Vísbending - 23.12.2005, Blaðsíða 19

Helkaldir morgnar
í fordyri daganna,
tannhvítir geislar
við nótnaborð alniættis.
Hvað er heimurinn
annað en stjörnulaust helryk
í höndum ribbalda,
endalaus lygi og lögfræði,
enginn í kallfæri...
þegar allt er svo gamalt í ísskápnum
og ekkert nýtt undir sólinni
Tíminn er teip
sem spólar nú einungis fram á við
en ég þröngva mér áfram
í forhertu frostinu
og fimbulkulda
einsog þeir segja að það sé að tinna í Rússlandi.
Eg skil ekki þetta þras á þinginu
um pólitík, peninga og paradís
og allt þetta pungsveitta pönk
handa pakkinu...
A bak við mig er ekki neitt
nema stórbiluð björgin og baráttan
sem eitt sinn var háð um örfáar brauðsneiðar,
þá var kærleikur, kökur og kátína,
en nú heyrist ekki neitt
nema blúsinn í blokkunum,
jarmið í flokkunum,
ópin sem stíga úr börkunum
á öllum gráðugu kokkunum.
Já, allt svo gamalt í ísskápnum
ekkert nýtt undir sólinni.
. 10-