Alþýðublaðið - 22.03.1969, Blaðsíða 4

4 Alþýðublaðið 22. marz 1969
r,r W*J
Quisling hótaði
borgarastyrjöld
í Noregi 1945
NORSKI nazistaleiðtoginn Vidk
un Quisling hótaði borgara
styrjöld í Noregi, þegar Þýzka
land Hitlers gafst upp í Heims
styrjöidinni síðari í írtaíniánuði
árið 1945. Qusling hélt því fram,
að jhann hefði á milli 200.000
og ■ 300.000 vopnaðra manna. á
sínpm snaérum. sem væru þess
reiðubúnir að fylgja hverri hans
skipun. En þrátt fyrir þessa
stóryrtu staðhæfingu, gafst
Qujsling upp skömmu síðar og
gekk Iögreglunni á vald. Leikn
um var Iokið, „borgarastyrjöld
inni“ afstýrt.
- i . •
vísvitamcU sögufalsanir við fram
ikvæmd verks síns.
Meðal þessara sögulegu fals
ara var sú, að mótspymuihreyf
ingin Qiefði lofað Quisling, að
(hann skyldi fá ..að lifa í friði
og spekt það s-em ef.tir væri æv
innar“ í einþýlishúsi við Holm
enkollen, eftir að Uýzkaland
hefði látið í minni pokann og
hann gefizt upp.
Sven Arntzen, fyrrum ríkis
S'aksóknari, sem var yfirmaður
norsku lögregkinnar á þessum
tima, hefur harðiega meiitað því,
að nokkur loforð hafi verið gef
in í þessa átt.
®etta, og ýmisleg,t fleira kom •
frap í nýlegum réttarhöldum,
'er | fram fóru yegna brezkrar
ibóRar um Qusling og kumlpána
hans. Var talið, að þýðandi
hennar hefði gerzt sekur um
Arntzen kannaðist hins veg
ar við <að hafa átt nokkur sím
töl við Quisiing í maí 1945, en
kvaðst aðeins hafa gefið hinu-m
norska .jforingja” skam.m.an
frest til að gefa sig fram af
STÖDNUNI
SÁLINNI
HUCSUM okkur, að tveir lækn-
ar, Arni og Bjarni, séu að spjalla
saman. Arni segir: „Hvað er að
frétta af honurn Jóni, sem þú sagð-
ir mér urn daginn, að hefði leitað
til þín? Hvað er að honum?“ —
Bjarni svarar: „Hann er með of if.í-
an blóðþrýsting?" Árni segir:
„Hcjað gerirðu fyrir hann?“ Bjarni
svarar: „Ég læt hann fá þessa
venjulegu meðferð." Þá segir Árni:
„Man ég það ekki rétt, að þú hafir
fvrir 20 árum skrifað "grein í lækna-
blacjið, þar sem þú ræðir um með-
ferð sjúklinga með háan blóðþrýst-
ing| Þar mæltirðu með allt öðr-
um aðferðum.“ Bjarni svarar: „Jú,
en þú veizt, að mikið hefur breytzt
síðan. Þá vissU menn ekki, að ..
F.n Bjarni vill ekki hlusta
og grípur fram í: „Fkkert skil ég
' þqf) Arni, að hlaupa frá því, sem
þú þefur skrifað í læknablaðið. Allt
annað mál væri, ef þú hefðir þag-
að uni þetta á sínum tíma. En þeg-
ar ípaður hefur skrifað eitthvað, þá
verður maður að standa við það. Þú
getur látið aðra beita nýju aðferð-
unum, en þú sjálfur getur ekki ver-
ið þekktur fyrir annað en að beita
þeim aðferðum, sem þú varst að
predika fyrir okkur á sínum tima.“
Nú skulu.m við hugsa okkur, að
tveir lögfræðingar séu að tala saman,
Árni og Bjarni. Árni segir: „Osköp
er þetta leiðinlegt með hann Jón.
