Alþýðublaðið - 22.03.1969, Blaðsíða 7

r
Alþýðublaðilð 22. marz 1969 7
Bætt meðferð
sjávarafla
skapar milljóna
verðmæti
Einar Sigurðsson, sem hlotið hef-
ir heiðursnafnið „Einar ríki“ og
Stórmeistarinn Þorbergur Þórðar-
son mun með ritum sínum um ævi
Einars gera langlífan í landinu, rit-
ar oft eftirtektarverðar greinar x
Morgunblaðið sem hann nefnir úr
verinu. Er margt athyglisvert í grein;
um þessum, þar sem Einar er frjór
í hugsun um allt það, sem að sjávar-
útvegi lítur og stórhuga og sér
margt, sem til stórbóta má verða
og íslenzku atvinnulífi til eflingar,
sem aðrir sjá ekki eða vilja ekki
sjá. Og nú síðast segir hann í ein-
um pistli sínum að útlit sé fyrir að
verksmiðjurnar, sem byggðar voru
á S.V.-landi, muni væntanlega skila
hálfum milljarði ísl. króna í gjald-
evri fyrir loðnuna í vetur. Margir
hafa látið samt þau orð falla, að
alltof mikið hafi verið byggt hér af
þessurn framleiðslutækjum. En hvað
segia hinir sömu menn nú? Og
ekki er mér grunlaust um, að ef hið
stórskaðlega verkfall í jan. og febr.
s.l. hefði ekki verið, hefðu stóru
síldarbátarnir sótt loðnuna í haf út
fyrir austani, þegar Arni Friðriks-
son f-ann loðnuna í jan. útaf Aust-
’ íjörðum og gefið Austfirðingum
' mikla vinnu við vinnslu hennar í
sínum verksmiðjuin þar eystra og
skapað þannig enn þá xneira gjald-
eyri fyrir loðnuafurðir en ella.
þ
PLASTKASSAR
I Oðru atriði í nefndri grein Ein-
ars Sigurðssonar vil ég vekja athygli
;í og er það fregnin um að brezkir
togarar komi nú við í Noregi ,og
taki um borð plastkassa til að ísa
fisk í og einnig upplýsir hann að
brezkir togarar séu farnir að x'sa
afla sinn i kössum og gefi það
góða raun.
Fyrir allmörgum árum fékk ég
\ kunnan togaraskipstjóra hér í Hafjx-
arfirði til að taka um borð í skip
sitt — mig minnir ca 30 trékassa —
og láta ísa í þá fisk og gera þar
með tilraun hvort ekki fengist
hærra verð fyrir kassafisk, en annan
fisk, sem Iagður væri í ís eftir gamla
laginu, en togari þessi átti að selja
fisk sinn erlendis. Síðar meir þegar
sölureikningarnir komu fékk ég að
yfirfara.' þá og kom þá í ljós að
verðið fyrir fiskinn, sem kassaður
var, var 30—35% hærra en
fyrir annan velmeðfarinn fisk úr
sömu veiðiferð. Skrifaði ég þá grein
hér í þetta blað og benti á að nauð-
synlegt væri að hjálpa ísl. útvegi
lil að eignast nægar birgðir af köss-
um, svo hægt væri að kassa hluta
af aflanum hvort sem selja ætti á
erlenduin markaði eða vinna hann
■hér heima. Stakk ég uppá í greini
þessari að Fiskveiðasjóður eða Fiski-
málasjóður lánuðu fé til þessa. En
árangur þessarar uppástungu minn-
ar varð enginn.
I
ÞARFNAST NÝRRA TIL
RAUNA
Kunnur aflamaður, sem veiddi
síld í Norðursjó s.I. sumar og seldi
afla sinn í Þýzkalandi, kassaði nokk
urt magn af afla skipsins og sagði
hann mér að kassaða síldin hefði
jafnan selzt fyrir. 25—32% hærra
verð, en önnur ísuð síld í skipinu.
