Alþýðublaðið - 13.06.1969, Blaðsíða 2

2 Alþýðublaðið 13. júní 1969
Madras 3. 6. 1969.
MANNLÍFIÐ cr styrjöld, meira
uð' segja borgarastvrjö’ld; eíkki nóg
að þjóðirnar iberjist og reyni að
íroða iwer niður a£ annarri skóinn,
iieldur talkast stétiörnar á innan vé-
oanda þjóoanna, og einstaklingarn-
ir oft og tíðum innan stéttanna.
AHt er þetlta tan mat — um pen-
inga, völd ag frama, en, fyrst og
iremsft •um mat.
Þannig er 9amfélag mannanna
rjiíkandi suðupottur ósamfcomttiags
°S ágirndar. Hver reynir að liri&a
öitann titúr kjáftvikinu á þeim
næsta, og einistakJingarnir fcoma
sér sjaldan saman um neitt nema
aelat það ao gera íiríó' að’ einkverj-
um öðrum. Tíl þess .þcir finni tii
einingar og bróðurlegrar samstöðu
þurfa þeir fyrst að" hafa uppá ein-
ihverjum tiil að haita sameiginfega.
•Menn einsog Gandhi er sjaldgæf-
ir, mcnn sani engum vilja ilk, öll-
um .gott, og gcra meira en segja
pað, heldur starfe samkvæmt því
jHa ævi.
Þarmeð er ég dcfci að’ segja að’
maðurinn se vondur í eð’li sínu, en
nann einhvernveginn misskiiur
sjálfan sig, sáir þistlum og heldur
að bann uppskeri. 'brauðkorn.
Þetta er ölluim að Ikenna. Heim-
urinn hefur alla tíð verið I skralii,
rangindi ríkjandi t mannlegu sam-
félaigi. Ymsir sitja yfir annarra hlut.
Jafm'fel þeir sern ungir lögðu af
stað nteð nesti og nýja Skó að rétta
'Mut 'hins snauða igleyma sér oft við
ikjötfcaílana ef J>eir ná svo langt.
Mig undrar ek!ki þótt þjakaður
ahnennángur í t’anþróuðum lönduin
3ípi stundum til örþrifaráða. Hann
rjaði ckfci þennan leik; hann á
líka rétt til að draga andann. Fyr-
ir honum er lífið lítið annað en.
þjáning, eilíf barátta að fá ektlivað
í tóman ntaga. Og heimspeki og
•tlóríur, jafnvel loforð og ráðsítaf-
ahir stjórnarn’alda eru lólég næring
þegar svo stcndur á. Svangur mað-
ur skilur bartt mat.Hann reynir að
finna upp aðferðir til að rétta hiut
sinn; og ýmsir sem endilega vHja
bafa cinlivern til að hata slást f
förina, menn scm hafa meira gam-
art af barátitunni cn því sem hún á
að leiða til, og vanallega eru það
þeir setn ráða.......
Gheraó er aðferð til að knýja
fram m’eð vajdi það sem ekki fæst
með öðru móti, að menn halda.
Þetta er eimfökl aðferð og góð fyr-
ir þá sem iHa eru verseraoir í ref-
skák samfélagsins. Eg hef lýst
gheraó áður: sjálfur höfuðpaurinn
er tekinn og króaður aif og fær
ekki að sleppa n'ema hanrt láti und-
an. Þetta er auðvitað svæsna'sita
grimrnd — en hafa eifcki margir ver-
ið króaðir af í lífinu og dkki feng-
ið að sleppa þótt þeir létu undan?
Nei, góðir hálsar, ég er dkki að
■mæla gheraó bót. Með' grimmd og
ranglæti verður vafallauSt dldki ráðin
'bót á grimmd og rangiæti. En
ih\1ert mál hefur fleiri en eina hiið.
Nýlega hafa átt sér stað 33 meiri-
h'áttar gheraótilfdlli í Kalkútta og
•annars staðar í Vestur-Bengai, flest
gegn atvinnurekehdum, en auk þess
•halfa ndkkrir skólastjórar og aðrir
verið tdknir í karphúsið.
