Alþýðublaðið - 30.04.1970, Qupperneq 9

Fimmtudagur 30. apríl 1970 9
„Fólk þarf gcða aðstöðu til að ná sér eftir aðgerðir
og sjúkralegu.‘£
hún hefur nú, helzt í einhvexiu
sjúkrahúsi borgaTÍn'nar. Jafn-
framt tel ég, að borgarstjórnin
eigi að beilta áhrifum sínum til
lað unnt verði að launa nægi-
lega marga vaMlækna, svo að
ekki þyrfti að verða veruleg
bið á því, að fólik geti náð sam-
bandi við lækni í bráðum sjúk-
dómstilfellum. ,
fara á sjúkrahús frá
, þá er það skylda
gja konunni, að hún
og börnum á
Ég tel einnig 7-étt, að það
verði tefkið tii athugunar, hvort
ekki væri rétt að fjölga slysa-
vairðstofunum í bon’gimng þann-
ig að slysavarðstofa væ-ri við
hvern hin-na þriggja aða-lspít-
al'a borgarinn-ar. Þe-tta mundi
auðveld-a fólki að ná til slysa-
varðstofu, ef slys bæri að hönd
um, þair sem vegalengdir eru
nú or’ðnar miM'atr í borginni og
fara stöðugt vaxandi. —
— Mundirðu vilja breyta
starfstilhögun slysavarðstofunn
ar eða slysavarðstofanna/ ef
þeim yrði fjölgað, frá því sem
nií er? —
— Já, mér finnst koma mjög
til greina að starfstilhögun
slysavarðstofanna y-rði jafn-
framt breytt, þannig að þang-
að yrðu einnig fastráðnir aðri-r
sérfræðingar en skurðiæknar,
t.d. lyflæknar og bairnialæknar,
en með því móti yrði unnt að
veita almeriniingi betri þjón-
ustu, þegar henmair væri þörf.
Jafnframt væri eðlilegt, að
.samið yrði við sérfræðimga í
öðrum greinum, svo sem háls-,
nef- og eymalækningum, svo
að eitthvað sé nefnt, en þannig
gætu slysava'rðstofuirnar ávallt
.átt tiltæka hjálp þeirra. —
— Ber hinu opinbera ekki
skylda til að veita fólki lausn
á félagslegum vandamálum,
sem sjúkralegu og aðgerðum
hljóta að fylgja? —
— Jú, það er alveg rétt. —
Ýmis félagsleg vandamál fylgja
því, að fólk þurfi að leggjast
skyndilega inn á sjúkrahús. —
Tökum dæmi. Ef húsmóðir þarf
að fara á sjúkra'hús frá fullu
húsi af börn-um, þá er það
Skyld'a hins opinbera að tryggja
konunni, að hún geti farið frá
heimili og börnum á sjúkra-
húsið. Oft má það ekki dragast
le-ngi, að fólk gangist undir a-ð-
gerð, eftir að sjúkdóms hefur
orðið vart. Þess vegna ætti það
að vera hl-utverk Féllagsmália-
stofnunar Reykj-avíkurborgar
að gera konunni möguiegt að
fá heimilisaðstoð, meðan. hún
dvelur á sjúkrahúsinu, og jaffn
framt að tryggja henni hjálp
við heimilisstörfin, eftir að hún
er komin heim af sjúkr'ahúsinu,
á meðan hún er enn ek-ki fær
um að taka upp fullan starfs-
dag. Þessi þjónustia af háifu
hins opinbera er víða þekkt í
ná'grannalöndum okkar, t.d. í
Danmörku, þar sem þessi að-
stoð er skipulögð af sjúkra-
samlaginu.
Annað, sem mér er í hugak
og lýtur að félagslegu hliðinni,
er sú algera nauðsyn, að félags-
ráðgjafar starfi við öll sjúkra-
hús, því að oft er það svo, að
félagsleg vandiamvál geta gert
að engu þann bata, sem náðist
á sjúkrahúsinu.
— Hvað viltu segja um sam-
vinnu sjúkrahúsanna, Halldór?
