Alþýðublaðið - 19.03.1969, Qupperneq 2

2 Alþýðublaðið 19. marz 1969
Alþýðu
blaðið
'SUtstjóran
Kristjitt Bcrs! ólaföaa (5Ij.)
Bcnedlkt Gröadal
FrdtUatJórl:
Blrnrjóa Jóhanassoa
AwUstnsutJóii:
sircrjótt Arl SlrurJCasroa
tJtjefantfl:
WJa dfjráfnfílagltf
JPreatimiSJa Al^suhiatfs!a&
Arás á Arna
Sí'ðastliðinn mánudag gerði ieinn af hin-
um gömlu íhaldssömu þingmönnum Fram
sóknarflokksin's árás á Áma Gunnarsson
(fréttamann og Ríkisútvarpið. Gerðilst þetta
4 umræðum um áfengismál í neðrideil'd' Al-
þingis, og hneykslaðist þingmaðurinn á
því, að Árni skýldil leyfa sér iað flytja í
útvarpsþætti raddir ýmissa óbreyttra
(borgara um næturklúbbamálið, svo og að
IRíkisútvarpið skuli leyfa sér að flytja slíka
þætti.
Undanfarin ár hefur orðið mikil breyt-
4ng á starMiáttum hljóðvarps og útvarps
í þá átt taið sýna stjómiendum einstakra
iþátta! meira traust og veita þeim meira
írelsi en áður tíðkaðist. Þeir geta nú tek-
íð flest mál ti!l umræðu, án þess. að alltaf
I
þurfi að komia fram einn fulltrúi frá ihiverj-
um stj ómmálaflaktki.
Bkki verður efazt um, að mikill meiri
hluti þjóðarilnnar sé ánægður með þessar
breytingar og telji þær til mikilla foóta.
Þó virðist sumum hinna eldri forystu-
manna Framsóknarmanna ganga hvað
verst að skilja þessa þróun, enda þótt ekki
verði hið sarna sagt um hina yngri flokks-
bræður þeirra.
Árni Gumnarsson er meðal þeirra Mjóð-
varpsmanna, sem hafá notið mestra vin-
sælda undanfarin milsseri. Þykja þættir
hans lifandi og bregður hann oft upp óvænt
um myndum úr lífi þjóðarinnar. Hann
leitar oft eftir skoðunum fólks á deilumál-
um dagsins, og fer þá jöfnum höndum til
hinna almenmu borgara sem ti'l þeirra
virðulegu forystumanna, sem oftast eru
átt viðtöl við í folöðum og útvarpi.
Ámi kallar shk viðtöl ekki sfcoðanakönn-
un, enda er það allt annað. Vísindaleg
'Skoðanafcönnun er umfangsmikið fyrilr-
tæki og á ekkert skylt við að leita álits
almennings ium eitthvert mál í einstökum
viðtölum. Árni hefur jafnan valið fóik tii
viðtaianna af handahófi, ýmist í síma eða
annars staða-r, og eru vitni að þlví, að hann
beitir þar engum brögðum. Munu lang-
flestir hiustendur og staðfesta, að þeim
filnmist ekki ástæða til að tortryggjia hann.
Gagnrýni framsóknarþingmannsins er því
ástæðulaus.
Sami þingmaður talaði um „hlutleysi“
útvarpsins. Hann getur lesið í lög'um og
heglum Ríkisútvarpsinsj að þar er fjailað
um „óh'lutdrægmif* en ékki „hlutieysi“, en
á þessu tvennu er mikill munur. Hin frjálsa
skipan dagskránna hallar vonandi ekki á
meimm, þegar til lengdar lætur, þótt ekki
sé alltaf kal'lað í fulltrúa allra flokka. Hvað
næturfcl'úfobana snertir má minna á, að
Ríkilsútvarpið leggur svo mikið fram í
foaráttu gegn áfengisbölinu, að varia hall-
ar á, þótt nokkrir aðilar 'hafi í þætti Árna
Gunnarssonar reynzt fylgjandi næturklúfob
um.
Hin frjáisa stefna Rífcisútvarpsins hefur
mikla þjóðfélagslega þýðilngu og hefur þeg-
ar gefið góða raun. Mistök hafa verið furðu
fá. Virðist isjálfsagt að halda áfram á þess-
ari braut. '
i
Nixon, Bandaríkjaforseti. hef
wr háskólamenntadan mann sér
til ráöiineytis í atvinnu og verka
jfýðsmalum og heitir sá svo mik
iö sem Georffe Pratt Schultz.
En þó að Georgre Pratt Schuitz
sé maöur hámenntaöur og: há
skólagrenginn og hafi alla þá
eiffinleika til brunns aö bera,
er eijm mcnntamann megra
Tf»rýöa, er síður en svo að hann
sé neihn forpokaöur skrifstofu
þræll eöa bókabéus; hann hefur
hæöi reynslu af og þekkingu á
Starfi sínu og tekur jöfnum
liöndum tillit til hagsmuna
verkamanna og vinnuveitenda.
Balph Helstein, formaöur Sam
hands bandarískra kjötiðnaðar
manna, hefur komizt svq að
orði, að Schultz sé „maður hlut
laus, en gæddur djúpum skiln
ingi á vandamálum iðnaðarins
og að auki fráhær mannvinur"
— og telja kunnugir, að Ilel
stein hafi þar hitt naglann á
höfuðið.