Flestir fordæma þessi vinnubrögð
sem von er, hæstiréttur hofur lýst
þau algera lögleysu og brot á hegn-
ingaríögunum. En varaforsætísráð-
’herrann, J. Basú, sem er meiriháttar
konrmúnistaforingi, vill ekkert láta
•gera til að talka gheraó-vopnið af
almenningi, eins og eftir honum er
'haft. Sarnt mælir hann gegn mis-
notfcun: það á að pynta fóllk mann-
úð'lega, og nýlega hefur gheraóað-
ferðin verið gerð mannúðlegri — á
'þann hátt, að menn sem settir eru
í gheraó ciga nú rétt á að fá mat
og dryfcfc, og þá eru varla af þeim
tdkin þau mannréttin'di að mega
nota alvanalegt salerni.
En áhrifin af þessum látum eru
þau að a'tvinnurekendur eru smátt
og smátt að draga sannan seglin í
Vestur-Bengal, bæta engu við og
reyna heldur að korna sér á brott
með sitt. Þeir eru hræddir við að
eiea glieraó yfir höfði sér hvað
lítið sem út af ber, vita, að skálk-
arnir eru okki vinsaðir úr, og telja
að stjórnin muni aldrei levfa lög-
reglunni að skerast í leikinn.
Þdtta veldur aftur nokkrum á-
hvsrgjum hjá ríkisstjórninni som
'heldur verndaríiendi yfir gheraó-
aðferðipni jafnframt því sem hún
er að basla við að stjórna ríkinu
og kýs auðvitað \elgengni í at-
vinnumálum.
En fyrir hálfri annarri vi'ku gferð-
ust athurðir sern vörpuðu Ijósi á
'nýia fleti málsins.
Stjórnin í Vestur-Bengal er sam-
an sett úr mörgurn floikkum; kom-
múnistar ráða mestu, eiginlega öllu
sem þeir vilja. Forsætísráðherrann
er þó ekíki úr þeirra ffldkki, heldur
úr Bangla Congress; sá fíokkur er
angi úr Congress, ett stendur nærri
'kommúnistium. Forsætisráðherrann
heitir A. Mdkherjí.
Sá maður er nefndur til sögu
þessarar er Sushil Ðhara heitir. Hann
er úr Bangla Congress og er verzl-
unar- og iðnaðarmálaráðherra í V.-
Bengal.
Sushil Dhara var á ferðalagi í
norðursveitum Vestur-Bengal og,
kom þar í aflstöð mikJa einhverra
stjórnarerindia. Þar heitir Jaldhafca.
Nú skiptir það engum togum að
ráðherrann er gheraóaður í stöð-
inni af verkamönnum tilheyrandi
verkalýðsféilagi sem er undir áhrif-
um hinnar kom'Tnúnistiíslku naxa-
'líta-ihreyfingar, cn hún er ofbdldis-
og uppþotahreyfing sam starfar að
mdstu neðanjarðar. Báru verka-
inenn fram kröfur, sem meðal ann,-
ars fólu í sér sa'karuppgjöf eða
bakadrátt á kærum á Irendur félög-
um þeirra fyrir naxalíta-starfsemi,
lögleysur og uppþot.
Sushil Dhara er óumdeilanlega
skapfestumaður. Honum var ekki
nteinað að fá mat þar sem hann sat
i prísundinni í húsakynnum afl-
stöðvarinnar. En Strax og ljóst varð
að verkamönnum var alvara, þeir
ætlluðu efcki að gefa eftir nema þeir
fengiu kröfum sínum franngcngt,
svaraði hann með því að fara i
■hnngurverkfa'll; á nreðan honum.
siálfum ráðhferranum, væri meinað
að vera friáls ferða sinna mundi
hann ekki bragða mat.
Það er lítill s’andi að mæla stór
orð: það revnir meira á að standa
við srór orð. Fáir bjuggust við að
mifcil! hugur fylgdi máli. Vetka-
menn töldu að hann mundi verða
mvkri á manninn þegar hann færi
oð svengia. Enjjinn gerði neitt: löv-
reglan skarst ekki í JeikitMi, 'stiórn-
málaleiðtogar skárust ekki í leik-
inn.
En ráðherrann stóð við orð rín.
