Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1988, Qupperneq 114

Ari Teitsson ræddi samdráttinn í rekstri Ræktunarfélagsins og
framtíð Tilraunastöðvarinnar á Möðruvöllum. Ari taldi hlutverk
Ræktunarfélagsins að leiða bændabókhald á Norðurlandi og nefndi
þrjár leiðir í þeim efnum. 1. Ræktunarfélagið hafi sjálft bókhaldsþjón-
ustu. 2. Aðstoð við einstök búnaðarsambönd. 3. Aðstoð við einstaka
aðila til dæmis út um sveitir til að sinna þessum málum.
Jón Gíslason spurði um skiptingu á félagsgjöldum til Ræktunarfé-
lagsins. Jafnframt spurði hann um hvaða hugmyndir væru um útgáfu
ársrits félagsins. Jón taldi hlutverk Ræktunarfélagsins að koma með
og vinna úr hugmyndum um breytingar á leiðbeiningaþjónustunni.
Sú breyting varð á dagskránni er hér var komið sögu að Jóhann
P. Sveinsson formaður Sjálfsbjargar ávarpaði fundinn. Vildi hann
minna á söfnun félagsins sem nú stendur yfir í tilefni af 30 ára afmælis
Skjálfsbjargar.
Egill Bjarnason ræddi síðan um útboðið sem gert var vegna rúllu-
bindivélanna og taldi hann að þar heföi frekar verið um verðkönnun
að ræða og margt hefði mátt af henni læra. Egill nefndi þann mögu-
leika að fara með námskeið víða um félagssvæðið þannig væri hægt
að ná til fleiri. Kom ræðumaður síðan inn á Tilraunastöðina á Möðru-
völlum og framtíð hennar. Egill sagði að jarðvegsefnagreiningar, sýna-
taka og túnkortagerð væri verkefni sem vinna þyrfti að. Gerð fræðslu-
myndbanda og bændabókhald nefndi Egill enn fremur og greindi
frá því að Ræktunarfélagið hefði sótt um styrk til framleiðnisjóðs til
að ráða mann til að sinna þessu verkefni í bændabókhaldi en Ævarr
Hjartarson mun væntanlega taka það að sér.
Þóranna Björgvinsdóttir þakkaði skýrslur og taldi endurmenntunar-
námskeið vera af því góða og þeim þyrfti að halda áfram. Taldi hún
vanta kennslu og námskeið um rúllubindingu og varpaði fram þeirri
spurningu hvort endurvinna mætti plasdð. Þóranna ræddi um framtíð
Ræktunarfélagsins og Tilraunastöðvarinnar á Möðruvöllum og taldi
hún lítið berast af niðurstöðum þaðan.
Gunnar Sæmundsson greindi frá hvernig árgjöld einstakra búnaðar-
sambanda væru ákveðin, Gunnar taldi Ræktunarfélagið samstarfsvett-
vang búnaðarsambanda á svæðinu en menn þyrftu að huga að yfir-
byggingu félagsins. Ennfremur ræddi ræðumaður túnkortagerð og
sameiginleg útboð vegna vélakaupa og annarra rekstrarvara fyrir land-
búnaðinn. Taldi Gunnar að með sameiginlegu útboði mætti ná verð-
inu verulega niður.
Gunnar áleit að frumkvæði Aðalbjörns varðandi sameiginleg
innkaup á rúllubindivélam eftirbreytnisvert. Gunnar kom inn á bók-
haldsmál bænda og taldi hann að tölvur verði víða algengar innan
fárra ára. Gunnar Sæmundsson sagði að lokum að framtíð Ræktunar-
félagsins byggðist fyrst og fremst á því hvernig fjárhagur búnaðarsam-
bandanna verður tryggður í framtíðinni.
116