Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.2001, Qupperneq 13

Það er ekkert launungarmál að Friðrik Weisshappel er vel liðinn af íslensku
kvenþjóðinni. Hann er ekki bara myndarlegur í útliti og með góðan smekk á
húsbúnaði og fötum, heldur er hann einnig handlaginn, barnlaus og á lausu.
Fókus kíkti heim til Frikka til að forvitnast um það hvernig hann býr, nýja
Kaupfélagið sem hann er að opna og piparsveinalífið
Gerir í höndunum það sem í huganum býr
„Ég kaupi mikið af alls konar böngsum og tuskudýrum f Kolaportinu þvf mér finnst svo sárt að þessi
grey eigi hvergi heima,“segir Frikki sem sankar ekki aðeins að sér leikföngum heldur alls konar
furðulegum hlutum.
texti: Snæfríður Ingadóttir
myndir: Einar Olason
16. nóvember 2001
Á þriðju hæð í fjölbýlishúsi við Klapparstíg hefur Friðrik
komið sér vel og smekklega fyrir. Reyndar býst maður ekki
við öðru af manni sem fræðir þjóðina alla þriðjudaga um
smekklegheit og innbú í sjónvarpsþættinum Innlit-útlit á
Skjá einum.
„Þú verður að afsaka draslið, ég hef ekki haft neinn tíma
til að laga til,“ segir Frikki um leið og hann opnar dyrnar.
Draslið er þó sfður en svo yfirþyrmandi, bara blöð og bækur
á stangli auk innpakkaðs fatnaðar sem er nýkominn úr fata-
hreinsun sem undirstrikar sterklega þá staðreynd að hér býr
piparsveinn sem lætur þvottahús þvo af sér.
Á sjö árum hefur Friðrik gert upp hvorki meira né
minna en sex íbúðir og fimm hús og það allt í frítíma sín-
um. íbúðin sem hann býr f núna er þar engin undantekn-
ing, hún hefur verið tekin í gegn frá a-ö og það á tveimur
mánuðum.
„Eg hef alltaf, nema einu sinni, ætlað að búa á þessum
stöðum. Þegar ég hef hins vegar lokið við að gera íbúðirnar eins og ég vil hafa þær hef
ég yfirleitt fengið einhverja nýja hugmynd sem ég bara verð að framkvæma,11 segir
Frikki. Það er einmitt ástæðan fyrir því að íbúðin á Klapparstígnum er komin á sölu-
skrá. Frikki er kominn með enn eina hugmyndina.
bar eigi ekki bara að vera einhver búlla í kringum bjór.
Það vantar hugsjónina í veitingamennskuna. Menn
hugsa bara um það hvernig þeir geti grætt sem mesta
peninga á sem stystum tfma. Ég mun hins vegar leggja
aðaláherslu á það að fólki líði vel hér inni, fái góða þjón-
ustu sem veitt er með bros á vör.“ Inni í þeirri þjónustu
verður aðgangur að fartölvum, þrjátíu tegundir af tíma-
ritum, tónlist mixuð saman af Dj. Margeiri og góður mat-
ur á viðráðanlegu verði.
„Miðvikudagskvöldin verða afslöppunarkvöld hér f
Kaupfélaginu. Þá verður nuddari á staðnum sem gengur á
milli gesta og býður þeim axlanudd og það að sjálfsögðu
þeim að kostnaðarlausu,11 segir Friðrik og bendir á að á
staðnum verði einnig gríðarlega öflugt loftræstikerfi til
að fyrirbyggja sígarettukóf.
Friðrik er ekki óvanur hönnun á veitingastöðum því
hann hannaði bæði Gráa köttinn og Kaffibarinn. En er
virkilega þörf fyrir enn einn staðinn í Reykjavík?.
„Með fullri virðingu fyrir hinum stöðunum þá verð ég að segja já þar sem ég
tel mig vera að gera eitthvað nýtt,“ segir Friðrik fullur bjartsýni.
„Mörgum karlmönnum finnst
ég kjánaleg píka sem ætti bara
að keyra um á Nissan micra og
selja tískuföt í Sautján. Það
virðist fara í taugarnar á mörg-
um þeirra að ég sé píka sem
kann að smíða og keyri um á
Land Rover. Mönnum finnst
þetta varla geta farið saman“.
Kúkað í penincaskápnum
„Eg verð alltaf að hafa einhver verkefni í gangi, ætli ég sé ekki nett ofvirkur," við-
urkennir Friðrik um leið og hann handleikur bókastoðir sem eru hans nýjasta hönn-
un. Þessa dagana getur Friðrik alla vega ekki kvartað yfir verkefnaleysi því fyrir utan
að sjá um dagskrárgerð hjá Innlit-útlit og hanna kolla sem seldir eru í Epal, þá er hann
á fullu við að undirbúa opnun
nýs veitingastaðar á Laugavegi 3
þar sem Búnaðarbankinn var
áður til húsa. Staðurinn hefur
hlotið nafnið Kaupfélagið og þar
fá ekki bara hugmyndir Frikka að
njóta sín heldur einnig smíða-
kunnáttan en strákurinn er
handlaginn með eindæmum.
