Frjáls verslun - 01.11.1959, Blaðsíða 31

hér var þá Denverborg í Colorado, seytjánda júní,
ekki nema það! Og gat nú ekki að mér gert að
hugsa heim: á Arnarhól og Lækjartorgið heima,
þangað sem blessað fólkið var að dansa ræl. Ég
fann mér hæli á gistihúsi einu, við Logan Street,
og nefndist Olin Hotel, þar var ég gestur eina. viku
í vor.
Nú verður sagt frá gamla Ben Cherrington doktor
og fyrrum prófessor, mínum gráhærða eldri bróður,
og liversu hann bar mig á höndum sér í Denver-
borg, hann gamli Cherrington. Ég gekk á fund hans
næsta dag, þangað sem hann sat í Klettafjallaskrif-
stofu sinni og stjórnaði Institute of International
Education. Hann horfði á mig brosandi litla stund,
með meiri velþóknun en aðrir menn gera að jafnaði.
„Það er gaman að hitta loksins mann líkan sjálf-
um sér,“ mælti hann um síðir, lágróma maður mcð
glaða birtu inni í svipnum, — „með sömu bakteríuna
í blóðinu, sömu lausu skrúfuna í kollinum. Hvernig
litist þér á við tækjum laugardaginn og sunnudag-
inn til þess?“
Ilann átti við veiðistöngina og fiskinn, regnboga-
silunginn í straumvötnum Colorado, það skildi ég
samstundis.
„Ég heyri að vinur minn Hoopes í Washington
hefur hvíslað orði í eyra þitt,“ sagði ég við gamla
Ben Cherrington.
„Já, orði sem gladdi mig. Við tökum á móti
mörgum gestinum hér frá útlöndum, eins og hún
Elísabet okkar Blanc getur vit.nað um, en þú ert
sá fyrsti sem hefur mína bakteríu í blóðinu — það
er eins og að hafa alltaf þekkzt — hvað finnst þér?“
„Þú sagðir það, doktor Cherrington, við höfum
alltaf þekkzt,“ sagði ég.
Brott genginn vir húsi hinnar alþjóðlegu mennta-
málastofnunar fann ég á öðrum stað með hjálp
góðra manna prentaða heimild um menntun, met-
orð og störf doktor Cherringtons. Ég tel ekki upp
hinar mörgu og háu lærdómsgráður hans frá fimm
frægum háskólum i Ameríku, en aðalfræðigreinar
hans eru þjóðfélagsfræði (Social Science) og Inter-
national Relation, sem ég held ég geti ekki þýtt,
þó ég viti hvað merkir, og meðan hann var enn
prófessor við Denverháskóla kenndi liann stúdent-
um sínum þessi vísindi. Árið 1938 fól Cordell Hull
utanríkisráðherra honum að skipuleggja nýstofn-
aða menningarmáladeild ríkisins í Washington, og
vann að því verki í tvö ár. Hann hefur margsinnis
verið kvaddur til að vera ráðunautur ríkisstjórnar-
innar í sérstökum menningarmálum og skipaður
fulltrúi Bandaríkjanna á alþjóðlegum ráðstefnum
víðsvegar um heim, þar á meðal í Suður-Ameríku
og austur í Asíu.
Ætli þetta nægi ekki til að gefa hugmynd um
veraldargengi og embættisframa garnla Ben Cherr-
ingtons og hvers álits hann nýtur hjá þjóð sinni,
ætli ekki það, þó þetta sé ekki nema smábrot af
öllu því sem hann hefur sér til ágætis unnið um
dagana. Og læt nú v'itrætt um það. Því það er
veiðiferð okkar vestur til Grand Lake sem í mín-
um augurn kórónar hvítt höfuð lians og fær mig til
að vegsama nafn lians og bera það yfir hafið og
inn í íslenzkar bókmenntir.
Það er fimmtudagur í dag, og ég gef gamla Ben
Cherrington nú næði til að undirbúa veiðiferðina
og beini athyglinni á meðan að öðru: Ilér er gamla
frú Denver komin og vill aka mér í bíl. (Ég týndi
niður réttu nafni hennar og gef henni því annað
fint nafn: Frú Denver.) Líklega rík frú því hún
hafði fcrðazt um víða veröld, og líklega gáfuð, því
hún talaði svo yfirlætislaust um þjóðir heimsins og
Guðmundur Deníelsson í Ameríku
FRJÁLS VERZLUN
31