Alþýðublaðið - 11.03.1970, Blaðsíða 15

Miðvitoudagur 11. marz 1970 15
Framhald af bls. 13.
Vilberg Sigtryggsscm, Árm.
Fararstjórn verður þannig
skipuð;
Jón Kristj ánsson, formaður
landsliðsnefndiar pilta,
Páll Eiiríksson, þjálfari,
Rúnar B j arnason, varaf or-
maður HSÍ.
Liðið fer utan fimmtudag-
inin 2. apríl.
Frannhald af bls. 2.
staðinn.
í þriðj a laginu sem þeir léku
bættist kassinn með strengjun-
um við enn bongóið datt út á
meðan. Það þarf orðfiman
mann til að lýsa hljóðunum
sem þeir framleiddu og ætla
ég því að láta ímyndunarafli
ykkar það eftir. Næst stóð höf-
uðpaurinm á fætur og tilkynnti
að pró'grammið vaeii rétt að
byrjia og með það sama settust
þeir allir sem einn maður og
fóru að fletta blöðum. Skyndi-
lega stóð einn þeirra upp og las
upptalningu af kappreiðum
norðan úr landi. Þá lásu þeir
nokkrar stölrur við almenn'an
fögnuð. Að lakum tóku þeir eitt
lag sem höfuðp'auTÍnm vældi í
gegnum tefeetil með miiklum
tilburðum.
BLUEiS COMPANY voru
næstir. Iílj óðfæri: saxófónn,
trompet, trommur, bassi, sóló-
gítar og OTgel. Samspil var
. mjög gott og voru ti'ompet og
saxófónn mjög vel samstilltir
eirnnig var trommuleikarinn ör-
uggur og ta'ktviss. Sön'gur.mjög
góður við þessa tegund tónlistar.
Orgelið vair áberamdi gott, enda
súpermaður í þvi sæti. Hávaði
fíamn'st mér nökkuð mikill.
Síðastir voru svo TATARAR.
Hljóðfæri: ba'ssi, 2 gítarar jog
trommur. Það fór fytrir Tötur-
um eins og Júdats á síðasta festi-
valli að allt öf l'angur tími fór
í að kom'ast af stað og gátu þeii’
því aðeins spiiað eitt lag. Bass'a
leibarilnn sá um sönginn og
kom þolkka'lega út úr því. Sam-
spil með ágætum og tro'mmari
sæmilegur. Ábea’andi beztur
fannst mér sólóleikarinn.
OO Valgeirsson.
KRÖFUR
Framhald af bls. 1.
1
koma málum sínum í l'ag.
Þess skal getið, að kröfurnar
á Vátryggingafélagið h.f. munu
í dag vena margfalt hænri en
upphæð tryggingafj árins, sem
um er að ræða í ráðumey.tjnu.
Þá hefur blaðið það eftir
áreiðanlegum heimildum, -áð
dómsmálaráðuneytið búist .við
því, að gjialdþrotabeiðni á Vá-
itrjigginigaféiagið komi fram
hvaða dag sem er, en þar Verð-
ur ekki um hlutdeild ráðuneyt-
isins að ræða, heldur annað
hvort stjómiair félagsins eð'a
kröfuhafa. 1
f viðtalinu við Óláf W. Stef-
ánisson kemur fnam, að þó að
nokkrar knöfur séu greiddar af
fénu í vörzlu ráðuneyti'sins og
mokkuð gangi á það fé, þurfi
það ekki endilega að þýða, að
viðkom'a.ndi félag væri gjald-
þrota, heldur í tímabundnum
gr'eið'Sluerfiðleiifcum. Sá mögu-
lei'ki er oft fyrir hendi, að fyrir-
tækið bjargi sér.
