Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.2003, Blaðsíða 2

2
MIÐVIKUDAGUR W. DESEMBER 2003
Fréttir DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson, ábm.
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
Mikael Torfason
Fréttastjórar
Kristinn Hrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjóm:
550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
ar. auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrofc Frétt ehf.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
300.000 til Brians
íslensku myndskreyti-
verðlaunin,
Dimmalimm 2003,
veitt í Gerðubergi
í annað sinn í
gær. Brian Pilk-
ington hlaut
verðlaunin fyrir
bók sína, Mana-
steinar í vasan-
um, en hann
semur bæði texta og
skreytir með líflegum
myndum. Formaður
dómnefndar, Aðalsteinn
Ingólfsson, afhenti Brian
viðurkenningarskjal og
300 þúsund króna pen-
ingaverðlaun.
voru
Vilja Liverpool til
íslands
í tilefni af því að 40 ár
eru liðin frá fyrsta Evr-
ópuleik KR og Liverpool
og 10 ára afmæli Liver-
poolklúbbsins hafa
klúbburinn og KR unnið
að því að koma á æflnga-
leik milli lið-
anna næsta
sumar. í frétta-
tilkynningu
kemur fram að
um sfðustu helgi
hafl farið fram
viðræður á milli for-
svarsmanna Liverpool
og íslensku aðilanna og
hafi niðurstaðan verið
mjög jákvæð. Ekkert hef-
ur verið fastsett enn þá
en Liverpool-aðdáendur
krossleggja flnguma
þessa dagana.
Kolkrabbinn
endurfæddur
Menn þykjast nú sjá
merki þess að gamli Kol-
krabbinn hafl endur-
holdgast í rækju norður
á Húsavík. Að minnsta
kosti er Benedikt Jó-
hannsson, fyrrverandi
stjórnarformaður Eim-
skipafélagsins, sestur í
stjóm nýs risarækjufyr-
irtækis þar í bæ. Aðrir í
stjóminni eru Pétur
Pálsson, Jakob Bjama-
son, Þráirni Gunnarsson
og Elfar Aðalsteinsson.
Eyjamenn
mótmæla
Bæjarráð Vestmanna-
eyja segir frumvarp
Árna Mathiesen sjávar-
útvegsráðherra um
línuívilnun fela í sér að
skip úr Eyjum fái minni
kvóta í sinn hlut en
áður. „Verði fyrirhugað
frumvarp að lögum er
ijóst að aflaheimildir
flytjast úr bæjarfélag-
inu, auk þess sem at-
vinnutækifæri fisk-
verkafólks, sjómanna og
fyrirtækja dragast sam-
an,“ segir bæjarráðið.
Vegurinn til vítís
Venjulegir stjórnmálamenn og illa skaff-
andi fyrirvinnur vilja láta meta sig eftir
góðum vilja sínum til góðra verka, en
ekki eftir raunverulegum verkum, sem
standa viljanum oft langt að baki. Þetta er
samkvæmt enska spakmælinu, sem segir, að
vegurinn til vítis sé varðaður góðum áform-
um.
Ég lofa að drekka ekki á jólunum, segir
heimilisfaðirinn og meinar það í alvöru. Þeg-
ar annað hefur komið á daginn og hann er
kominn í vandræði á heimilinu, sýnir saman-
lögð reynsia ráðgjafarbransans, að hann vill
vera metinn af góðum vilja sínum og að strik-
að sé yfir fótaskort á góðviljanum.
Raunar er ævi stjórnmálamannsins enn
flóknari. Hann er ekki bara það, sem hann vill
vera og það, sem hann er í raun. Hann er líka
það, sem hann þarf að vera til að svara kröf-
um gengisins, stjórnmálaflokksins og ríkis-
stjórnarinnar í hans tilviki, en vonds félags-
skapar í tilvikum sumra annarra.
