Alþýðublaðið - 26.06.1970, Page 2

Alþýðublaðið - 26.06.1970, Page 2
2 Föstudagur 26. júní 1970 n □' Einn af gamla skólanum er á imóti míni- og maxi- pilsunum. Ofbeldisverk algengari gegn stúlkum sem ganga r r _ • i 1 mxni. En ég segi konur fallegar þrátt fyrir alls konar uppáfiiiningar í klæðaburði, en ekki vegna hans. Siðferði virðist standa í sambandi við hvað flíkur heita fremur en hvað þær exru. Eru flíkur ekki fyrst og fremst til skjóls? Sagt er: „aðlaðandi er konan ánægð“, en ég segi: ánægð er konan aðlaðandi. ’ 0J EIN AF GAMLA SKÓL- ‘ ANUM skrifar um fatnað ' ungra stúlkna, telur að það sé að bera í bakkafullan Iækinn að lýsa áliti sínu á slíku, en kveðst samt vilja biðja mig fyr ' ír nokkur orð þaraðlútandi. — • Hún segir m.a.: Einhver furðu- ’ leg- breytingagimi kom fyrir ' nokkru í kvenfatatízkuna, pils styttust óhóflega, en em svo 1 skyndilega komin niður í rist- * arkrók; það er þó bót í máli ' að meðalsíddin er líka komin », móð, hin svokölluðu midipils. 1 v ÞU GERÐIK GOTT, Gvend- ' or minn, að segja eitthvað af viti um þessa tízku, því einsög ; 'Esnhver sagði við þi-g í bréíi ’ um daginn þá situr þú við veg- inn og virðir fyrir þér allt sem fyrir augu ber. í mínum aug- um eru mini-pilsin afleit tízka, gerir konur yfirleitt álappaleg- ar því fáar eru svo vel vaxnar og með fallega lagaða fætur að þær þoli slíka afhjúpun. Maxi- flíkumai- em hins vegair önnui- vitleysan £rá. í gamni hefur verið sagt að það þurfi emgaL götusópara ef allar konur faii að ganga í skósíðum pilsum því þær ann-ist það starf með piisunum, og mér rann stund- um í vetur til rifja að sjá ung- ar og faUegar stúlkur dragandi slóðann á eftir sér í snjó og krapi. ' ÉG KÆRI MIG. ekki um að vera sett á bekk með siðferðis- postulum. En mér finnast stuttu pilsin jaðra við ósiðsemi. í reyndiimi er þetta liklega svo, því maður heyrir frá Vestur- heimi að ofbeldisverk gegn stúlkum í stuttum pilsum séu algengari helduren öðmm. —. M.iditízkan er skynsamlegt meðal hóf og ætti að gera eitt- hvað til að hjálpa henni um vinsæidir. — Ein af (gamla skólanum“, v EIN AF GAMLA SKÓLAN- UM gerir mér helduren ekki grikk með því að biðja mig að segja eitthvað um kvewfata- tízku. Ég lít nefnilega þannig á að kvenfatatízka komi engum við nema konum. Kcmur em nefnilega fallegar þrátt fyrir alls konar uppáfinnángair í klæðnaði en ekki vegna þeiirra, enda halda þær sér til hver fyrir annarri en ekki fyrir karl mönnum, auk þess sem tízka og tildur er aðallega stríðsmáln. ing, til þess maiint að auka kon- unni sjálfstraust og þrek í heiminum, í samkvæmislífdnu og á götunni. í*ær em ekká að halda sér til fyrir eiginimönin- unum eða kæmstunum, sízt af öllu er þörf á að halda sér til fyrír þeim, enda var einusimni sagt; „Svo hengiirðu vírmsl i hárið á þér svo hreimt enginn friður á koddanum er“. Það undarlega ^samband milli karls og korru sem kallað er áat kem- ur ekkert við klæðnaði eða tizku. Það er mjög sérkenm- legt sálufélag, ef ég má nota það orð. Hrifningin virðist koma fyrst, svo ályktunin um hvort einhver er myndarlegur eða sætur. Þetta sást á sögu um blindan maim sem kværrtist óskaplega stórskorinni og Ijótri konu, sem á hirrn bóginn var mesta mannkosta kona. Svo heppnaðist læknum alð geifa manninum sjónina, og þá varð aumingja korran alveg frá