Dagblaðið - 13.08.1976, Page 24

Ástœðulaust að hœgja á
n
framkvœmdum C
segir Jakob Björnsson orkumála
stjóri, en eftirlitið verður hert
)
„Gæzla hefur verið allt frá
þvi að Leirhnjúksgosinu lauk
og hún verður aukin á meðan
þetta ástand er,“ sagði Jakob
Bjornsson orkumálastjóri.
Hann kvaðst ekki telja
ástæðu til þess að fram-
kvæmdaáætlunum yrði breytt
en ástandið væri hins vegar
stöðugt metið. Um leið og Orku-
stofnun þætti ástæða til að gera
breytingar yrði haft samband
við iðnaðarráðuneytið. Það yrði
síðan sjálft að meta hvað gert
yrði.
Jakob sagði að ef það ástand
skapaðist við Kröflu að manns-
lífum yrði hætta búin kæmu
Almannavarnir tii sögunnar.
Orkustofnun hefði gengizt fyrir
þvi að Almannavarnaráð kæmi.
að Kröflu og skipulegði
almannavarnir ef svo færi að á
þeim þyrfti að halda. Það þýddi
hins vegar ekki sama og að
hættuástand væri þegar fyrir
hendi. Hér væri einungis um
varúðarráðstöfun að ræða.
Enda mætti segja að þeir sem
ynnu við Kröflu væru ekki
áhyggjufullir heldur miklu
frekur leikmenn sem fylgdust
með ástandinu.
Orkustofnun sér um
jarðfrœðilegu hliðina.
Jakob sagði að Orkustofnun
hefði verið falið af iðnaðar-
ráðuneyti að fylgjast eð
svæðinu jarðfræðilega. Hún
fylgdist því með
jarðhræringum og hefði sam-
starf við Raunvísindastofnun
sem sæi urn jarðskjálfta-
mælingar. Og eftir að hafa
metið allar aðstæður teldi
Orkustofnun, í dag, ekki
ástæðu til að hægt væri á fram-
kvæmdum.
Jarðfræðingar hefðu í vetur
viljað að hætt væri við fram-
kvæmdir. Það væri ekki
hlutverk þeirra að meta slíkt.
Þeir ættu að veita upplýsingar
en ekki að taka ákvarðanir.
„Jarðhræringar skipta miklu
máli en ekki öllu, þar kemur
margt fleira inn í og má þar
nefna fjárfestingu. Þá þarf
einnig að athuga hverjar yrðu
afleiðingar af hugsanlegu
eldgosi,“ sagði Jakob
Björnsson.
Aðgœzlu þörf þar til
línur skýrast.
Jakob sagði að ekki yrði
slakað á gæzlunni fyrr en
ástandið færi að batna. En það
væri hins vegar tilgangslítið að
vera með einhverjar spár um
gos. Það eina sem hægt væri að
gera, þegar svona stæði á, væri
að biða rólegur og fyigjast með
öllum hættumerkjum. Og hafa
bæri í huga að þegar jarð-
fræðingar töluðu um skamman
tíma væri það ekki endilega
samatímaskyn og menn hefðu
almennt.
Benti Jakob á að þeir töluðu
um tíð eldgos ef ekki liðu nema
300 ár á milli gosa.
-ba.
ENGIN VARÚÐARMERKIVIÐ HÆTTULEGA Á
- VEGAGERÐIN BJARGAR BÍLUM ÚR SANDÁ
„Tveir bilar hafa farið í Sandá
fyrir ofan Gullfoss á síðustu þrem
dögum,“ sagði Már Sigurðsson að
Geysi í Haukadal í viðtali við Dag-
blaðið. I fyrra tilvikinu ætlaði
maður að vaða til lands til þess að
leita aðstoðar. Hann var ekki fyrr
kominn út úr bílnum en
straumurinn greip hann. Náði
hann þó að taka í hjálparhendi
konu sinnar. Handleggsbrotnaði
konan í þessum átökum, en
manninum tókst þó að ná hand-
festu á bílnum og komast inn í
hann aftur. Biðu þau hjáipar, sem
barst fljótlega, að sögn Más.