Dæmi um þetta er nýr þingmaður, sem
áður var talsmaður stúdenta og heimtaði
meira fé til háskólans, en greiðir nú atkvæði
gegn auknu fé til hans. Á vefsíðu sinni segist
hann vera í liði, eins konar fótboltaliði, verði
að fylgja sínu liði og ekki samþykkja neitt frá
andstæðingum á þingi.
Við þetta bætist, að hefðir lýðræðis segja
æskilegt, að stjórnmáiamaður sé góðra
manna fyrirmynd. Hann eigi helzt að vera
eins konar Móses, sem leiðir þjóðina yfír
eyðimörkina, unz fyrirheitna landið er í aug-
sýn, eða eins konar Jón Sigurðsson, sem segir
á örlagastundu: Vér mótmælum allir.
Þannig búa margar persónur í einum ráð-
herra, hvort sem hann er heilbrigðisráðherra
eða einhver annar. Hann er í senn það, sem
hann viil vera; það, sem hann er í rauninni;
það, sem hann verður að vera vegna að-
stæðna; og það, sem hann ætti að vera, ef
hann færi eftir háleitum hugsjónum.
Vegna samsláttar þessara persóna gefur
heflbrigðisráðherra ýmis svör, sem fela efnis-
lega í sér, að hann sé góðmenni, sem vflji ör-
yrkjum vel, sé þeim betri en aðrir hefðu orð-
ið, en erfiðar aðstæður á borð við sambands-
leysi í stjórnkerfinu og vondur félagsskapur
hans hindri fullnustu góðviljans.
Skilja má persónuklofning ráðherrans. En
góðmenni fást í kippum. Hrifnari hefðu
menn orðið, ef hann hefði barið í borðið í rrk-
isstjórninni og sagt efnislega: Ég mótmæli all-
ur.
Jónas Kristjánsson
Jón Krístjánsson
grúfði andlitið í hönd-
um sér, lét sig síga
niður í sætinu og
óskaði þess bersýni-
lega að hann væri
staddur einhvers
staðar allt annars
staðar en í aðalsal Al-
þingis að hlýða á
hundamálaráðherra
ríkisstjórnarinnar
flytja ræðu honum til
varnar.
þingmenn og
aðrir sem nálæg-
ir vom, tóku
greimlega eftir
því að Jóni Krist-
jánssyni virtist
falia miðlungi vel
sú málsvöm sem
Guðni hafði
óumbeðinn uppi fyrir hans hönd.
En þá fyrst var Jóni þó öUum lokið
þegar Guðni klykkti út, í gagnrýni
sinni á öryrkja, með því að segja á
svo ábúðarmikinn hátt sem honum
var unnt, sem þýðir þá ansi miláð
ábúðarmikinn hátt:
„Fyrirgef þeim því þeir vita ekki
hvað þeir gjöra."
Þegar Guðni lét þessi orð falla
sáu menn að Jón Kristjánsson grúfði
andlitið í höndum sér, lét sig síga
niður í sætinu og óskaði þess ber-
sýnilega að hann væri staddur ein-
hvers staðar allt annars staðar en í
Þessi sérkennilegu orð Guðna -
sem hann hefur síðan neitað að
biðjast afsökunar á - em til marks
um hversu guðrækilegir íslenskir
stjómmálamenn em að verða. Eins
og ailir muna brást Davíð Oddsson
við tíðindum úr Kaupþingi nýlega
með því að vitna í Passíusálma HaU-
gríms Péturssonar og nú hefur
Guðni gengið skrefinu lengra og
vitnað til orða sjálfs Krists á krossin-
um. TUvitnunin er í 34. vers, 23. kap-
ítula LúkasarguðspjaUs og gjaman
nefnd „fyrsta orð Krists á krossin-
um“. Og þetta sagði Jesú um þá
menn sem þá vom nýbúnir að festa
hann upp á krossinn - það er að
segja krossfesta Guð sjáifan í líki
sonarins. Bæninni var aftur á móti
beint tU Guðs í Uki föðurins.
