Alþýðublaðið - 15.10.1970, Blaðsíða 6
6 Fímmtudagur 15. október 1970
f-] í nýstárlegri bóik eftir Er'ch
von Daniken, „Heimhvarf til
1 stjarnanna", kemur höfundur
mfeð margar sk-ernmtilegar til-
gátur um uppruna guða og æðri
vera sem hann telur hafa verið
geimfara frá öðrum og háþró-
aðri plánetum en okkur. Hér
Éara á .eftir nokkrir kaflar úr
bókinni:
Hvenær sem ég stend frammi
fyrir einhverjum minjum frá
fiorsögulégri tíð á ferðatögum
! tninum um heiminn, þá spyr ég
ejálfan mág: Er það víst, að
1 ekýringar fornleifafræðinga og
annarra vísindamanna á nota-
1 gildi og tilgangi þessa hlutar
séu réttar?
•Getur ekki verið, að þeim
' hafi stundum skjátlazt? Að við
þurfum að endurskoða staðhæf-
ingar þeirra í ijósi nýrrar
reynslu? Að eftir því sem vis-
indum og tækni fleygir fram
opnist fleiri leiðir til skilnings
og skýringa?
Við skulum taka dæmi. Árið
-1968 var ég í síðustu ferð minni
' um Suður-Amerfku og kom þá
m. a. til Tiahuanaco á bólivísku
hásléttunni þar sem fundizt
hafa fornminjar er sýna merki-
' !ega verkfræðikunnáttu kyn-
þáttar sem talinn er hafa lifað
á jörðinni áður ’en Inkarnir
komu fram á sjónarsviðið.
Þarna var tvöföld pípulögn
höggvin ur steini, slípuð og sam
sett 'eftir ölium kúnstarinnar
reglum og stóð hvergi að baki
þvi sem bezt er gert á okkar
dögum.
Þetta er sögð vera forn vatns
leiðsla.
En aðeins efri helmingurinn
af steinpípunum hefur fundizt.
Hvað hefur orðið af þeim neðri?
I>að væ;ri hægt að veita vatni
eftir honum einum, en efri
Eru
arfsagnir
irúar-
bragðanna
um guði
og æðri verur
byggðar á oljósum
minningabrofum
um heimsóknir
geimfara frá öðrum
og háþróaðri
plánefum!
h'elmingurinn einn sér er harla
líl'Us virði.
Nema það hafi aldrei verið
gerður neinn neðri helmingur.
Nema þetta hafi aldrei verið
vatnslögn.
* GeimstöSin í Tiahuanaco
Vjð skuium hugsa oikkur aðra
skýringu. Helgisagnir og fornar
steinmyndir tjá okkur, að guð-
irnir hafi átt sér mót í Tiahuana-
co áður en mennirniir voru skap
aðir.
Það þýðir á geimaldarmáli:
Geimfarar frá annarri plánetu
byggðu sína fyrstu geimferða-
stöð á bólivísku hásléttunni. Þeir
höfðu yfir að ráða háþróaðri
tæknifræðilegri íþekkingu og
gátu notað hjálpargögn með
svipuðum hætti og við notum í
dag lasergeisla, kjarnorku og
rafmagnstsdki.
Getum við e.kki litið svo á, að
tvöföldu steinpípurnar hafi ver-
ið notaðar til hlífðar orkutaug-
um sem lagðar voru milli bygg-
inganna í geimstöðinni? Og að
enginn „neðri helmingur“ hafi
nokkru sinni verið til?
Menn sem höfðu nægilega
venkfræðikunnáttu til að gera
rör eins og steinpípurnar í Tia-
huanaco myndu aldrei hafa lát-
•ið sér detta í hug að leiða vatn
eftir tvöföldum steinpípum —
þeir hefðu þá fre-kar borað helm
ingi víðara gat í steininn til að
hleypa tvöföldu vatnsmagni í
gegn.
Og þeir hefðu fremur haft
gatið ávalt en kantað, því að
það er alltaf hætta á, að óhrein-
indi safnist fyrir í hornunum.
Þeg'ar spænsku landvinninga-
mennirnir spurðu íbúa landsins
um fornmenninguna í Tiahuana
co, höfðu þeir engin svör á reið
um höndum.
Þeir vissu ekk i annað en það
sem helgisagnirnar skýrðu frá
— að Tiahuanaco væri sá stað-
ur þar sem guðírnir hefðu skap-
að manninn.
Ég leyfi mér að halda fram,'
að sömu guðirnir hafi búið til
þessar steinpípur scm aldrei
hafi verið notaðar sem vatns-
leiðsla,
* Guffirnir ekki tómur heilaspuni
En.ginn vedt, og enginn getur út-
skýrt hvernig á því stóð, að
menn á forsögulegum tímum
skytldu geta leyst tækn.iiþrautir
sem jafnvel nútimamenn treysta
sér tæplega til að fást váð.
Sú tilgáta hefur verið borin
fram, að aflvaki allrar þróun-
ar og afrelka mannanna hafi ver-
ið þrá þeirra að líkjast guðun-
um, löngun þeirra til að þókn-
ast guðunum, rækja skyldur þær
sem guðimir hafi iagt þeim á
herðar, verða sjálfir að guðum.
Guðir v'erða að vera ofjarl-
ar mannanna. Þeir verða að
geta gert kraftayerk. Máttur
þ'eirra verður að várðast óend-
aniegur, vísdómur þeirra tak-
markalaus.
Ef guðirnir væru einungis
heilaspuni og ímyndun mann-
anna, myndu þeir eldíi hafa'ork
að lengi á hugi mannkynsins.
Þess vegna er ég þeirrar skoð
unar, að guðirnir sem trúar-
brögðin tala um, hafi verið raun
verirtegir- menn. En um leið svo
hálþróaðir og voldugir menn, að
þeir hafi v;érið sem guðir í au'g-
um forfeðra okkar. Sannleikur-
inn um þá hefur brenglazt í arf-
geymd og goðsögnum, en hann
var upþrunalega sannleikur
engu að síður.
* Mannfórnir byggSar á
brengluðum minningum
Við hugsum um hjartaflutninga
SCm eitt af kraftaverkum lækna
vísindanna nú á dögum. En eru
þeir nýtt fynirbrigði í sögunni?
Ég svara iþví neitandi. Ég
held, að vitsmunaverur sem
heimsóttu okkur á forsögulegum
tímum og dvöldust hér („Með-
an guðirnir gengu meðal mann-
anna barna"), hafi haft miiklu
stórkostlegri tækni á sínu valdi
en þá sem mannkynið á jörðinni
hrevkir sér af í dag.
Og á einhvern hátt sem við
sk'ljum ekki ennþá, hafi þeir
sáð frækornum þekkingar sinn-
ar í óvitund mannikynsins. Þar
séu gevmdar uppgötvanir og upp
finningar bæði nútíðar og fjar-
lægrar frámÖðar.
Nú eru meira en tuttugu ár
liðin síðan menn byrjuðu á ti.l-
rau.num með líffæraflutninga.
En það var ekki fyrr en.hjarta-
flutningarnir komu til sögunn-
ar, að farið var að óskapast í
blaðaskrifum og draga í efa sið-
féfðislegan rétt lækna til að
fíytja hjörtu úr einum manni í
annan. Ef til vill 'sættiim við
ojíktn' eliki \>ið 'áð trúa'-því; að-