Alþýðublaðið - 24.10.1975, Blaðsíða 1

alþýðu
n fTiTTil
207. TBL. - 1975 - 56. ÁRG.
FÖSTUDAGUR 24. OKTÓBER
Ritstjórn Sföumúla II - Sfmi 81866
Eldflaugabúnaður á
íslenzk varðskip?
A
- Sjá bls. 5
frídegi kvenna
sjá greinar í opnu
/
Við getum
unnið
sömu störf
Hún á frí í dag!
Samstaða hjá
r- sj ómönnum
Það var eins og herskipafloti
væru á ytri höfninni i gær, en
þar lágu 7 Reykjavikurtogarar.
Einnig var innri höfnin troöfull
af bátum, bæði stórum og smá-
um. Eins var með allar hafnir
allt frá Hornafirði til Akureyr-
ar, en á öllum höfnum á þessu
svæði voru fiskiskipin i verk-
falli. bó var vitað um nokkra
togara, sem enn voru að
veiðum,en þeirvoru: Karlsefni,
Mai og Suðurnes, en hvort þeir
geta haldið þessum veiöum
áfram er ekki vitað, en þó er lik-
legt að svo sé ekki. bótt ein og
ein undantekning sé til, þá er
samstaöa i þessu verkfalli mjög
sterk.
Alþýðublaðið hafði sam-
band við nokkra sjómenn, sem
voru á vappi kringum höfnina
og spurði þá álits á framgangi
verkfallsins. Fyrst hittum við
að máli þá Smára Einarsson og
Sveinbjörn Kristmannsson,
skipverja á Stiganda RE 357.
Þeir sögðu að algjör samstaða
væri i þessu máli hjá þeim, sem
þeir höfðu talað við, og héldu
þeir að sama væri um skip-
stjóra, jafnvel þótt að sumir
þeirra væru i vasanum á út-
gerðarmönnum. Komið hafði til
tals að þeir ættu að fara út, en
það kæmi ekki til mála, enda
þýðir það ekkert, þar sem allir
hásetarnir væru harðir á sinu.
Otgerð Ásborgar RE, sem er
tsbjörninn hf, hafði gefið fyrir-
mæli um það áð þeir ættu að
fara út klukkan 6. Þess vegna
tókum við vaktmanninn um
borð tali. Hann heitir Einar
Jónsson og sagði hann að þeir
myndu örugglega ekki fara út,
þótt aö útgeröin vilji og þýðir
þvi ekkert fyrir þá að gera, þar
sem samstaðan sé það sterk.
„Ekki geta þeir rekið okkur, þar
sem það fæst enginn maður til
þess að fara á netin, en viö erum
að fara á ufsaveiðar, en vorum
áður á ýsuveiðum, og fiskaðist
ekki einu sinni fyrir kælivatni á
vélina”. Þessa sögu höfðu allir
þeir sjómenn að segja, sem við
töluðum við.
„Nei, ég ætla ekki úr öskunni i
eldinn, lieldur ætla ég að vera á-
fram i öskunni”. Þetta sagði
Kristrún Kristjánsd-viö blm.
Alþýðublaðsins, er við höfðum
af henni tal i tilefni kvennafris-
ins. Kristrún, sem er 16 ára
gömul, byrjaði að vinna við
sorphreinsun fyrir fjórum vik-
um síðan. Er við spurðum hana
um starfið, sagði hún:
„Þetta er alveg ljómandi
starf, þótt það sé svolítið erfitt á
köflum, cn ef svo ber við, að það
sé eitthvert vesen, eru starfsfé-
lagarnir alltaf reiðubúnir til
hjálpar, enda var ég mjög
heppin með flokkinn, sem ég
lenti i.”
Af hverju hún valdi þetta
starl', sagði Kristrún: „Ég valdi
þetta starf bæði út af þvi að ég
fæ sama kaup og karlmenn, sem
væri betra en hún fengi annars-
staðar, og tii þess að sýna fram
á það, að kvenmenn gætu iika
unnið sömu störf og karlmenn”.
Hvort þetta væri ekki hrásiaga-
leg vinna i vetrarveðrinu, svar-
aði Kristrún þvi til: „Nei alls
ekki, mér finnst miklu betra að
vinna úti, heldur en inni, eins og
hjá isbirninum, þar sem ég
vann siðast. Þetta er miklu til-
breytingarikara starf, hcldur en
að vinna inni, alltaf á sama
stað”. Er við spurðum
Kristrúnu, hvar i bænum henni
þætti erfiðast að vinna, sagði
liún að Fossvogurinn væri erfiö-
astur, þvi að þar væri svo mikið
af tröppum. Að lokum spurðum
við Kristrúnu, hvort hún ætlaði
að taka sér fri þann 24. Sagði
hún brosandi að auðvitað mundi
hún gera það.
Eftir að við höfðum spjallaö
við Kristrúnu, tókum við stutt
spjall við Þórarin Hafberg,
verkstjóra Kristrúnar, og
spurðum hann, hvort að fleiri
kvenmenn hefðu unniö hjá hon-
Framhald á 11. siðu.
Smári
Og
Svein-
ætla að skála
VERÐLAGSSTJÓRI KANNAR
MÁL BÍLABORGAR FREKAR
ar frá Svíum!
„Hér er um það að ræöa, að við
leggjum annan skilning á gild-
andi reglur um álagningu, en
verðlagsstjóraembættið gerir.