Sl. miðvikudag voru frönsk
hjón á leið norður yfir Sandá.
Með þeim i Land Rover-jeppa var
18 mánaða gamalt barn þeirra.
Steytti bíllinn á steini og sat
fastur úti í miðri á. Þetta var
síðari hluta dags um kl. 4. Á
hinum bakkanum biðu um 100
manns á bifreiðum eftir aðstoð
vegagerðarinnar og fengu ekki að
gert til að hjálpa þessu franska
fólki. Vegagerðarhefili kom
þarna að og tókst að draga bílinn
upp úr ánni. Var fólkinu síðan
veitt aðstoð en það beið hennar
hinum megin árinnar, sem fyrr
segir. Allt tókst þetta slysalaust.
„Hjónin eru nýfarin héðan,“
sagði Már Sigurðsson, er frétta-
maður DB átti tal við hann um kl.
7 í gærkvöldi. „Þau gistu hér hjá
okkur í nótt og var bíllinn
hreinsaður. Gat fólkið ekið á
honum leiðar sinnar."
„Hér vantar algerlega einhver
merki um, að varúðar geti verið
þörf,“ sagði Már. „Á kortinu sést,
að Sandá er talin fær flestum
bílum. Þannig er það að vísu
oftast, en Sandá tekur mjög örum
breytingum, þegar hún vex. Hér
hefur verið óhemju úrkoma
undanfarið og er áin því stóra-
varasöm, eins og þessi atvik
sýna.“ BS
'mmm
Hér sjást franskir fuglaskoðarar vera að þurrka föt sín og farangur fyrir utan Gamla Garð við Hringbraut. Ekki voru þeir alveg vissir um f
hvaða á þeir lentu, en eftir frásögn þcirra bendir allt til að þeir hafi verið á þriðja hílnum, sem lent hefur í Sandá fyrir ofan Gullfoss.
HERFERÐ TIL FRAM-
DRÁTTAR ÍSL. IÐNAÐI
15 ára
piltur
týndur
Gunnar Guðmundsson frá
Litla-Dunhaga í Hörgárdal, sem
fór að heiman síðastliðið
laugardagskvöld, hefur enn
ekki fundizt.
Gunnar, sem er 15 ára, hefur
áður horfið og þá i eina 3 daga.
Að sögn lögreglunnar á Akur-
eyri hefur enn ekki verið gerð
alvarleg leit að drengnum en
hins vegar verið haft samband
við þá sem hann gæti verið hjá.
Gunnar var peningalítill
þegar hann fór að heiman og er
jafnvel reiknað með að hann
hafi komizt eitthvað út úr bæn-
um á ,,puttanum“. — BÁ —
Með septembermánuði hefst
herferð hér á landi undir
nafninu „Islenzk
iðnkynning." Er takmarkið
með henni að brýna gildi
íslenzks iðnaðar fyrir þjóðinni.
Að herferðinni standa Félag
íslenzkra iðnrekenda, Iðnaðar-
ráðuneytið, Landssamband
iðnaðarmanna, Landssamband
iðnverkafólks Neytendasam-
tökin og SÍS. Hafa þessir aðilar
myndað samstarfssvettvang og
er formaður verkefnaráðsins
Hjalti Geir Kristjánsson, en
Pétur Sveinbjarnarson, sem
fengið hefur ársleyfi frá
störfum hjá Umferðarráði, er
framkvæmdastjóri.
Sérstök ástæða þykir nú að
vekja athygli á íslenzkum
iðnaði og gildi hans fyrir
þjóðina, segir í fréttatil-
kynningu þessa nýstofnaða
samstarfsvettvangs. Erlend
skuldasöfnun íslendinga er
orðin uggvænleg og ljóst er að á
því ríður að auka verðmæti
útflutnings. Þá er ljóst að
iðnaðurinn verður að vera við
því búinn að taka á móti miklu
vinnuafli á komandi árum ef
koma á í veg fyrir atvinnuleysi.
