Alþýðublaðið - 07.01.1971, Side 5
PÁLL HANNESSON:
ÁAÐGERA MENN AÐGAMAL
□ Kjarasamningar BSRB hafa
heldur betur komið róti á hugi
manna, enda réttiaetinu mis-
þyrmt, á mönnum traðkiað og
helzt í burtu spai'kað á bezta
■ aldri. Ég er til dæmis einn af
þeim starfsmönnum tollgæzl-
unnar sem stórtapa á þessu
„samninga“-pexi. Þannig er, að
heiit launastig hefur verið
þurrkað út. „Samkomulagið"
allt virðist Vera ein endateysa
af ósamræmi og mistökum, —
byggt af misskilningi, svikum
og hreinum aulahætti, a. m. k,-
hvað snertir tollverði. Meira að
segja hefur formaður Tollvarða-
félags íslands, sem sæti á í
sjólfu kjarai'áði, látið svíkja
sjálfan sig og sína samflokks-
menn í launum, og svo ræki-
lega, að engin von vir-ðist með
leiðréttingu. Til lítils kom hann,
sá góði kunningi minn, í bæinn
að norðan. Hann ætti eigin-
lega að' fara með sama mjólkur-
bílnum aftur norður, sem hann
kom með í bæinn.
- Á. ég þarna við 15. launa-
flokk, eða aðstpðarvarðstjóra.
Hins vegar til samanburðar má
geta - þess,, að ænginn laun'a--
flokkur hjá lögr'eglunni er lægri
en 16. flokkur. O.g fá þeir þann
, fipkk nýliðar í labb- og rabb-
liðinu, er einskis þurfa að gæta
er á götuna kemur en þess, að
ekki verði ekið ofan á þá. Þó er
það haft eftir fjármálaráð-
lierra, að hann vilji gera vel
við sína menn. Þannig er ég
sjálfur í starfi, s!em ekki er
lengur til — eftir tæplega 30
ára þjónustu og sjálfsatgt er
það rannsóknarefni lagalega
sóð, hvort slikt stemzt. En þetta
er ekki aHt, heldur er af fleiru
að t.aka. — Heyrzt hefur, að
a. m. k. 40 manns við tolltstjóra-
cmbættið, sem 'gjörþekkja toll-
málefni á íslandi, muni aug-
l.vsa eftia- stöifum á frjálsum
atvinmiitn'arkaði. Nýtt sjónarmið
h'2'f'Ur leinnig skotið upp koll.
ínuim. Það er afhausun'ar-við-
liiorfið. Eldri stadfsm'enn skuli
ekki njóta núverandi viðurken.n
ingar fýrir fýrri störf. Og finn-
ist smáveila I heilsufari, eða
ef iþrekið er farið að þverra,
iþá skal aflóga þeim sömti. Lög
ifrum'skógarins, þar sem. shann er
svartastur, skulu framv. gildá,
ieins og að framan er getið um
15. launaEokkinin, og síðar verð
'Ur nánar drepið á. Hausararnir
eru harðir karlar, og væntan-
lega sjálfir við góða heiteu. Og
engum skal hlíft, ja, nema aufi-
■vitað iþeim með rétta hugarfarið,
og sem teni réítu mlegin í
sljórnmiálum, og aðstöðlu hafa.
IÞá skiptir menntun og fyrri
stömf ekki máli, og reyndiar ekk
ert það er hið svokallaða starfá
mat segir til uim. Enda 'er allt
það kram eintómt píp. Það held
ég á® öl'ldm rí(ki&starfsmpnnum,
sé loksins orðið Ijóst nú, jafn-
vel þeim toeggáfuðustii og' ein-
iföldiuslu, og lik-a þeim sem þótt
lulsit leiga „istu'ðningsmehn" og
„vildarvini", alilsstaðai-.
Gallagripir fýrirfinnast í öll-
uim störfjum, og siðgæðið -er alf-
■Stætt og ýmsir aðeiiis' rett lafa
fyrir vierkan Bakkcéar, og af
öðru'm heilsufai'sástæðium, og
skiia þö 'góðuni störfum sem
öðn'urn eru e'kki fær ssm hétúr
stendur á fyrir o. s. 'frv. Og teru
menn ekki helzt heiðraðir frá
Bessastaðabúimú, þegar mienn
eru kcmnir í kön og til eiiiskis.
nýtir?
Einnig kemur í ijóss, hvað
sjálfan mig snertir, að ýmis
persóni.l’eg atriði koma til áiiia,
sem ekki eru tilgreind í regvun-
uim 'Um starfsmat. Og róguf, og ,
níð setm siprottið 'er atf'sj'úkaiE'gri
öfund og annarl. lágkúru, eða
atf ónafngreindum fra'mákappa
tollgæzlunnar, viðmkenndir
þættir, s-cin taka ekai tillit tdl.
Enda «er því haldið fi-am mann;i
á millí, að magasýrustai'fscmj
mannsins h.afi tfengið böð frá
heilanium um stórt embætti og
imikil fyrhheit. Hér er í ra'dn-
inni um að ræða markvissar
hreinsanir, til þesis síðan að upp
hefja nýbyrjuð ungmenni í
gæzlunni, ungtmenni sem hafa.
verið mótuð og hailaþvegin á
æskilegan máta á þröngu sviði
mannlífs, sennilega í embættis-
pólitískum tilgangi. Það á að
afdanka heilt lið a-f mönnum ,ó
bezta aldri með reynslu og þekk
ingu áfanna, og gera þá að mark-
lítusri kynslóð. Og irfkið stendur
fyriT þessu. Þó hafa engar- breyf
ingar átt sér stað á starfsfyrir-
kom-ulagi, né samdráitur, né
vegam tæknin»ar —- ekkert iþeös
háttar. Við eigum bara að víkja.
