Alþýðublaðið - 25.05.1976, Qupperneq 10

10
Þriðjudagur 25. maí 1976.
alþýdu-
blaöíd ,
Laus staða
Kennarastaöa viö Menntaskólann á tsafiröi er laus til um-
sóknar. Kennslugreinar eru rekstrarhagfræöi, þjóöhag-
fræöi og bókhald.
Viöskiptafræöi— eöa hagfræöimenntun æskileg.
Laun skv. launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir meö upplýsingum um menntun og starfsferil
skulu hafa borist menntamálaráöuneytinu, Hverfisgötu 6,
Reykjavfk, fyrir 15. júnl n.k. — Umsóknareyöublöö fást I
ráöuneytinu.
Menntamálaráðuneytið, 2Ö. ma! 1976.
H Tónlistarskólinn
^ Seltjarnarnesi
UMSÓKNIR um skólavist i tónlistarskól-
anum skólaárið 1976-’77 þurfa að berast til
bæjarskrifstofu Seltjarnarness fyrir 1.
júni n.k.
Umsóknum, sem siðar berast er ekki vist
að hægt verði að sinna.
Umsóknareyðublöð fást á bæjarskrifstof-
unni.
Skólastjóri.
Kennarar
Kennarastöður eru lausar við Dalvikur-
skóla næsta vetur. Leikfimikennsla
stúlkna æskileg. Umsóknarfrestur er til 4.
júni næstkomandi. Upplýsingar veitir
skólastjóri i sima 96-61140 eða 96-61162.
Frá Fjölbrautarskólanum í Breiðholti
Innritun nýrra nemenda i skólann fer
fram i húsakynnum stofnunarinnar að
Austurbergi dagana 1. —4. júni frá kl. 13
—18 (frá kl. 1 —6). Umsóknir þeirra, sem
ekki geta mætt til innritunar nefnda daga,
skulu hafa borist til skrifstofu skólans
sama stað, fyrir 10. júni.
Allar upplýsingar eru veittar i skólanum.
Skólameistari.
Er verið að vernda foreldraréttinn
Foreldrarétturinn er svo hátt metinn i hugum okkar, að það gleymist iðu-
lega að barnið á sinn rétt —og við gerum allt bem i okkar valdi stendur til
að vernda foreldraréttinn. Það hefur iðulega i för með sér að barnið sjálft
nýtur ekki þeirrar verndar sem skyldi.
Það leiðir til þess að þúsundir barna biða skaða sem aldrei verður bættur,
á heimilum viða um lönd, og hinn óhugnanlegi barómetri þeirrar þróunar,
sem hér er fjallað um, er hinn vaxandi f jöldi sjálfsmorða barna.
Bömum er misþyrmt á ótrúlega mörgum heimilum, viðar en fólk gmnar.
Mörgum þeirra mætti forða — koma þeim fyrir á fósturheimilum, þar sem
þau em velkomin og fá að njóta þess öryggis og þeirrar hlýju, sem þau vom
svipt hjá hinum réttu foreldrum.
Þetta eru niöurstööur bókar,
sem sænsk blaöakona hefur rit-
aö eftir aö hafa kannaö þetta
mál um margra ára skeiö. Bók-
in er nýkomin út og heitir „Mis-
þyrmingar barna I Sviþjóö” og
höfundurinn heitir Berit Hede-
'by.
í fjölda ára hefur Hedeby bar-
izt fyrir rétti þeirra barna, sem
henni hefur áskotnazt vitneskja
um að nytu ekki þess uppeldis,
sem þau eiga kröfu til. Hún hef-
ur veriö gagnrýnd fyrir þessa
afskiptasemi sina og ihlutun i
einkamál fólks, sem henni er ó-
skylt, eins og þaö hefur veriö
oröað — og i þessari bók nafn-
greinir hún fjölda manns, innan
barnaverndarkerfisins og I
stjórnmálunum og segir söguna
af viðskiptum sinum viö kerfiö.
Og gagnrýni hennar er vægast
sagt hörö.
Fjölskyldan er svo heilög, aö
enginn fæst til aö rjúfa þau
bönd, hvaö sem I húfi kann aö
vera fyrir barniö eöa börnin. Og
almennt er álitið aö börn þrifist
betur hjá sinum réttu foreldr-
um, hversu slæm sem þau
kunna aö vera en hjá góöum
fósturforeldrum. Þetta er hiö
almenna viöhorf, segir Berit
Hedeby.
Nýleg dómsmál i Sviþjóö
benda til þess aö ástandiö i
þessum efnum sé fjarri þvi aö
vernda börnin sjálf. Það sé fyrst
og fremst verið að vernda for-
eldrana, segir blaðakonan, og
þaö sé lika vegna þess hve erfitt
reynist aö sanna illa meöferö
barna jafnvel limlestingar. 11
ára drengur var I heilt ár látinn
þola það i refsingarskyni aö fá
rafstraum I sig. Fjöldi fólks
vissi aö faöirinn notaði þessa
aöferö til að hegna syni sínum,
en enginn vildi blanda sér I mál-
iö. „Þetta kemur okkur ekki
við”, sögöu sumir en aðrir, sem
Hedeby talaði viö afsökuöu sig
meö þvi aö spyrja:„Hefðum viö
getaö sannaö nokkuö”?
Það er ekki fullnægjandi aö
koma meö börn til reglubundins
eftirlits á barnadeildir sjúkra-
Þegar for-
eldrar mis-
þyrma börn-
um sínum
húsanna, þvl að það leiöir ekk-
ert i ljós um hvaöa meöferö
börnin hljóta heima hjá sér.
