Dagblaðið - 03.09.1977, Síða 9

DAGBLAÐIi). LAUGARDAGUR 3. SEPTEMBER 1977.
9
Jodie Foster f hlutverki götumeliunnar Iris.
hún bregzt honum líka, þegar
hún vill ekki horfa á sænska
klámmynd meö honum, og
hann verður þess fullviss að
hún drepist með „öllum hin-
um“.
Þannig er ástatt fyrir Travis
— hann er einn, og svo eru allir
hinir; hórurnar, dópistarnir,
morðingjarnir, hórumangar-
arnir, skepnurnar, ræflarnir og
aumingjarnir, eins og hann
orðar það. Hann á erfitt með
svefn og til að einmanakennd-
in, sem alltaf hefur þjáð hann,
verði honum ekki um megn, þá
vill hann helzt fá að vinna allan
sólarhringinn. Næturlíf New
York sýnir honum sínar svört-
ustu hliðar, sora jarðar.
Hann finnur von í tólf ára
gamalli götumellu, sem leikin
er ágætlega af Jodie (Pappírs-
tungli) Foster. Hún verður
honum ástæða til að fara út og
„gera eitthvað svakalegt".
Hvað eftir annað minnir
þessi innri barátta leigubil-
stjórans á „Son Sams“. Það
verður ekki mjög óskiljanlegt,
fyrir áhrif af kvikmyndatöku
og mögnuðu andrúmslofti,
hvers vegna milliónaborgirnar
gera menn brjálaoa.
„Taxi Driver" minnir líka
stundum á kvikmyndina
„Leigjandann" eftir Polanski,
sem Háskólabíó sýndi nýlega
(og áðurnefnt Films & Filming
útnefndi þá mynd 1976, sem
mestum vonbrigðum hafði
valdið — most disappointing).
Niðurstaðan er í báðum tilfell-
um sú sama: lausnin er tíma-
bundin, stórborgarlífið breytist
ekki þrátt fyrir allt.
í lokaatriði „Taxi Driver“,
þegar Travis er búinn að skila
af sér draumadísinni, sem hann
hafði hitt aftur, tekur neon-
ljósa- og steinsteypufrum-
skógurinn við aftur eins og
hringekja í helvíti.
Þið skuluð sjá þessa mynd
hvað sem Films & Filming
segir: Hún gleymist ekki nærri
strax.
-ÓV
Robert De Niro f hlutverki Ieigubilstjórans Travls lætur til skarar
skrfða.
Að drepa spaðadrottn-
ingu með ás í grandi
Starfsemi bridgefélaganna fer
að hefjast, þ.e. í september. Tafl-
og bridgeklúbburinn og Ásarnir í
Kópavogi hafa verið með sumar-
spilamennsku í allt sumar á
mánudögum og fimmtudögum og
hefur þátttaka verið mjög góð.
Bikarkeppni Bridgesambands
tslands er langt komin. Aðeins
einn leikur er eftir fyrir undan-
úrslit á milli Boga Sigurbjörns-
sonar og Ríkarðs Steinbergssonar
og verður hann spilaður á morgun
á Siglufirði. Aðrar sveitir sem
komust í undanúrslit eru Ármann
J. Lárusson Kópavogi, Jón Hauks-
son Vestmannaeyjum og Jóhann
Stefánsson Keflavik.
Athygli hefur vakið að aðeins
ein sveit úr Reykjavík er eftir i
keppninni, sveit Ríkarðs Stein-
bergssonar. Áður en farið verður
að skrifa eingöngu um bridge inn-
anlands, þá koma hér spil frá
Evrópumeistaramótinu.
Fyrsta spilið er svona:
NoitDI.it
* ÁG63
4
* AKD863
Sl'IH'U
* enginn
V AD873
0 KG1086
* G72
Sagnir gengu þannig:
Norður Suður
2 tíglar 2 spaðar
3lauf 4lauf
4 tíglar 4 hjörtu
4 spaðar D. Redobl
6 lauf 7 lauf
Austur spilaði út
Hvernig spilar þú spilið?
Næsta spil er svona
Nordiir
* A97532
t? 75
0 105
* A82
Si;»*Ht
* KD
V ÁD104
0 AG987
*D7
Sagnir gengu:
Suður Norður
1 tígull 1 spaði
2 hjörtu 2 spaðar
2 grönd 3 grönd
pass
Véstur spilaði út laufafjarka.
Hvernig spilar þú spilið?
Og síðasta spilið er svona:
Nordcr
A K97
<? D3
0 D982
* ÁKG5
Stroi It
* A43
ÁK10965
0 K76
+ 9
Sagnir gengur:
tíguldrottningu eða taka hjarta-
kóng niður l*riðja, sem virðist
vera bezta spilamennskan.
Suður Norður
1 tígull 1 grand
2 hjörtu 3tíglar
3 hjörtu 3 grönd
4 hjörtu 5 lauf
6 hjörtu
spaða.
tJtspil spaðasex. Hvernig spilar
þú spilið?
