Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1931, Qupperneq 15

17
Búnaðarfélagi íslands, sá Búnaðarþingið eigi ástæðu
til að sporna á móti þessari breytingu á búnaðarsam-
bandsstarfseminni í Norðlendingafjórðungi, þar sem
hún á engin hátt þurfti að koma í bága við það skipu-
lag á búnaðarfélagsstarfseminni í landinu, er verið var
að afgreiða.
Þegar svona var komið, var ómögulegt að líta öðru-
vísi á, en að þau sambönd á Norðurlandi, sem Búnað-
arþing hafði viðurkent sem sjálfstæð búnaðarsambönd
með sjálfstæðum fjárveitingum, væru þar með gengin
úr sambandinu »Ræktunarfélag Norðurlands« og virt-
ist þá forráðamönnum félagsins það eðlilegast og best
samrýmanlegt við byggingu og starfshætti þess, að það
hætti öllum beinum afskiftum af sambandsmálum bún-
aðarfélaga, en sneri sér óskift að öðrum viðfangsefn-
um sínum og þá sérstaklega tilraunastarfseminni, sem
síðustu árin hefur verið einn meginþátturinn í starfi
þess og við þetta eru breytingarnar á lögum félagsins
miðaðar.
Það er ástæðulaust fyrir Ræktunarfélagið að harma
þessa breytingu, því hún er fram komin af knýjandi
nauðsyn alveg eins og sameining búnaðarfélagsskapar-
ins í Norðlendingafjórðungi undir yfirstjórn félagsins
á sínum tíma. Félagið var eigi stofnað sem búnaðar-
samband og verksvið þess eigi sniðið að hætti þeirra.
Það hefur einungis tekið sér fyrir hendur að leysa
ákveðið hlutverk í þessum efnum, að koma á skipu-
lagsbundinni samvinnu milli búnaðarfélaganna í Norð-
lendingafjórðungi og þegar samtök þessi hafa náð því
skipulagi og þeirri festu, að þau telja sér heppilegast
að starfa óháð, án beinna afskifta Ræktunarfélagsins
og þarfir sambandsstarfseminnar til framkvæmda og
fjár á hina hliðina meiri en félagið getur fullnægt, án
2