Fyrir 10—12 árum var ég staddur
úti í Hamborg og dvaldi þar í
nokkra daga. Kom þá rnorgun einn
forstjóri þýzks firma, sém ég hafði
nokkur viðskipti við, uppá hótel
til mín. Sagðist hann vera að koma
neðan af fiskmarkaði og hefði ísl.
togari verið að landa síld, sem veidd
var við ísland og hefði salan verið
góð hjá hinu íslenzka skipi, en
bætti við að ef nú ísl. togarinn hefði
verið með síldina ísaða í kössutn,
myndi söluverðið hafa orðið miklu
/
hærra. Ég hefi ávallt verið sann-
færður um að það væri mikill á-
vinningur fyrir ísl. sjávarútveg og
gjaldeyrisöflunina, að leggja fisk-
inn í kassa, hvort sem vinna ætti
hér heima eða selja á erlendum
markaði og er þetta í rauninni eng-
inn leyndardómur, heldur blákald-
ur veruleiki, sem ekki þarfnast
neinna tilrauna, eins og stungið var
uppá á einhverjum fundi s.l. haust,
þar sem fram kom tillaga um að
fara nú að gera tilraunir með að
kassa aflann.
)
STOFNLÁN TIL KASSA
KAUPA
Hér eru til verksmiðjur, sem
framleiða plastvörur. Væri nú ekki
rétt að hefja framleiðslu á plastfiski-
kössum handa útvegsinöninum svo
að- fiskiskipin gætu komið með
„príma" fisk að landi. Væri betur
komið að framleiða slíka vöru, en
luxusplastbáta, sem eitthvað mun
hafa verið gert að.
Plast kassar eru dýrir, og útilok-
að að útvegsmenn gætu keypt mikl-
ar birgðir af slíku, en þá kem ég
að hinu, að stofnlánasjóðir ættu að
lána þeim fé til kaupa á þessum
ágætu umbúðum, þar sem þetta fé
myndi fljótlega -skila sér heirn aftur
í þjóðarbúið.
I raun og veru ætti fiskimatið að
koma þeirri reglu á að sem allra
mest af aflanum væri kassalagður,
hvort svo sem skipin væru lengur
eða skemur úti. T.d. bátar, sem
koma að landi daglega myndu koma
með mikið betri vöru, ef aflinn
væri strax lagður í kassa, þá þyrfti
enga stingi við löndun, ekkert
hnjask á fiskinum, kassarnir hífðir
uppá bíl og þeim ekið á vinnslustað
og teknir af bílunum og koinið
fvrir í fiskgeymsluirni, þar sem
fiskurinn væri unninn daginn eftir.
Þá myndi hann verða laus við alla
blóðbletti í fiskinum lítill úrskurð-
ur, þar sem fiskurinn losnaði við
allt óþarfakast, sein ávalt skemmir
jafnvel lxina bestu vöru. Nú er fisk-
inum kastað uppi' löndunarkassa,
sturtað úr þeim á bílinn, bíllinn sturt
Framhald á bls. 6.
1
1
I
I
1
I
I
i
R
LAUS STAÐA
Staða ritara á skrifstofu iverksmiðjunnar á
Akranesi er laus til umsóknar.
Hraðriltun á ensku og góð vélritun'arkunn-
átta nauðsynleg. Eiginhandarumsóknir er
tilgreini aldur, menntun og fyrri störf send-
ist fyrir 10. apríl n. k.
Sementsverksmiðja ríkisins, Akranesi
B
1
I
Fjórðungsglíma
Suðurlands 1969
verður háð í Félagsheimilinu Hvoli sunnu-
daginn 13. apríl n. k. kl. 3 e. h
ÞátttÖkutilkynnilngar berist fyrir 5. apríl til
Sigurðar Ingknundarsonar, Smáratúni 19,
Selfossi, sími 1374.
Glímunefnd H. S. K.
\