Dagblaðið - 26.06.1981, Blaðsíða 16

24
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 26. JÚNÍ1981.
Pontiac Le Mans sportbíllinn, sem kosinn var fallegasti bíllinn á sýningunni, vakti
feikilega athygli enda var óvenjuvel vandað til hans að öllu leyti.
annað framleiðslustig í upptekningu
Birgis, og í samsetningunni var
vandað til alls eins og framast var
kostur til. Smávægilegar útlits-
breytingar voru gerðar á bilnum og
falla þær vel við línur bilsins. Bíllinn
var sprautaður hvítur og skreyttur
með snyrtilegum „strípum”. En það
var við klæðningu bilsins sem hæfi-
leikar Birgis fengu fyrst að njóta sín
og gekk hann jafnvel svo langt að
klæða skottið á bílnum að innan.
Verklegasti jeppinn á sýningunni
var frá Akukreyri en það var AMC
Jeep. Eigandi hans er Halldór
Jóhannesson. Halldór eyddi síðast-
liðnum vetri 1 að byggja jeppann upp
og ætlar hann að nota hann i tor-
færukeppnir, sandspyrnu og kvart-
milu. I jeppanum er 401 cid. AMC,
vél og verða í henni mismiklar
græjur, eftir því hvers konar keppni
hanntekur þáttí.
Verklegasta kvartmílutækið á
sýningunni var Plymouth Valiant
Duster með 340 cid vél, mjög
snyrtilegur bíll.
Mótorhjól eru mjög vinsæl á
Akureyri og voru yfir 30 hjól á
sýningunni. Fallegasta hjólið var
einnig valið og var það Honda CB
900. Eigandi þess er Hinrik Tryggva-
son frá Rútsstöðum í Eyjafirði.
Jóhann Kristjánsson.
Bílasýning Bflaklúbbs Akureyrar á 17. júní:
Bezta sýningin frá upphafi
Bílaklúbbur Akureyrar er elzti
starfandi akstursíþróttaklúbbur
landsins. Allt frá stofnun klúbbsins,
fyrir rúmum sjö árum, hefur starf-
semi hans verið mjög fjölbreytileg og
blómleg. Einn af föstum liðum starf-
seminnar eru bílasýningar sem
klúbburinn hefur staðið fyrir á 17.
júni, en síðast iiðinn þjóðhátíðardag
var sjöunda bílasýningin haldin.
Eins og fyrri sýningar var hún
haldin á leiksvæði Oddeyrarskólans
og taldi Konráð O. Jóhannsson,
núverandi formaðurBílaklúbbs Akur-
eyrar, þessa sýningu vera bezt heppn-
uðu sýninguna frá upphafi. Er það
vel af sér vikið því að á 16. og 17. júní
voru American Hell Drivers með
sýningar á Akureyri og sáu Bila-
klúbbsmenn um undirbúning og
framkvæmd á þeim sýnningum, auk
sinnar eigin bílasýningar. Voru dug-
legustu bílaklúbbsstrákarnir orðnir
anzi þreyttir að kvöldi þess 17. eftir
alla vinnuna enda höfðu sumir þeirra
ekki sofiö í þrjá sólarhringa.
Á sýningunni voru óvenjumargir
fallegir og vel unnir bílar, einkum
voru áberandi margir vel upp gerðir
bílar af eldri árgerðum á sýning-'
unni. Var víða leitað fanga um bila á
sýninguna og voru m.a. nokkrir bilar
af suðvesturhorni landsins á sýning-
unni. Bílaklúbburinn hefur undan-
farin ár séð um flutning á bílum sem
koma langt að á sýninguna og eig-
endur bilanna hafa fengið gissingu á
heimilum bilaklúbbsmanna, hafi þeir
komið með bilum sínum.
Eins og áður voru það sýningar-
gestir sem völdu þá bíla sem verðlaun
hlutu á sýningunni, en aðgöngumiö-
inn var jafnframt atkvæðaseðill.
Fallegasti gamli bíllinn á sýningunni
var frá Reykjavík en það var Chrysler
Windsor árg. ’47. Fallegasti billinn á
sýningunni og sá bíll sem langflest at-
kvæði hlaut kom úr Keflavik.
Eigandi hans, Birgir Pálmason er
reyndar Akureyringur, búsettur í
Keflavik og er Birgir reyndar einn af
stofnendum ■ Bílaklúbbs Akur-
eyrar. Bíllinn sem Birgir sýndi var
Pontiac Le Mans Sport árg. '70. Að
sögn Konráös var sá bíli rifinn niður í
Það cru liðin nokkur ár frá því að þcssi bíll hcl'ur sczt opinbcrlcga. Heyrzt hcfur að
Arthúr Bogason, lyftingakappinrt frxgi og eigandi bílsins, hyggist taka hann með sér
til Bandarikjanna þegar hann flyzt þangað i haust. Verður þá mikið skarð
fyrir skildi í bílaflota íslendinga þvi hillinn cr sá cini sinnar tcgundar á landinu, og
ólíklegt er að aftur verði fluttur bill af gerðinni Shelby Ameriean Cobra GT 500 til
Islands, þvi i Bandaríkjunum eru þcssir bilar orðnir safngripir og seljast þar fyrir
svimandi upphæðir.