Til þess þarf að afla markaða
bæði innanlands og utan fyrir
fsi. varning, sem á í síharðnandi
samkeppni vegna samninga við
markaðsbandalög Evrópu.
tsl. iðnkynningu er ljóst að
sala íslenzks iðnvarnings
verður ekki aukin með boði og
bönnum. Það þarf að gera hann
samkeppnisfæran við þann inn-
flutning sem hér er á boð-
stólum, bæði hvað verð og gæði
snertir og það þarf að kynna
hann og örva fólk til að gera
sanngjarnan samanburð á
honum við erlendan
iðnvarning.
Iðnkynning mun þvl stuðla
að jákvæðum umræðum um ísl.
iðnað og fyrsta herferðin
stendur frá 1. sept. 1976 til
jafnlengdar i977.
-ASt.
frjálst, óháð dagblað
FÖSTUDAGUR 13. ÁGUST 1976.
Hrossakaup í
Svignaskarði
30 hross verða seld á upp-
boði á Svignaskarði í Borgar-
firði annan laugardag. Hrossin
eru af „öllum stærðum og
gerðum“, ef nota má svo
bæjarbúalegt orðalag. Fer
uppboð þetta fram eftir beiðni
eigendanna, Skúla Kristjóns-
sonar í Svignaskarði og Kjart-
ans Jónssonar á Guðnabakka.
Ástæðuna fyrir uppboðinu
kveða eigendurnir vera
þrengsli í högum, auk þess sem
óhætt sé að minnka eitthvað
hrossaeign.
Skúli í Skarði er lands-
kunnur knapi og hestamaður,
sem átt hefur marga gæðinga
og kappreiðahesta fjölmörg
undanfarin ár. Fyrir nokkrum
árum seldi hann verðlauna-
hest ti! Þýzkalands fyrir um 7
þúsund mörk, sem þá var'
hæsta verð fyrir útfluttan
hest, sem þá var vitað um.
I hópi hrossanna, sem seld
verða á uppboðinu, eru bæði
tamdar og ótamdar hryssur
með folöldum, nokkrir tamdir
hestar og ótamdir folar. Hryss-
urnar eru m.a. moldóttar,
gráar, bleikar og leirljósar, en
þessir iitir þykja nú eftir-
sóknarverðir á hrossum. Er
viðbúið að þarna verði fjör í
boðum, enda hrossakaup
viðurkennd íþrótt.
BS.
Enn fleiri Náttfarar
gómaðir:
Eltingaleikur
við innbrots-
þjófa í nótt
Mikil leit að innbrotsþjófum
var helzta verkefni lögregl-
unnar undir morguninn.
Maður sá til þriggja innbrots-
þjófa fara inn í verzlunina
Laugarás við Norðurbrún. Til-
kynnti hann lögreglunni þegar
um atburðinn. Mennirnir voru
nýfarnir af innbrotsstað er lög-
reglumenn bar að. Leit hófst
og barst víða. Loks fannst einn
mannanna akandi um á
Cortinu-bifreið, sem hann
hafði stolið í „gamla bænum".
Áfram var haldið leit að
hinum tveimur og fundust þeir
loks nálægt innbrotsstað. Voru
þeir þá komnir upp í aðra
Cortinu-bifreið, sem þeir
hugðust nota til flóttans.
Mennirnir voru á aldrinum
20—23 ára, allir ölvaðir.
— ASt.
R0TAÐI
MINK í ÁRBÆ
I gær kom maður á lögregiu-
stöð Árbæjarhverfis. Hafði
hann meðferðis hræ af minki,
sem hann hafði nýlega komið
fyrir kattarnef. Skýrði maður-
inn svo frá að íbúar við Hraun-
bæ 93 hefðu orðið varir við
eitthvað sem hefði ætt þarna
um lóðina. Hann hefði sjálfur
tekið sér lurk í hönd og tekizt
að rota kvikindið. Ekki hafði
maðurinn gert sér grein fyrir
hvers konar dýri hann var að
ráðast gegn fyrr en hann komst
í návígi við minkinn.
— BÁ —