Frjáls verslun - 01.06.1955, Blaðsíða 10

Ljósm.: N. S.
lslenzku jerðalangamir stanza í jjallaskarði til að virða jyrir
sér hið spænska landslag. Zesar tíílstjori sézt lengst til hœgri.
gróðursæl liéruð meðfram Miðjarð'arhafsströnd-
inni. Langferðabíllinn oldcar var eklci af lakara
taginu, enda hafði hann fyrst verið tekinn í notk-
un fyrir liðlega mánuði síðan. Átti þessi skraut-
búni vagn eftir að vekja verðskuldaða athygli
og aðdáun hvarvetna þar sem farið var, sama
hvort var í litlu og fornfálegu þorpunum með
þröngu götunum, þar sem illmögulegt reyndist
oft á tíðum að aka. um fyrir jafn s'tóran bíl —
eða þá í stórborgunum, þegar ekið var eftir hin-
um fagurskreyttu breiðstrætum. Bílstjórinn okk-
ar hét Zesar — ágætis náungi, sem reyndist vera
réttur maður á réttum stað, Honurn var sér-
staklega annt um þennan fallega farkost, enda
þótt hann væri ekki hans eign. Það skipti ekki
máli í þessu sambandi, heldur hitt að forðast í
lengstu lög að rispa hann eða. skemma, því það
gat kostað hann vinnuna samstundis.
Við veittum því athygli, hve lítið var af bif-
reiðum á þjóðvegunum með spænskum skrá-
setningarmerkjum. Ba.r tiltölulega mest á bílum
frá öðrum löndum, og þá sérstaklega frá Þýzka-
landi og Bretlandi. Er ferðamannastraumurinn
til Spánar í stöðugum vexti, og orsakast það
ekki sízt af því hvað tiltölulega ódýrt er að
ferðast um landið samanborið við önnur lönd í
Evrópu. Annað var það líka, sem athygli okkar
beindist að, og það var hve öll jarðrækt var
stunduð á frumstæðan hátt. Á öllu okkar ferða-
lagi um Spán sáum við aðeins eina vélknúna
dráttarvél. Á öðrum stöðum var notazt við plóg-
inn og múlasnann eða þá handafhð. Virðast
Spánverjar eiga nokkuð langt í land enn sem
komið er hvað snertir ræktun landsins með full-
komnum tækjum, enda væri vaíalítið liægt að
margfalda afraksturinn með því að notfæra sér
ýmsar nýjungar í vinnuaðferðum, sem nú eru
viðhafðar t. d. víða í Vestur-Evrópu. Spánverjar
eru tvímælalaust nægjusöm þjóð, en hræddur er
ég um, að okkur Norðurlandabúum myndi íinn-
ast nóg um í mörgum tilíellum. Miklar and-
stæður má þar finna sem annars staðar, og verð-
ur manni þá ósjálfrátt hugsað til liins óhóflega
tilkostnaðar við skreytingu hinna óteljandi
kirkna hvar sem komið er í landinu. Getur mað-
ur í því sambandi ekki stillt sig um að gera sam-
anburð á hinum lítilfjörlegu híbýlum fjölmargra
manna víðsvegar um landið, sem grafin eru í holt
og hæðir. Víða má 'þó sjá þess merki að vel hafi
verið mmið hin síðari ár hvað snertir uppbygg-
ingu iðnaðar landsins svo og ýmsar aðrar fram-
kvæmdir svo sem bættar samgöngur o. fl.
Þó að Spánn sé nú frægur í augum margra
sem land nautabanans, þá er hann þó ekki síður
nafntogaður í augum Islendinga sem land appel-
sína og annarra ljúffengra ávaxta. Ekki þarf að
fjölyrða um það, hve almenningur hefur fagnað
því hér heima að eiga þess kost að geta aftur
keypt þessa vinsælu, suðrænu ávexti, sem því
miður voru forboðnir í allt of langan tíma. Við
landarnir höfðum því ekki fitla ánægju af því
að eiga þess kost að aka meðfram mestu appel-
sínuekrum Spánar í Valencia héraðinu, þar sem
framleitt er um 70% af allri uppskeru landsins,
og sjá með eigin augum þessar dásemdir í fullum
skrúða. Víðfeðmi appelsínuekranna er þarna
mikið og jarðvegur frjór, enda mikið um áveitur
frá nærliggjandi fljótum. Allir tóku því fegins
hendi, þegar ákveðið var að stoppa við einn
appelsínubúgarðinn og fá þar leyfi til að líta á
framleiðsluna og um leið tækifæri til áð teygja
okkur upp í trén eftir nokkrum ávöxtum til að
hafa með okkur í bílinn. Var gaman að sjá,
hvernig menn nutu þess að lesa. appelsínurnar
af trjánum þarna úti í guðsgx-ænni náttúrunni,
og gátu sumir ekki staðizt freistinguna um að
bragða á þessaiá nýju uppskei’u frá fyi’stu hendi
og aJgjörlega milliliðalaust. Ánægjan skein út úr
andlitum ]>eii*ra, sem renndu þessum fersku og
safamiklu ávöxtum niður þarna í skini síðdegis-
98
FUJÁLS VERZLUN