Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1931, Side 40

42
liðin ár, sem sjá má af því, að árið 1929 er töðufengur-
inn 988629 hestar, sem er miklu meira en nokkru sinni
áður. Vér getum sagt, að þessi töðuaukning sé að miklu
leyti að þakka aukinni ræktun, en vér getum líka með
alveg eins miklum rétti sagt, að hún sé að þakka til-
búnum áburði, því með aðstoð hans höfum vér fram-
kvæmt nýyrkju síðari ára og ennfremur aukið til veru-
legra muna uppskeru af eldri ræktun.
Eldri og nýrri tilraunir og reynsla athugulla bænda
hafa sýnt, að fyrir hver 100 kg. af köfnunarefnisá-
burðartegundum þeim, sem mest hafa verið notaðar
hér við grasrækt, hafa fengist sem næst 7—8 hestar af
töðu, eða um 50 kg. af töðu fyrir hvert kg. af köfnun-
arefni. Árið 1930 er talið að notuð hafi verið hér á
landi um 584 þús. kg. af köfnunarefni í tilbúnum á-
burði (Pálmi Einarsson, Freyr 1931, bls. 12) og þar
sem mestur hluti þessa áburðar hefur gengið til gras-
ræktar, mun eigi oftalið, að töðufengur sá, sem vér það
ár höfum beinlínis framleitt með tilbúnum köfnunar-
efnisáburði, hafi numið 250—300 þúsund hestum. Ef
vér nú hættum að nota tilbúinn áburð mundi af því
leiða:
1. Hinn árlegi töðufengur mundi minka um 250—300
þúsund hesta og yrðum vér þá annaðhvort að rýra bú-
stofn vorn í samræmi við uppskeruna eða afla þess
fóðurgildis, sem lækkun töðuuppskerunnar nemur, með
heyskap á óræktuðu landi og kjarnfóðurkaupum. Að
hverfa að auknum útengjaheyskap mun lítið bjargráð,
því reynslan hefur sýnt, að hann er í flestum tilfellum
mun dýrari en heyöflun á ræktuðu landi og eins og
áður hefur verið bent á, eru aðstæðurnar hvað þetta
áhrærir að engu leyti breyttar. Að kaupa kjarnfóður í
stað þeirrar töðu, sem vér nú framleiðum með tilbún-
um áburði, mundi síst verða léttari útgjaldaliður á