Frjáls verslun - 01.12.1977, Síða 41

Rektor: — Samkvæmt kjara-
dómi eru meginreglur þær, að
40—60% vinnutima kennara
skal verja til kennslu, prófa og
stjórnunarstarfa. Um mat
kennslu til vinnutíma setti há-
skólaráð reglur 29. nóvember
1973, og hlutu þær staðfestingu
stjórnvalda. Þær eru i 12 lið-
um.
Sérstök nefnd á vegum há-
skólaráðs undir forsæti háskóla-
ritara fylgist með áætlunum
kennara um þessa vinnu fyrir-
um og sérfræðingastofnana há-
skólans á þessu tímabili.
F.V.: — Hefur háskólinn sett
reglur um lágmark nemenda-
fjölda í einstökum greinum til
að kennslu verði haldið uppi í
þeim? Hvað eru margir í fá-
mennustu hópunum, sem kenn-
arar háskólans verja tíma sín-
um með nú?
Rekít'or: — Nei. Reglur um
lágmarksfjölda hafa ekki ver-
ið settar. Sennilega eru svona
Ekki hafa verið settar reglur um lágmarksfjölda í einstökum
greinum svo jiær séu kenndar. I sumum tilfellum eru 3 nem-
endur í tímum hjá háskólakennurum.
fram, sem kemur að verulegu
leyti fram i kennsluskrám, og
ennfremur uppgjöri eftir á,
sem lagt er til grundvallar, áð-
ur en yfirvinnugreiðslur eru
endanlega ákveðnar.
Eftirlit með fullnægingu
rannsóknaskyldu er erfiðara,
enda rannsóknastörfin margvís-
leg. Á vegum einstakra deilda
er þó reynt að fylgjast með á-
ætlunum kennara um rann-
sóknavinnu, sem lagðar eru
fram við fjárlagagerð og birt-
ir eru bæklingai* um rann-
sóknirnar eftir á. Verkfræði-
og raunvísindadeild hefur gefið
gott fordæmi í þessum efnum.
Öðru hvoru kemur út rit-
verkaskrá háskólakennara og í
Árbók Háskóla íslands fyrir
fyrra rektorstímabil mitt 1973
til 1976, sem kemur út í þess-
um mánuði, er að finna yfirlit
yfir rannsóknir og fyrirlestra
háskólakennara í öllum deild-
3—6 í fámennustu hópun-
um, einkum í endurtekinni
verkkennslu í sumum greinum
raunvísinda og einnig á þröng-
um sviðum hugvísinda, og þá
er oft kennt inni á kennaraher-
bergjum, ef þau eru nægilega
stór.
Vel kæmi til álita að setja
strangari reglur um lágmarks-
aðsókn í einstakar greinar, ef
þær eigi að kenna. Hver deild
beitir nú sínurn eigin reglum í
þessu tilliti, en háskólinn hef-
ur ekki sett neinar almennar,
samræmdar reglur.
F.V. — Er til athugunar að
fjölga námsgreinum við’ háskól-
ann, og hvaða greinar koma þá
helzt til álita?
Rektor: — Nei. Ekki í bili.
Á síðustu árum hefur m.a. ver-
ið bætt við hjúkrun, sjúkra-
þjálfun, tölvunarfræði, mat-
vælafræði og endurskoðun. Ó-
afgreidd eru nefndarálit um
fjölmiðlun og félagsráðgjöf að
minnsta kosti.
Þegar harðna tók á dalnum
með fjárveitingar fyrir 1 eða 2
árum, fannst mér rétt, að há-
skólinn færi sér hægt í nýjung-
um í bili, en reyndi þá frek-
ar að hlúa að því, sem fyrir er.
Mér finnst nú mjög aðkall-
andi, að aukið samstarf takist
með Háskólu íslands og öðrum
æðri mennta- og rannsókna-
stofnunum og er ég reiðubúinn
til að beita mér fyrir því, ef
áhugi er á því annars staðar.
Nefni ég sérstaklega Kennara-
háskóla íslands, Bændaskólann
á Hvanneyri, framhaldsdeild,
og Tækniskóla íslands auk
rannsóknastofnana atvinnuveg-
anna.
Að lokum get ég ekki stillt
mig um að nefna það, að æski-
legt væri að koma upp hlið-
Námsaðstaða stúdenta hefur
batnað mikið á síðustu ár,um.
stæðri námsbraut og er við há-
skólann í Tromsö í sjávarút-
vegsfræðum, þar sem blandað
er saman sjávarlíffræði, rekstr-
arhagfræði sjávarútvegsins og
tæknifræði sjávarútvegsins. Á-
skilin er allvíðtæk starfsreynsla
til að komast í slíkt nám. Þeg-
ar ég heimsótti háskólann i
Tromsö árið 1974 varð ég hrif-
inn af þessari námsbraut. Nú
eru fyrstu íslendingarnir þar
við nám og a.m.k. einn íslenzk-
ur kennari.
FV 12 1977
41