Alþýðublaðið - 19.05.1976, Qupperneq 2

2 FRÉTTIR
Miðvikudagur 19. maí 1976
alþýöu-
blaóió
tJtgefandi: Alþýöuflokkurinn.
Uekstur: Reykjaprent hf. Kitstjóri
og ábyrgðarmaður: Árni Gunnars-
son„ Ritstjóri: Sighvatur Björgvins-
son. Fréttastjóri: Bjarni Sigtrygjjs-
son. Aðsetur ritstjórnar er í Siðu-
niúla ll.simi 81866. Auglýsingar: simi 14900 og 14906. Prent-
un: Blaðaprent h.f. Askriftarverð:1000 krónur á mánuði og 50
krónur i lausasölu.
Verkfallsréttur opin-
berra starfsmanna
Opinberir starfsmenn hafa nú hlotið tak-
markaðan verkfallsrétt samkvæmt lögum, er
Alþingi hefur afgreitt. Þessi réttur er mun
þrengri en sá verkfallsréttur, sem almenn laun-
þegafélög njóta, og gert er ráð fyrir sérstökum
aðgerðum til að tryggja, að ekki verði stöðvuð
lifsnauðsynleg þjónusta, hvað sem annars
gerist.
Þessi ákvörðun Alþingis er mikill viðburður
fyrir samtök opinberra starfsmanna og mun
marka timamót i kjarabaráttu þeirra. Arangur-
inn náðist ekki með pólitískri baráttu, heldur i
frjálsum samningum, og eykur það tvimæla-
laust gildi málsins. óskar Alþýðublaðið opin-
berum starfsmönnum og samtökum þeirra til
hamingju með þennan sigur.
Ljóst er, að þetta mál er ekki óumdeilt. Hefur
meðal annars komið fram i skoðanakönnun, að
allmargt fólk i röðum oprinberra starfsmanna
sjálfra óskar ekki eftir verkfallsrétti. Á Alþingi
barðist hópur þingmanna úr röðum Sjáifstæðis-
flokksins gegn frumvarpinu, og var það af hendi
sumra þeirra aðeins þáttur i ihaldssömum við-
horfum og andstöðu gegn öllum verkföllum.
Aðrir töldu, að verkfallsréttur og æviráðning i
störf færi ekki saman.
Enda þótt andstaða gegn verkfallsrétti opin-
berra starfsmanna sé ýmist á misskilningi, ótta
eða hreinni ihaldssemi byggð, munu forustu-
menn BSRB gera sér ljóst, að ekki má skella
skollaeyrum við þessum skoðunum. Verður án
efa rétt fyrir samtökin að halda varlega á verk-
failsréttarvopninu og forðast alla notkun þess,
sem réttlætt geti viðhorf andstæðinganna.
Margir hafa forneskjulegar hugmyndir um
starfsfólk hins opinbera og lita eins á það og em-
bættisaðal liðinna tima. Sannleikurinn er allt
annar. Nú á dögum eru opinberir starfsmenn
fjölmennur hópur launþega þar sem allur fjöld-
inn er verkafólk eða skrifstofufólk á lágum
launum; og á það að sjálfsögðu kröfu á sömu
mannréttindum og aðrir launþegar. Þó starfa
nokkrir fámennir hópar við lifsnauðsynlega
samfélagsþjónustu', sem ekki má stöðvast og er
ekki ætlun neins að svo fari, heldur er rækilega
fyrir það tekið.
í umræðum um samningsmál opinberra
starfsmanna kom fram á Alþingi sú skoðun, að
hinn takmarkaði verkfallsréttur þeirra megi
alls ekki verða fyrirmynd að takmörkunum á
almennum verkfallsrétti annarra launþega. Er
vitað mál, að rikisstjórnin hefur látið gera
frumvarp að nýrri vinnulöggjöf án þess að hafa
um það verk samráð við samtök vinnumarkaðs-
ins, og vekur slikt jafnan grunsemdir launþega.
Að sjálfsögðu er eðlilegt að ræða endurskoðun
vinnulöggjafarinnar, ekki sizt kaflans um störf
sáttasemjara, en varla verða gerðar teljandi
breytingar á þeim málum, nema með sam-
komulagi verkalýðshreyfingar og vinnuveit-
enda. Er það pólitisk skynsemi að leita sliks
samkomulags, og væri þá von til, að breytingar
gætu orðið að raunverulegu gagni.
Ákvarðanir um skiptingu þjóðartekna, kaup
og kjör fjölmennustu vinnustétta, eru einn
mikilvægasti þáttur i stjórn lýðveldisins. Þegar
almennir launþegar hafa farið halloka fyrir
verðbólgu*og kreppu, er óhyggilegt að bæta
réttindabaráttu ofan á allt annað. Rikisstjórn,
sem léti kné fýlgja kviði á þann hátt, væri á
hættulegum villigötum.
