Frjáls verslun - 01.12.1952, Blaðsíða 13

E. Ó. P.:
„Það eru ekki aðrir meiri
Skugga’Sveisíar
hér á landi((
JJ ólaleikrit Þjóðleikhússins í ár er ,.Skugga-Sveinn,“
eftir Matthías Jochumsson. Leikrit þetta hefur löng-
um átt miklum vinsældum að fagna, enda þjóðlegt og
efnið landsmönnum hugleikið. Nem-
endur „Lærða skólans" í Reykjavík
sýndu leikritið fyrst fyrir um 90
árum, og síðan hefur það verið sýnt
oft, bæði hér í Reykjavík og víðs
vegar út um land.
Hlutverk Skugga-Sveins leikur að
þessu sinni Jón Aðils, en þeir eru
orðnir margir, sem hafa spreytt sig
á hlutverki þessu um dagana.
Engum getgátum þarf að því að
leiða, að þekktasti Skugga-Sveinn
okkar er einn af heiðursfélögum V.
R. og fyrrum formaður félagsins,
Erlendur Ó. Pétursson, forstjóri
Sameinaða, eða E.Ó.P., en undir því
heiti þekkja landsmenn hann bezt.
Hann hefur leikið hlutverkið oftast
allra manna eða alls 76 sinnum.
Þéttur á velli og með þrumandi
röddu túlkaði E.Ó.P. sinn Skugga-
Svein á áhrifamikinn hátt á leik-
sviðinu í K.R.-húsinu fyrir 20 ár-
um, og verður sú túlkun öllum minnisstæð, er til sáu.
E.Ó.P. hefur rifjað upp á skemmtilegan hátt afskipti
sín af leikstarfseminni, og þá auðvitað fyrst og fremst
Skugga-Sveins-hlutverkinu, eins og lesendur geta
kynnt sér hér á eftir. Þess má einnig geta, að E.Ó.P.
hefur ekki látið við það eitt sitja, að vera á laiksvið-
inu, heldur hefur hann að auki samið 5 revýur fyrir
sitt ágæta félag K.R.
„Hvað leikstarfseminni viðvíkur, þá veit ég naum-
ast hvort hreif mig fyrr, hún eða íþróttirnar. Árið
1910 stofnaði ég Leikfélag Vesturhæjar, og 17 ára að
aldri lék ég Skugga-Svein í fyrsta skipti, í stóru pakk-
húsi, svokölluðuin Stóra-Hala, við Bræðraborgarstíg.
— Leiktjaldamálari var Areboe Clausen, en sjálfur
var ég leikstjóri. Ég tókst ekki aðeins á hendur hlut-
verk Skugga-Sveins, heldur einnig
hlutverk Grasa-Guddu — og geri
svo aðrir betur!
Bæði þessi hlulverk lék ég 15
sinnum, veturinn 1911—12, en einu
sinni gerði ég alveg óvænta lukku,
en hefði þótt betur, að ég hefði
aldrei gert hana.
Ég var þá að leika Skugga-Svein,
en allt í einu tekur allur áhorfenda-
skarinn að hlæja, hró]ia og klappa,
svo að ég hélt að þakið ætleði af
húsinu. Vita skuld varð ég geypi
hamingjusamur yfir þeirri storm-
andi hrifningu, sem ég vakti. Ég
vandaði nú leik minn ennþá meir,
skældi mig, gretti og öskraði meir
en nokkru sinni.
Allt í einu var ég nærri dottinn.
Þá uj)pgötvaði ég þá hræðilegu
staðreynd, að ég hafði misst niður
um mig jiilsið — hennar Grasa-
Guddu — og það þótli áhorfendum
merkilegur Skugga-Sveinn, sem var í kvenpilei innan
undir gærufeldinum. — í það skipti tók ég hundrað
metra sprett út af leiksviðinu — með pilsið á hælun-
um — og án þess að ljúka við setninguna, sem ég var
hálfnaður með.
Alls hef ég gerzt útileguþjófur 76 sinnum á ævinni
— þ.e.a.s. í hlutverki Skugga-Sveins. Þar af 31 skipti
veturinn 1922, þá til ágóða fyrir Ólympíusjóð knatt-
spyrnumanna, og tíu árum síðar 30 sinnum í K.R.-
húsinu til ágóða fyrir mitt ágæta félag.
— Það eru ekki margir aðrir meiri Skugga-Svein-
ar hér á landi — og það tel ég mér á sína vísu til
ágætis“.
K.Ó.l*. í Rervi Skug-ga-Svcinti.
FRJÁLS verzlun
125