Alþýðublaðið - 24.10.1975, Blaðsíða 12

SÚtgefandi: Blað hf. Framkvæmda-
stjóri: Ingólfur P. Steinsson. Rit-
stjóri: Sighvatur Björgvinsson.
Kitstjórnarfulltrúi : Bjarni
Sigtryggsson. Auglýsingar og af-
greiðsla: Hverfisgötu 10 — simar
14900 og 14906. Prentun: Blaða-
prent hf. Áskriftarverð kr. 800.- á
mánuði. Verð i lausasölu kr. 40.-.
KÓPAVOGS APÓTEK
,0piö öli kvöld til kl. 7
ilaugardaga til kl. 12
i—Yeðrid
1 dag mun veðrið hald-
ast svo til óbreytt frá þvi
sem verið hefur. Gert er
ráð fyrir austan kalda og
litils háttar rigningu öðru
hverju. Hlýindin verða á-
fram og verður hiti 8—10
stig.
Gátan
■ Kr/v STOF/V r?nr) FJfit-L 5■/S//K/H /níHr/ FR'lÐft
hluT/

Trl TÆK/
mwn VfíGh/ TÓmft
\ 5 KOR VÝRS UNG . V/ÐlV
<jORT rwv V.QRJ LWF/ST STRfíK
l
ftumRk SfcTl 1 sx.sr
l mói
f
'GUGCt 'VA' L’E LECrfíN
HíjoTn SkÓl/
MEGUM
VIÐ KYNNA
Kristín Halldórsdóttir
rjtstjóri Vikunnar
„Kristin er fædd að Laugum i
Þingeyjarsýslu, 20. október árið
1939. Ólst hún þar upp og gekk
jafnframt i skóla, en að Laugum
var skólasetur. 16 ára gömul
hleypti hún heimdraganum og hóf
nám i Menntaskólanum á Akur-
eyri og lauk þaðan prófi árið 1960.
Eftir stúdentspróf stundaði hún
nám i Kennaraskólanum um eins
árs skeið, en hóf siðan störf sem
blaðamaður á Timanum árið 1961
og starfaði i þrjú ár. Arið 1964 tók
Kristin til við kennslu og kenndi
við Digranesskóla i Kópavogi i
tvö ár. Frá árunum 1966-72 var
hún heima fyrir og gerði hús-
móðurstarfið að sinu aðalstarfi,
en sá um Visi i vikulokin
jafnhliða. Kristin hóf störf á Vik-
unni árið 1972 sem blaðamaður,
en ritstjóri varð hún árið 1974.
Kristin er gift Jónasi Kristjáns-
syni ritstjóra Dagblaðsins, og
eiga þau 4 börn, Kristján 11 ára,
Pálma 7 ára, Pétur 4 ára og
Halldóru 1 árs.
Aðspurð um áhugamál utan
vinnunnar, þá kvaðst Kristin
litinn tima hafa til að stunda
áhugamál svo nokkru næmi utan
vinnu. Þó sagðisthúnhafa mikinn
áhuga á leiklist og léti fá leikrit
sem sýnd væru hér i Reykjavik,
fara fram hjá sér. Einnig nefndi
Kristin sem áhugamál, ferðalög,
lestur góðra bóka, sund og aðrar
iþróttir og mætti i þvi sambandi
geta þess, að hún stundaði blak
einu sinni i viku.
Við spurðum Kristinu, hvert
þeirra þriggjá starfsviða, sem
hún hefði aðallega unnið við yfir
ævina, heillaði hana mest. ,,Það
sýnir sig bezt, ég gat ekki látið
blaðamanninn vera, þótt mér liki
vel að vera húsmóðir samhliða
blaðamennskunni. Húsmóður-
störf gerast þó fljótlega leiðinleg,
ef ekkert er stundað þeim
samhliða. Hvað varðar
kennsluna, þá þótti mér i sjálfu
sér gaman að þvi að kenna, en
kennslan vill samt verða dálitið
krefjandi þegar fram i sækir. En
óhætt er að segja að blaða-
mennskan eigi sterkust itök i
mér, þessa stundina,” sagði
Kristin Halldórsdóttir að lokum.