Orlofsfé:
LÁTIÐ VITA
UM VANSKIL
„Þegar er búið að senda út
reikningsyfirlit til eigenda
orlofsfjár, yfir allt fé sem komið
var til Póstgiróstofunnar þann
10. april” sagði Þorgeir Þor-
geirsson i viðtali við blaðið.
„Siðasta reikningsyfirliti fylgdi
einnig ávisun til reiknings-
eigenda og voru útsendir
reikningar um 56 þúsund.
Aður hafði þúsundum náms-
fólks veriö greitt orlofsfé. Sam-
tals munu launþegar sem fá sitt
orlof gegnum Póstgiróstofuna
vera um 60 þúsund.
Þær ávisanir sem við höfum
sent eru samtals upp á um 1400
milljónir króna. í fyrra nam
orlofsfé fyrir það orlofsár alls
um 1460 milljónum króna og var
gertráö fyrirum 20% aukningu
frá þvi sem var þá og þannig
gert ráð fyrir að innborgað
orlofsfé fyrir siðasta orlofsár
'yrði um 1750 milljónir, þ.e.a.s.
það orlofsár sem lauk nú um sl.
mánaðamót.
Ekki er allt orlofsfé fyrir
orlofsárið komið inn ennþá
þannig á t.d. eftir að gera upp
fyrirsjómenn og skilafrestur til
þess er til 25.mai, en orlofsári
þeirra lýkur þann 15. mai.
Þá er einnig einhverju ólokið
hjá öðrum fyrir aprilmánuð og
jafnvel fyrir eldri timabil.”
Þorgeir sagði ennfremur að
nú væri þegar búið að greiða um
700 milljónir króna. Mikið hafði
einnig verið greitt á sama tima i
fyrra, og ekki væri hægt að
dæma um hvort fólk tæki orlof
sitt fyrr nú en það hefur gert á
undanförnum árum.
Að lokum sagði Þorgeir:
„Verði launþegar varir við van-
skil þá eru þeir beðnir að snúa
sér til okkar eða næsta pósthúss
og hafa með sér þá launamiða
sem það hefur fengið: Það er
eina sönnun þess að orlofsfé
skuli vera hærri upphæð en sú
sem komið hefur til skila. Þeir
sem telja sig hafa verið snið-
gengna eru þvi beðnir að koma
kvörtunum sem fyrst á fram-
færi, það auðveldar allar leið-
réttingar.
Launagreiðendur eiga að vita
að skil eiga að hafa verið gerð
núþegar. ” lauk Þorgeir
Þorgeirsson máli sinu.
—EB.
□ Tekjur Reykjavíkurhafnar 77 milljónir í fyrra
Sami skipafjöldi en
minni vöruflutningar
Hreinar tekjur Reykjavikur-
hafnar urðu á siðasta ári 36,5
milljónir króna og hafa þá veriö
afskrifaðar rúmar 40 milljónir
króna. Þvi má segja að tekjur
umfram gjöld hafi veriö tæpar 77
milljónir króna, aö afskriftum
slepptum.
Niðurstööutölur á efnahags-
reikningi Reykjavikurhafnar eru
439 milljónir króna og hefur eigið
fé aukizt um 75,2 milljónir króna
að viöbættu framlagi rikissjóðs til
byggingar ferjulægis um 10 mill-
jónir króna.
Skuldlaus eign Reykjavikur-
hafnar viðsl. áramót hafði á ár-
inu aukizt um 33%.
A árinu var sótt um 80% hækk-
un gjaldskrár fyrir hafnarsjóð, en
stjórnvöld heimiluðu aðeins hluta
þeirrar hækkunar og gjaldskráin
tók gildi i apríl, i staöinn fyrir um
áramót eins og óskaö hafði veriö.
Sami fjöldi skipa
A árinu 1975 komu 3.392 skip til
Reykjavikurhafnar, samtals tæp-
af 2,9 milljónir brúttórúmlestir.
Skipafjöldinn varóbreyttur frá ár
inu áður, en rúmlestatalan jókst
um 8,4 af hundraöi.
Komur islenzkra skipa voru
94% af heildarskipakomum, en
67,9% af rúmlestafjölda.
Skip af 21 erlendu þjóöerni
komu til landsins á árinu.
Heildar yöru- og aflamagn sem
fór um höfnina minnkaði um
7,3%.
Helztu framkvæmdir
• 1 Vesturhöfn var unnið að við-
gerð á verbúðarbryggju og við-
geröum á bryggjuköntum á stál-
þilum. Þá voru slitlög lagfærð.
I Austurhöfn var komið fyrir
ferjulægi til bráðabirgða fyrir
Akraborgina. Pallur var smiðað-
ur og viö hann tengd bflabrú sem
hvilir á flotholtum sem fylgja
flóði og fjöru. Þá var einnig geng-
ið frá akstursbrautum og leiðir til
aaHi
og frá ferjunni merktar, auk Vatnagarða haldið áfram og unn-
þessa voru slitlög lagfærð. ið að uppfyllingum.
1 Sundahöfn var grjótnámi við EB.