.
21.50 Á slóðum víkinga, n.
Frá Lindisfarae til Niðaróss.
í þessari mynd greinir einkum
frá ferðum norskra víkinga
vestur um haf, til Skotlands,
Hjaltlands og Orkneyja og frá
ríki þeirra á þessum slóðum.
Þýðandi og þulur. Grímur
Helgason. (Nordvision: Norska
L«jónvarpið.)
22.20 Dagskrárlok.
Sunnudagur 2. marz.
8.30 Létt morgunlög.
Hljómsrveitir Sigurðar Jansens
og Henrys Hagenruds leika
lagasyrpu: Minningar frá
Noregi
8.55 Fréttir: Útdráttur úr forustu
greinum dagblaðanna.
9.10 Morgi jf tónleikar.
a. „í friði leggst ég hvíldar til
og sofna.“ Kantata fyrir kór
fjóra ein«Jöngvara, strengi og
continuo eftir Nicholaus Bruhns
Lotte Schádle, Emmy Lisken,
George Jelden, Franz Múller-
Heuser og drengjakórinn í
Windsbach syngja; strengja-
sveit leikur. Stjórnandi. Hans
Thamm.
b. Orgelsónata nr. 6 í G-dúr
og þrír sálmaforleikir eftir
Bach. Marie-Claire Alain leik-
ur.
c. „Guðir í hjúa gervi,“ hljóm-
sveif)f,'rsvíta eftir Há.nctyil. Sir
Thomas Beechamr raddsetti
verkið og J'jórnar Konunglegu
fílha.rmóníuhljómsveitinni í
Lundúnum, sem leikur.
10.10 Veðurfregnir.
10.25 Háskólaspjall.
Jón Hnefil lAðalsteinsson fil.
lic. ræðir við fjóra fuOltrúa
stúdentaráðs háskólans.
11.00 Messa í Fríkirkjunni.
Prestur: Séra Magnús Guð-
mundsson, fyrrum prestur í
Ólafsvík.
Organleikari: Sigurður ísólfss.
12.15 Hádegiaút'varp.
12.25 Fréttir og veðurfregnir. Til-
kynningar.
13.15 Um ríinur og rímnakveðskap.
Hallfreður Örn Eiríksson cand.
mag. flytur þriðja og síðasta
hádegiserindi sitt.
14.00 Miðdegistónleikar: Frá finnska
útvarpinu.
a. Sinfónía nr. 3 i Es-dúr
„Hetjuhljómkviðan“ op. 55
eftir Beethoven.
Finnska útvarpshljómsveitin
leikur; Paavo Berlund stj.
b. Sex söngvar eftir Yrjö Kil
« pinen og „Söngvar og dansar
dauðans“ eftir Módest Múss-
orgsky. Kim Borg syngur.
Pentti Koskimies leikur á
píanó.
15.30 Kaffitíminn.
Cf pitol-hljómU/eitin leikur
Dragon stj.
16.05 Endurtekið efni.
a. Svava Jakobsdóttir les frum-
samda smásögu „Víxillinn og
rjúpan.“ (Áður útv. 29. sept.
sl.)
b. Dr.Sigulrður Þórarinsson
prófessor t.alar um Bellman og
kynnir nokkra döngva hans.
sem Róbert Arnfinnson syngur
við gítarundirleik Kjartans
Ragnarssonar. (Áður útv. 28.
des.)
1655 Veðurfregnir
17.00 Barnatími: Ingibjörg Þorbergs
stjórnar.
a. Ókunnir þjónar Guðs.
Ingibjörg les sögu í endursögn
séra Friði'kis Hallgrímsílonar.
b. Kjúklingurinn klofni.
Skúli Gautason (9 ára) les
spánskt ævintýri í þýðingu
Rúnu Gísladóttur.
c. „Þar raúðnr loginn brann.“
Ármann Kr. Einarsson rithöf-
undur les frumsamið ævintýri.
d. „Kalt er mér löngum.“
Ingibjörg les þjóðsögu úr
sagnakveri Björns frá Viðfirði.
leikaranum Wilhelm Kempff.
Jom leikur Sex smálög op. 126
Rondó op. 129 o.fl. verk eftir
Beethoven.
18.25 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá kv.
19.00 Fréttir
1930 Ljóð eftir Stein Steinarr.
Elín Guðjónsdóttir les.
19.40 Á Signubökkum, annar þáttur.
Brynjar Viborg og Gérald
Chinotti kynna franskan þjóð-
lagasöng.
20.20 Kvöldstund á Grúnd í Kol-
beinsstaðahreppi.
Stefán Jónsson ræðir við öld-
unginn Guðmund Benjamínss.
20.45 Óperuaríur eftir Mozart og
Verdi.
Erika Köth og Fritz Wunderlich
syngja.
21.10 Eineykið.
Þorlákur Helgason sér um þátt-
inn og ræðir ma. við nemend-
ur á menntaskólaíkigi norðan-
lands og sunnan.
Einnig er viðtal við Andra
Isaksson um skólarannsóknir.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.15 Danslög.
23.25 Fréttir í stuttu máli.
létt klassíska tónlist; Carmen
Dagskrárlok.
gate húsið. Margrét fór þangað
fyrsta daginn, sem hún átti frí.
Það var rigning, þoka og kuldalegt
mistur. Edengate húsið var langt frá
mannabyggðum.
Skór Margrétar voru þaktir leðju
og þegar hún kom út úr bílnum
neyddist hún til að vaða leðjuna
upp hæðina.
Þegar hún komst þangað loksins
sá lnin innkeyrsluna og gekk þar
upp. Húsið var stórt og fallegt og
næstum hulið villivafningi sem nú
var gulbrúnn og rauður.
