Dagblaðið - 14.09.1981, Blaðsíða 14

Dagblaðið - 14.09.1981, Blaðsíða 14
14 DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 14. SEPTEMBER 1981. Postulínsmálning vinsælt tómstundagaman: Mála í staðinn fyrir að sitja með hendur í kjöltu — segir Elínrós Eyjólfsdóttir húsmóðir í Keflavík „Ég hef T.lltaf haft gaman af að mála og teikna og gerði það oft að gamni mínu. Síðan kynntist ég Elínu Guðjónsdóttur og hún kenndi mér þessa postulínsmálun. Síðan þá hef ég farið tvisvar til Bandaríkjanna og einu sinni til Danmerkur til að kynnast þessu betur. Núna er Tjatta orðin hálfgerð sýki hjá mér,” sagði Elínrós Eyjólfsdóttir húsmóðir í Keflavík. Elínrós hefur málað margt fallegra muna fyrir vini og kunningja og sérstaklega fara sögur af barna- skóm sem hún málar. ,,Ég var sjúklingur og börnin orðin uppkomin svo í staðinn fyrir að sitja með hendur í kjöltu sit ég og mála,” sagði Elínrós ennfremur. Mikill áhugi er hér á landi fyrir postulínsmálningu sem þessari og nokkrir hafa þegar tekið að sér kennslu í faginu. ,,í Ameríku eru margir skólar sem kenna postulíns- málningu og þar er þetta mun veiga- meira en hér á landi. Þar eru ýmis samtök og gefið er út blað. í .. sumar komu einmitt hingað kennarar mínir frá Ameríku og Danmörku í heimsókn og hittust hjá mér. Ég er núna að skrifa grein i ameríska blaðið um þá heimsókn,” segir Elínrós. — En er þetta ekki dýrt áhuga- mál? ,,Jú, mjög dýrt. Ætli þetta séekki með dýrustu tómstundastörfum. Við kaupum hlutina tilbúna og þáer eftir FÓLK að mála á þá, gylla og brenna. „Við notum 12 karata gull og það er líka mjög dýrt,” svarar Elinrós. „Það er líka svo margt hægt að gera í þessu. Til dæmis eru málaðar bæði landslagsmyndir og andlits- myndir. Maður er eiginlega alltaf að læra meira og meira,” heldur hún á- fram. Elínrós málar ekki eingöngu postulín, hún stundar einnig mynd- listarnám hjá Eiríki Smith og Jóni Gunnarssyni í myndlistarskólanum í Keflavík. ,,Við erum 40 til 50 nemendur hjá þeim og það er sannarlega líf og fjör í skólanum,” segir hún. Núna málar Elínrós helzt rósamyndir, ávexti og fugla. — Hefur þér ekkert dottið í hug að setja upp skóla og fara að kenna? „Ég veit ekki,” svaraði Elinrós. „Ég hef leiðbeint nokkrum vinkonum mínum í tvo vetur, ætli ég láti þaðekki duga.” —ELA. Nýtt diskótek opnað í Kópavogi í þessum mánuði: Kennari og pólitíkus snýr sér að frjálsri og óháðri blaðamennsku: Lízt ekki á pólitíkina eins og hún gengur jyrir sig í dag — segir Finnbogi Hermannsson á Vestfirzka fréttablaðinu „Þetta er önnur vikan min í blaðamennskunni. Já, blessaður, i það er af nógum verkefnum að taka hér fyrir vestan,” sagði Finnbogi Her- mannsson kennari sem tók við blaða- mannsstöðu hjá Vestfirzka frétta- blaðinu á dögunum. „Það er alveg óákveðið hversu lengi ég verð í þessu starfi. Ég setti mér engin tímamörk þegar ég byrjaði,” sagði Finnbogi ennfremur. „Ég kann ágætlega við blaðamennsku og finnst hún eiga ágætlega við mig.” — Varstu oröinn þreyttur kennslunni? „Já, sannast að segja,” svaraði Finnbogi. „Ég var búinn að kenna I þrettán ár og það við héraðsskóla allan tímann. Það er býsna erfitt að starfa við slíka skóla. Maður er alltaf á vakt- inni ef svo má segja. Það er sex tíma kennsla á dag og síðan bætist við gæzla. Þetta er fremur, — hvað eigum við að segja, — bítandi starf. Annars hef ég ekki sagt alveg skilið við kennsluna þó að blaðamennskan sé nú aðalstarfið,” bætti Finnbogi Hermannsson við. „Ég kenni nú níu stundir á viku við öldungadeild Menntaskólans á lsafirði og iðnskólann. Öldungadeildin er nýstofnuð og eru í henni þrjátíu nemendur. Það sóttu talsvert fleiri um, en það varð að beita numerus clausus við inntökuna.” — Hvernig verður með