Dagblaðið - 05.02.1976, Síða 14

ekki vaða
Dagblaðið. Fimmtudagur 5. febrúar 1976.
í einkasetustofu forsetafrúarinnar í Hvíta húsinu Hún horfir björtum augum til
framtíðarirtnar.
BANDARÍSKA FORSETAFRÚIN ER ÁKVEÐIN KONA
sem lœtur
ísig
okkar og það góða samband sem er á
milli okkar.
Sp.: Fannst þér spurningin um
Susan vera óréttlát?
Betty: Nei. Ef við lítum raunhæft á
hlutina verðum við að ræða svona
mál umbúðalaust.
Sp.: Hvað finnst þér um yfirlýsingu
Jacks sonar þíns um að hann hafí
reykt hass?
Betty: Mér fannst hann koma
heiðarlega fram — alveg eins og ég
sjálf. Við Jack erum mjög lík. Ég
vissi að þetta var eitthvað sem börn-
in gera ekki þegar við erum viðstödd.
Ég var hissa, — líklega eins og hver
annar.
Sp.: Hvernig lízt þér á að Jack skuli
hafa verið á diskótekum í New York
með fólki eins og Biancu Jagger?
Betty: Ég held nú satt að segja að
það hafi verið sett á svið af Biancu og
Mick Jagger. Ég veit það í rauninni
fyrir víst. Jack sat þarna einn síns liðs
og Bianca kom til hans og gaf sig á
tal við hann. Hún var einungis að
vekja á sér athygli.
Sp.: Álítur Jack að hann hafi verið
,,notaður”? /
Betty: Já svo sannarlega. Hann hefur
nú dregið sig í hlé frá samkvæmis-
lífinu, í bili a.m.k. Þegar ég fór að
hátta í gær var hann steinsofandi í
rúminu sínu en Susan var ennþá úti.
Mér datt datt þá í hug, hvar ég hefði
haldið mig þegar ég var átján ára!
Sp.: Hver eru framtíðaráform
barnanna?
Betty: Elzti sonur okkar, Mike, er
kvæntur og er að ljúka guðfræði-
námi. Ég er ekki viss um að hann
ætli sér að verða prestur. Ég held að
hann fari út í félagsráðgjöf. Ég veit
ekki hver áform Jacks eru. Ég held
að hann viti það ekki sjálfur.
Sp.: Hvað með Steve?
Betty: Ég yrði mjög ánægð ef ég gæti
náð honum af hestbaki! Hann langar
til þess að fara aftur á búgarðinn og
ég geri ráð fyrir að það verði úr, og
líklega fer hann í háskóla í Montana.
Sp.: Ætlar Susan að hætta í
skólanum til þess að verða
ljósmyndari?
Betty: Ekki ef ég get komið í veg fyrir
það. Hún verður að vera a.m.k. eitt
ár í háskóla og ég vona að hún byrji
sitt háskólanám núna í febrúar.
Sp.: Hvernig var forsetinn sem ungur
faðir?
Betty: Fólk gerir sér ekki almennt
grein fyrir því að við vorum orðin
talsvert fullorðin þegar við eignuð-
umst okkar fyrsta barn. Ég var 32 ára
þegar Mike fæddist og 39 ára þegar
ég átti Susan. Jerry var búin. að vera
piparsveinn svo lengi að ég dauð-
Betty Ford dáist að hvolpum tíkarinnar Liberty á flötinni fyrir framan Hvíta húsið.
Sp.: Hver voru viðbrögð þín þegar
þú varst nefnd sem ein af vinsælustu
forsetafrúm Bandaríkjanna?
Betty: Það var meiriháttar áfall. Jack
kom til mín einn morgun og sagði—:
Jæja, þú hlýtur að vera mjög
hamingjusötn.” „Auðvitað, ég er
mjög hamingjusöm, — af hverju?”
sagði ég. Hann sýndi mér úrslitin í
skoðanakönnuninni og ég gat ekki
fundið betur en að hann væri mjög
stoltur.
Sp.: Hvað fannst þér um að vera
vinsælli en eiginmaðurinn?
Betty : Ég fór hjá méc. En hann var
mjög ánægður.
Sp.: Varst þú mótfaliin því að for-
setinn ákvæði að bjóða sig fram
aftur?
Betty: Nei, ég var mjög ánægð. Ég
vildi ekki að heilsa mín eða annað
yrði til þess að halda aftur af honum.
Sp.: Hvað finnst börnunum um
framboð hans?
Betty: Ég geri ráð fyrir að þau hefðu
verið ánægðari ef hann hefði ákveðið
að bjóða sig ekki fram á ný. Þau eru í
frekar leiðinlegri aðstöðu- að þurfa
alltaf að hafa leyniþjónustumenn á
hælunum. En ég þori ekki að láta
þau vera án þeirra — ef eitthvað
skyldi koma fyrir.
