Alþýðublaðið - 04.07.1970, Qupperneq 5

Laugardagfur 4. júlí 1970 5
Alþýdu
Maclid
Úfgefandl: Nýja útgáfufélagMI
Framkvœmdastjóri: Þórir Sncmundsson
Eitstjórar: Kristján Bcrsi Óláfsson
Sighvctur Bjurgvinsson (ób.)
Rftstjómarfulltrúi: Sigurjón Jóhnnnsson
Fréttastjóri: Vilhelm G. Kristiusson
Auglýsingastjórl: Sigurjón Ari Sigurjónsson
Prcntsmiðja Albýðublaðsins
l
I
f
I
l
Samráð v/ð stéttarfélögin
Ríkisstjómin hefur óslkað eftir því við 'samltöfk
verkafólks og vinnuv’eitenda, að tekin sé upp sam- -
vrnna -milli iþessara þri'ggjia aðila ium athugun á und-1
irbúningi og aðdranganda kjarasamninga svo og tii-1
lögugerð til úrbóta. Með þessum tiknœlum héfur ■
rí-kislstjórnin tekið frumkvæði í sínar hendur enl
vitað er að ýmsar hugmyndir eru ofarléga á baúgi *
bæði meðal samtaka launþega og atvinnur'ektenda
um úrbætur í .samniingamálum.
Eins og bunnugt er tóku saimningarnir í vor milli
verkafólfcs og vinnuveitenda mjög fangan tírna.
Kvöldið, Sem isamningar tókuöt við verkalýðsfélög-
in iræddu blaðamenn Alþýðubfeðsins við nokkra for- I
ystumenn verkalýðsfélaganna, ,sem starfað höfðu að I
samningagerðinni. Þeir voru á einu máli um að"
samninigarnir he-fðu tekið allt of langan tíma — mifclu
Íengri tíma en nauðsynlltegt hefði verið og æskilegt.
Þegar samningar voru gerðir hafði verkfali staðið
nókkuð á fjórðu viku. Verkföll ieru ætíð erfið, ekki
aðeiíbs fyrir þjóðarbúið í hefflld1, heidur ekki síðúr
fyrir þá, sem í verkfallsbaráttunni standa. Og verk-1
fallið í vor, eftir erfið ár, var vissuiega erfitt fyriir I
iáglaunafólkið á ísiandi. Þess vegna skiptir það "
alla aðiia, og þá, ekki sízt verfcafólk, miklu máli, áð I
Verkföll dragist ekki á ianginn vegna þes!s að ein-1
hverju sé ábótavant í skipuiagningu saimnihga ellteg1- .
<ar að þar megi betur gera. Og einmitt þéss Vegna I
hefur ríkisstjórnin ósfcað eftir samvinnu við samtök I
vinniuimarfkaðar/inis jumi jat|hú|gtafh. á vandamáiúm jTl
sambandi við samningagerð og hugsanlegar tillögur I
til úrhóta í þeiim efnuim.
Það er mjög lífcliegt, að samltök vinnulmarkaðarins I
geti orðið sammáia um ýmMeg slík atriði, endá þótt I
þau muni vitaskuld grteiná á varðandi ýmis önnur..
T. d. aná nefna, að mikið hteíur verið rætt um nauð- I
©yn þtess bæði í samtökum launþtega og atvinnurek- fl
tenda, að igera sáttasemjarastarfið áð föstu 'enrbætti, ■
en það hefur hingað til verið aukastarf þeirra, sem I
því hafa gegnt. Með því að gtera starf sáttasemjara ■
að aðai'starfi og fá honúím nauðsyniegt starfslið gæti I
hann fylgst mteð kjUramálum á vinnumarkaðinum |
állt árið um kriníg og væri því miklu betur undir-1
búinn en ella er tii sambingagerðar kæmi.
Jafnframt myndu fiestir vera sammála um það, að |
eésfkilegt væri að samtök atvihnurekenda og laun-«
þega hefðu með sér reglulegt samráð árið um fcring I
ýarðandi kjaramál. Þessi lteið hefur m. a. verið farin 1
í nágrannalönidunuim og þótt gefast Vel.
Ýmiis slík atriði kæmi vissulega tii greina að sam-1
komulag nœðist um milii samtaka atvinnurekenda *
©g launþega og þau gætu auðveldað mjög samninga- I
Viðræður og ,flýtt fýrir lausn kjaradteilná.
. Alþýðúblaðið Iteggur þó áherzlu á að engar slíkar
breytingar séu gerðar nema í góðri samvinnu viði
veikalýðshreyfinguná í landinu. Það ber alþingiis-1
mönnum og ráðherrum Alþýðuifloklksins að tryggja. *
ERLEND MÁLEFNI
T atcher
- Kona með beiní nefinu
Q l*ví befur veríð sleg-ið fram
að nýi forsætisráðherrann í Bret
landi væri kvenhatari. Svo mik-
ið er vfst að hann er maður ó-
kvæntur. Og sem piparsveinn
virðist hann ekki hafa mikla
reynsiu af konum. Margt bend-
ir minnsta kosti í jþá átt, og ef
tii vill má á sama veg skilja það,
hvaða konu hann hefur vaiið til
að taka sæti f ríkisstjórn sinnl,
eina kvenna. Frú Margaret Tat-
cher er nefnilega kvenmaður
með bein í nefinu, og þess vegna
er það ef til vill bara ágætt að
fleiri konur skuli ekki vera ráð-
herrar f sömu stjórn.