En heldurðu, að það sé ekki öruggt,
að hann verði sýknaður.“ Bjarni:
„Nei, því miður. Eg er viss um,
að hann fær dóm.“ Þá bregzt Árni
reiður við og segir: „Þetta finnst
mér skrýtið. Ég man, að þegar við
vorum að tala um málið hans Sig-
urðar fyrir 10 árúfti, þá spáðir þú
því, að hann yrði sýknaður, enda
var hann það. Hvers vegna ertu þá
með þessar hrakspár núna?“ Árni
segir: „Þú veizt þó, að það er búið
að brevta lögunnm, og það átti hann
líka að vita. Þess vegna mátti hann
ekki gera þetta.“ Rjarni verður æva-
reiður og segir: „Hvernig átti hann
að vita það, að búið væri að breyta
lögunum? Og hvað ert þú að spá
um það, að Jón verði nú dæmdur
fyrir hcgðun, sem Sigurður var
svknaður fvrir, þó að 10 ár séu
Iiðin ? “
Nú skulum við hugsa okkur, að
þeir Árni og Bjarni séu útgerðar-
menn. Árni segir: „Hvernig stend-
ur á því, Bjarni, að þú hefur ekki
fengið þér kraftblökk í bátinn
þinn?“ Bjarni svarar: „Eg er þjóð-
legri en svo, að ég hlaupi til og api
eftir útlendingum hverja nýjung,
sem þeir kunna að taka upp á. Ég
vil, að sjávarútvegurinn sé þjóðleg-
ur atvinnuvegur. Þegar ég byrjaði
að gera út fyrir aldarfjórðungi, var
engin kraftblökk. Þetta gekk allt
saman ágætlega. Og mér gengur
alveg sæmilega enn, með útsjónar-
semi og nýtni.“ Árni segir: „Er
Uppgjöf Þjóðverja undirrituff.
frjálsum vilja. Hefðj Quisling
Ihótað borgarastyrjöld á móti,
en ekki staðið betur að vígi en
það, að hann ihefði brátt séð
sér iþiaran kosít vænstan að láta
að orðum Arntzsens.
Lagði Arntzsan áherzfu á
það í lok framburðar síns, að
Quisltng íhefði að öllu leyti blot
ið sömu meðferð hjá lögregl
mnni og venja hefði verið .um
aðra f-anga Ihennar. Qudsling
hefði ekki verið .lokkaður í
meina gildru, eins og látið thefði
verið liggja að í mefndrj bók,
og því um hreinar rangfærslur
að ræða.
Áfengistögin
FRUMVARP til breytingd á á-
fenigslögunum var afgreitt til 3ju
umræðu í gær í ne^ri deild. Helztu
breytingarnar, sem samþykktar
voru, eru: Yngri mönnurn en 20
ára má ekki selja, veita eða a£-
henda áfengi með nokkrum hætti.
Þetta aldurstakmark heftir meS
þessu verið lækkað um eitt ár. Onm-
ur helzta breytingin er sú, að dóms
málaráðherra er heimilt, að upp-
fytltum vis'sum skilyrðum og aS
fengnu samþykki. hlutaðeigandí
sýslunefndar, að veita veitingahús-
nra utan kaupstaða, leyfi til vín-
x’eitinga á þeim tíma, er heimsókn-
ir erleridra ferðamanna eru a8
■ jafnaði mestar, þ. e. frá E júní til
30. september.
Meira úraníum
tJraníummagnið í Grænlandl
mun vera sex sinnum meira en
talið h0fur verið hingað til.
Danska bfaðið Aktuelt segir I
gær. að trúlega verði grænlcinzkt
.úraníuim fcomið á miarkað fyrir
1980, en við það ártal hefur
Ihinigað itil verið miðað í öllunt
áætlunum. Ástæðan sé su, að
nýjar borandr leiði í Ijós, að
magnið í grennd við Kvanefjcld
sé um 24 þúsund tonn, en áður
var gert ráð fyrir að iþar væri
einungis 4 þúsund tonn af úran
íum.

þetta nú ekki heldur mikil fast- |
heldni við hið gamla, Bjarni minn?
Þú hlýtur þó að hafa séð, hvað
kraftblökkin hefur aukið afköstin
gífurlega.“ Bjarni svarar: „Hafðu
engar áhyggjur af mér. Ég kann
mínar gömlu aðfetðir. . Þær hafa
gefizt mér vel. Ég ætla að halda
tryggð vjð þær, meðan ég tóri.“.
Að síðustu skulum við hugsa okk-
ur tvo blaðamenn vera að tala sam-
an, Árna og Bjarna. Árni spyr:
„Hvað segir þú um vaxtahækkun-
ina, sem Seðlabankinn var að á-
kveða?“ Bjarni svarar: „Mér finnst
luírt fráleit, bein ofsókn á atvinnu-
vegina.“ Arni segir: „Þetta er það,
sem aðrir Seðlabankar gera undir
svipuðuin kringumstæðum í pen-
ingamálum. Ymsir seðlabankar í
nágrannalöndunum hafa einmitt
verið að hækka vexti að undan-
förnu.“ Þá æsir Bjarni sig iheilmikið
og segir: „Hvað kemur okkur það
við, hvað aðrir seðlabankar gera?
