Alþýðublaðið - 22.03.1969, Blaðsíða 9

Alþýðublaðilð 22. marz 1969 9
Þankar
barns-
hugans
Merkilegt hvað það er erfitt
að vakna á morgnana á xúm
helgum dögum. Meira að segja
litli bróðir sem er svo dugleg
ur að rífa sig upp á sunnudög
til að sofa lengur, er hálfúr
um þegar okkur mömmai langar
illur og sinýr sér veggjar
þegar marnima birtist með föt
in. Ed hann verður ánægður
strax O'g hann er kominn í
fyrstu stpjörina. Ég er bráðum
fimm ára og get vel iklætt njig
■sjáltf, en ifyrst ■mammla byrjar
á því að klæða bróðir minn ætla
ég að lúra svolítið lengur, Iþað
•er alls ekki vfet að mamma hafi
itekið eftir !því að ég sé vöknuð
Einn morgiunin ætlaði ég að
koma miömmu á óvart og klæða
mig sjálf án þess iað hún vissi,
len ég var svo ósköp syfjuð að
ég kiæddi mig í öfuga peysuna-
og þess vegna var ég lengur en
ég ætlaði, þá þurfti mamma
endilega að kíkja inn, iiún var
Tl>*<^^«l»ci»l d*l*ffl>nt for all waahing mtchinaa
dixan
guarantees
bntliant bnjjMness
víst iað vilfia hvort ég væri vökn
uð, en mér famnst þetta heldur
miikið bráðiæti og varð reið.
Mamtaa reyndi að 'hughreysta
mig með því að segja að það
gerði ekkert itil þó ihún hefði
komið inin óv,art, samt varð ég
ekki ánægð strax, því ég var
fram alklædd og láta mömmiu
búin að hlakka svo til að koma
verða hissa. En nú erum við bún
ar að finnia upp leik, sem er
þ'ainnig að ég klæði mig í ein.um
hvelli og mamma verður alltaf
amdrandi, jafnvel þó hún hiafi
Framhald á 6. siðu.
3. fl. Selfoss—KFR
3. fl. Skaliagr.—ÍR
Sama dag kl. 19.00 verða þess
ir leikir á Nesinu:
3. tfl. Hörður-KR
1. deild KR—Œ»ór
1. deild KFR—Ármann
Körfubolti
um belgina
Um helgina verður mótinu hald
ið átfram. Á laugardaginn kl.
13.45 verða Iþessir 'leikir í
íþróttahúsi Háskólans:
með DIXAN, þvoftaduffið
fyrír allar tegundir þvotfavéla:
því DIXAN er lágfreyðandi
og sérstaklega framleitt iyrír
þvottavélina yðar.
Með DIXAN fáið þér alltat
beztan árangur!
BRÚÐUR TIL SÖLU
Hann fór oftiar ogi oftar einn út, og því sá hún hann ekki svo
kluikkutímum skiptVi. Hún vissi, að hann fór í gönguferðir ái heáðinni
og henni fannst ind'ælt að fara í fj allgöingulr upp á fjallið, þar sem
kvrrðln ríkti.
— Þá er hveitibrauðsdögunum lokið, sagði hann að morgni síð-
asta dagsins. — Nú förum við til Deancourt, og ég vona, að þú verð-
dr ekki óhamingjusaimari þar en hér. En var ekki indælt að vera
hérna? Betra en þú bjóst vtð?
Hún lagiðTi, fra sér bollann og gekk að glugganum og sneri baki við
honum. Hann leit ringlaður á hana- og hrukkaði ennið. Skömmu
íseinna leit hún, við og horfði á hann og dró andann ótt og títt.
— Jú, indælt- Ég vet, 'hvað þú vVld,'r. Þú vildir auðmýkja mig
enn meira með því iað koma fram tvið mig, d'ns og ég væni ekki
einu sinni af holdi og blóði.
— En, þú .. . '
—t Ég vil ekkert vtð þ'g tala. Ég fyrirfít þig. Þú neyddir mig til
að giftast þér og fórst með mig hiingað, Þú neyddir mig til að vera
hjá þér, en þú . . • þú ...
— Sheila! Hann var afar óhamingjusamur á svipinn og stóll' hains
valt um koH, þegar hann spratt á fætur til að faðma toana að sér,
en hún; hljóp til dyrnna.
— Dírfstui það ekki.! Þú skalt ekki dirfast að snerta mig, svínið
þátt! F'arðu aftur til kvens'niftarimnar hennar Pat Lake! Þar áttu
heima!
— Sennilega', svaraði ihann þreytuleiga. — Pat er ekki kvensnift,
en ef þú hagar þér svona, ertu það sjálf. Hvernig átti ég að vita,
hvað ég átiti að halda? Þú ve'.zt sjálf, aið þú úildir mig ekki, samt ertu
mér re ð. Reið vegna þess, að ég reymdíi ekl<i að eignast þig. —
Kannski þér toafi dottið það í toug, að ég vildi þig ekki.
Stundum, þegar iþau sátu úti á svölunum undir stj örmubj örtum
toimininuim, fann hún, að hann horfði á hana og þá velti hún því fyriir
sér, hvort toann fyniirliti hamia eða tovort hann væri enn iað reyna að
ímynda sér, að hann væri að toefna síni á heniríi. Ef þetta var hefnd,
naut toún' toennar. Húm. hugsaði minna og miinnia um Ivor Pittfield
oig meira oig meira ;um Huigto Ronan. Reiði hennar og spenna voru
gjörsamlega toorfun. Það var yndislegt að vera á þajssum fróðsæla
og fagra stað. Hennli dfa'tt skymdilega í toug, að nú væri hún ham-
ingjusöm kvöld inokkurt, erþau sátu fyrir utan búgarðinn og bimi'n-
hvelfingin blikaði. af stjörnuski'inll yfir höfðum þeirra. Eirðarleysi
hemnar var gjörsamlega horfið og hún var friðsæl og róleig.
Hugh Rc/nan sat grafkyrr V,ð 'hlið hennar og reykti pípuna sína
og horfði á fjarlæga stjörnui á himinhvolfinu. Hania langaði allt í
einu til að snerta hönd hans og (segja horaum, hvaða tilfinningar 'hún
bæri til hans. Hanm toafði verið v.ngjarnlegur oig blíður vfð hana,
ef hann hafði ætlað að refsa henni, hafði það mistekizt. Hann
hafði igert hainia hamfngjusama. En tover var tilgangur hams? Þetta
gaðt ekki gengjð endalaust — eða gat það gert það? Hvers vegna
vJMi hamm eignast korau, sem var ekki eiginkona toaras? iSem skipti
hann engu máli, og sem aðeins toafði venið notuð sem smyrsl á sært
stolt hans? Hann toaíðl kvænzt hennl', þrátt fyrir, að bann hataði
haraa, en hvers vegna vildi hamn hafa hana tojá sér núna?
— ,,Nóttin, stjömurnar og þú,“ vitnaði toann í Ijóð. — Þetta er
svei mér kynlegt og ég get tolegi.ð með sjálfum mér iraúna. Mér virð-
ist allt sjást í öðru ljósi hérna em þarna rniðri í toávaðanum og lát-
unuim. Allt, sem ég hélt, að væri mjkilvægt, reynist einskis virði.
— Efins og hvað
— E, ns og ástin og hatrið og lífiðf sjál’ft og sú harátla okkar fyrir
betr,a lífi. Ég hef eytt toeztu árum ævi minnar í fmmsikógum og
mýrum Suður-Ameríku — iraraan um flugur, óhreinimdi og hlta. Ég
68
65