Ðoktor og prófessor
George P. Schultz fæddist í New
York hinn 13. desember 1920 og
gekk menntaveginn, sem kallað er.
Hann lauk prófi í liagfræði við
Prónceton-háskóla árið 1942 og
doktorsprófi við Tæknistofnunina
í Massachusetts árið 1946. Síðan
starfaði hann þar að kennslu allt til
ársins 1957 er hann gerðist prófessor
í samvinnu á sviði iönaðar við
viðskipta- og hagfræðideild Háskól-
ans í Chicago. Hann varð deildar-
forseti þar árið 1962, en var skip-
aður atvinnu- og verkalýÖsmálaráð-
herra í stjórn Nixons, er hann hafði
verið eitt ár við Stanford-háskólaim
í Kaliforníu.
í
í ráðgjafanefnd
Kennedys
Schultz komst fyrst í samband
við opinbera stjórnsýslu, er hann
var skipaður yfirmaður I efnahags-
ráði Eisenhowers Bandaríkjafor-
seta árið 1955. Á árunum 1959—’60
var hann fulltnii nefndar, er fjallaði
um vandamál stáliðnaðarins, og 1961
—’62 átti hann sæti í ráðgjafarnefnd
Kennedys heitins forseta um sam-
vinnu og sambúð vinnuveitenda
annars vegar og verkalýðssamtak-
anna liins vegar.
Þá var Schultz og um tíma falið
ákaflega mikilvægt viðfangsefni, sem
var í því fólgið að sjá þeim fyrir
vinnu, er misstu atvinnuna vegna
aukinnar sjálfvirkni á sviði kjötiðn-
aðarins.
Ríkisstjómin á að halda
sig frá vandamálum
vinnumarkaðarins.
ríkinu, og 1965 var hann af fyrir-
rennara sínum, Wirtz, þáverandl
atvinnumálaráðherra, skipaður for-
maður fimmtán manna stjórnskip-
aðrar nefndar, er endurskoða skyldi
frumvarp ríkisstjórnarinnar um ráð-
stafanir til útrýmingar atvinnuleysi
í landinu, koma með tillögur til
endurbóta og semja jafnvel frumvörp
til nýrra kga, ef ástæða þætti til. Þá
befur Schultz einnig verið formað-
ur nefndar, erTiaft hefur með hönd-
um athuganir á afleiðingum vax-
andi sjálfvirkni í iðnaðinum, seticS
í gerðardómum á vettvangi vinnu-
-óggjafar — og verið forstöðumað-
ur opinberrar athugunarstöðvar
með aðsetri í Chicago.
fttvinnu- og verkalýðsmálaráð heira Nlxons:
MENNTAÐUR OG
REYNDURHAG-
FRÆÐINGUR OG
GÚOBORGARI
Þegar um er að ræða vandamál
vinnumarkaðarins, er það skoðun
Schultz, að það sé stéttasamtakanna
og vinnuveitenda að leysa þau f
félagi. Og hann telur,-að ríkisstjórn-
in eigi.að halda sig þar. í hæfilegri
fjarlægð, svo framárlega sem að-
stæður Ieyfa. Hið sama: telur hann
gilda um atvinnuvandamál yfir-
leitt. Það eru verkamenn og vinnu-
veitendur, sem mesta þekkingU
hafa á þeim sviðum, og atvinnu-
málaráðuneytið á ekki að vera með
nefið niðri í þeim að óþörfu; vit-
urlegra er að vísa slíkum málum til
viðeigandi nefnda, sem skipaðar eru
völdum mönnum. Þá fyrst er að
vænta viðunandi lausnar, segir Ge-
orge Schultz — og hver veit nema
hann hafi þar einmitt rétt fyrir
sér?
. I
Hefur starfað á mörgum
sviðum
<
Árið 1961 skipaði ríkisstjóri IIIi-
nois Schultz í sérstaka nefnd, er
hafði það hlutverk að finna ráð og
leiðir til að uppræta atvinnuleysi í
Rithöfundurinn Schultz
:r
Dr. Schultz hefur samið margar
bækur, sem snerta atvinnu- og verka
lýðsmál, og hafa þær fallið í góðaH
-Jarðveg. Af þeim má nefna „For-
ysta og sjálfvirkni,“ „Ðriffjöður at-
vinnulífsins," „Hvírnig atvinnu-
lcysingjum ber að snúa sér“ o. fl.
o. fl. Auk þeirra befur Schultz rit-
að urmul greina um satrra- efni fyr-
ir ýmis blöð og tímarit, sem láta
sig atvinnumál skipta.
ir
i
Er mótfallinn kynbátta-
misrétti
sjr
Á blnðamannafundi daginn eftir
að dr. Schultz hafði verið útnefnd-
ur ráðherr.a í ríkisstiórn Nixons,
var hann m. a. að því spurður, hvert
væri viðhorf hnns til kvnþáttamis-
réttis í atvinnulífinu. Schultz svar-
aði sourningunni á þessa leið: „Eg
te! að hún eigi ekki rétt á sér - og
það er ekki aðeins orðin tóm! Ég
hcf alltaf reynt að koma í veg fyrir
Framhald á 10. síðu, I