Dagblaðið - 24.01.1981, Side 6

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 24. JANÚAR 1981.
<1
Menning
Menning
Menning
Menning
I
/■
Blandað af hugkvœmni
Helst má kannski að þessu
fyrirtæki finna að þar eru ekki teknar
miklar áhættur og þeir „nýlistar-
menn” sem boðnir eru til þátttöku
eru flestir margreyndir og „viður-
kenndir”. Vetrarmynd mundi gera
gott með því að bjóða meö sér efni-
legum og óreyndumn nýliðum öðru
hvoru.
Stærri hópur sýnir nú á vegum
Vetrarmyndar en áður, 11 manns, en
þetta er í þriðja sinn, sem þessi sam-
sýning er haldin. Blandað er af hug-
kvæmni, því hér eru hreinræktaðir
olíumálarar, leirkerasmiður, vefari,
tveir nýlistarmenn og nokkrir sem
vinna með blandaöri tækni. Sjálf eru
verkin yfir 90. Eins og áður er
sýningin í háum gæðaflokki
tæknilega séð, en samt fremur slétt
og felld að yfirbragði. Þarna eru ekki
óvæntir hlutir eins og myndir Atla
Heimis forðum, skart Ófeigs Björns-
Myndlist
HÆFILEG
ENDURNÝJUN
Vetrarmynd með þriðju sýniuguna að Kjarvalsstöðum
sonar eða glerflugdreki Leifs. Það
sem í fljótu bragði virðist nýstár-
legast, þ.e. ljósaverk Þórs Vigfús-
sonar, er í raun mesta tuggan, — í
beinan karllegg frá spámönnum eins
og Dan Flavan og Barnett Newman.
AÐALSTEINN
INGÓLFSSON
Haukur Dór á hér 4 höfuðverk,
tvær leirgrímur (framhald af grímum
þeim sem hann gerði fyrir DB) og
tvær kolteikningar. Mér þykja þetta
mögnuð verk í sinni prímitífu skír-
skotun og fáir skilja eins vel landslag
andlitsins og Haukur.
Ólgandi af nóttúru
Það má alltaf reiða sig á hann
Hring, segja þeir, föstu kúnnarnir
hans. Hringur kemur ekki á óvart,
enda liggur aðall hans fremur í því
yfirvegaða ferðalagi sem hann stend-
ur fyrir í hverri mynd, ferö inn í
myndheim sem ávallt virðist nýr, er
þó kannski eins gamall og sköpunin.
Meðal nýrra noröanmynda Hrings
eru a.m.k. þrjár úrvalsmyndir, Breitt
yfir (37), Dalalæða (38) og
Náttúrulögmál (39). í litkrítar-
myndum hans má einnig finna
blæbrigði i túlkun sem við erum ekki
vön að heimfæra á Hring, augna-
bliksstemmningar og hugdettur.
Þau hjón Sigríður Jóhannsdóttir
og Leifur Breiðfjörð hafa lengi
aöstoðað hvort annað í listinni og nú
sýna þau vefnað sem ber ýmis form-
ræn einkenni Leifs úr glerinu, en ef-
laust hefur samvinna þeirra verið
gagnkvæm. Þessi ofnu stykki þeirra
eru litrík og ólgandi af náttúru.
Lýsingin í salnum fer einna verst
með hin fingerðu verk Magnúsar
Tómassonar og áhorfandinn verður
að vera með nefið næstum upp við
glerið til að njóta þeirra til fulls.
Gagnvönduð ljóðræna setur
sterkastan svip á þessar myndir, orð
og orðaleikir geta af sér sérstakt
sjónhorn, eða þá að hið séða verður
kveikjan að sérkennilegum orðasam-
setningum. Eitt dæmi: myndþrennan
„Hámynd, miðmynd, lágmynd”
sýnir, i þeirri röð, gifsafsteypur af
nefi listamannsins, nafla og fótum.
Níels Hafstein vinnur gjarnan í
myndröðum eða eftir fyrirfram gefnu
kerfi. Hér tekst honum skemmtilega
að nýta sér ákveðna ljóðræna líkingu
og snýr pappírsfugU yfir í kopar-
straujárn með yfirvegaðri um-
myndun forma, en auk þess verður
þessi óliki efniviður fyllilega virkur í
andstæðu sinni.
