Alþýðublaðið - 19.03.1969, Page 5

Alþýðublaðið 19. m'arz 1969 5
Benedikt bendir nú á langa, beina
bryggju, sem Jökulfellið liggur
bundið við. — Þá buldu brotsjóirn-
ir og holskeflurnar á bátum og
mönnum og ollu miklum skemmd-
um. Ég get nefnt sem dæmi að í
fyrra, áður en bátakvíin kom, greidd
um við 100 þúsund krónur í bryggju
bönd. 1 ár greiðum við ekki nema
10 þúsund. Þetta er bara einn liður
í þeirri bót sem kviin færir okkur.
Annars hefur hún sannað gildi
sitt, höfnin hér, þótt ma'rgir hafi
álitið hana heimskulega framkvæmd
í byrjun. Ég get nefnt sem dæmi,
að undanfarin tvö ár hafa hafskipa-
komur hingað ekki verið færri en
þrjár á viku hverri. T.d. hefur
höfnin þótt mjög mikilvæg varð-
andi flutninga til Búrfells.
Ralcað fryst ©g
saltað
. Og talið becst aftur að frystihús-
inu.
'i — Þessi 1400 tonn sem við höf-
tonn á dag. Hún er dálítið mismun-
andi eftir tegund þeirrar vöru sem
við vinnum. Það tekur til dæmis
lengri tíma að búa fiskinn í neyt-
endaumbúðir, en verðið á þeim er
líka langtum hagstæðara en verð
fisks í öðrum umbúðum.
Haustin ö^tiurlegur
tími
Hingað til hafa þeir forstjórar
leyst sameiginlega úr spurningum
okkar. Þegar við spyrjum um helztu
crfiðleikana í frystihúsarekstri á
Islandi nú, er það Ríkharð sem
verður fyrir svörum:
— F.rfiðast er hve aflinn er ójafn
vfir árið og þvi unnið tiltölulega
lítinn tíma ársins með fullum af-
kiistum. Um árabil var hægt að
vinna við síldarfrystingu á haustin,
rn nú hefur sú grein alveg fallið
niður. Það verður að hugsa fyrir
fleiru en einungis vertíðinni. Mið-
ii\ í kringum Þorlákshöfn gefa ekki
nægan fisk, og því þyrfti að koma
Benedikt Thorarensen
unum. Þetta er þorskur sem þær
eru að vinna við núna.
Þær voru greinilega miíjafnlega
fljótar við viununa stúlkurOar, ems
°g gengiir, og við spurðum Benedikt
hvort borgað væri eftir afköstum.
— Nei, það er ekki gert, en viö
fylgjurrist hins vegar vel með af-
köstum hvers borðs fyrir sig. Þaáf
er örðugt að koma á akk^rðskerfi
á svona stöðum. Ef við fálrum aS
Ixtrga stúlkttnum eftir afköstum,
færtt fleiri starfsmenn frai i? á þa»
og þá starfsmenn sem ógjorninguv
væri að .greiða eftir afköstum vegna
eðlis vinnu þeirra.
f
.6 mifllénir takk
Bencdikt fylgir okkur unji svæðiS
þvert og endilangt. -1 flökiinarsain-
um sjáum við flökunarvél sem kost-
aði sex milljónir. Við spyrjtim hvort
flökunarvélar skili fiskimun eins
góðum og þegar hann er flakaður.
í höndum. Benedikt segir:
— Já, þær gera það. Það er hins
» - ' • ' ' - ' - » - x • V-- r . .. ; - . -f
" • • V . .. • • .
' • 1
Höfnin í Þorlákshöfn. Til vinstri er hátakvíin, en til hægri garffurinn.
um fengið á vertíðinni liafa aðal-
Jega verið ufsi, sem mest hefur ver-
ið flakaður og frystur til útfluju-
ings. Þá hefur stærsti ufsinn verið
saltaður og fluttur til Þýzkalands.
I frystihúsinu hjá okkur er reynt
að vinna sem mest í neytendapakkn
ingar. Nú er t.d. verið að lesta
3000 kassa af Jiorski í neytenda-
pakkningum um borð í Jökulfellið,
sem síðan flytur hann á Banda-
ríkjamarkað. I næstu viku kemur
Hofsjökull og lestar nokkur þús-
und kassa af ufsa á Þýzkalands-
markað. Einn megi'ngrundvöllur-
inn fyrir því að hægt sé að halda
frystihúsunum gangandi er, að fljót-
lega gangi að afgreiða vöruna frá
húsunum og á markað.
J
100 f©nn á dag
i — Þið hafið náttúrulega aukið
og endurbætt frystihúsið eftir megni,
er það ekki?
— Arin 1964 og 1965 var frysti-
geta Meitilsins aukin um helming
og í slíkum skorpum sem undan-
farið, hefur full nýting fengizt á
frystigetu hússins.
| Afkastagetan er í kringum 100
Ríkharffur Jónsson.
til fiskur af fjarlægari miðum. Tog-
arar, sem fiskuðu á fjarlægum mið-
um og ísuðu fiskinn, gætu verið
lausnin fyrir okkur hér I Þorláks-
höfn. Eftir að vertíð lýkur á vorin
höfum við gert út á humarveiðar,
en humar er í mjög háu verði.
Eftir að humarveiðum lýkur, í
september, tekur við ömurlegt tíma-
bil, sem stendur allt fram til ára-
móta. Þá er lítið sem ekkert hrá-
efni að fá til vinnslu, þótt ýmsum
brögðum hafi verið beitt í hráefnis-
leit. A þessu tímabili kæmu togar-
arnir að góðum notum.
70 stútkur
Við stöndum á fætur og Benedikt
býðs.t til að fylgja okkur um frysti-
húsið og athafnasvæði fyrirtækisins
og sýna okkur það helzta sem
áhugavert er.
— Hcrna eru stúlkurnar, — seg-
ir hann og opnar hurð inn í stóran
sal. Og þarna er mikill fjöldi stúlkna
að pakka fiski.
— Hér vinna 70 stúlkur; hús-
mæður úr þorpinu og einnig nokkr-
ar aðkomustúlkur úr nágrannasveit-
vegar mikilvægt að fagmaður starf*
við vélarnar, því stilling þeirra þarf
að vera mjög nákvæm. Ef vélarnar
eru rétt' stilltar, skila þær frábæru
verki og cru mjög afkastamiklar.
li
Saitfiskur
Það væri of langt mál að lýsa
öllu sem fyrir augu bar á leiðinni
um athafnasvæði Meitilsins, en þó
skal ekki undir höfuð lagt að minn-
ast á saltfiskinn.
Saltfiskverkun hjá Meitlinum ep
venjulega á milli fimm til sjö-
hundruð tonn á vertíð. Meitillinin
hefur á að skipa góðum tafkjum til
saltfiskverkunar og vinnslu- og
geymsluhúsnæðið er af full-kominni
gerð.
|l
Lokaorð og kaff*ð
Að lokinni skoðunarferðinni býí-
ur Benedikt upp á kaffi í mötuneyti
Meitilsins, því auðvitað cr blaða-
viðtal ekki eiginlegt blaðaviðtal
nema kaffi komi þar við sögu.
Mötuneyti Meitilsins er fyrir 100
manns og á leiðinni í nnatsalinn
göngum við í gegnum vistarverur
Framhald á S. síðu.