Við teljum okkur vera að flytja
inn varahluti og meðhöndlum þá
sem slika, en verðlagsyfirvöld á-
lita að hér sé um að ræða fylgi-
hluti bifreiða. Það er hins vegar
mjög mismunandi hvernig fram-
leiðendur bifreiða afhenda þær,
sumar eru með fylgihlutum, sem
aðrir kalla varahluti.” Þetta
hafði einn af framkvæmdastjór-
um Bilaborgar að segja um rann-
sókn sem nú stendur yfir hjá
verðlagsstjóraembættinu á mál-
um fyrirtækisins. „Málið varðar
hluti eins og tjakk, hjólkoppa,
felgur, sportfelgur og fleira. Bil-
arnir ,eru sumir afhentir með
sportfelgum og þar af leiðandi
ekki með hjólkoppum og svo
framvegis.
Höfum við farið samkvæmt
þeim reglum, sem opinberir aöil-
ar hafa sett, og teljum okkur hafa
gert rétt. Hitt kann svo að vera að
verðlagsyfirvöld leggi annan
skilning i þetta mál, ef til vill eru
gildandi ákvæði um þetta ekki
það skýr að leggja megi i tvennan
skilning.”
Blaðið haföi samband við skrif-
stofu verðlagsstjóra og var tjáð
að mál þetta væri i rannsókn, og
samkvæmt venju eru engar upp-
lýsingar veittar á þvi stigi.
Vegna skrifa blaðsins þann 15.
þessa mánaðar um vangreidda
tolla Bilaborgar hf. er rétt að
eftirfarandi komi fram.
Kaupendur bifreiðanna, sem
um er rætt voru ekki látnir greiða
tolla þá, sem hér um ræðir eins
Þær
Það verða liklega fleiri kven-
menn sem fá sér i glas þessa
helgina en karlmenn, gagnstætt
venju. Við höfum grun um að
kvenfólkiö mundi búa sig vel fyrir
fridag sinn og hringdum i þvi til-
efni i nokkrar áfcngisútsölur bæj-
og þeir með réttu hefðu átt að
gera, ef kröfurnar hefðu komið
það snemma fram að þær hefðu
verið teknar með i verðútreikn-
inga bifreiðaumboðsins.
Er þetta tekið fram til þess að
kveða niöur misskilning, sem
orðið hefur vart vegna umræddr-
ar fréttar.
Þess ber einnig að geta að við-
komandi bifreiðaumboð hefur
ekki gert sinar athuganir við nið-
urstöður rikisendúrskoðunarinn-
ar, þó ekki sé verið með þessu að
segja að þær verði á nokkurn hátt
dregnar i efa.
arins og spurðum, hvort að breyt-
ing hefði orðið á kynjum kaup-
cndafjöldans. i áfengisútsölunni á
Laugarásvegi, sem gengur undir
nafninu „konuriki”. Var okkur
tjáð, að i dag hefði búðin fyllilega
staðiö undir nafninu, þar sem að
Fréttatilkynning frá Alþýðu-
flokknum:
I tilefni af blaðaskrifum um
fjárhagsleg skipti Alþýðuflokks-
ins og sænska Jafnaðarmanna-
flokksins óskar Alþýðuflokkurinn
að taka eftirfarandi fram:
Framkvæmdastjórar Jafn-
aðarmannaflokkanna á Norður-
löndum hafa um langt skeið hald-
ið sameiginlega fundi ásamt að-
stoðarmönnum sinum, til skiptis i
hinum ýmsu löndum, og hafa þá
flokkar hlutaðeigandi lands greitt
kostnaðinn við fundarhaldið.
Þangað til i fyrra hafði slikur
fundur aldrei verið haldinn á Is-
landi, þar eð Alþýðuflokkurinn
hefur ekki talið sig hafa fjárhags-
legt bolmagn til þess að standa
straum af slikum kostnaði. 1
fyrra var þess óskað, að slikur
fundur yrði haldinn i Reykjavik
sérstaklega mikiðaf konuin hefðu
vcrzlað, seni er mjög sjaldgæft.
Atta konur hefðu verið i rikinu
samtimis, en' enginn karlmaður.
Eins var það i hinum útsölunum,
þar var sérstaklega mikið af kon-
um, sem verzluöu.
og bauðst sænski Jafnaðar-
mannaflokkurinn til þess að
greiða kostnaðinn. Var fundurinn
haldinn, og var Sten Anderson
meðal þeirra, sem sóttu fundinn.
Kostnaðurinn mun hafa numið
um 10.000 s.kr. Erhér um að ræða
_þá fjárhæð, sem Sten Anderson
nefnir sem greiðslu vegna Al-
þýðuflokksins. En Alþýðuflokkn-
um hér kom ekki til hugar né
kemur til hugar að skoða þetta
sem fjárhagsaðstoð við flokkinn.
A þessum fundi var m.a. rætt
um blaðaútgáfu Jafnaðarmanna-
flokkanna á Norðurlöndum, þ.á
m. um fjárhagserfiðleika Alþýðu-
blaðsins. Buðust sænsku fulitrú-
arnir til þess að beita sér fyrir þvi
við samband sænskra jafnaðar-
mannablaða, A-Pressen, að þeir
sendu hingað sérfróðan mann i
blaðaútgáfu til þess að leiðbeina
um hugsanlegan sparnað i rekstri
blaðsins og aðferðir við aukna út-
breiðslu. Leiddi þetta til þess. að
hingað kom einn af starfsmönn-
um sambandsins og dvaldi hér i
rúma viku i september siðastliðn-
um. Við þetta á Sten Andersen
með ummælum sinum um aðstoð
við Alþýðublaðið, en hér er að
sjálfsögðu ekki um fjáríramlög
að ræða.
Reykjavik, 23. okt. 1975.
fyrir því líka!
Engir pening-