Helgarpósturinn - 22.05.1995, Blaðsíða 18

FRETTIR
M WN U ÐWGUi R*22

Stöðuverðir
DREIFA RÓSUIVl
Þessa dagana er verið að
gera breytingar á gjald-
skyldu bílastœða í mið-
borg Reykjavíkur. Því
miður felast þœr ekki í
því að gjald í stöðumœla
sé fellt niður heldur er
verið að lengja þann
tíma, sem mönnum er
skylt að borga í stöðu-
mœla. Eftirleiðis þurfa
menn því að borga í
mcelana frá klukkan 10-
14 á laugardögum og al-
veg til klukkan 18
mánudaga til föstudaga
í stað 17 áður.
Til að sefa bíleigendur
lét Bílastœðasjóður
stöðuverði sína dreifa
rósum undir rúðuþurrk-
ur bt'la á laugardaginn.
Einnig hefur sjóðurinn
ákveðið að ókeypis verði
fyrst um sinn í bíla-
stœðahás á laugardög-
um.M
Mogginn
RÆÐUR ÁTTA NÝJA
Það þykir tíðindum sœta
að Morgunbiaðið, blað
allra landsmanna, hefur
ráðið átta nýja blaða-
menn í sumarafleysing-
ar. Þetta þykir merkileg-
ast i Ijósi þess að Mogg-
inn hefur ekki ráðið
marga nýja menn til
starfa síðastliðin ár.
Ástœða aukningarinnar
mun stafa afbœttri af-
komu blaðsins, meðal
annars vegna fjölgunar
áskrifenda á kostnað
DV. /þetta sinn var
haldið próffýrir vœnt-
anlega blaðumenn og
þreyttu sextíu manns
prófíð. Af þessum sextíu
voru átta ráðnir og ósk-
ar Pósturinn þeim vel-
famaðar í starfíM
Barist um Kolaportið
„Þegar ég skráði þetta sem
vöruheiti fékk borgin tækifæri til
að tjá sig um málið sem hún nýtti
ekki. Þess vegna tel ég að nafnið
sé mitt núna,“ segir Jens Ingólfs-
son hjá Kolaportinu, en hann er
búinn að skrá nafn þess hjá firma-
skrá og glímir nú við bílastæða-
sjóð borgarinnar um nafnið.
Reyndar hefur nafnið verið skráð
hans eign síðan 1991. Jens segist
vilja að borgin taki upp nafnið
„Bílageymslan í Arnarhóli" á það
sem fyrrum var Kolaportið.
Jens segist hafa skrifað mörg
bréf — meðal annars til borgar-
stjóra — án þess að borgin hafi
tekið við sér. Hann ætlar að fylgja
því alla leið að fá að halda nafn-
inu, sem sé nú löglega skráð hans
eign.B

