Alþýðublaðið - 13.06.1969, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið 13. júní 1969 5
Alþýðu
blaMð
Framkva™ðas1j6rl:
J»órir Sscmundsson
Ritstjóri:
Kríitjin Bcrti ÓUfsson (ábj
FrrtUutjóri:
Siforjón Jóhannsson
Auflýminfutjóri:
Sifurjón Ari Sifurjónsson
í’tE<-fnndi:
Nýja útfófufélafið
Frcnsmiðja AJþýðublaðsinst
Tæki til tekjujöfnunar
Sá grundvallarmisskilnin'gur skýtur af og til upp
kollinum, að bætur tryggingakerfisins, einkum og
sér í l'agi fjölskyldubætur, séu eins konar ölmusa frá
'hinu opinbera :til bótaþega. Þessi skoðun er í senn
gömu'l og ný, því að af og til bryddir á hugmyndum
varðandi breytingar á tryggingakerfinu, eða um hlut
tryggmgakerfisins í þjóðfélaginu, sem að megininn-
taki eru byggðar á gömlum ’hleypidómum og rang-
færslum á 'grundvallara’triðum alman!natrygginga.
Sú skoðun hefur t.d. oft gert vart við sig, bæði í
blaðaskrifum og í máliman'na, að hlutverk fjölskyldu'
bóta sé það eitt að veita forel'drum fjár'hagsléga -að-
stoð við barnauppeldi og fylgir þá gjarna með, að slík-
ar bótagreiðslur eigi aðems að renna til þeirra, sem
ek'ki geta af eigin rammleik kostað uppeldi barna
sinna.
í samræmi við þessar hugmyndir hefur oft verið
varpað fram þeírri tillögu, einkum og sér í lagi, þeg-
ar erfiðleikar haifa steðjað a>ð í efnahagslífi þjóðarinn
ar, að fella bæri niður bótagreiðslur með einu barni,
þar eð, eins og formaelendur þessara skoðana færa
fram sem rök, ætla mæítti, að þáð væri ekkert ofverk
foreldris að kosta af eigin fé uppeldi eins barns án
þess að til komi opinber aðstoð.
Skoðanir sem þessar eru í fyllsta máta varhuga-
Verðar, því undirstaða þes's, að unnt sé að beita bóta-
greiðslum trygginganna á s'em farsælastan og rétlát-
astan hátt er vitáskuld sú, að róttur skilningur sé
lagður til 'grundvallar, þegar vikið er að hlutverki
tryggingakerfisins.
Almannatryggingar, eins og.þær eru tíðkaðar hér á
íslandi og í nálægum löndum, eru fyrst ög fremst
voldug tæki til tekjujöfnunar í þjóðfélaginu. Höfuð-
markmið það, sem liggur að baki bótagreiðslum kerf-
isins er því ekki opinber aðstoð eða ölmusugjafir,
heldur tekjutilfærsla milli þegna þjóðfélagsms inn-
byrðis. Þess vegna er stór hluti f jármuna þeirra, sem
tryggingakerfið hefur yfir að ráða, fenginn með opin-
berum framlöguim úr ríkissjóði, sem þegnarnir greiða
í eftir efnum og ástæðum hvers og eins, len ekki með
almennum, jöfnum iðgjöldum.
Þegar rætt er um breytingar á bótagreiðslum trygg-
ingakerfisins eða hlutverk þess í þjóðfélaginu, ætti
fó’lk því að hafa hugfas(t þetta grundvallaratriði al-
mannatrygginga, því að rangur skilningur á forsend-
um þessara trygginga getur haft í för með sér mjög
alvarlegar afleiðingar fyrir þá, sem skarðástan hlut
bera-frá borði, þegar kemur að skiptingu þjóðartekn-
an*na og raunar þjóðina alla.
Brýna nauðsyn ber því til fyrir okkur ísllendinga, að
þeirri reglu sé kornið á að gera af og til úttekt á bótlar
greiðslum almannaitrygginga til þess, að rannsakað
verði, að hve miltlu leyti þessar tryggingabætur gegni
hlutverki sínu til tekjujöfnunar í þjóðfélaginu og eng-
ar meiri háttar breytingar á bótagreiðslum trygginig-
amia séu gerðar án þess að á undan háfi gengið ítarleg
athugun í þessuim efnum.
