Alþýðublaðið - 21.11.1975, Blaðsíða 5

í dag verður jarðsunginn frá
Sauðárkrókskirk ju Magnús
Bjarnason kennari á Sauðár-
króki. Magnús var fæddur þ. 13.
marz 1899 að Stóru-Gröf i Staðar-
hreppi i Skagafjarðarsýslu. For-
eldrar hans voru þau Bjarni
Magnússon járnsmiður á Sauðár-
króki og kona hans Kristin
Jósefsdóttir. Magnús ólst upp á
Sauðárkróki og mun hafa hlotið
sem barn þá menntun sem þá
tiðkaðist, en veturinn 1920—1921
stundaði hann nám við Unglinga-
skóla Sauðárkróks, sem þá var
starfandi. Þá stundaði hann nám
við Kennaraskóla fslands næstu
tvo vetur og útskrifaðist þaðan
vorið 1924. Var þar með lagður
grundvöllurinn að lifsstarfi hans,
en barnakennslu stundaði hann
samfellt frá 1925 til 1960, fyrstu
árin i ýmsum hreppum i Skaga-
fjarðar- og Húnavatnssýslum,
einn vetur við Austurbæjarskól--
ann i Reykjavik, en frá árinu 1935
við Barnaskóla Sauðárkróks.
Lengi framan af ævi vann
Magnús ýmiss konar verka-
mannastörf á sumrum s.s. vega-
vinnu, sildarvinnu, svo og sjó-
róðra á unglinsárunum, en gerði
siðar út opna vélbáta i félagi með
öðrum.
Magnús var gæddur óvenju-
miklum hæfileikum tilhverskon-
ar félagsmálastarfa. Hann mun
ungur hafa bundizt trúnaði við
jafnaðarstefnuna og verkalýðs-
hreyfinguna og mun fremur fá-
gætt vera að einn maður eigi slik-
an feril að baki á sviði ýmiss kon-
ar og margþættra mála sem til
góðs horfa fyrir samfélagið. Allt
frá unglingsárum sinum mun
hann hafa starfað i Verkamanna-
félaginu Fram, en það er sem
kunnugt er eitt af elztu verkalýðs-
félögum á landinu, stofnað um
eða uppúr siðustu aldamótum.
Hann var formaður félagsins i tvö
ár, 1925 og 1939, en mun hafa setið
i stjórn um margra ára bil, i fjöl-
mörgum nefndum á vegum fé-
lagsins og i stjórn Sjúkrasjóðs sat
hann til dauðadags. Það munu
ekki hafa verið margir fundir i fé-
laginu á árunum 1915 til 1970 sem
Magnús sat ekki, væri hann
heima. Þar var hann mjög virk-
ur, setti fram mál sitt i einkar
skýru og ljósu máli, hafði fast-
mótaðar skoðanir og var reiðubú-
inn að standa með þeim — eða
falla — eftir atvikum. Þó var
hann maður sátta og samlyndis,
ávallt reiðubúinn að taka málstað
þeirra sem minna máttu sin og
styðja þá sem þess þurftu með.
Magnús vann mjög óeigin-
gjarnt starf á vegum Góð-
templarareglunnar, sat löngum i
Fyrir hann hafði Magnús ávallt
nægan tima til hvaða starfa sem
var. Ég hygg að á engan sé hall-
að, þó að sagt sé að hann hafi ver-
ið sverð flokksins og skjöldur i
sinu byggðarlagi, öllum öðrum
fremur. Lif hans allt mótaðist af
þeim viðhorfum, að þeir sem bet-
ur mættu sin ættu að miðla öðrum
og á þetta ekki siður við á andlega
sviðinu en hinu. Allir þeir sem átt
hafa við sjúkdóma eða aðra erfið-
leika að striða og hann hefur
heimsótt, sakna nú vinar i stað.
Og þeir eru ófáir eldri borgarar
þessa bæjar sem nú fyllast þakk-
látum huga fyrir allar hans heim-
sóknir og margvislegan stuðning
sem hann veitti þeim i hvivetna
og sakna nú allrar glaðværðar-
innar og bjartsýninnar sem þess-
um heimsóknum fylgdu. Magnús
sóttist aldrei eftir vegtyllum né
frama — hvorki á pólitisku sviði
né öðrum — en taldi hinsvegar
sjálfsagt að taka að sér þau störf
sem aðrir treystu honum til að
gegna — ef þau féllu að hans á-
hugasviði. Hann var óvenju
hreinskiptinn maður, um ráð-
vendni hans og heiðarleika efað-
ist enginn og liklega hefur hann
aldrei bakað sér óvild nokkurs
manns.
Þegar vegir Magnúsar Bjarna-
sonar og samferðarmannanna
skilja, hlýtur þakklætið að vera
okkur efst i huga. Ég leyfi mér að
flytja honum þakkir félagsmanna
Vmf. Fram fyrir hin margvislegu
störf i þess þágu. Ég flyt honum
þakkir bæjarstjórnar Sauðár-
króks fyrir störf i þágu bæjarfé-
lagsins. Og ég flyt af hrærðum
hug þakkir alþýðuflokksfólks á
Sauðárkróki fyrir öll hans marg-
þættu störf. Slikur maður sem
Magnús Bjarnason hlýtur að eiga
góöa heimvon hinum megin. Að-
standendum hans flyt ég heilar
samúðarkveðjur.