sér i af kvíða því nú gæti maður • hennar séð hvílík herfa hún vaeri. En hvað skeður? Viðhorf mannsins komu fram í þessum orðum hans: „Undarlegt að ég sem var bl’indur skyldi hitta á að velja mér fallegustu kon- una í borginni“. EN ÞETTA ER HREINN útúx-dúr því ég átti að tala um kvenföt. Ég sé ekki að mini- pilsins þurfi að skoðast sem afleit tízka. Þau eru kannski eðlileg. Konur vilja vera kon- ur og þau enx kannski andsvar þeirra gegn þeirri áráttu karl- manna að ápa allt mögulegt eftir þeim, bæði um hártizku og fatnað. Konux í stuttu pilsi verða líklega að teljast meira ögrandi en hinar sem í síðum flíkum ganga, en það er bara fyrst, þetta sem er kallað sið- ferðiskennd i samskiptum kynj anna er aðallega varai. Engum dettur í hug að finna að því þótt konur séu á bikinii-baðföt- um á almannafæri, en ef þæi- kæmu fram á nærbuxunum og brjóstahöldurunum einum fata held ég að færi að þjótoa í tálkn unum á sumum. Það er því auð séð að siðferðið stendur í nán- ara sambandi við það hvað flíkur heita heldur en hvað þær eru. \ ÉG HELD AÐ UNGU STÚLKURNAR eigi að klæða sig eineog þeim sjálfum finnst fallegt. Þær eru sjáifar falleg- ar afþví þær eru ungar, lífs- glaðar og hamingjusamar. f inínum augum er flík aHs ekki úniform heldur til þess að veita skjól. Föt eiga að vera- passlega hlý, þægileg að vera í flest gerviefni eru t.d. verri að vera í en ull og baðmull — og svo hrein og snyrtileg. Gallrnn við tízkuna er ekki hve hún er skringileg, allt eir skringi- legt sem ea- óvanalegt, heldur hve hratt hún breytist svo fólk er naumast búið að slíta út eldri flikum þegar það þyrfti að fara að fá sér nýjar. Ainnars er um að gera að láta tizkuna ekki ráða um of yfir sér. Sér- vitringamir sem ganga allt öði*u vísi til fara en fólk flest eru skemmtileg tilbi*eytin:i. EINHVEUN TÍMA var saigt: „Aðlaðandi er konan ánægð“, gott ef þetta var ekki bókar- heiti. Þarmeð er gefið í skyn að konan þurfi að gera allan skrattann til að verða aðlað- andi og þar á eftir geti hún vænzt þess að vera ánægð. En ég sný þessu orðtaki við: — Ánægð er ko'nah aðlaðandi, og tel það sönnu nær. I>að er aðal- ati*iðið að fólk sé ánægt, ham- ingjusamt, eðliiegt og frjálst. Eðlileiki, í merkingunni upp- gerðarleysi, virðist í sjálfu sér vera bæði hamingja og fegurð. Ungviði aif öllum tegundum eru allra skepna eðlilegust og um leið und-antekningai-laust fögur og sjarmerandi. Má ég nefna sem dæmi kópinin sem sýndur var í sjótwarpsfréttunum fyrir skemmstu. Ef konur verða. á- nægðari af því að ganga í stutt- um p.ilsum, ja þá hrópa ég húrra fyrir þeim klæðnaði. — ELnu sinni heyrði ég um mann sem al'ltaf gekk með gulrót á bakvið annað eyrað. Útaf fyrir sig er það ekkert vitlausara en að ganga með hálsbindi eða hvít an klút uppúr brjóstvasanum. Og ef þessi vani gei-Si manrrinn ánægðari, var þá ekM tilgang- inum náð? r ÉG ER HRÆDDUR um að „einni sem er af gamla skólan-. um“ finnist að ég svari hentni útí hött, en afsökun mín er sú að ég hef útaf fyrir sig eniga skoðun á hvort mini maxi eða midi eru beztu pilsin. •— petta er 'það leiðinlega við vinnima, fiðeins igiftir imeMn. Ég Ixeld 'við verðum að athuga vega- Láttu ekki svona ,maður, sérðu ekki að kertið' aftur. > ég er í símanum! Grín á góðviðrisdegi

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.