Dagblaðið - 08.02.1977, Síða 14

14
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 8. FEBRUAR 1977.
Lamaði drengurínn
í Bandaríkjunum fékk
nærri fimmtíu þúsund
bréf víðs vegar aðT
líka frá íslandi
Fyrr í vetur birtum við grein
um ungan bandarískan pilt,
Jerry Dent, sem er mjög fatl-
aður og býr með móður sinni í
Vancouver, USA. Móðirin hans
bað bandarískt blað um að
biðja lesendur sína að senda
Jerry línu því hann væri svo
einmana og hefði ekkert við að
vera.
Við þýddum þessa grein og
hvöttum lesendur DB til þess
að senda Jerry línu.
Nú hefur komið á daginn að
Jerry fékk hvorki meira né
minna en 46 þúsund bréf víðs
vegar frá. Bréfin voru frá öll-
um ríkjum Bandaríkjanna,
Kanada, Japan, Þýzkalandi,
íslandi og Irlandi segir í grein í
þessu sama blaði.
Þar segir móðir Jerry, frú
Shirley Dent:
„Ég held að lesendur
blaðsins ykkar hljóti að eiga
eftir að fásérstakan heiðurssess
á himnum.“ Hún var með tárin
í augunum af þakklæti.
Jerry ljómaði einnig allur af
gleði þegar blaðamaðurinn
heimsótti hann. Hann bað fyrir
skilaboð til þeirra sem skrifuðu
honum:
„Viljið þið segja lesendum
ykkar að bréfin þeirra hafa
gert þessa síðustu mánuði að
þeim hamingjusömustu sem ég
hef lifað.“
Jerry, sem nú er orðinn
tuttugu og þriggja ára hefur
verið bundinn við hjólastól
síðan hann var níu ára gamall
vegna ólæknandi vöðvalöm-
unar. Móðir hans hefur alger-
lega hugsað um hann.
Jerry fékk myndir með
eigindhandaráritun frá nokkr-
um poppsöngvurum og kvik-
myndaleikkonan Eva Gabor,
systir Zsa Zsa, sendi honum
eftirfarandi kveðju: „Þú getur
verið fullviss um að ég hugsa
mikið um þig og sendi þér
mínar beztu ástarkveðjur."
„Nokkrir sendu mér hengi-
plöntur,“ sagði Jerry. „Til að ég
gæti haft gróðurinn inni hjá
mér og þyrfti ekki að fara út
undir bert loft til þess að njóta
hans.
Samt fannst mér dásamlegast
af öllu að finna vinsemd alls
þessa fólks. Mér fannst alltaf að
við mamma værum bara ein í
heiminum, með þeim fáu ætt-
ingjum sem við eigum.
En nú veit ég að við eigum
þúsundir vina víðs vegar um
heim,“ sagði Jerry.
„Mér er ekki nokkur leið að
skrifa öllum þessum þúsundum
fólks til þess að þakka þeim
fyrir kveðjurnar," sagði frú
Shirley Dent með klökkva í
röddinni.
„Mig langar til þess að biðja
biað yðar að færa öllum þessum
skara fólks okkar beztu og inni-
legustu þakkir fyrir vinarhug
og uppörvun sem okkur var svo
mikils virði.“
Þýtt og endursagt — A.Bj.
Þarna situr Jerry í bréfahrúgunni sinni. Hann er orðinn tuttugu og
þriggja ára gamaii en hefur verið í hjólastól sfðan hann var niu ára
gamall.
Tökum höndum saman og gleðjum
einmana pilt sem haldinn er ólækn-
andi vöðva-
lömun
Þart skfinmiilrgaslu scm
Iiti v I)i*nt ucUir hugsac) sór t*r
irt l'á póst t*n þvl mióur fær
íann yfirlfitl ckki póst nt*ma
•inu sinni á ári. i'kringum uf-
nælisdauinn hans st*m t*r 4
Úllí.