Þessi rinima St<>ð í fióra sólar-
ihringa. Dag og nótt héldu verka-
'mcnn vörð unt ráðherra, dag og
nótt hélt ráðhferra til í skrifstofu-
ihmnæði aflstöðvarinnar og fastaði.
Ráðherrann er kominn yfir miði-
an aldur. Líkamshrevsti hans er
minni en viliastyrkur. Er Iíða tók
á fiórða sólarfiringinn fcll blóð-
þrúttingurinn skvndilega. Læknar
'úla.
JÞi gerðist það löks að forsætis-
ráðherra kom flokksbróður sinum
iril hiálpar og tók bá ákvörðuni að
renda löereglu á veictvang — en
'hún hefur aldrei mátt koma nálæet
o'heraó-tiiMiliim. Hún ré»k ráðh'crr-
ann og fiutti hann á siókraihús. rnda-
•miög af honum dregið. Umsáturs-
m»nn höfðust ekki að, sumum var
vítt farið að oflúóða. Hevrist að
vorfcalvðríélag'ð sem h'lu't átti að
máli hafi kvöldið áður sambvikkr
að l'áta undan. en umsátursliðið dkki
'•ílrtð lrverfa frá.
Ráðh'erra brá ^kfci föttu sinni fyrr
»n hann var koininn á snítaiann og
' arafnnnaður flokksins hafði - skin-
»ð honum að nevta matar. Hann
var bá kominn á staðinn ásarpt
fíeinim.
Mér skilst að síðan hafi ráðherr-
ann legið á sjúkra'húsi, en sé að
ná sér.
Þessir atburðir hafa orðið tilefni
ndkkurra umræðna.
'Hvað ihafði skeð ef þefta hefði
verið réttur og sléttur verksmiðju-
stjóri? Hefði forsætisráðherra far-
ið að skipta sér af hans hungurverk-
tfalli? Er til í dæminu að slíkur
maður hefði fengið að deyja drottni
sínum ef viljafestan var sterkari sni
heilsan?
Nú rétt fyrir helgina áttí sjálfur
fonsætisráðllierrann að vera á ferð-
inni þarna norðuifrá, og var nok'k-
ur umræða um að hans mundu
foíða sömu crakteringar. Svo magn-
aður var orðasveimur þessi að Basú
varaforsætisráðherra og kommún-
istaforingi fann sig knúinn tíi að
•ganga fram fyrir skjöldu og lýsa
því yfir að gheraó gagn forsætísráð-
herra kæmi ekki tíl mála. Hcldu
öestir að orð hans ættu að duga.
Þarmeð er komið á daginn að
•menn eru dkki einu sinni jafnir
fyrir ólögunuml
Virðist sem allt sé kyrrt nyrðra
nú um sinn.
DÆMÐIR
Framhald af bls. 12.
áfnam'haldandi keppni í fa
iland'smeistara'mótinu f sunö
knattleik 1969 og vítir stjórnt
SSX lið KR fyrir ósæ-milega
hegðun í nefndum lieik.
'En samt eru menn töknir að draga 1
í efa að Basú og kompaní ráði I
'lengur við þann draug sem upp I
var vakinn með gheraó-aðferðinni. |
Naxalítafceimurinn af aðförinni að _
ráðherranum styrkir þá grunsemd I
að aðrir séu að koma til skjalanna I
sem hærra bjóða. *
(Hér á landi starfa nða’Mega tveir I
'kommúnistaflolkkar fyrir utan |
fldkksbrot og smáflokka: Kommún- _
istafiokkur Indlands, CPI, og Kom-1
múnistaflokfcur Indlands, marxist-1
ar, CPI (M). Sá síðarnefndi er fflokk-
ur Basús, og var hann löngum tal- j
inti í n'áðinni hjá Kítwerjum, en |
svo mun naumast lengur þótt Basú |
og fleiri í Vestur-Bengal séu taldir •
mifclir vinir Maó formanns.
En svo koma þeir sem róttækari |
þyikjast vera: "
Talið er nokkum veginn sannað I
að í marz hafi verið myndaður |
neðanjarðarfldkkur sem aeitíli ein- .
vörðungu að vinna að byltin.gu með I
•blóðsúthellinguim og va'ldbeitingu. I
Um hann hef ég lítiHega rætt í fyrri ’
grein.