Halldór Jóhannesson átti vcrklegasta jeppann á sýningunni en það var einmitt hann sem lenti í öðru sæti Sigurður Baldursson sýndi jeppann sinn eins og hann er útbúinn þegar hann ekur á jökla. Jeppi
torfærukeppninnar á Hellu í vor. Sigurðar lenti í öðru sæti sem verklegasti jeppinn. DB-mynd. Jóhann Kristjánsson.
HRESSILEGAR AÐFARIRIH0LUNNI
— og laxinn leit á endanum út eins og lúða
Það gerist margt skemmtilegt i lax-
veiðinni eins og veiðimenn og áhorf-
endur geta vitnað um.
Á fyrra sunnudag fangaði veiði-
maður einn fimmtán punda lax á
maðk í Holunni svokölluðu í Elliða-
ánum, en hún er einn neðsti veiði-
staðurinniánum.
Línan var ekki komin nema
nokkrar tommur niður í hylinn þegar
iaxinn tók. Greinilegt var strax, að
þarna var stór fiskur, á mælikvarða
Eliiðaánna, og hann var hreint ekki á
þvi að láta hafa sig í matinn að sinni,
heldur tók strikið til sjávar. Veiði-
maðurinn veitti honum eftirför —
ekki á bakkanum, heldur í vatninu.
Þegar hann var farinn að vaða í mitti
bar að veiðivörð, sem benti honum á,
að bezt væri að koma sér upp úr áður
en hann drukknaði.
Sá veiðiglaði dreif sig upp á bakk-
ann og náð var í háf til að freista þess
að ná fiskinum sem var enn í fullu
fjöri. Eftir nokkrar tilraunir tókst að
háfa fiskinn og síðan var hann dreg-
inn upp úr — úti í miðri á. Liklega til
að viðstaddir, sem voru allmargir,
gætu séð fyrirbærið betur. Einum i
áhorfendahópnum varð þá að orði:
„Hvers vegna losar maðurinn ekki
öngulinn?” Það hefði þó trúlega
orðið til að sá stóri hefði sloppið, því
hann lét öllum illum látum. Veiði-
maðurinn hélt feng sínum eins og
amerfskur fótboltamaður um bolta á
leið að endamarki.
Á endanum var komið með fiskinn
í land. Þar var farið í íþróttatösku
eina mikla, upp úr henni tekinn
hamar og fiskurinn rotaður af
miklum krafti. Á eftir var hann eins
og lúða, sögðu viðstaddir, sem
skemmtu sér konunglega yfir
aðförunum. -GB.
Korpa dauð í upphafi veiðitímans:
Dýrt skal það vera
Laxá i Kjós er ágæt vciðiá. Um helgina voru þar komnir á land 106 laxar og i Bugðu sex til viðbótar. Stærstir voru 18 punda
fiskar. Hér renna tvcir vaskir veiðimenn í Laxá — en óvíst er hvort þeir fengu þá stóru. DB-mynd: G. Beudcr
Korpa er ein þeirra laxveiðiáa, sem
„opnuðu” 20. júní. Ekki var hátt
risið á þeim veiðimönnum sem
renndu fyrstir, enda var veiðin á
núlli. Fiskur hafði að visu sézt í ánni
en hann var allur á bak og burt þegar
veiðin hófst. Gnægð fiskjar var úti í
ós en hann sótti ekki upp I á, enda er
hann yfirleitt ekki að flýta sér.
Kannski er ekki nóg vatn í ánni, því
Áburöarverksmiðjan tekur bróður-
partinn af því.
En dýrt er veiðileyfið þótt fiskur-
inn sé ekki mikill. Það eina sem er
lfkt með Korpu og Elliðaánum er
kostnaðurinn, 340 krónur fyrir hvern
hálfan dag. f Elliðaánum veiðist
þrisvar eða fjórum sinnum meira en í
Korpu og komið hefur fyrir oftar en
einu sinni, að enginn lax hefur verið i
Korpu þegar veiðitímabilið hefur
hafizt.
Góö saga úr
Grímsá
Við látum hér fylgja með ágæta
sögu úr Grímsá, sem einnig var
„opnuö” 20. júní. Það er sagt hafa
gerzt við Svartastokk að veiðimaður
festi öngul sinn og áður en hann vissi
af var linan komin á fleygiferð, hver
metrinn á fætur öðrum rann út af
hjólinu. Veiðimaðurinn hrópaði á
veiðifélaga sína og bað um hjálp,
enda taldi hann nú vist að þarna
hefði hann sett í sinn allra stærsta.
Vinirnir ráku upp skellihlátur og
bentu honum á folald, sem hljóp eins
og fætur toguðu eftir bakkanum
hinum megin — með öngulinn fastan
í sér. AndUtið datt af veiðimanninum
en svo sagði hann: „Hvað vill folald
veraaðflækjastuppisveit?” -GB.