Sárafáar tilkynningar um mis-
þyrmingar barna koma frá
heilsugæsludeildunum. A einni
slikri deild kom það til dæmis i
ljós aö 14 daga gamalt stúlku-
barn var alsett marblettum.
Móöirin gaf þá skýringu, aö
barnið ætti vanda til þess aö fá
marbletti! Sú skýring var tekin
góö og gild.
Láta lifið
Þaö er ótrúlega algengt aö
börn deyja af völdum misþyrm-
inga, fullyröir sænska blaöa-
konan. Mörgum þeirra væri
unnt aö bjarga, ef vitneskja
fengist I tæka tiö og einhver
þyröi aö bjarga þeim. Nágrann-
ar kvarta stundum til lögreglu
yfir drykkjuskap I Ibúöum, og
vitaö er að mörg börn fá maga-
verk og hraðari hjartslátt þegar
nálgast helgar, þvi aö þau kviöa
drykkjuskap foreldra sinna.
Og börn fremja sjálfsmorð.
Þaö er staöreynd, sem tölur frá
öörum löndum styöja, aö sjálfs-
morö barna fara óhugnanlega
ört vaxandi. Algengt hefur veriö
aö skrá mörg þessara dauös-
falla sem slys, en félagslegar
athuganir þessara slysa benda
til þess aö þau heföu slöur oröiö
hjá ánægöum börnum. Þessi
slys heföu ekki orðið, ef börnin
hefðu búið á fósturheimilum.
Þess I stað lifa þau I andlegri
þrúgun hjá hinum réttu foreldr-
um staum, þrungin kviða, ótta
og taugaspennu — og eru
sjaldnast i tilfinningalegu jafn-
vægi. Þessum börnum hefði
mátt bjarga, segir Hedeby.
Börn notuð sem lyf
Þar sem vitað er til þess aö
TRÉSMIÐJA
BJÚRNS ÓLAFSSONAR
REYKJAVÍKURVEGI 68 - SÍMI 51975
HAFNARFIRÐI
HÚSBYGGJENDUR!
Muniö hinar vinsælu TI-
TU og Slottlistaþétting-
ar á öllum okkar hurö-
um og gluggum.
Ekki er ráð nema i
tíma sé tekið.
Pantið timanlega.
Aukin hagræðing
skapar lægra verð.
Leitið tilboða.
Rlnl
FRAMHALOSSAGAN
á móti. Lestín nam staðar, og
Kelp sagði: „Við förum Ur næst.”
„Hvað heitir bærinn?”
„New Mycenæ. Hann heitir i
hausinn á gömlum, griskum bæ.”
„Mig langar ekkert til aö vita
hvers vegna,” sagöi Dortmunder.
Kelp leit á hann. „Hvað er aö
þér?”
„Ekkert,” sagöi Dortmunder,
og lestarþjónninn kom aftur inn I
vagninn. Hann leit homauga á
gatiö á rtíöunni. „Hver geröi
þetta?” spuröi hann.
„Gamall maður á siöustu
stöð,” sagði Dortmunder.
Lestarþjónninnleit illilega á
hann. „Þér gerðuð þaö,” sagöi
hann.
„Hann geröi það ekkert,” sagöi
Kelp. „Þaö var gamall maöur á
siöustu stöö, semgeröi það.”
Greenwood ræskti sig i aftur-
sætinu. „Þaö er rétt. Ég sá þaö
sjálfur. Þaö var gamall maður á
siöustu stöö, sem geröi þaö.”
Lestarþjönninn leit ógnandi á
þá alla. „Haldið þiö, aö ég trtíi
þessu?”
Enginn svaraði.
Hann glápti enn reiöilega á gat-
iö,en snérisér svo aðMurch, sem
sat handan við ganginn. „Sáuð
þér það?”
„Já,” svaraöi Murch.
„Hvaö gerðist?”
„Það var gamall maður, ” sem
geröi þaö,” sagði Murch. „A
siðustu stöð.”
Lestarþjónninn hrukkaöi enniö.
„Eruö þér i slagtogi meö þeim?”
„Ég hef aldrei séð þessa ná-
unga fyrr,” sagði Murch. ,
Lestarþjónninn leit þá alla
grunsemdaraugum, tautaði svo
eitthvað, sem enginn skildi og
gekk yfir að næsta klefa. Hann fór
inn i hann, en birtist svo aftur eft-
ir andartak og hrópaði: „Næsta
stöð er New McKinney,” eins og
hann langaði til aö sjá þann sem
vogaöi sér að andmæla honum.
Hann staröi á þá, beið, og hvarf
svo aftur um leið og hann skellti á
eftir sér.
„Ég hélt, að þú hefðir sagt, að
við færum út á næstu stöð,” sagði
Dortmunder við Kelp.
„Við ættum lika að gera þaö,”
sagöi Kelp. Hann leit út um
gluggann og sagði: „Þarna er
byggingin lika. Þetta er rétti
staðurinn.”
Dortmunder leit þangað sem
Kelp benti og sá stórt hús úr rauð-
um múrsteini smáspöl frá vegin-
um á hægri hönd. Þaö var afgirt
með gaddavirsgirðingu, og
hingað og þangaö á girðingunni
voru málmskilti. Dortmunder
pirði augun, en hann gat ekki les-
ið, hvað stóð á skiltunum. Hann
spurði Kelp: „Hvaö stendur á
skiltunum?”
„Háspenna,” sagöi Kelp. „Lifs-
hætta.”
Dortmunder staröi á hann, en
Kelp góndi út um gluggann og
neitaði aðhorfasti augu við hann.
Dortmunder hristi höfuðið og
Auglýsið í Alþýðublaðinu
ÞAÐ VAR EINU
SINNI DEMANTUR...