í máíbyrjun var stofnaður einn |
’kommúnistaflolckur enn sem starf-1
ar að nokkru leyti ofanjarðar, hreinn
Kína-fcommúnistafflokikur, og er
hann þriðji kommúnistaifldkkurinn
sem nær yfir allt land, ef hann fer '
að talka þáct í almennri pólitík. I
Þar að attki er svo naxalíta-lhreyf-
ingin títtnefnd er stendur fyrir ó-
eirðum víðs vegar um land, þó enn
á ta'kmörkuðum svæðum, og er
hrein ofbeldishreyfing imeð ítökum
í ýmsum veikalýðsfélögum og öðr- I
um samtökum róttækra manna.
En vel má vera að öll þessi þrjú
síðarnefndu ibyltingarsamtök séu
bara mismunandi rófur á sama
fcetri. Og þá er trúlegt að st'erikur I
'byhingaraðtli sé að grafa um sig í
landinu....... I
Til umhugsunar í ldkin: I þessu
landi eru túgmilljónir. manna sem
iifa á sem svarar fjórum íslenzfcum
krónum (eftir gengislækfcun nóta- j
bene).
— Þetta fólfc varitar ekfci bióðs-1
úthdHingar. — Þetta fólk vantar i
mat. — S i g v a 1 d i.
I
I
I________________________
I DOKTORSVÖRN
IFrh. af 1. síðu.
ina verða Joh. A. Dale, prófess
or, og Steingrimur J. Þorsteins
Bon, prófessor, en forseti heim
Ispekideiidar, prófessor Bjarnl
Guðnason, stýrir atihöfninni.
Doktorsvörnin fer fram í hfi
g tíðansal Háskóla íslands á
sunnudag og (heífst klukkaaj
14.00.
Á hQis. 11 í blaðinu í dag birt
ist viðtal, sem Ailþýðublaðið
'átti við íyar Orgland í gær um
doktorsritgerð in a og þann
drjúga skerf han's til kynning
ar á íslenzkum bókmenntum I
Noregi og víðar á Norðurlönd
um, sem hann heifur leyst af
hendi með þýðingum sínum á
Islenzkum Ijóðum á nýnorsku.
AKRANES
Frasnhald af bls. 1.
izt upp á lag með að framleiða I
fjöldaframleiðshi með hjálp vála,
ftíkur úr hespulopa frá Álafossi og
nýtur Akranesbær aðstoðar Pétur*
Péturssonar, foistjóra Álafoss, ura
iramfcvæmd þessa máls.
Dananum hefur boðizt að sctja
a.pp verksmiðju á Iríandi, með ým9-
um fríðindum, en á næstunni er
'on á bréfi frá honum þar sem
'hann gefur lokasvar um hvort haiiQ
'fcýs fremur að koma hingað. „Þetta
gelur ekki annað cn orðið cfckur
'til hagSbóta, sagði Björgvin í morg.
un, „við ráðum yfir öllu hráefninut,
aufc þess sem þetta veicri 6 manns
vinnu í sjáífri verfcsmiðjunni vi8
vélarnar og 30—40 konum úti ! b®
vinnu við að setja flíkurnar sam*
an.“
FRESTA
Framha'Id af bls. 1
verið að fresta henni til 290
júní vegna hátíðarhaldanna
iþ'ann 17. Eklki þótiti heppilegb
að opna sýninguna á þessuna
tíma þar sem lítið verður haagt
að geta um hana í blöðum
fyrstlu dagana vegna þess að öll
dagblöðin verða full af skrifum
um þjóðhátíðina. Einnig var
lákiveðið að jafna út hól, sem er
•á sýningarsvæðinu og opna það
inn á skólalóð Austurbæjarskól
ans. Sumar myndanna eru það
stórar, að byrjað verður að
scitja þær niður tveimur dögtmj
fyrir opnunina. Staersta myndin
er eftir Sigurjón Ólafsson,
rnynd, sem verður í framtíðinnl
fyrir framan sftöðvarhúsið aust
ur í Búrfellli. A'llls sýna líklega
19 listamienn á Hoitinu að þessu
sinni, Sá 19. er Diter Rot, en
ekki er ennlþá fullvíst hvort
hann getur sent imynd á sýning
luna.