Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1988, Blaðsíða 1

BÖÐVAR SIGVALDASON:
LAXVEIÐILÖGGJÖFIN
OG EFTIRLIT MEÐ NETUM
ÍSJÓ
INNGANGUR
Frá því ísland bygggðist hefur veiði verið mikilvæg hlunn-
indi á hverri bújörð. A sjávarjörðum voru sjávarfiskar mikil-
væg matbjörg og voru góð útræði mikils virði á hverri jörð
sem átti land að sjó. Inn til landsins voru laxveiðiárnar og
silungsvötnin, sem veittu íbúum innsveita möguleika til
öflunar nýmetis, stundum eftir harða vetur þar sem nýmetið
gat bjargað því að þróttur og lífsorka endurheimtist.
Pess er getið í fornum ritum, að þá er forfeður vorir komu
fyrst til landsins hafi ár allar og vötn verið full affiski. Líklegt
er, að sögumenn geti þessa af því að á þeirra dögum hafi
veiðisæld vatnanna verið tekin að þverra. En um veiðina
hefur farið líkt og um skóginn. Menn hafa gengið á kosti
landsins með miklum ránskap en lítilli fyrirhyggju, uns allt
var komið í örtröð. Forfeðrum vorum var nokkur vorkunn
á því, að þeir kunnu ekki skil á rányrkju og ræktun.
Um árið 930 munu fyrst vera sett lög um veiðiskap í
vötnum og ám á landi hér, því að líklegt má telja að einhver
ákvæði hafi verið tekin upp í hin fyrstu allsherjarlög vor.
Hefur varla getað hjá því farið, að menn hafi greint á um
skiptingu veiði í hinu nýnumda landi. Þjóðkunn er frásögn
Vatnsdælu um deildur þeirra Ingimundarsona og Hrolleifs
3