Frú Tatcher er sögð stíf og
harðskeytt. Hún er orðhvöss, en
ih'efur ekkert á móti þvií að henni
sé svarað í sömu mynt. Einn af
kunningjum hennar hefur sagt
að það sé líkt og að eiga í hörð-
um tennisieik að taía við hana.
Hún er vel menntuð og greind,
og geriir sér þess fulla grein.
Hún vMl vel, en hefur einnig
hugrekki til að skipta um skoð-
un, ef svo ber undir. Hún er
kona, sem lætur engan vaða of
an í sig.
Frú Tatcher, sem nú hefur tek
ið við embaetti ménntamálaráð-
herra, faeddist haustið 1925 og
er því enn ekki orðin 45 ára
■gömul. Faðiv ihennar var kaup-
maður, borgarfuilltrúi og um
skeið borgarstjóri í Grantham.
•ýar gtíkk Margaret i kvenna-
skóla, vel metinn einkaskóla,
fékk siðan styrk til náms í Ox-
ford og lauk þaðan prófi í riátt-
úrufræðum með efnnfræði sem
aðalgi-ein. Að prófi loknu starf-
aði hún í fjögur ár sem efna-
frasðingur við rannsóknastörf
hjá iðnfyrirtéeki, en í frístund-
um lagði ihún .stund á lögfræði.
Hún fékik rruilflutningsley.fi 1954
og fjaillaði sem lögfræðingur að
allega um skattamól. Stjórnmála
áhugi hennar kviknaði snemma
og' á stúdentsárunum var bún
formaður félags ihaldsmanna við
Oxford-háskóla. Kún bauð sig
fram til þings við aukakosning-
ar bæði 1950 og 1951, en það
var ekki fyrr en 1959 að hún
náði kjöri í kjördæmi í Norð-
ur-London.
A fyrsta þinginu sem hún sat
átti hún því láni að fagna að fá
sarrrþykkt lagafrumvarp, sem
hún flutti, um að heimiia al-
menningi að fylgjast með fund-
um í sveitastjórnum, en áður
höfðu blaðamenn einir haft rétt
til þess. í stjórn uihaldsflokks-
ins fyrir 1964 starfaði hún sem
aðstoðarráðherra í trjrgginga-
málaráðuneytinu, en þegar í-
haldsflokkurinn komst í stjórn-
arandstöðu gerðist hún talsmað
ur flokksins í húsnæðismálum
og skyldum málum.
begar Edward Boyle hvarf úr
skug'garáðuneytinu sem talsmað
ur flokksíns í menntamálum, tók
frú Tatcher við stanfi hans, og
nú hefur hún sem sé tekið við
yfirstjórn menntamálaráðuneyt-
isins. Stefna hennar ií skólamál-
um er sú að varðveita einka-
skólana og mismunandi mennt-
unarleiðir, en hún er andvíg þvi
að koma á sams konar skólum
fyrir alla. eins og verkamanna-
flokkurinn stefnir að.
i
Hún er yfirleitt frekar hæá'-’a
megin í íhaldsfiokknum. Húnler.
meðmælt því að dauðarefsing
verði lögileidd á ný, en í kjin-
þiittamáiunum er hún harður
andstæðingur Powells. Sem ráð-
herra er ekfei líklegt að bun
gangi út frá nokkru sem fyiir-
fram gefnu, því .að hún er ftl-
þekkt fyrir að setja sig vand-
lega inn í öll þau mál, sem hún
þarf að fjalla um.
Frú Tatcher hefur verið köll
uð dæmigerð miðsLéLlar'húsmóð
ir. Hún á tvítoura, pilt og stúlku,
og það er sagt að hún vilji h4ld
ur koma of seint á Iþýðingar-
mikinn fund en vanrækja 'að
gefa börnunum morgunverð.
Eiginmaður hennar Denis Tat-
cher, sem hún giftist 1951, var
major í stórskotaliðinu á strúðs-
árunum, en er nú framkvæmda
stjóri Casírol og fleiri fyfir-
tækja.
Hér áðán var sagt, að fi*ú Tht-
cher væri kona með bein í nef-
inu. Hún er jþað í svo ríkum
mæli, að því h'efur stundúm
verið spáð að hún eigi eftir a'ð
verða f.vrsta konan í embætti.i'or
sætisráðherra í Bretílandi.
(Apressen
G. Haraldsen).
*
PLÖTUSMIÐIR - HJÁLPARMENN
'Z-:. t £
Óskum að ráða 'nú 'þegar menn til j ’ j
RAFSUÐU og PLÖTUSMÍÐI. } i >
Upplýsingar ígefur yfirverkstjóri. ; (
. . .< . .. - .i
■ - V *
LANDSSMIÐJAN