Það vekur athygli, að hluta-
fé Vátryggingiafélagsins er að-
einis 1.200.000 kr., en þess er
. þó að gæta, að árið 1/9153, þeg'ar
Vátryggin'gafélagið vair stofiráð,
vom 1.200.0100 kr. meiri venð-
mæti en í d'ag sautj án árum síð-
'ar. En hlutaféð þarf ekki .að
segjta alla söguna, því að þess
munu allmörg dæmi, að íslenzk
tryggingafélög háfi safmað sjóð-
um, sem h'afi gert þau traust í
öllum viðskiptum þó að hluta-
fé væri efcki mikið. ,—
HÆSTU VINNINGAR Hl
□ Þriðjudagmn 10. marz
var dregið í 3. flokki Happ-
■ drættis Háskóla íslands. Dregn-
ir voru 4.000 vinningar að fjár-
hæð 13,600,000 kr.
Hæsti vinniruguriinn, 500 þús.
'fcr. komu á númer 29ö’54. Voru
• .ailir fjórir heilmiðarnir seldir
í umboði Ai’ndísar Þorvalds-
'dóttur, Vesturgötu 10.
l'OO.OO'O krónur komu á núm-
-er 54686. Vom allir fjórir mið-
Haiur og Bensín
ALLAN SÓLARHRINGINN
VEITIH6ASKÁLINN, Geitbálsi
Leikfélag Keilavíkur:
É6 VIL FA
íí
arnir seldir í umboði Frímanns
FrínTannsson'ar i Hafniarhúsinu.
10 þús. krónur:
639 1963 3481 4613 5357
9324 96-13 9855 II1IO6 12271
14312 15095 15146 16178 17190
17376 19057 19338 19361 21819
2-2892 250,98 27092 28419
29553 29555 32027 34&91
40200 40258 41326 44425 44631
44915 45-7-60 48628 50796 51021
53271 54231 55930 56677
Leikfélag Keflavíkur hóf
fyrir' nokkru sýningar á brezk-
um gamanleik eftir Philip King,
sem hlotið hefur í íslenzkri þýð
ingu Sigurðar Kristjánssonar
heitið „Ég vil fá minn mann“.
Hér er um að ræða léttan
gamanleik, sem í sinni uppruna
legu mynd byggir glens sitt á
hjákátíegum árekstrum yngri
kynslóðarinnar og þeirrar eldri
og því teflt saman eilítið kostu-
legum fulltrúum beggja, sem
eftir oft í tíðum bráðskemmti-
legt vesen sýna áhorfendum
íram á, hversu lik manneskjan
er sjálfri sér og trú eðli sínu,
. þrátt fyrir hin ólíku tízkufyrir-
brigði hvers tíma.
Og glettnr lú er yfirleitt kom
ið skilmerkilega til skila, stund
um með sprelli, sem kynni að
keyra úr hófi undir öðrum kring
umstæðum, en nær í þessari
sýningu mjög sómasamlega að
þjóna tilgangi sínum, vekja
hressilegan hlátur góða kvöld-
stund.
Það væri fráleitt að fara að
rekja hér efnisþráð þessa leik-
rits, til þess er hann.of kostu-
legur, og auk þess má ekki
skemmá ánægju fyrir þeim fjöl-
mörgu leikhúsgestum, sem von
andi eiga eftir að leggja leið
sína á leiksýninguna og hlæja
ósvikið.
Það er enginn vafi á, að leik-
stjórinn, Helgi Skúlason, hefur
lagt mikla vinrtu í að gera sýn-
ingu þfessa mjög vel úr garði.
Verður að segjast eins og það
er, að samvinna hans og leilcara
hlýtur að hafa verið iheð af-
brigÖMm góð jafn mikla erfið-
leika og við hefur þprft að
glíma.
Félagsbíó hefur marga kosti
sem leikhús, góð sæti og sæmi-
legan hljómburð. En sviðið er
harla erfitt viðfangs, og þó að
þarna sé aðeíns um -eina setu-
stofu að ræða, hefur verið
óhjákvæmilegt.að grípa til sviðs-
bragðá, sem beinlínis 'banna á-
horfandanum að sjá annað en
það, sem hann á að sjá. En
Helgi hefur náð miklum hraða
í sýningunni, leikararnir hafa
sumir tileinkað sér hreyfingar
og fas, sem sóma myndu snjall-
asta atvinnuleikara með prýði.
