Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1943, Qupperneq 61

63
áburðargeymslurnar, sem gera það mögulegt að sameina
fylsta þrifnað og nýtni á þessu sviði.
Ef öllum lífrænum úrgangi frá heimilinu er komið fyrir í
loftþéttri geymslu þegar í stað, en ekki kastað á hlaðvarpann
eða í lengsta lagi komið á „fjóshauginn“, sem bíður við fjós-
dyrnar meirihlutann af árinu, þá fyrst getum við vænst þess
að losna við hið megna stækjuloft og flugufargan í hitadög-
um á sumrin.
Einnig fáum við þá aðstöðu til að fyrirbyggja foræði í
kringum íbúðarhúsið, ef væta kemur úr lofti.
Vatnssalerni eru nauðsynleg til sveita ekki síður en í kaup-
stöðum, og verður vonandi ekki lengi að bíða þar til hvert
einasta heimili hefur vatnssalerni til afnota, enda getur ekki
annað talist sæma hjá menningarþjóð.
Óvíða munu sveitaheimili verða fyrir jafn miklum gesta-
gangi og hér á landi, ekki aðeins af innlendum, heldur og
erlendum gestum.
Ferðamannastraumurinn verður eflaust meiri eftir stríð-
ið. En greiðasölustöðunum til sveita fjölgar það lítið, að
það verða bændaheimilin, sem hljóta að taka á móti fólki,
hvernig sem heimilisástæður eru.
Óðum fjölgar þeim híbýlum, er framleiða mjólk á inn-
lendan markað til smjörgerðar, ostagerðar og til beinnar
neyslu í kauptúnum og kaupstöðum landsins.
Mjólkin er að vísu látin fara í gegnum ,,hreinsunareld“,
áður en hún er notuð til neyslu, en mjólkin er, sem flestum
mun kunnugt, einhver allra öruggasti jarðvegur ýmissa
gerla og þá um leið „uppistaða" til hættulegra smitsjúk-
dóma, svo sem taugaveiki o. fl.
Þetta tvent m. a. krefst þess, að vatnssalerni verða að kom-
ast á hvert heimili til að tryggja hreinlæti í þess orðs fylstu
merkingu.
Og til þess að sameina nýtni og fylsta hreinlæti til sveita,
er best að steypa þró neðanvert við íbúðarhúsið.