Framkvæmdir eru langt komnar
enda er áætlað að staðurinn opni
í byrjun næsta mánaðar. Staður-
inn, sem er á tveimur hæðum, er
málaður í brúngrænum lit sem er
einhvers staðar mitt á milli
mjólkurkaffis og fjallagrasa-
mjólkur og er_ víða veggfóðraður
með parketi. Á neðri hæðinni er
salernisaðstaða auk sérstakrar
snyrtiaðstöðu þar sem hægt er að
setjast niður við snyrtiborð þurfi
maður að snurfusa sig. Oll salern-
in í húsinu eru í peningageymsl-
um bankans, sem eru vígalegar
hvelfingar með svo þykkum
veggjum að þeir eiga að þola
kjarnorkuárás. Uppi er það bar-
inn sem inniheldur eldunarað-
stöðu sem tekur mesta plássið en
út úr aðalsalnum eru tvö minni
herbergi með sófakrókum. 1 einu
hominu trónir svo stór eikar-
skápur með glerhurðum sem mun
innihalda ýmsa spennandi muni
sem verða til sölu þannig að það
verður sannkölluð Kaupfélags-
stemning á staðnum. „Skápurinn
verður eingöngu opinn til sex á
daginn því ég ætla ekki að hafa
það á samviskunni að fólk sé að
kaupa einhverja hluti í glasi sem
það svo dauðsér eftir daginn eft-
ir,“ segir Frikki.
Axlarnudd á miðvikudög-
UM
Kaupfélagið verður meira en
bara venjulegur bar því eins og
Frikki orðar það: „Mér finnst að
Langar íbarn
Fyrir utan veitingastaðinn er Friðrik með ýmis önnur verkefni í gangi eins
og t.d. byggingu sumarbústaðar. Hann er einnig mikill útivistarmaður, geng-
ur reglulega á fjöll og keyrir um á Landrover, þeim þriðja í hans eigu. Þrátt
fyrir, eins og alkunna er, að vera aftur á lausu eftir átta árá samband við
Andreu Róbertsdóttur þá segist Frikki hins vegar lítið vera að vinna í kven-
fólkinu.
„Ég er ekkert að vinna í því
að komast aftur í samband.
Ástin kviknar bara þegar hún
kviknar," segir Friðrik sem
viðurkennir þó að hann sé far-
ið að langa í erfingja. Tæki-
færin eru alla vega til staðar
því það er ekki ofsögum sagt
að kvenþjóðin fílar Frikka.
Ekki bara íslenskar konur
heldur einnig erlendar því
eins og greint var frá í Séð og
heyrt um daginn barst Friðriki
bréf frá ofurfyrirsætunni
Claudiu Schiffer fyrir stuttu -
og það ljósbleikt og handskrif-
að. Þegar hann er spurður um
leyndarmálið bak við það af
hverju hann sé alltaf svona
sætur og hann beðinn um ein-
hver bjútíráð þá hefur hann fá
að gefa og hristir bara haus-
inn. Hann borðar ekki morg-
unmat og stundar enga lík-
amsrækt. „Og einu snyrtivör-
urnar sem ég nota er gamla
góða Nivea-kremið,“ segir
Frikki og bendir á tvo brúsa af
þessari ágætu vöru inni á
baði.
Nú er ekkert launungarmál
að kvenþjóðin kann vel við þig
en aðra sögu er að segja um
karlana sem mörgum hverjum
finnst þú gervilegur og gegnsær
„Já, mörgum karlmönnum
finnst ég kjánaleg pfka sem
ætti bara að keyra um á Niss-
an micra og selja tískuföt í
Sautján. Það virðist fara í
taugarnar á mörgum þeirra að
ég sé píka sem kann að smíða
og keyri um á Land Rover.
Mönnum finnst þetta varla
geta farið saman,“ segir Friðrik
sem er greinilega með passleg-
an húmor fyrir sjálfum sér.
„Það er frábært að geta gert f höndunum það sem í huganum býrsegir Frikki sem smíðaði þessa
stofuhillu sjálfur úr 380 eikarbitum. Auk þess að hýsa hina ýmsu hluti þjónar hillan einnig þeim til-
gangi að vera stigi upp f risið.
„Eftirlætismaturinn minn er blóðug steik á Argentínu eða sushi á Sticks and Sushi,“ segir Friðrik
sem eyðir ekki miklum tíma í eldamennsku f eigin eldhúsi en hvorki sushi né blóðugar steikur
verða á boðstólum á veitingastað hans, Kaupfélaginu.
„Ég hef mikinn áhuga á hönnun - annað er ekki hægt því allt í okkar umhverfi er hannað, hvort sem
um er að ræða bflinn sem maður ekur eða gallabuxurnar sem maður klæðist," segir Friðrik sem
borðar hvorki morgunmat né stundar líkamsrækt.
16. nóvember 2001 f ó k u s