Frjáls verslun - 01.01.1992, Síða 7

UMRÆÐA UM TVÖFÖLDUN REYKIANESBRAUTAR:
MÁ FARA NÝJAR LEIÐIR?
NÚ ER TEKIST Á UM ÞAÐ HVORT NOTA MEGINÝJAR AÐFERÐIR TIL AÐ BJETA
SAMGÖNGUR í LANDINU EÐA HVORT ÁFRAM SKULIHJAKKAÐ í SAMA FARINU
Seint verða landsmenn sam-
mála um það hvar skuli tekið til
hendi í samgöngumálum þjóðar-
innar. Þar er um stórt verkefni
að ræða enda þjóðin fámenn í
stóru landi. Skattpeningar al-
mennings duga fyrir æ styttri
malbikuðum spottum ár frá ári
og samgöngukerfið líður fyrir
byggðasjónarmið enda hring-
vegurinn farinn að minna á slit-
rótta perlufesti. Því hafa komið
upp hugmyndir um að nálgast
vandann frá öðru sjónarhorni og
fara þá leið sem flestar þjóðir í
kringum okkur hafa valið: Að
heimila hlutafélögum að leggja
hluta vegakerfisins gegn vega-
tolli um ákveðinn tíma.
SPORIN HRÆÐA
Þótt langt sé um liðið frá því veg-
tollur var innheimtur af þá nýrri
Reykjanesbraut eru enn í dag til þeir
sem halda því fram að svoleiðis nokk-
uð eigi ekki við okkur Islendinga.
Menn minnast átaka við skúrinn, sem
stóð á Reykjanesbrautinni skammt
vestan við Straum, og þess hvernig
fór fyrir honum að lokum.
Vera má að jákvæð viðbrögð sam-
gönguyfirvalda við þeirri hugmynd,
að einkaaðilar af ýmsu tagi önnuðust
gerð vegganga undir Hvalfjörð í fyrra,
hafi hrundið af stað nýrri umræðu um
þessi mál. Samningur þáverandi sam-
gönguráðherra, SteingrímsJ. Sigfús-
sonar við hlutafélagið Spöl hf. var
undirritaður fyrir réttu ári. Sam-
kvæmt honum fékk fyrirtækið einka-
rétt til að koma á vegtengingu undir
fjörðinn og innheimta vegtoll af þeim,
sem óska að nota mannvirkið næstu
25 árin. Að því loknu eignast ríkið
göngin án endurgjalds.
TEXTI: VALÞÓR HLÖÐVERSSON MYNDIR: KRISTJÁN EINARSSON
41