Tvíefldur til starfa
Sigurður Örlygsson hefur verið
fjarri öllu sýningarhaldi um skeið.
Nú kemur hann tvíefldur til starfa og
er hér meö einhver sterkustu málverk
sín í nokkurn tíma. Sérstaklega er
Hanagal (66) atkvæðamikið stykki.
Bæði eru hin ýmsu form á myndfleti
Siguröar óvenju samstæð og samvirk
aö þessu sinni og litirnir sömuleiðis.
Einnig virðist Sigurður hættur að
hafa áhyggjur af því þótt litflötur
beri ekki eitthvert ákveðið form, sé
bara hreinn litflötur, innlegg í rúm-
skipunina.
-AI.
Meðsitt meirapróf
Bragi Hannesson hefur verið í
stöðugri sókn sem myndlistarmaður
síðastliðin fimm ár eða svo og hér
kemur hann fram meö sitt
meirapróf, fágaðar myndir sem bera
honum gott vitni. Eftirtektarverður
er sá lærdómur sem hann hefur
dregið af myndum Ragnheiðar
heitinnar Ream og nýtt sér á sinn
máta.
Einar Þorláksson held ég að hljóti
að standa á einhverjum krossgötum í
list sinni. Upp á siðkastið hefur hann
verið að minnast á landslag og hlut-
læga tilveru í verkum sinum, en
einhver snurða virðist hafa hlaupið
þar á þráðinn, ef marka má myndir
hans hér. Hlutlægari myndimar eru
Sigurður Örlygsson — Hanagal, blönduð tækni, 1978—80.
Meðan gamalgrónar samsýningar
eins og Haustsýning FÍM láta æ meir
á sjá með hverju árinu sem líður, þá
blómstra ýmsar aðrar og óformlegri
hópsýningar, sem ekki eru háöar
sömu reglum. Ein þeirra er Vetrar-
mynd sem nú er að finna í vestursal
Kjarvalsstaða, í kompaníi viö niður-
lenska flatarmálsfræði og sænska
furöufuglinn Carl Frederik Hill.
Vetrarmynd er opinn hópur með
lítinn kjarna, sem telur sig ekki þurfa
að berja bumbur fyrir einhverri sér-
stakri liststefnu og hann útilokar eng-
an sýningarmöguleika. Live and let
live. Og hefur gefist vel.
Þessi stefna, eða stefnuleysi, gerir
sýningar Vetrarmyndar jafnan
fjölbreyttar og þar sem vanir menn
eiga í hlut, þá þarf áhorfandinn ekki
að óttast það að rekast á viðvaninga
innan um atvinnumennina.
Hringur Jóhannesson — Náttúrulögmál, olía, 1980.
(DB-myndir Sig. Þorri).
Kankvís erótlk
Baltasar hefur verið aðalhreyfiafl
þessara sýninga. Nú er hann ný-
kominn frá Amríkunni og hefur með
sér nokkrar teikningar af fólki sem
hann fyrirhitti þar. Allt saman er
þetta framkvæmt með þeim bravúr
sem Mister B. er'þekktur fyrir. Sem
fyrr sér hann karakter fólks I líkams-
stellingum þess fremur en andlits-
dráttum, en er þó búinn að staðla
uppstillingar sínar á fólki svo mjög
áð áhorfandinn velkist í vafa um það
sem listamaðurinn er að segja í það
og það skiptið. Bestar finnast mér
þær mannamyndir Baltasar þar sem
mest fer fyrir raunsæinu, t.a.m. í
myndunum af prófessornum og
lækninum. En þessar myndir hans
leyna á sér — sjá yfírvegað
absúrdítetið í Föðurlandsteikningum
hans og kankvísa erótíkina í öðrum
verkum.
ofhlaðnar og beiskar i litum en stærri
afstraktmyndir eiginlega of losaraleg-
ar.
Sigriður Jóhannsdóttir & Leifur Breiðfjörð —
Kvikuhlaup og Hrlmskot, vefur, 1980.
Haukur Dór — Gríma, leir.
HREYFMl
Slmi B 55 22
Hðfum fjársterkan kaupanda
að einbýlis- eða raðhúsi í Mosfellssveit í skiptum
fyrir fallega íbúð í Reykjavík.
Opið laugardag og sunnudag frá kl. 1 til 5.
Eignanaust
Laugavegi 96, sími 29555.
\
/