0KKAR Á MILLI SAGT
Nú hafa nýstofnuð ibúasamtök Grjótaþorps farið þess á leit við
borgaryfirvöld að hverfinu verði lokað fyrir „óviðkomandi” biia-
umferð. Eftir það moldrok, sem varð, þegar arkitektar gerðu uppkast
að áætlun um að fjarlægja kofaþyrpinguna mætti ætla að fæstir telji sér
hverfið „óviðkomandi”.
Aðstandendur kvennafris hafa greinilega gleymt einum hóp kvenna
þegar þær ætluðust til þess að konur hættu öllum störfum og þar með
heimilisstörfum -= til að láta karlmenn um verkin. Einstæðar mæður
verða aðallega fyrir barðinu á þessu, þvi fóstrur á dagheimilum leggja
niður vinnu þennan dag og auka þannig á vanda þeirra kvenna, sem
ekki hafa neina karla til að láta spreyta sig.
Félag islenzkra bifreiðaeigenda hefur bent á, að tekjur rikissjóðs af
bifreiðum og rekstrarvörum til þeirra, að meðtöldum söluskatti fyrir
árið 1974 eru um 6.720 milljónir króna, en á sama tima er alls varið til
vega 3.360 milljónum.
Útsöluverð bensinlitra er nú 57 krónur, en þar af er hlutdeild rikis-
sjóðs um 58,5%, eða sem næst 34 krónur á litra.
Af útsöluverði bils, sem kostar 914 þúsund krónur fara i toll, leyfis-
gjald og söluskatt meira en helmingur eða 533 þúsund krónur. Tollurinn
nemur 260 þúsund og leyfisgjaldið 145 þúsundum.
Kvennafriið i dag virðist ætlaaðverða almennt i þéttbýli, en hins
vegar hefur litið sem ekkert heyrst af viðbrögðum húsmæðra i sveitum
og þar hafa engir fundir verið boðaðir. Sjálfsagt er þó áhugi þar fyrir
hendi, en erfiðara . að ná samstöðu i dreifbýlinu.
Útvarp frá Alþingi virðist ekki eiga upp á pallborðið hjá þjóðinni.
Fáir leggja það á sig að fylgjast með heilskvöldsræðuhöldum þing-
manna, ef marka má almannaróm. Hins vegar kjósa margir að lesa út-
drátt úr ræðunum daginn eftir í blöðum, þvi sem betur fer vill mikili
meirihluti þjóðarinnar fylgjast með störfum Alþingis. Þingmenn
viðurkenna sjálfir tilgangsleysi útvarpsumræðna, en önnur heppilegri
lausn hefur ekki fundizt.
I stefnuræðu Geirs Hallgrimssonar i gærkvöldi kom fram, að enn eru
ekki komnar fram verðhækkanir af eldra innlendu tilefni og erlendar
verðbreytingar muni óhjákvæmilega hafa áhrif á verðlagið hér á næstu
mánuðum. Það er stefna rikisstjórnarinnar, að kauphækkun á næstu
misserum fari alls ekki fram úr þessum verðbreytingum. Samkvæmt
þessu er það ekki ætlun stjónrarinnar, að bæta i neinu þá kjara-
skerðingu, sem orðið hefur á siðustu mánuðum.
0RVAR HEFUR 0RÐIÐt=>1
Það er sagt um suma
menn, að þeir þurfi enga
andstæðinga — þeir sjái
sér ' fyrir þeim sjálfir.
Þanftifí er.nú komið fyrir
Sjálfstæðisflokknum'. '
Vé£ria afstöðu flokksleið-
tb g a lvn a T; m á je f nu m
F'ra rn kva1 m das tofríú ria r
rflcisiRS skriður riú fram á
ritvSiiínn hver góður og
gegn SjálLsjjfóismaður af
öft: !:m tii þess að hirta
iVanámc.n íiokksins
fyrir þann ú. iskinnungs-
bátt, að sauast nú gegn
rnáiflutningi sjálfra sin.