Handbragð Helga setur sterkan
svip á þessa sýningu, og á hann
miklar þakkir skilið fyrir sinn
þátt.
Aðalhlutverki.ð, séra Arthur
Humphrey Ipikur Eggert Ólafs
son af hófsarttlegri kímni, sem
veldur því, að hann nær miklu
út úr -hlutverkiqu. Hlutverk
hans er vandasam’t, vandasam-
ara en önnur, vegna mótvægis-
ins, sem það -þarf að skapa gagn
vart öllum hasarnum, — og
Eggerti bregzt hvergi bogalist-
in.
Gassaganginn á Ingibjörg Haf
liðadóttir sinn mikilvæga jþátt
í að.skapa i hlutverki frú Carter,
sem hún leikur af mikilli prýði
og stakri leikgleði. Það sópar
að henni á sviðinu og hún hef-
ur titeinkað sér leik'brellur,
sem gera frammistöðu hennar
eftirminnilega.
Jónína Kristjénsdóttir leikur
Harriettu, syst.ur séra Arthurs,
og stjórnanda prestsetursins. —
Jónína er sannfærahdi í hlut-
verki sínu, fas hennar og svip-
brigði með miklum ágætum, en
röddin ekki sem bezt, og verð-
ur að ætla, að hún hafi lagt
hana of hátt, þannig, að hún
verður hljómminni.
■ Þorsteinn Eggertsson lék á
ýmsa strengi f hlutverki Péturs
(Harðjaxlsins) Graham, og
heppnaðist flest það, sem hann
reyndi við. Hann er framúrskar-
andi léttur í hreyfingum á sviði,
á auðvelt með að skipta um
gervi og fas, og tækist honum
að komast fyrir þann galla,
sem hendir stöku sinnum að
flýta sér um of að koma orðun-
um út úr sér, væri ekki gott að
segja, nema hann væri í fremstu
röð leikara.
Þórdís Þormóðsdóttir leikur
af miklum glæsibrag ekkjuna
Winifred Barrington Loeke, og
hefur þróttmikla framsögn og
skýra, en nær ekki mjög miklu
út úr gríninu, er í þessu hlut-
verki felst. Til þess er hún alltof
ungleg og „raffineruð."
Erna Sigurbergsdóttir leysti-
af mikilli prýði af hendi hlut-
verk Jósefínu de Brissac, og
byggist sú prýðis frammis.taða
á glossalegu gervi og ákveðinni
framkomu.
Anna Marteinsdóttir leysti
hlutyerfc Pixie Potter af hendi
:á eitirtektarverðan hátt, og er
þar áreiðanlega gott leikkonu-
efni, svo -glögg skil voru á Pix
ie fyrir og eftir þvott(l), að
umskipti má kalla.
Kristján Hansson fer með hlut-
verk Biskupsins í Lax, sem er
vandræðahlutverk og næsta erf-
itt að fá nokkuð út úr. En
Kristján stendur fyrir sínu, og
á sinn ríka þátt í því, að grínið
fellur í góðan jarðveg hjá áhorf-
endum.
Lei-ktjöldin gerðu þeir Hélgi
Kristi-nsson, Guðmumdur Si-g-
urðsson og Þorsteinn Þorstein's-
son. .H'a-fia þeiir leyst verfc sitt
-sómas-amlega af hendi miðað
við aðstæður, — en betur hefðu
þeir samt getað gengið frá upp-
-gan-ginum og svo garðtjiaildinu.
Leikfólagi Keflavíkur skal að
lokum þökkuð skemmtileg
kvöldstund og af hei-lum hu'g
sendar ámað-aróskir um, að
framtakssemin megi fæita því
marga, káta 1-eikhúsgesti. Því
þeir eiiga mifclia þöfcfc sfcilið,
sem á sig leggja fórnfúst stairf
©ð -afloknum erfiðum varnu-
degi ti'l að gleðjia samborgara
'sí-na, eiins og þessi leíksýnin'g
megnar sianmarleg-a. ,-i
Baldur Hólmgeirsson.
*• 4