^LTMAM-
OÞMO
XCK V««5 A DÍV(

°torch*ýS I0.4 Sund
ays U
Jens Ingólfsson hefur skrásett Kolaportið sem vöruheiti og
vill að borgin hætti að nota það nafn.
„Afskaplega hlynntur skýrari fjárreiöum“
„Ég er afskaplega hlynntur
þeirri stefnu að skýra fjármál
stjórnmálaflokkanna og hef alla
tíð haldið þeirri stefnu í þeim
málum. Mér finnst þetta alveg
sjálfsagður hlutur, því að stjórn-
málaflokkar eiga í raun ekki að
hafa neitt að fela og þurfa því
ekki að breiða yfir neitt. Þetta
hefði mátt koma til fyrir löngu,
því að framlög hins opinbera til
stjórnmálaflokka hafa verið allt-
of há gegnum tíðina.
Reyndar er ég einn af örfáum
þingmönnum er alla tíð hafa
greitt atkvæði gegn slíkum fram-
lögum til þingsins þegar um það
hefur verið kosið, og þegar
ákveðið var að hefja fjárveitingar
til útgáfustarfsemi stjórnmála-
flokkanna barðist ég gegn því án
teljandi árangurs, því þessir
flokkar mynduðu sterka blokk
um veitingarnar svo ógerlegt var
að breyta því. En varðandi breyt-
ingar á framlögum hins opinbera
til einstakrar starfsemi finnst
mér fátt eitt hafa hækkað jafn-
mikið og framlög þingsins til ein-
stakra stjórnmálaflokka, meðan
allar aðrar fjárveitingar hafa al-
gerlega verið í sama farveginum
og ekki gengið gegnum sama
kvóta og það sem um er rætt.B
/ blaðinu sl. fímmtudag
var rangiega greint frá
því að skrifstofur
Heimsmyndar hefðu
verið innsiglaðar og
starfsmenn ekki komist
til að sœkja persónuleg-
ar eigur. Þetta er rangt
og eru viðkomandi beðn-
ir veloirðingar. Hið rétta
er að skrifstofur Heims-
myndar hafa verið fíutt-
ar að Skipholti 25, þar
sem þœr verða eflirleið-
is, þannig að hvorki fyrr-
verandi ritstjóri Heims-
myndar né aðrir höfðu
uðgang að fyrrverandi
skrifstofum ritstjórnar í
Hafnarstrœti 11. Engum
vandkvœðum var hins
vegar bundið fýrirþá að
nálgast persónulegar
eigur sínar þar.
Ritstj.
an árangur. Ekki fannst berja-
fata Bjarna né húfan sem hann
var vanur að hafa á höfðinu,
köflóttur sixpensari. Við Hóla-
hóla er land ekki hættulegt til yf-
irferðar né hætt við að menn
lendi í villum, en ef farið er út af
því svæði taka við gjótur og
land verður erfiðara og hættu-
legra yfirferðar. Leitað var alla
vikuna og skipti fjöldi leitar-
manna hundruðum. í einu dag-
biaðinu stendur að 3. septemb-
er hafi Slysavarnafélagið hætt
leit og hún hafi ekki borið árang-
ur. Fyrstu vikuna eftir að Bjarni
hvarf var veður mjög hagstætt
til leitar og svæðið stórt og um-