Fyrsta spilið var spilað af
ungum og mjög efnilegum
enskum konum og opnunin tveir
tíglar þýddi sterk tveggja laufa-
opnun. Svona voru allar hend-
urnar:
Nokdi it
* ÁG63
V4
<> Á9
* ÁKD863
Vkviiii Aimir
* 985 * KD10742
'•? K52 • G1096
D542 73
* 1095 *4
SlTil'lt
* enginn
V ÁD873
< KG1086
* G72
Þú ert að spila sjö lauf í norður
og færð út spaðakóng. Gardener
spilaði spilið þannig að hún
trompaði þrjá spaða í blindum og
vann sitt spil. Ef tromp hefði
komið út, þá hefði þurft að hitta á
Næsta spil er svona:
Noiuhii
* Á97532
75
105
* Á82
Vk>it r
* G1084
9
K62
* K10643
* 6
N KG8632
1 D43
* G95
SlTH'K
* KD
<7 ÁD104
0 ÁG987
*D7
Þú ert að spila þrjú grönd og
færð út lítið lauf; ef spaðinn
fellur, þá stendur spilið alltaf. En
hvað á að gera, ef hann fellur
ekki? Þetta er eitt af þeim
spilum, sem allir eiga að kunna.
Við hleypum laufinu heim og
spilum spaðakóng og spaðadrottn-
ingu og yfirtökum hana með
spaðaás. Ef liturinn fellur þrjú og
tvö, þá eigum við nóg af slögum.
Ef ekki, þá förum við í tigulinn og
tvísvínum og vinnum spilið.
Síðasta spilið var svona:
Nokdi it
* K97
<?D3
0 D982
* ÁKG5
Al >TI It
Vk>ti k
* 62
V 742
0 54
* D76432
* DG1085
* V G8
r ÁG103
* 108
SriHTt
*Á43
V ÁK10965
0 K76
*9
Þetta spil kom fyrir í leik Dat
og tsraelsmanna. Ef ísrae
maðurinn hefði svínað laufi hef
hann unnið spilið en hann tók t'
efstu í Iaufinu og trompaði lai
og þcgar drottningin kom ek
tapaði hann spilinu. Danir unt
11 stig í slaðinn fyrir að tapa 11.
Stjörnubíó — Ofsinn við hvítu línuna:
Skyldi þetta vera
satt með bílinn?
Það var kominn tími til að
fara í bfó. Eitthvað átti maður
nú að sjá, eins og myndirnar
voru allar góðar? Leigjandann
hans Polanskis? Nei, þá hefði
ég þurft að skrifa eitthvað
hallelúja. Fint. Goott. Gott,
jafnvel þó að hundleiðinleg
væri, annars hefði maður verið
drepinn 1 einhverju skugga-
sundi og hver kærir sig um
það?
Ofsinn við hvitu línuna, sem
sýnd var í Stjörnubíói, varð
fyrir valinu. Þá var bara eftir
að velja bíófélaga og auðvitað
varð konan fyrst fyrir valinu.
„Endar hún illa?“
„Veit það ekki,“ svaraði ég.
„Hún endar örugglega illa.
Biddu Sigurjón að fara með
þér.“
Þá var hringt í Sigurjón, en
hann var með kvef. Og svo ætl-
aði hann í afmælið hennar Kat-
rínar hans Steina.
Þá var Jonni eftir. Hann var
mjög tregur til; hélt að þetta
væri leiðinleg mynd.
„Leiðinleg," át ég upp eftir
honum og kúgaðist. „Nei, þetta
er ofsafín mynd, rnaður."
„Er það?“
Svo fékk ég bíl eiginkonunn-
ar lánaðan og sótti Jonna.
„Heyrðu," sagði Jonni. „Það
er að fara vélin í honum.“
„Hvaða vitleysa!"
„Þetta er satt. Eg veit allt um
þetta mál. Þetta er alveg sama
hljóðið og var í jeppanum þín-
um.“
„Hvaða vitleysa," sagði ég
aftur. „Þetta er fínn bíll.“
„Fínn bíll,“ sagði Jonni, um
leið og ég ók af stað, svo að
hann varð að hækka róminn.
„Þú átt að segja Möllu að losa
sig við tíkina sem skjótast."
„Hvaða della er í þér,
maður,“ öskraði ég i gegnum
skröltið í bílnum.
„Kellingin hefur verið plötuð
illilega á þessari tik,“ öskraði
Jonni á móti.
„Það svíkur hana sko enginn.
Ilún hefur bara einu sinni
veric) plötuð."
„Hvenær var það?“
„Þegar hún giftist mér.“
„Þú meinar það, já,“ svaraði
Jonni. Honum stökk ekki bros,
enda er vist ekkert broslegt við
það að plata fólk. En bíllinn
hafði það af að koma okkur i
bíó.
„Fínn bill,“ sagði ég.
Jonni hummaði og glotti. (Er
það nú húmor).
Þá var það miðasalan og
gotteriið. Sfðan birtist myndin
á hvfta tjaldinu. Hún lofaði
góðu til að byrja með, en þegar
tók að halla að hléinu var ég
orðinn óþreyjufullur eftir
þessu góða. En ekkert gerðist
af viti nema hléið kom á réttum
tima.
Jonni drakk kók, en ég fékk
mér meiri lakkrfs. Þetta var
gott hlé, fyrir utan að það voru
ekki seldar Camel sígarettur I
sjoppunni, svo að Jonni neydd-
ist til að kaupa Winston.
En allt gott tekur einhvern
enda og myndin byrjaði aftur.
Hún lagaðist ekkert seinni part-
inn. Jafn hráslagaleg mynda-
taka, fjölskylduatriðin voru
jafn væmin og áður og atvinnu-
atriðin voru ennþá grófari. Svo
endaði hún vel f þokkabót og
það var algjörlega óþolandi.
Myndin var sem sagt leiðinleg,
eins og Jonni sagði. Skyldi
þetta vera satt með bflinn?
Arni Páli

myndir