Jón Karlsson.
I
Vegur til
verótryggingar
Gefinn hefur verið út nýr flokkur happdrættis-
skuldabréfa ríkissjóðs, G flokkur, að fjárhæð
300 milljónir króna. Skal fé því, sem inn kemur
fyrir sölu bréfanna, varið til varanlegrar
vegagerðar i landinu.
Happdrættisskuldabréf ríkissjóðs eru endur-
greidd að 10 árum liðnum með verðbótum i
hlutfalli við hækkun framfærsluvísitölu.
Auk þess gildir hvert bréf sem happdrættismiði,
sem aldrei þarf að endurnýja í 10 ár.
Á hverju ári verður dregið um 942 vinninga að
fjárhæö 30 milljónir króna, og verður í fyrsta
skipti dregið 23. janúar n.k.
Vinningar á hverju ári skiptast sem hér segir:
6 vinningar á kr. 1.000.000 = kr. 6.000.000
6 vinningar á kr. 500.000 = kr. 3.000.000
130 vinningar á kr. 100.000 = kr. 13.000.000
800 vinningar á kr. 10.000 = kr. 8.000.000
Happdrættisskuldabréfin eru framtalsfrjáls og
vinningar, sem á þau falla,skattfrjálsir.
Happdrættisskuldabréf rikissjóðs eru til sölu nú
Þau fást í bönkum og sparisjóðum um land allt og kosta 2000 krónur.

) SEÐLABANKI ISLANDS
Magnús Bjarnason,
kennari — minning
í dag verður til moldar borinn á
Sauðárkróki Magnús Bjarnason,
kennari, einn af virtustu og ágæt-
ustu ibúum þess byggðarlags.
Hann var meðal frumherja jafn-
aðarstefnu og verkalýðshreyfing-
ar á islandi, áhugasamur og ein-
lægur i þeirri sveit i marga ára-
tugi. Jafnframt vann hann af ást
og umhyggju fyrir velferð heima-
byggðar sinnar.
Magnús var kennari að starfi,
einn af mörgum i þeirri ágætu
stétt, sem hafa borið í brjósti
neista hugsjóna og lagt fram ó-
trúlcga mikið félagsstarf um æv-
ina. Hann var traustur og reglu-
samur maður i alla staði, hæglát-
ur og mannasættir, vinsæll og
ráðagóður.
Siðastliðið vor sendi Magnús
Alþýðuflokknum bréf, þar sem
hann færði flokknum rausnarlega
gjöf, raunar mestallar eigur sin-
ar. Verður stofnaður af þeim
sjóður, sem mun hafa það aðal-
hlutverk að hlúa að fræðslu um
jafnaðarstefnuna og útbreiðslu
hennar. Ekki vildi Magnús að
getið væri gjafar hans opinber-
lega, meðan hann væri á lifi, og
segir það mikið um manninn.
Magnús verður ógleymanlegur
þeim, sem með honum störfuðu
og kynntust honum, og vonandi á
sjóður hans eftir að halda minn-
ingu hans lengi á lofti. Alþýðu-
flokkurinn kveður Magnús með
söknuði og þökk.
Benedikt Gröndal.
stjórn stúkunnar „Gleym mér
eigi” og var trúr þeirri hugsjón til
loka. Þá starfaði hann innan vé-
banda ýmissa félaga og stofnana
og fræðistörf mun hann hafa
stundað i verulegum mæli, þó
ekki vissu það margir.
Ótalin eru þau störf sem hann
mun þó hafa eytt mestum tima i
og gefið hafa honum hvað mesta
lifsfylliiigu — fyrir utan kennsl-
una. En það eru störfin i þágu Al-
þýðuflokksins á ýmiss konar vett-
vangi. Hann var i hreppsnefnd
Sauðárhrepps samtals i 7 ár á ár-
unum 1936 til 1947 og siðan bæjar-
fulltrúi, eftir að kaupstaðarrétt-
indi fengust, i samtals 15 ár. Var
hann þá jafnframt i ýmsum
nefndum á vegum bæjarstjórnar,
m.a. bæjarráðsmaður um skeið. 1
framboði til Alþingis var hann i
öllum kosningum sem Alþýðu-
flokkurinn bauð fram i, á árunum
1942 til 1959. Skagafjörður var þá
tvimenningskjördæmi, sem
kunnugter, og var hann ýmist i 1.
eða 2. sæti á lista flokksins. Þá
var hann fulltrúi á fjölmörgum
flokksþingum og sat i flokksstjórn
um árabil. öllum þeim störfum
sem hann vann fyrir flokkinn eða
á hans vegum, sinnti hann af
slikri alúð og kostgæfni að á betra
varð ekki kosið. Hann batzt þeim
trúnaðarböndum við Alþýðu-
flokkinn að fágætt hlýtur að telj-
ast. Alþýðuflokkurinn var honum
eitt og allt — ef svo mætti segja.
Föstudagur 21. nóvember 1975.
Alþýðublaðið