Jorry t*r 2-'I ára gamall. Hann
lefur vt'rirt þjáóur af vtirtva-
ómun sirtan hann var níu ára
jamall Hann ht*fur aldrei
eikirt st*r i hnltali'ik t*rta farirt I
/eirtiferrtir mert félógum slnum
hann hefur aldrei dansart virt
itúlku éins t>j> jafnaldrar hans.
.lerry hýr mert mórtur sinni
;em t*r ekkja. Virt sáum virttal
.irt hana i handariska blartinu
Vational Knquirer I»ar her
nórtirin fram þá ósk art lt*'-
•ntlur hlartsins sendi syni henn-
ir bréfkorn. erta |>ó ekki væri
lenia póstkort. .lerrv yrrti
ireirtanleua elartur ef hann
'engi hréf erta póstkorl Irá
esendiim DH. svo þvi ekki art
Irifu siu oi! senda honulii liim
Mórtir .lerrys hugsar um son
ann af. mikilli kosli*;efm Dae
ivern keiiiiir hiiii honuin fyrir i
>ar nl -errtiim siól virt
jluggann ojj dauuriiiu hjá Jerry
irtur virt part art horfa á
.eufareiidur sem eijjai H*irt hjá
Siumlum leikur frú Uent alls
ky ' tal'l t>« onnur spil virt son
smn. !>á verrtur Jerry art f;eru
t.'flmennina til inurt hlýanti
sem hann hefur á milli
lannunna þvi hann er of mátt-
fa.inn I handleuujunum til þess
art nuta þá.
Stundum kemur fyrir art hún
hjálpar honum lil |>e*.s art leika
einfóld lójj á pianóirt
,.Ku jjeri þart sem ég uei lyrir
hann." sejjir hún. ,.en hann er
svo hrærtllega einmana Kt*
heyri hann stundum stynia ul
einmanuleik mj þart eru ein
hverjar hryjjuustu siundir lifs
míns "
„l»art er i rauninni '*kkert
sem jjetur hjálpart Jerry likam
leua." segir læknirinn hans.
„Hréf ojj póstkort niyndu ulertia
hann óseujanleua ou er i raun
mm þart eina sem uelur iialdirt

Jerry l)enl situr rtaglangt tirt gluggunn og norfir a þa seni eiga leirt framhja. Ilann veil art han
..i.i.....■. ...\i; i............... i ;r; i'i.\ . linn I • I hi«„ M i\ iéIi.éMu hunn
Þetta er mynd af greininni sem birtist í Dagblaðinu fyrr í vetur, ásamt myndinni af Jerry.
STEFNUUÓS
A REIÐHJÓLH)
Hvaða bílstjóri þekkir ekki
erfiðleikana við að sjá hjólandi
og fótgangandi fólk í skamm-
deginu. Sérstaklega getur verið
erfitt að sjá hjólreiðamann,
sem réttir út höndina til þess að
sýna í hvora áttina hann ætlar.
Til að minnka þessa
hæltu hafa Þjóðverjar
fundið upp sérstakt stefnuljós
sem er hægt að setja á hjólið og
taka af aftur ef vili. Eins og
myndin sýnir er þetta lenging á
stýrinu með blikkljósi á end-
anum sem er stjórnað með
þumalfingrinum. Það kostar
ekki allan heiminn og þess
fyrir utan sleppur maður við að
taka höndina af stýrinu þegar
beygt er. Vonandi fáum við á
íslandi svona ljós.
Skreyttur öryggish jálmur
Parker Parras Parra vinnur við olíuborun í Home í Louisiana og á
þennan forláta öryggishjálm. Hann kveðst hafa fengið hann i Iran og
óneitaniega er hatturinn skemmtilegri en venjulegur öryggishjálmur.
Listamaðurinn sem skreytti hann var i eina viku að vinna við skreyt-
inguna sem hann framkvæmdi með hamri og nagla.