Ií kvöld fræða Markús Örn o? Áspir okkur um erlend málefni kl. 22.09 í sjónvarpinu. Hér eru þeir að taka upp
nýja sendingu af fréttakvikmyndum, og á borðinu bíð ur rafmagnsritvélin tilbúin. (Mynd-. Gunnar Heiðdai).
„Margir ha'lda, að við gerum
ekkert annað en skreppa upp í
sjónvarp og lesa fréttirnar tvisvar-
þrisvar í viku“, segir Markús Orn.
F.n hann lítur'hvoPki til himins.
né fórnAr höndum við tilhugsunina
um sh'ka fásinnu. Þulirnir mega
ekki krydda fréttalestur sinn með
svipbrigðum og handapati, og
kannáki venjast þeir sin'áim saman á
eins rni'kla stillingu í einkalífinu.
■ Að minnsta kosti virSist Markús
furðu rólegur í framkomu, þótc
hann sé í einhverju versta streitu-
starfi sem ha?gt er að ímynda sér.
I
FRÖNSKU
FORSETAKOSNINGARNAR
Fréttaþulirnir hafa eikki aldeilis
tíma til að fá sér smávegis fegrun-
arblund áður en þeir koma fram á
, skernlinum. Onei, þeir þjóta inn í
f örðun a rfier'lve rg i ð með seinusiru'
fréttina nýskrifaða og ljúlka 12 klst.
Ströngurti vinnudegi með því að
sitja frammi fyrir stærsta áhorfenda
hópi landsins og flytja okkur frú-
sagnir af helztu viðburðum líðandi
stundar.
I kvöld éins og önnur föstudags-
kvöld fáum við ftarlegri fraðslu
um heimsmálin en unnt er að gera
skíl í fréttunum, og það er Markós
Orn og Ásgeir Ingólfeson' sem ann-
a!í*t þáttinn ,Erlend málefni' kl.
22.00. Að þessu sinni segja þeir
okktir frá undirbúningi seinni um-
ferðarinnar í frönsku forsetakosn-
ingunum og bregða upp svipmynd-
um af frambjóðendum, en snúa sér
síðan að glæpaöldunni sem flæðir
yfir Waslhington.
Asgeir var óti í frétta'leit, svo að
við náðum ekki í hann, en Markús
gat tekið sér smálhlé í kaffitíman-
urri til að svara sputningum.
T KAPPHLAUPI
VIÐ KLUKKUNA
Hann hefur varlla átt frídag fra
iþví að sjóuvarpið tók til starfa, að
sumarleyfinu undanskildu. Tyrst
t'oru þeir aðeins tveir fréttamenn-
irriir, Magnús Rjarnfreosson og
hann, og cnn er álagið gífurlegt á
starfsliðið, þótt Asgcir og Eiður
Guðnason haifi bætzt í hópinn„
„Það er ekki hægt að reka sjóri-
varpið til frambúðar með því aS
treysta -eingöngu.. á störf þessa £á-
menna hóps“, segir Markús, eft
ek'ki í neinum kvörtunartóni. „Mér
vitanlega hefur enginn nokkru
sinni færzt undan að vinna verk-
efni sem beðið hefur verið um, eu
það eru tafcmörk fyri.r því bvaö
'hægt er að leggja á sig til lengdars
þó að viljinu sé fyrir hendi“.
Eins og starfsbræður hans í frétta
deildinni safnar hann fréttum og
s-elur fréttir, sikrifar þær eða þýðirs
les þær, tekur viðtöl, úitbýr þætti,
'bæði innlenda og . erlenda, stjórn-
ar ótsendingu samræðuþíítta, hefur
umsjón með klippingu', smiur hand-
rit, leitar uppi ljósmyndir til aS
sýna með fréttum þegar kvikmynd-
ir vantar, útbýr texta með erlend-
um viðjölum og sér um útsendingu
'hans, o.s.frv. o.s.frv. „Það er' verst
að hafa ekiki nógan cfma til a&
vanda sig eins og maður vi'ldí gera,
en margt af þessu er seinlegc, og
Fratnhald á bls. 6.
r