Þaiinig hefur það orðið
hiutskipti þeirra Ingólfs
Jónssonar og Sverris
Hermannssonar að deila
harkr.iega við eigin rök-
serndir — sem haldið er á
lofti bæði af pólitiskum
andstæðingum og flokks-
legum samhaldsmönn-
um.
Samband ungra Sjálf-
stæðismanna og fulltrúar
á Landsfundi Sjálfstæðis-
flokksins fá ómögulega
skilið hvað þvi veldur, að
þeir Ingólfur og Sverrir
hafa i málefnum Fram-
kvæmdastofnunar rikis-
ins snúist öndverðir gegn
boðaðri flokksstefnu og
eigin orðum sinum og til-
lögum. Málið er ákaflega
einfalt. Hér er um þau
gömlu sannindi að ræða,
að það er ekki sama hvort
menn heita Jón, eða séra
Jón — hvort menn heita
Sverrir eða kommi-zar
Sverrir. Bara Sverrir er
auðvitað jafn mikið á
öndverðum meiði við
kommi-zar Sverri og
kommi-zar Sverrir ei öf-
ugur og snúinn við bara
Sverri. Þarna ræður tilill-
inn úrslitum, er nokkirs
koriar skoðanalegur
kontrapúnktur, og auðvit-
að mikils um vert, hvort
menn nota þar zetuna,
eða ekki — enda Sverrir
einarður fylgismaður
zetunotkunarinnar.
Kommi-zar Sverrir
Hermannsson hefur lýst
þvi yfir f viðtali við Morg-
unblaðið, að það sem
helzt standi þjóðinni fyrir
þrifum eins og nú er kom-
ið sé, að ekki sé nægilega
mikil pólitisk stjórn á
þjóðfélaginu — sem sé:
Vér viljum fleiri
kommi-zara. Hér er um
talsvert snjallan mótleik
kommi-zarsins að ræða i
taflinu við titlalausa
flokksbræður sina. Hann
er sem sé að veifa framan
i þá þeim möguleika, að
þeirgeti nú kannski orðið
zar lika, ef þeir haldi sig-
bara á mottunni.
Kommi-zar Ellert B.
Schram. Kommi-zar
Friðrik Sófusson. Kann-
skl Zar-kommi-zar Albert
Guðmundsson? Eða
Sól-kommi-zar Jón Sól-
nes?
Kommi-zar Svei rir
Hermannsson veit þvi
vel.hvaðhr.nn er að gera.
Hann ætlar að verjast
byltingunni með brögð-
um, sem Nikulási
Rússa-zar komu aldrei i
hug — desværre for ham,
eins og danskurinn segir.
FIMM á förnum vegi
Breytast daglega venjur þínar vegna kvennafrísins?
\
Finnur Torfi Stefánsson lög-
fræðingur: „Nei, ekki minir
persónulegu hagir, það er ekk-
ert nýmæli fyrir mig að sjá um
matseld og heimilishald endr-
um og eins. Hins vegar loka ég
auðvitað skrifstofu minni.”
Helgi Harrýsson versiunar-
skólancmi: „Nú ég fæ fri i skól-
anum, þótt það komi aðeins til
af þvi að mánaðarfri er i skólan-
um, og finnst mér sem skóla-
stjóri Verzló sé þar með að
bregða fæti fyrir kvenkennara
skólans. Annars hef ég ekki trú
á þvi að daglegar venjur minar
riðiist, svo nokkru nemi.”
Elías Jónasson kennarahá-
skólanemi og handknattleiks-
þjálfari: „Nei, það held ég ekki.
Ég er t.d. vanur að kokka sjálf-
ur og i þeim efnum mun ekkert
misjafnt koma fyrir. Ég held að
mjög almenn þátttaka verði i
þessu kvennafrii, hjá húsmæðr-
um jafnt sem útivinnandi kon-
um.
Kjartan Harðarson nemandi:
„Nei, það telég ekki munu vera.
Ég held að almenningur liti á
þennan dag sem almennan fri-
dag, hálfgerðan laugardag, og
taki þvi lifinu með ró.”
Jón Baldursson nemi: „Hjá
mér? Það held ég ekki. Ég er i
vélskóla og hreyfist ekkert þar
né á heimili minu. Reikna með
almennri þátttöku kvenna.”