Hér er ekki háþróað iðnaðarþjóð-
félag eins og í útlöndum. Og ertu
búinn að gleyma þvi, sem þú sagð-
ir fyrir 5 árúrrr? Þá taldirðu nauð-
svnlegt að lækka vextina? Hvers
konar hringlandaháttur er þetta?
Vaxtalækkun fyrir 5 árum, vaxta-'
hækkun í dag! Þú ert ekki með ö!I-
um mjalla. Þú hcfur engar skoð-
anir á 'efnahagsmálum. Þetta er ein-
tómur hringlandaháttur hjá þér.“
Ar'ni segir: „Astandið í peningamál
unum var fyrir fimm árum gerólíkt
því, sem það er nú. Þá var jafnvægi
ríkjandi í efnahagsmálum, sparnað-
ur •mikill og því réttnlætt og eðli-
legt, • að. lækka vextina nokkuð,
með sama hætti og vaxtahækkun
nú er skynsamleg ráðstöfun, þegar
jafnvægisleysi er ríkjandi og sparn-
aður hefur minnkað.“ Bjarni
verður ennþá æstari: „Aldrei hef
ég heyrt annað eins. Að eitt skuli
geta verið rétt í dag, en rangt á
imorgun! Eg hef aldrei á ævi minnt
;heyrt um annað eins stefnuleysi,
annað eins festuleysi, annað eins
Skynsamur lesandi, sem fylgzt
hefur með stjórnmálapexi Tímans
•og Þjóðviljans undanfarna daga og
vikur, skilur eflaust á augabragði,
hvað ég er að fara með þessum
dænium. Tíminn og Þjóðviljinn
hafa, að því er virðist í fullri alvöru,
prentað upp eftir mér ýmis 10—20
ára gömul ummæli í því skyni að
sýna fram á, að ég hafi í raun: og
veru engar skoðanir á þjóðmálum.
GYlfl Þ. GlSLASON
Eg hafi sagt annað fyrir 10—20
árum cn ég segi í dag, ög sé þetta
dæmalaus hringlandaháttur. Austri
telur það meira að segja sérstakan
ljóð á ráði mínu, að ég hagi orð-
um mínum og gerðum með ólíkum
hætti eflir því, með hvaða flokk-
um flokkur minn vinni hverju
sinni og eftir því hvort flokkur
minn sé í stjórn eða stjórnarand-
slöðu.
Skvldur stjórnmálaflokks og
stjórnmálamanna við -umbjóðendur
sína og þjóðarheildina eru auðvitað
aðrar, þegar þeir bera stjórnarábyrgð
en þegar þeir eru í stjórnarandstöðu.
Hlutverk stjórnmálaflokka og stjórn
málamanna, þegar þeir eru í stjórn-
arsamstarfi við aðra flokka, er, acS
koma fram svo miklu af áhugamál-
um sínum, sem heilbrigt og sann-
gjarnt tillit til skoðana samstarfs-
flokks eða samstarfsflokka gerir
kleift. Hlutverk stjórnmálaflokks og
stjórnmálamanna í stjórnarandstöðu
er að vekja athygli á því, sem aflaga
fer, og brýna stjórnarvöld til átaka.
Af þessu leiðir þá staðreynd, sem:
er alkunn í öllum lýðræðisríkjum,
að málflutningur og starfsaðferðir
flokka eru ekki hinar sömu, þegar
þeir eru í stjórn og þegar þeir eru
í stjórnarandstöðu. Þó hafa íslenzk
ir stjórnmálaflokkar gengið miklu
lengra í þessu efni en tíðkast með
öðrum þjóðum. Á engum flokki
íslenzkum hefur þetta sannast jafn-
greihilega og einmitt Framsóknar-
flokknum. En hið sama á við um
Alþýðubandalagið, ef borin er sam-
ani afstaða þess nú og á tímum ný-
sköpunar stjórnarinnar og vinstri
stjórnarin nar.
Það er svo önnur saga, og ekki
laus við að vera spaugileg, að skrif
Tímans og Þjóðviljans undanfarið
bera þess vott, að ekki er stjórnar-
andstaðan sammála um alla hluti.
Tíminn hcfur Iagt liöfuðáherzlu á,
að ég sé annar valdamesti maður
landsins og ráSi mestu um stefn-
una í efnahagsmálum. Þjóðviljinn
hefur hins vegar haldið því fram,
að ég sé fangi Sjálfstæðisflokksins
og Alþýðuflokkurinn fótaþurrka
hans. Ekki getur hvort tveggja ver-
ið rétt, cnda er hvort tveggja rangt.
Framliald á 8. si'ðu.