Dagblaðið - 15.07.1976, Blaðsíða 14

„Jú, frjósemin er mikil,"
segir Valgerður Magnúsdóttir á
Blikastöðum urn leið og hún
heldur áfrm að þvo eggin í þar
til gerðri þvottavél. Við
Árni Páll erum í heimsókn á
Blikastöðum, þar sem Skarp-
héðinn Össurarson Dýr-
firðingur og búfræðingur með
meiru er að koma sér upp
hænsnabúi. Eitt af stærstu
kúabúum. Suðurlands, sem
rúmaði 80—100 nautgripi, er
óðum að taka stakkaskiptum og
mun rúma 10—20 þúsund
hænsni þegar allt verður
tilbúið, vonandi að ári.
,,Ég get nú raunar litið sagt
ykkur,“ heldur Valgerður
áfram máli sínu. „Þið ættuð að
bíða eftir honum Skarphéðni
hann skrapp aðeins frá." Það
kemur í ljós að Vaigerður
lumar á ýmiss konar vizku um
hænsni og hænsabú sem hún
miðlar okkur af á meðan við
bíðum eftir Skarphéðni, sem
raunar kom aldrei.
„Það er enga spennandi unga
að sjá núna. Við ætlum að fara
að setja í útungunarvélina. •
Það tekur 18 daga, síðan eru
ungarnir settir í þriggja daga
klekjun þar sem þeir eru svo
k.vngreindir. Það er hún Ingi-
björg Tonsberg, sem það gerir
f.vrir okkur. Hún er ákaflega
glögg. Oftast eru það ekki nerna
5% sem hún er í óvissu um.
Hanaungarnir eru aflífaðir
strax," segir Valgerður.
Við Árni Páll förum nú inn i
hænsastíurnar og ekki er laust
við að okkur slái fyrir brjóst af
hinni sterku ammóníaklykt sem
er af hænsnaskítnum, ..Maður
venst þessu," segir Valgerður.
„Ég hélt nú raunar að múrar-
arnir og rafvirkjarnir sem
byrjuðu að vinna hérna ætluðu
strax7 að yfirgefa staðinn, en
þeir hafa matarást á mér, segja
að ég sé hinn bezti kokkur,"
segir Valgerður kímin og bætir
við að hún viti raunar ekki
hvað þeir eigi við. Við Árni Páll
erum hins vegar búin að raða í
okkur heimabökuðum kökum
sem Valgerður hefur með sér í
kassa og drekka úrvals kaffi
með. Við þykjumst skilja ýmis-
legt.
Yfir sig hrifinn
af einni „sköllóttri"
En meira um hænsnastíurn-
ar. Árni Páll verður yfir sig
hrifinr. af hænu sem er að fara
úr fiðrinu og er því sem næst
„sköllótt" (með fiðurlausan
háls). Hann eltir hana um allt,
en þvi miöur — það er eins og
hænan skilji að hún eigi að
myndast fyrir dagblað, því að
alltaf setur hún hausinn undir
sig þegar Árni Páll kemst í færi
við hana Hin hænsnin eru
ekkert hrifin af tilburðunum
og flögra urn með miklu fjaðra-
foki og gaggi og ein hænan
verpir eggi þar sem hún er
stödd. af öllunt þessum látum.
Við gefumst upp i þessari
hænsnastíunni og komum í þá
na'stu þar sem hálfvaxnir
ungar búa. Hjá þeim eru stórir
skermar sem við fáunt að vita
að séu „fóstrur" og hafa að
geyma hitaperur. Þangað
skríða ungarnir þegar kólnar.
Sjálfvirk fóðurílát eru hér og
þar og ungarnir éta gráðugt og
drekka. Þeir eru að flýta sér að
verða stórir. ekki til þess að
komast á borð hjá matgoggum,
heldur til þess að fceljast sem
varphænur viðs vegar um land-
ið. Stofnin heitir „hvitir italir."
Hœnurnar alls
ekki allar eins
Valgerður, sem er Reykvík-
ingur í húð og hár(segir okkur
að i hennar augum séu hæn-
urnar ailar eins (okkur finnst
það lika að undantekinni
þessari sköllóttu hans Arna
i’áls). í augum Skarphéðins eru
hænurnar ólíkar. „Það kemur
fyrir þegar ég er að pakka
hænum sem eiga að fara út á
landj' segir Valgerður, ,,að
hann segir við mig: „Æ, láttu
þessa vinkonu mína ekki fara."
Það þýðir ekkert að sinna því,
en maður verður að vera mann-
legur og sumar hænurnar eru
spakarþgæfari en aðrar. Skarp-
héðinn leyfir þeim stundum að
liggja á. Krakkarnir okkar hafa
stundum á orði að hann sé
mikið betri við hænsnin en
hann hafi nokkurn tíma verið
við þau."
Dagurinn byrjar snemma á
hænsnabúinu. Valgerður fer á
fætur klukkan sex á morgnana.
Hún hefur margan manninn í
mat, því auk heimilisfólksins
eru stundum múrarar, raf-
virkjar og hjálparpiltur, auk
mágs hennar sem kemur og
hjálpar til í aukavinnu. Hún
hespar samt heimilisstörfin
af og er komin hið fyrsta út í
hænsnabú.
Slíkt fvrirtæki er dýrt þótt
Valgerður geti ekki slegið
neinni tölu á það. Þau hjónin
eiga mörg búr i pöntun og
þegar þau eru komin verða
hænsnastíurnar lagðar niður og
öll umhirða verður auðvjíldari.
Þaö er líka eins gott. því að
hvernig ættu þau hjónin annars
að geta séö um upp undir
luttugu þúsund hænsni að
mestu hjálparlaust eins og þau
ætla sér?
s- ' EVI
DB-myndir Árni Póll
Dómstóliinn dœmir verknaðinn.
Afleiðingin.
Það gerist alltaf eitthvað
íþessari Viku:
Viðtal við Örn Guðmundsson danskennara — Spjallað við spókonu ó Grímsstaðaholtinu, sem
Svolítil hugarfarskönnun fyrir karlmenn í minninau kvennaórs — Bee Gees í poppfrœði
fyrsta sinn — Hjólparstarf í Guatemala — Annar hluti hinnar spennandi sögu Helen Mac
DÁtíBEADID — EIMMTUDAHUR 15. JULÍ 1976.
Mér finnst þetta nú einum of mikið.
Líf og fjör
íhœnsnastíum
Hún Valgerður Magnúsdóttir konan hans Skarphéðins Össurar-
sonar á Blikastöðum hefur í mörg horn að iíta.
DB-myndir Arni Páll.