Forsetahjónin ásamt sonum sínum, Jack (t.v.) og Steve, cftir að morðtilræðið við
Ford átti sér stað.
Sp.: Varstu fyrir vonbrigðum þegar
maðurinn þinn skipaði karlmann í
hæstaréttardómaraembættið?
Betty: Hann vissi að ég óskaði eftir
því að kona yrði fyrir valinu. Mér
fannst vera tími til kominn. En hann
las allar skýrslurnar og varð að fram-
kvæma samkvæmt eigin sann-
færingu. Ég varð samt sem áður fyrir
vonbrigðum.
Sp.: Eruð þið alltaf á sama máli?
Betty : Við erum stundum ósam-
mála. En það er hann sem er for-
setinn en ekki ég.
- Sp.: Eru börnin sammála honum?
Betty: Ekki' alltaf. Hann er alltaf
Eitt af því erfiðasta sem nun „lenti
í” á árinu er talið sjónvarpsviðtalið
fræga þegar Betty sagðist ekki yrði
hissa þótt dóttir hennar, hin átján
ára gamla Susan, lenti í nánu ástar-
ævintýri.
Við rákumst á athyglisvert
viðtal við Betty Ford í bandarísku
tímariti og fer það hér á eftir í
lauslegri þýðingu:
Sp.: Sérðu eftir því sem þú sagðir um
möguleg ástarævintýri Susan dóttur
þinnar?
Betty: Nei, ég held ég hafi komið
heiðarlega fram. Ég sagðist ekki gera
ráð fyrir að það kæmi fyrir, einungis
að EF það kæmi fyrir vildi ég helzt
að Susan leitaði til mín og ég myndi
reyna að skilja hana. Hún átti
stefnumót í gærkvöldi, — ég hringdi
í hana í morgun til þess að vita
hvernig það hefði gengið. Við erum
mjög góðar vinkonur.
Sp.: Hver voru fyrstu viðbrögð for-
setans þegar hann heyrði til þín?
Betty: Hann kastaði í mig sófa-
púða og sagði glettnislega: ,Jæja,
þetta kostaði mig um 100 þúsund
atkvæði.” Þá sagði ég víst eitthvað
annað og hann bætti við: „200
þúsund atkvæði!” En hann tók þetta
ekki nærri sér. Hann þekkir dóttur
kveið fyrir hvernig hann myndi
bregðast við föðurhlutverkinu. En
hann var hreint og beint stórkost-
legur. Og naut þess í fyllsta máta.
Sp.: Hvernig hefur maðurinn þinn
breytzt síðan þið komuð í Hvíta
húsið?
Betty: Sjónarmið hans gagnvart ýms-
um vandamálum hefur orðið
frjálslega, en mér finnst hann hafi
ekkert breytzt persónulega. Hann er
enn sami maðurinn gagnvart mér*
tilbúinn til þess að hlusta á þau. Við
ræðum mörg vandamál þegar við
borðum miðdegisverð.
Sp.: Er forsetinn eins klaufskur í
umgengni heima fyrir og hann virð-
ist vera opinberlega?
Betty : Já, það er hann. Þegar hann
kom í heimsókn heim til mín í fyrsta
sinn stóð blómvöndur í vasa á sófa
borðinu. Hann ætlaði að ýta borðinu
til.en þá datt vasinn um koll og allt
fór út úr honum. Mér fannst þetta
ekki gott en hvað, þó hann sé
klaufskur þá er hann alls ekki
klunnalegur. Hann dansar t.d. mjög
vel og er góður íþróttamaður.
Sp.: Langar þig virkilega til þess að
maðurinn þinn verði endurkjörinn?
Betty: Ef það er hans vilji, þá er það
minn vilji. En aftur á móti væri ég
líka fullkomlega ánægð með að fara
aftur til okkar fyrri heimkynna.
ofan
Sl. ár var að mörgu leyti mjög
ánægjulegt og hamingjuríkt ár fyrir
Betty Ford forsetafrú Bandaríkjanna.
Hún gekkst undir aðgerð við brjóst-
krabbameini sem læknar töldu sig
hafa komizt fyrir. Hún kom fram
fyrir almennings sjónir og sagði
meiningu sína umbúðalaust. Hún
barðist fyrir því að konur fengju
meiri völd og m.a. því að kona yrði
skipuð dómari í hæstarétti Banda-
ríkjanna.
Hún studdi við bakið á ýmsu lista-
fólki og listgreinum, m.a.
ballettinum. Skoðanakönnun, sem
fór fram nokkru fyrir jól, sýndi að
hún var ein af allra vinsælustu for-
setafrúm Bandaríkjanna. Það er ekki
síður athyglisvert fyrir þá staðreynd
að vinsældir forsetans fara minnk-
andi skv. skoðanakönnunum.