Frjáls verslun - 01.09.1961, Síða 10

Síldarbræðslur á Sigluíjarðareyri: 1 Söbstad, 2 Bakkevig, 3 Goos. Haiíshroði kom snöggvast inn á íjörðinn sumarið 1915. Neðst
til hægri hin stóra síldarstöð Roalds og norðan við hana síldarstöð O. Tynes undir Hafnarbökkum.
liér og rak síðar skipaverzlun. Af Siglfirðingum, er
störfuðu hjá honum til margra ára, má nefna Hann-
es Jónasson, Snorra Stefánsson og Einar Eyjólfsson.
Hér verður ekki rakin starfsemi Goos, en telja má
líklegt að þeir mcnn, er gegndu trúnaðarstörfum
hjá honum, geri það, svo merkur er þessi rekstur í
siglfirzkri sögu. Það er kunnugt að Goos hafði gert
áætlanir um aukna afkastagetu bræðslnanna, þeg-
ar verðfall og sölutregða á lýsi og mjöli stöðvaði
áform hans.
Sören Goos var vinsæll og vel kynntur atorku-
maður, fjörmaður inikill og frár á fæti, og hann
vingsaði göngustafnum með ákafa, þegar hann
hafði hraðann á. Hann var mikill hestamaður og
hafði mætur á íslenzku hestunum, og ein bezta
skemmtun hans var sú að fá sér gæðinga og þeysa
suður í fjörðinn með kunningjum sínum. Goos bjó
hér ásamt fjölskyldu sinni á sumrin í snotru eigin
íbúðarhúsi við Tjarnargötu, „Gooshúsi“. Heimilis-
bragur var þar fágaður og marga bar að garði.
Heimili foreldra minna og Goosfjölskyldunnar voru
hér hlið við hlið, og því kynntist ég þessu fólki, en
allar þær minningar eru of persónulegar til þess að
þeirra verði getið hér. Það er þó óhætt að staðhæfa
að Goos var mætur borgari og einkar vinsæll af
hinum mörgu starfsmönnum, er unnu hjá fyrirtæk-
inu.
ByrjunarerfiSleikar
Samkvæmt framanskráðu voru komnar hér upp
fjórar síldarbræðslur við upphaf fyrri heimsstyrj-
aldar. Þessar bræðslur áttu við ýmsa örðugleika
að stríða, tæknilegs eðlis, eins og að líkum lætur,
en með natni og þrautseigju var þeim haldið í full-
um gangi frá vertíðarbyrjun og oft langt fram á
haustið. Margir af starfsmönnum þeirra höfðu yfir
að ráða starfsreynslu frá sams konar rekstri í Noregi,
er kom hér í góðar þarfir, og Siglfirðingar og aðrir
landsmenn, sem hér leituðu atvinnu á sumrin, kom-
ust furðu fljótt upp á lagið með að tileinka sér
þau handtök, er við áttu í rekstrinum. Á þessum
árum jókst fjöldi þeirra skijia, er þátt óku í veið-
inni, að miklum mun á hverju sumri, og það kom
fljótlega í ljós að bræðslurnar voru mikils til of af-
kastalitlar, svo stórtæk varð herpinótaveiðin um
þetta Ieyti. Afköst þessara fyrstu verksmiðja voru
á dag um það bil sem hér segir:
10
frjals verzlun