Frú Catchart var ekki sú gamla,
veikbyggða kona, sem hún hafði
haldið að hún væri og Margrét varð
mjög undrandi.
— Svo þér komuð þá, væna mín.
Setjist við eldinn, ég vil alltaf hafa
eid á arninum, þegar það.er kalt
úti fvrir. Var ferðin erfið?
Margrét hrukkaði ennið. — Eg
skil þetta ekki! Þér eruð ekkert
undrandi yfir komu minni! Það er
engu líkara, en þér hafið átt von
á mér!
Ég átti von á yður, væna
mín! Rhoda Kingsley, vinkona yð-
ar, hringdi og sagði, að þér mynd-
uð koma!
— Hvers vegna þurfti hún að
gera það? spurði Margrét.
Frú Chatchart brosti. — Vinkonu
yðar er annt um vður. Hún segir,
að þér séuð hálflasin enn. Setjist
þér nú niður og fáið yður te og
segið mér allt af Iétta.
Margrét settist við arininn og
velti því fyrir sér, hvernig hún ætti
að hefja mál sitt.
— F.ruð þér móðir Philips Cat-
charts? spurði hún.
— Tá, og hvorugt okkar hefur
kvartað undan því, sem forlögin
hafa ætlað okkur. Eg vonaði, að
Philip hefur víst sagt yður það?
— Nei, . . ég hélt . . Philip fór
...; hann tók sökina á sig. Þessi
sundurlausu orð hennar dóu út og
seinna jafnaði hún sig og sagði alla
söguna um það, hvers vegna hún
hafði komið þángað og þegar hún
ætlaði að segja frá dauða Philips
hrast rödd hennar. Ekki rödd móð-.
ur hans.
— Ég held, að sonur minn sé ekki
látinn, væna mín, sagði frú Cat-
chart. — Eg álít, að yfirvöldin hafi
talið heppilegast, að hann yrði tal-
inn látinn til að unnt væri að af-
skrifa málið. Philip hafði lært þetta
verk, þótt hann hafi aldrei gert ráð
fyrir því, að verða að fara svo ung-
ur að fara frá Englandi.
— Já, en . . stamaði Margrét og
leit á frúna.
— Faðir hans vann við það sama
þangað til að hann þurfti að snúa
aftur til Englands, en hér vildi
hnan ekki vera og sé Philip, sonur
minn ekki látinn, kemur hann inn-
an skamms aftur til Englands. —
Hjarta hans tilheyrir eyðimörkinni
og hinum fjarlægu víðáttum Aust-
urlanda, en hann kemur alltaf heim
fyrr eða seinna eins og faðir hans.
Ég vona, að þér líði eins, vina mín,
og ég ætla að leyfa mér að þúa þig
hér eftir. Þú hefðir aldrei farið til
Austurlanda nema þú þráir ferða-
lögin.
— F.g fór þangað ti! að glfcyma
öðrum manni.
— Véslings barn! Eyðimörkin
hjáípar - engum ,að gleyrna. Menn
hugsa alltaf tneð hjartanu — og
gleyma; einnig með því.
Margrét reis á fætur til að fara,
en frú Catchart mátti ekki heyra
á það minnzt. — Vinkona yðar
mátti ekki heyra á það minnzt, að
þér færuð heim til Lundúna í þessu
veðri og auk þess þætti mér ánægju
legt, ef þér vilduð vera hérna. Við
eigum stórt hús hérna og ein móðir
fær aldrei nóg af að heyra lalað
um eftirlætisson sinn.
— Eftirlætisson? stundi Margrét.
— Desmond var eftirlæti föður
síns, en Philip var eftirlætið mitt.
É.g lét hann aldrei finna það, því
að þannig skemmir maður börnin
á efurlæti, og þegar hann óx úr
grasi, vissi hann hvað hann vildi.
Það lítur út fyrir, að við eigum
ýmislegt sameiginlegt. Ástina á
Philip og hatrið á ensku loftsiagi!
Daginn eftir rigndi ekki. Kvöld-
sólin litaði allt bjarma sínum og
Margrét fannst hún ekki lengur
vera til hyrði. Hún vissi nú, að
hún hafði alltaf átt að hlýðnast Ah-
med. Fara til móður Philips og
segja henni allt af létta, Nú átti hún
hins vegar að fara aftur til Lund-
úna. *
Hún laumaðist af stað, en sólar-
gejslarnir féllu á ljóst hár hennar
og skyndilega heyrði hún nafn sitt
nefnt : — Margrct!
Hún leit undrandi upp, en hann
kom hlaupandi til hennar og tók
hana í faðm sinn.
Seinna, löngu seinna, þegar Mar-
grét hafði heyrt Philip ræða við
móður sína og sættast við hana,
sagði hann við hana: Magga, mín
Itila, þú ert svo veikbyggð að sjá,
að ég trúi því naumast, að þú getir
búið til eitt blómabeð, hvað þá
engigarða og enn síður trúi ég þvf,
að þú getir farið með mér út í
eyðimörkina.
— F.rtu að biðja mín, Philip?
— Já, það var nægiiega erfitt fyr-
ir mig að losna við hinn biðilinn
samt, sagði hann og brosti við.
— Og f hvaða kvjennabúr ætlarðu
að setja mig? spurði hún stríðnis-
elga. — I kvennabúrið í E1 Kabakir.
— I’ætti þér slæmt að vera þar
hjá mér, Margrét? spurði hann blíð-
lega.
Skuggar þeirra urðu að einum og
hann faðmaði hana að sér og hún
hvíslaði í evra hans.
— Móðir þín sagði, að hjartað
réði öllu og það skiptir mig engu
f hvaða borg eða búri ég bý, e£
þú aðeins gætir mfn, Philip!
ENDIR.