Það skal ekki verða. Eg er þá
ekki gamall KR-ingur og ís.
'liand.smeista'ri, ef það. gerist. Og
meir en það — ég hóta að g<er-
ast rithöf'utndur. Slíkan mann
ieða menn, sem að svona starf-
semi standa verður að bremsa
í tæka tíð. Mér ef «uk þess
sagt að stjórnmálaflokkai'nh’
geri yfirlteitt sitt bezta
til að halda þeim í skuggan-
fi'iin. Kannski lerju Það einhverj-
ir ómerkilegir afglapar úr Stór
holtinu, sama sinnis, stem
stjórna ntárggreindum nianni. —
I.ögreglumenn eru anftans ,e3lis
en toHsnetm. -Það er ekki vist
aS menn gei:i sér það ljóst.
I Og i ' fjármáláráðuneytinu ér
einhver iniktil „þröskuldur.'.‘
Foraaga þessa máls ler öll hin
tfróðlliegasta, jafnvel iþótt „sam
komulags" - atriðunu.m sé
sleppt, að sinni. Það er þó senni
legt að lífsskeið miif í th’.tgæzl.-
unni allt frá árinu Í942, eigi
frek'ar hsitra í æfjminningurn.
bókirienntalegá séð, Verð ég þá
að lcrja á henni aftur þar .sem
frá vair horfið. En ég var kom-
inn að Fraimnesveginium í kring-
(ím 1930. Þar koma m. a. við
sögu Bjarni Guðsmaður og
Benedikt Gröndal aiiþ.m. En
sleppum því. Þess í stað skai
hér 'sögð. dæmisaga í tilefni af
upphafinu vegna áramóbanna.
Það er nefnilega þannig ú-
statt fyrir mér nú, eins og fyrir
manni einum við sama embælti
- Fframh. á bls. 4
ipij|Mit»!i|j: i'’“,'|iíiir|1til
' vpZ ...lýC 1'ltM;
ít,f' I . II'.', II. i:i't'i I H-11«>I" 3
V ;'V , I
...........;-í-1
íÉÍiÍÍÍll: 11
a eitt noiner
Árið 1971 mun Happdrætti Háskólans enn einu
sinni stíga feti framar. Nú eiga viðskiptavinir
Happdrættisins kost á því að fjórfalda vinninga sína.
í stað þess að vinna eina milljón í. einum flokki,
getið þér nú tvöfaldað, þrefaldað éða. fjórfaldað
vinninginn með því að kaupa sama númerið í allt.að
fjórum flokkum. Þessir flokkar nefnast E, F, G og H.
Happdrætti Háskólans, eina peningahappdrætti
landsins, greiddi rösklega 241 milljón í vinninga
á síðastliðnu ári, Happdrættið býður yður nú að
margfalda. vinningsupphæð yðar. Hafið þér gert ráð
fyrir þessum möguleika?
Sláið fjórar flugur í einu höggi — látið umboðsmann
Happdrættisins tryggja yður sama númerið í öllum
flokkum strax í dag.
Á morgun gæti tækifærið verið glatað,
SPYRJIÐ UMBOÐSMANNINN UM
NUMÉR YÐAR í HINUM FLOKIvUNUM
HAPPDRÆTTl
HÁSKÖLA
ÍSLANDS
UNDUR
□ ALÞJÓÐLEGA sýningin,
„Kemi-70“, sem stendur yfir
í Mos'kvru sýnir glögglega ótak-
markaða möguleika efnafræð-.
in.nar og leggur enn einu sinni
áherziu á.það, að hún.er.einn
helzti máttarstólpi nútíma-
menningar.
A En hvað þetfa er
gómsætt konfekt . . .
Utan við sýningarsal Sovét-
ríkjanna var gestum boðið upp
á konfekt með. teinp. Að visu
var ekkert tte á boðstólum, en
konfektið þeim mun. ljúffeng-
ara. Konfekt þetta höfðu efna-
fræðingar búið til, að mestu
leyti.
ýmsum kann að þykja það
vitlaust uppálæki að búa tri.l
kemískt sælgæti,. En: þvi . niið-
ur eru .ekki allir sem þol.i
venjuieg sætindi. - .
. Það er að vísu villandi að
tala um kamískt sæigæti, því
að allt það sælgæli, sem þarna
Var á boðstólum var úr náttúr-
fegum hráefnum. En sykrinuiri
var sleppt og í. staðinn notaó
,„kisi]it“, sem er ennþá sæt-
ara.en SEkkarín, Kis.ih't er unn-
ið úr hýði baðmuliar og maís-
stönglum,.
í matvælaiðnaðinuin.er noík-
im ýmísskonar -hvata -að verða
útbneidd. T.d, er hvatirn
„pektilasa“ til margr,a hluta
þarfíegur. Verksmiðjur sem
framleiða ávaxtasafa.geta auk-
ið framleiðn' sína um allt að
20% með því að notá pekti-lasa.
Sumar tegundir ávaxta 'tg
berja, t.d. plómu.r og sólbar
get'a illa, frá sér safani>. Pektii-
asa. fjórfaldar. safamagnið, sem
næst úr. þe.ssum ávöxtum. —
Pektilasa hefur mikið verið
notað í brauðg’orðum upp á
síðkastið, þar sem brauðið lyft-
ir sér betur og ilmar .enn betur.
A Tómatar á ...
svamþdýnum
Ýmsir-.'i'áku óneifahlega upp
stór augu- er þein:;sáu stóra
græna tómatarunna, ssm uxu
þarna i sýningarskálg Soyét-
ríkjanna. Þeir vorp nefnilega
ekki gróðursettiö'í jai.ðveg held
•Fframh. á bls. 4
FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 1971 5