rJ*tf

fit-
ruxr.
"■n,i
h' *'&*£*,

Bjarni fann meöal annars upp netadrekann sem sést hér.
AGtlST

að martröð
,>að var sunnudaginn 25. ágúst 1975 sem Bjarni Sigurðsson,
79 ára vélsmiður í Ólafsvík, hvarf eins og jörðin hefði gleypt
hann. Ekkert hefur komið fram sem gæti gefið minnstu vísbend-
ingu um hver örlög hans urðu, þrátt fyrir umfangsmikla leit
þaulæfðra björgunarsveitarmanna og sjálfboðaliða.
Bjarni Sigurðsson átti heima í
Ólafsvík og rak þar lengst af vél-
smiðju og verslun í tengslum við
hana. Hann var maður dagfars-
prúður, harðduglegur og hagur
mjög. Meðal annars fann hann
upp netaskífuna sem hefur
reynst mjög vel og létt mörgum
fiskimanninum róðurinn. Hann
fann einnig upp netadrekann,
sem hann er með á myndinni
sem fylgir þessari grein. Þó að
Bjarni væri orðinn aldraður og
minnið eitthvað farið að gefa
sig vann hann í smiðjunni
flesta daga. Hann hafði á að
skipa traustu og góðu fólki,
bæði til vinnu í smiðju og versl-
un. Börnin hans höfðu að mestu
leyti tekið við rekstrinum og þar
með létt af föður sínum ábyrgð-
inni. Fjölskyldubönd voru sterk
og það má segja að lífið hafi leik-
ið við Bjarna þó að hann væri
orðinn ekkjumaður og árin þetta
mörg að baki. Ekki mun Bjarni
Sigurðsson hafa erft nein auðæfi
en byggt upp fyrirtækið af eigin
rammleik.
Þennan sunnudag fór hann til
berja ásamt dóttur sinni,
tengdasyni og börnum þeirra.
Eitthvað var fleira af fólki með í
ferðinni og var farið til Beruvík-
ur á svæði þar sem nefndist
Hólahólar, en það er yst á Snæ-
fellsnesi. Fjölskyldan lagði bíl
sínum á vegarslóða upp í Tung-
urnar, en jíaðan var örstutt í
berjalandið. Veður var óaðfinn-
anlegt, sól en fremur kalt. Nokk-
uð var hvasst þarna undir Jökl-
inum beggja vegna við Hólahóla
en skjól í Tungunum þar sem
fólkið var við tínslu. Bjarni ætl-
aði á undan fólki sínu að bílnum
til að fá sér kaffisopa, en þegar
samferðafólk hans kom að bíln-
um um stundarfjórðungi síðar
var hann hvergi sjáanlegur og
fannst ekki.
Leit hófst um klukkan fjögur
og komu björgunarsveitir frá Ói-
afsvík og nærliggjandi stöðum
til leitar og auk þess fjöldi sjálf-
boðaliða. Um klukkan 23 á
sunnudagskvöld var haft sam-
band við Slysavarnafélag ís-
lands í Reykjavík og beðið að-
stoðar. Þá var útvegaður hjálp-
arhundur frá Hjálparsveit skáta
í Hafnarfirði og var honum kom-
ið á svæðið með þyrlu frá varn-
arliðinu. Einnig fóru með þyrl-
Leitarsvæðið er rauðlitað á kortinu
Maðm
riH*. . j
pMlSt
Sn£1/iJerj“n<>
***« uZ !U1
vlku. ívoa,,í.v*r'
hel<n<,mCBí n ír,r>
Hundurinn rakti slóö frá þeim staö þar sem bíllinn stóð og út á aðaiveg-
inn, en þar hætti hann. Hvergi annars staöar á leitarsvæðinu gerði hann
sig líklegan til að rekja slóð Bjarna.
unni menn frá hjálparsveitinni an árangur. Ekki fannst berja-
til að vinna með hundinn við fata Bjarna né húfan sem hann
leitina. Hundurinn rakti slóð frá var vanur að hafa á höfðinu,
þeim stað þar sem bílinn stóð köflóttur sixpensari. Við Hóla-
og út á aðalveginn, en þar hætti hóla er iand ekki hættulegt til yf-
hann. Hvergi annars staðar á irferðar né hætt við að menn
leitarsvæðinu gerði hann sig lík- lendi í villum, en ef farið er út af
legan til að rekja slóð Bjarna. því svæði taka við gjótur og
Þess má geta að Bjarni var í land verður erfiðara og hættu-
skóm sem hann notaði sjaldan legra yfirferðar. Leitað var alla
og getur það hafa haft þau áhrif vikuna og skipti fjöldi leitar-
á hundinn að hann náði ekki manna hundruðum. í einu dag-
þeirri lykt sem þurfti til að geta biaðinu stendur að 3. septemb-
rakið slóð mannsins. er hafi Slysavarnafélagið hætt
Á mánudag voru um 500 leit og hún hafi ekki borið árang-
manns við leit á svæðinu auk ur. Fyrstu vikuna eftir að Bjarni
flugvéla og minni þyrlu Land- hvarf var veður mjög hagstætt
helgisgæslunnar, en leit bar eng- til leitar og svæðið stórt og um-
fangsmikið sem leitað var á, eins
og meðfylgjandi kort sýnir. Á
svæðinu voru við leit dag hvern
í heila viku hátt í 500 manns. Eft-
ir rúma viku héldu heimamenn
áfram Ieit þó að flestar leitar-
sveitir sem komu lengra að
væru hættar og farnar til síns
heima. Það þarf ekki að orð-
lengja það að fólk í byggðarlagi
Bjarna leitaði hans fram í snjóa
án þess að finna neitt sem vísað
gæti á þann stað sem hann væri
að finna. Auglýst var eftir hon-
um í fjölmiðlum, bæði á íslensku
og einnig á ensku, ef ske kynni
að hann hefði misst minnið og
fengið sér far með bíl, en hann
hafði stundum haft það á orði
að sig langaði að fara á bæ sem
er nokkru innar á Snæfellsnes-
inu. Ekkert kom út úr þessum
auglýsingum og þykir þessi til-
gáta fremur ósennileg en þó
ekki með öllu útilokuð. Eftir að
snjóa leysti vorið eftir fóru
menn enn að svipast um á þess-
um slóðum, en eins og áður seg-
ir án árangurs.B
r„Bjarni ætlaðiá
undan fólki sínu
að bílnum til að fá
sér kaffisopa, en
þegar samferða-
fólk hans kom að
bílnum um stund-
arfjórðungi síðar
var hann hvergi
sjáanlegur og
fannst ekki.“
Hér sást
Bjarni síðast.
f