í vefiitinu Múmum skrifar Ár-
mann Jakobsson um máfið og bendir
á að með þessum orðum hafi Guðni
líklega gerst sekur um að brjóta boð-
orðið sem bannar fólki að leggja nafn
Síðan birtir Ármann, Guðna til
fróðleiks, eftrifarandi vísu úrPassíu-
sálmunum:
Lausnara þínum lærðu af
lunderni þitt að stilla,
hógværðardæmið gott hann gaf,
nærgjöra menn þér til illa.
aðalsal Alþingis að hlýða á hunda-
málaráðherra ríkisstjórnarinnar
flytja ræðu honum til varnar. Mun
Jón ekki hafa dirfst að svo mikið sem
líta upp fyrr en tryggt var að Guðni
væri farinn úr pontunni.
Drottins við hé-
góma, og segir.
„Nú veit ég ekki
hvort Guðni
Ágústsson er
kristinn maður.
Ef hann er það
ekki má það
kannski einu
gUda hvort hann heldur boðorðin vel
eða Ula. Á hinn bóginn getur það ekld
talist mikU tiUitssemi við trúarskoð-
anir margra að fara með orð Krists á
krossinum í póUtískri sennu, með
þeim formerkjum að þeir sem Kristur
á sfnum tíma vUdi helst lækna séu
kvalarar hans en taka sjálfur að sér
hlutverk Krists."
Og Ármann bætir við að nú vitum
við það semsagt að Guðni Ágústsson
líti á sig sem eins konar Ktístsgerv-
ing. Hann hangi á krossinum í
ræðustól og „líður þar píslarvætti
vegna iilra öryrkja".
Hvað er eiginlega með framsókn-
armenn? Þessum dálki hér er ætlað
aö varpa ljósi á ýmislegt sem sagt
hefur verið og gert á opinberum
vettvangi og í fjölmiðlum næstu
daga á undan, og við getum ekki
annað en viðurkennt að við hneigj-
umst óneitanlega frekar til að beina
athygUnni að ýmsu því sem miður
fer og okkur þykir aðfinnsluvert,
heldur en hinu góða sem gjört er. En
hvemig sem á því stendur, þá hafa
framsóknarmenn verið fastagestir í
þessum dálki, langt umframt kjör-
fylgi þeirra á Alþingi. Hlýtur það í
besta falU að þýða að framsóknar-
menn séu Utrfkari hópur en fóUc úr
öðrum flokkum, en hvað það gæti
þýtt í versta falU, verðum við að láta
iiggja milli hluta f biU.
Fyrst og fremst
Dálkursem þessi stæði hins vegar
ekki í stykkinu, ef ekki væru afgreidd
hér hin frægu ummæli sem Guðni
Ágústsson hundamálaráðherra við-
hafði á Alþingi um daginn. Það var
við umræðu um fjárlagafrumvarpið
að Guðni sá ástæðu til að gera grein
fyrir atkvæði sínu og vék í þeim
ræðustúf mjög að þeirri gagnrýni
sem Jón Kristjánsson heilbrigðisráð-
herra hafði orðið fyrir vegna hinnar
nýju lotu í deilum öryrkja við ríkis-
valdið sem þá stóð sem hæst. Það var
reyndar ríkisstjórnin sjálf sem orðið
hafði fyrir gagnrýninni, fremur en
Jón ráðherra, en Guðni kaus eigi að
síður að láta eins og um svívirðilegar
persónulegar árásir á sómapiltinn
Jón hefði verið að ræða. Og gagn-
rýndi öryrkja harðlega fyrir framferði
þeirra gegn Jóni góða.
Ræðuhöld Guðna komu flestum
viðstöddum í opna skjöldu því aUs
ekki hafði verið gert ráð fyrir að
hundamálaráðherrann tæki tíl máls
við þetta tækifæri. Og viðstaddir