pólitikina? „Pólitíkina, já,” sagCi hann og hló stuttlega. „Það hæfir náttúrlega ekki fyrst ég er orðinn frjáls og óháður að ég sé að blanda mér í pólitiskt þras. — Vestfirzka fréttablaðið er óháð stjórnmálaflokkum. — Svo er pólitíkin ekki sérlega frjór vettvangur eins og hún er í dag. Ég held að ég geti gert meira gagn í núverandi starfi heldur en í pólitíkinni eins og hún gengur fyrir sig um þessar mundir, sérstaklega hjá unga fólkinu. Þú mátt hafa þetta eftir mér,” sagði hinn nýi, eldhressi blaðamaður Vestfirzka fréttablaðsins að lokum. -ÁT- Efínrós með bamaskó sem hún málará. Sniðug skírnargjöf þar sem nafn barnsins og skirnardagur er skrrfað á. DB-mynd emm. Skemmtilegast við þetta allt saman er baslið Finnbogi Hermanns- son: — Var orðinn þreyttur á kennsF unni eftir þrettán ára starf. DB-mynd. reiknaður um tvær milljónir nýkróna. — Eigið þið von á að fólk úr Reykjavík komi í Kópavog á ball? ,,Því ekki, það er t.d. ekkert lengra hingað úr Breiðholtinu en á hina skemmtistaðina. Þeir félagar segjast ætla að bjóða upp á ýmsar uppákomur í vetur en að sjálfsögðu er ekkert slíkt gefið upp ennþá. Þá hafa þeir einnig ákveðið nafn á staðinn en þar sem þeir hafa ekki skrásett það er hyggilegra að segja ekkifráþví. Nafnið mun þó tengjast einhverju sem er hátt uppi — enda staðurinn á þriðju hæð og gestir eiga væntanlega— einhverjir eftir að vera þið vitið. Baldvin sem er 29 ára sagðist hlakka mikið til þegar hann loksins gæti hleypt gestunum inn og Grétar sem er 25 ára tók í sama streng. „Við erum búnir að horfa á þetta svo lengi þróast — eða í heilan meðgöngutíma — svo þetta er mjög spennandi. ” Baldvin er kvæntur Þórlaugu Guðmundsdóttur og eiga þau fjögur börn. Grétar er kvæntur Hafdísi Heimisdóttur og eiga þau tvö börn. Þeir félagar ráku sjoppuna Central í nýja strætisvagnaskýlinu á Lækjar- torgi en seldu hana þegar fram- kvæmdirnar við skemmtistaðinn byrjuðu. Og þegar þeir voru spurðir hvað væri nú skemmtilegast við þetta allt saman, svöruðu þeir i kór. „Baslið auðvitað.” -ELA. — segja þeir Grétar og Baldvin, eigendur staðarins Þegar stýrimaður og prentari og mágar taka sig til, selja aleiguna og hefjast handa við uppsetningu skemmtistaðar í þeirri hörðu samkeppni sem ríkir verður manni á að spyrja hvort hér sé ekki um heldur mikla bjartsýni að ræða. „Nei,” segja þeir í kór Grétar Hreinsson og Baldvin Heimisson. ,,Að vísu er sam- keppnin mikil en það er ævintýra- löngunin sem ræður. Við sóttum um þetta húsnæði og fengum það. Síðan sóttum við um leyfi til að gera þennan stað að skemmtistað. í raun ætluðum við að vera búnir að opna en þetta hefur allt saman tafizt. Núna erum við ákveðnir í að opna einhverja helgina í þessum mánuði.” Þegar blaðamaður DB ræddi við þá Grétar og Baldvin i síðustu viku voru framkvæmdirnar skammt á veg kömnar, eða það fannst honum að minnsta kosti. En með dugnaðinum gengur þetta allt saman, það hefur svo margoft sannazt. Diskótekið er á efstu hæð að Auðbrekku 55 og verður fyrsti skemmtistaðurinn í Kópavogi. Að vísu hefur verið dansað í félagsheimilinu en þar hefur aldrei verið starfrækt vínveitingahús. Um 450 manns geta skemmt sér í einu á nýja staðnum, þar af komast um 300 manns í sæti. Matargestir geta verið 180 til 200. „Viö höfum ráðið flestallt starfs- fólkið til okkar og TM-húsgögn hafa séð um húsgögnin. Um leið og húsnæðið verður klárt er hitt allt tilbúið. Hvað þetta hefur kostað? Ja, ætli kostnaðurinn sé ekki lauslega Baldvin Heimisson og Grótar Hreinsson með teikningarnar sem Arkó gerðiaðstaðnum. Ennþá er margt ógert en þeir mágar eruþó staðráðnir í að opna staðinn i þessum mánuði. DB-mynd Einar Ólason.

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.