— Þrjú aðalsjúkrahús borg-
ari-nnar hafa til þessa starfað
alveg sjálfstætt og óháð hvert
öðru. Má segja, að engin telj-
andi samvininia sé milli þessar-a
sjúkrahúsa, t.d. um uppbygg-
ingu og stofnun nýrra deilda
eða um starfsvið þeirra og
rekstur. Áður hafa komið fram
tillögur um aukið samstarf
sjúkrahúsann-a og eru þessar
tillögur byggðaæ á þeirri þörf,
sem áætlað er, að verði fyrir
sjúkrarúm í hverri grein á
næstu l'O—15 árum. Þetta er
áka-flega brýnt verkefni. Það
kostar þjóðfélagið mikið fé,
þegar hver pukrast í sínu horni.
Ég skal benda á annað atriði,
sem sýnir, hve aðkallandi það
er, að sjúkrahúsin hafi með sér
samvinnu. Bæði á friðar- og
styrjaldartímum verða sjúkra-
húsin að geta mætt þeim vanda,
sem fylgir fjöldaslysum. Reynd
iar fellur þetta atriði að veru-
legu leyti undir álmann'avarn-
ir og er því ekki vandamál
sjúkráhúsann'a og lækn'anna
einna. Einhverjar áætlanir
munu hafa verið gerðar um
það, hvað gera skal, ef fjöldai-
slys bera að höndum, en mér
vi-tanlega eru þessar áætlanir
aðeins til á pappírunum ein-
um. Ég held, að mér sé óhætt
að fullyrða, að flest sjúkrahús
borgarinhar séu í dag lítt eða
al'ls ekki undir það búin að
mæta fjöldaslysum.
Allir hljóta að gera sér grein
fyrir því, að meira þarf til en
að ei-nhver tæki séu geymd í
birgðaskemmu, öll á ein-um
stað, ei'nhvers staðar í borg-
inni eða utan hennar; ef þessi'
tæki eru þá til. Tækin verða-
að vera til staðar á sjálfum
sjúkrahúsunum. Þá er ekki síð-
ur mikilvægt, að starfsfólkið
á sjúkra'húsunum þekki þessi
tæki og sé þrautþjálffað í með-
ferð þeirra. Öðru vísi kemur
slíkur viðbúnaður að harla litlu
gagni.
Þá er augljóst, að sjúkrahús-
in þurfa ætíð að haffa vara-
vatnsforða og neyðarrafstöðv-
ar, ef vatns- og rafmagnskerfi
borgarinnar bregzt. Það er
skylda borgarstjómarinmar að
sjá svo um, að nægur aðbúnað-
ur sé ávallt fyrir hendi á sjúkra
húsunum, þannig að hægt sé að
mæta fjöldaslysum, sem áuðvit
að gera ekki boð á und'an sér.
— Ef við förum þá að slá
botninn í þetta viðtal, hvað
viltu segja að lokum, Ilalldór?
— Það er eindregið skoðuni
mín, að sú ábyrgð hvíli á þeirn,
sem stjóma hverju bæjarféla'gi,
að borgurunum sé tryggð fuli-
n-ægjandi heilbrigðils'- og ffé;-
lagsleg þjónusta. Og með full-
•nægjandi á ég ekki aðeins við,
að nægi-legt sé, að þessi þjón-
usta sé betri en hún var t.d.
árið 1940, heldur að hún sé
eins og þekking árið 1970 g&t-
ur veitt hana bezta. — H.E.H.
ÚTBOÐ
Tilboð óskaist í jarðvinmi vegna by-ggingar
á nýrri bækistöð fyrir Rafmagnsveitu
Reykjaví'kur við Ármúla hér í borg.
Útboðisgögn eru afhent í skrifstofu vorri
gúigu 2.000.00 króna skilatryggmgu’
INNKAUPASTOFNUN REYK3AVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
21. fulltrúaþing
Sambands íslenzkra bamakennara
verður haldið í Melaskólanum í Reykjavík
5.—-7. júní 1970.
Helztu mál 'þingsins verða:
Launa- og kjaramál.
Kónnaramenntunin.
Tillögur til breytinga á lögum
sambandsinS.
Stjórnin.
Hvar næst ?
Hver næst ?
DREGIÐ 5. MAI
Vinningar gera hvorki mannamun né staðarmun. Gleymið ekki að
endurnýja. Síðustu forvöð fyrir hádegi dráttardags. Happdrætti SÍBS